Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Παρασκευή 22 Ιανουαρίου 2010

Μια πολιτική στρατηγική για την δίκη της FYROM


Είναι αξιοπρόσεκτο ότι πέρσι, την ίδια εβδομάδα που η Άγκυρα προκαλούσε κοντά στο Καστελόριζο μέσω ενός νορ­βηγικού ερευνητικού σκάφους, η FYROM προσέφυγε στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης για παραβίαση εκ μέρους της Ελλάδας της ενδιάμεσης συμφωνίας. Έτσι, η Ελλάδα έχασε τη δυνατότητα που είχε να καταγγείλει την ενδιάμεση συμφωνία, διότι η κυβέρνηση της FYROM παραβίαζε συνεχώς τη συμφωνία τόσο στην ουσία όσο και στο πνεύμα της, αφού δεν εισήλθε ούτε μία στιγμή σε μια πραγματική διαπραγμάτευση ως προς την ονομασία της.

Με την παραπομπή του θέματος στο Διεθνές Δικαστήριο, η Ελλάδα ετοιμάστηκε για την κα­τάθεση των δικών της θέσεων με μια ομάδα σημαντικών, διεθνούς κύρους, διεθνολόγων που είχε ορίσει η Ντόρα Μπακογιαννη. Από την άλλη, όμως, δεν αξιοποίησε σειρά ικανών Ελ­λήνων νομικών με πολιτική εμπειρία. Το απο­τέλεσμα είναι να μην αντιμετωπίζεται η δίκη επαρκώς από την πολιτική της σκοπιά. Οι ξένοι ειδικοί, ως είναι φυσικό, δεν συνυπολογίζουν με τις νομικές σκοπιμότητες και την εν δυνάμει πολιτική δυνατότητα της Ελλάδας να υποβάλλει ενστάσεις αναρμοδιότητας του δικαστηρίου. Πράγμα άμεσα χρήσιμο, γιατί:


Α. Η Ελλάδα, υποβάλλοντας ένσταση, ανα­βάλλει τη δίκη για 2-3 χρόνια. Αυτό σημαί­νει ότι αναβάλλονται και οι όποιες ελπίδες της FYROM και των άμεσων υποστηρικτών της ότι μπορούν να επιβάλουν στην Ελλάδα άρση της σημερινής της πολιτικής μέσω του δικαστηρίου.

Β. Η Ελλάδα αποκτά τη δυνατότητα να δια­πραγματευτεί στη βάση του προηγούμενου δεδομένου με τη FYROM και είτε να οδηγη­θεί το ζήτημα της ονομασίας και τα συνα­κόλουθα του σε λύση είτε να αποδείξει στη διεθνή κοινότητα την άρνηση της FYROM για λύση. Επιπλέον, οι αντιλήψεις της FYROM ότι θα βγει σε κάθε περίπτωση κερδισμένη τίθενται άμεσα σε αμφισβήτηση. Η γείτονα έχει ένα χρονικό ορίζοντα εντός του οποί­ου οφείλει να συμπεριφερθεί με πραγματι­σμό.

Γ. Στο ενδιάμεσο, αποκτά η Ελλάδα τη δυνα­τότητα να δημιουργήσει, επιτέλους, μια συμμαχία με άλλες βαλκανικές δυνάμεις, ιδιαιτέρως με κράτη-μέλη της EE στη χερ­σόνησο του Αίμου, επιλογή από την οποία κάκιστα έχει στην πράξη παραιτηθεί. Μέσα από αυτή την επιλογή ισχυροποιεί τη θέση της και μπορεί να αναδείξει ότι το ζήτημα δεν είναι η ελληνική εξωτερική πολιτική που έχει πολλά προβλήματα στην περιοχή, αλλά η FYROM που έχει πολλά προβλήματα με πολλούς.

Δ. Τέλος, η Ελλάδα αναβάλλει, σε μια στιγμή βαθιάς οικονομικής κρίσης, ένα από τα πολ­λά προβλήματα που την πιέζουν για χρόνο ευθύτερο, όταν, όπως όλοι θέλουμε να ελπί­ζουμε, η θέση της θα είναι ισχυρότερη.

Πηγή: Περιοδικό Επίκαιρα, τεύχος 14, σελ 15

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.