Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Οι υπαίτιοι για το αδιέξοδο

Επιμένουν να υπονομεύουν την οικονομία

Υπαίτιοι του αδιεξόδου στο όποιο περιήλθε ελληνική οικονομία είναι οι πολιτικοί, οι συνδικαλιστές και οί διαμορφωτές τής κοινής γνώμης. Οι πολιτικοί είναι υπαίτιοι για τον υπερδανεισμό της χώρας, σε συνδυασμό με την τεράστια διόγκωση του κράτους και την πτώση της ανταγωνιστικότητος, Οι συνδικαλιστές ευθύνονται διότι επίεζαν άφόρητα προς αυτήν την κατεύθυνση. Οι δε διαμορφωτές της κοινής γνώμης διότι παραπλανούσαν συστηματικά και ουδέποτε έλεγαν την αλήθεια.

Υποκριτική στάσις

Το μεγαλύτερο λοιπόν πρόβλημα που έχουμε τώρα μπροστά μας είναι ότι οι υπαίτιοι της καταστροφής δεν έχουν βάλει μυαλό. Διότι ενώ ξεκινά ένα τεραστίων διαστάσεων εγχείρημα για την διάσωση της Ελλάδος από την πτώχευση, οι ίδιοι δέν φαίνονται διατεθειμένοι να συνδράμουν στην επιτυχία του. Οι πολιτικοί παριστάνουν ότι διαφωνούν με τα μέτρα που επιβάλλει το ΔΝΤ. Οι συνδικαλιστές δρομολογούν κινητοποιήσεις. Τα δε μέσα ενημερώσεως προτρέπουν τους πολίτες να αντιδράσουν.
Ο πολιτικός κόσμος της χώρας, πού.....
 έχει την κύρια ευθύνη για την δημοσιονομική εκτροπή, εξακολουθεί να παριστάνει ότι δεν γνωρίζει τι συνέβη. Οι μεν κατηγορούν τους δε, αλλά κανένας δεν αναλαμβάνει το πολιτικό κόστος για την ανόρθωση τής οικονομίας.
  • Το ΠΑΣΟΚ ακολουθεί την τακτική του «τραβάτε με και ας κλαίω». Τα στελέχη του εμφανίζονται να διαφωνούν με τα μέτρα που επιβάλλονται έξωθεν. Δεν τα υιοθετούν. Ακόμη και ο Πρωθυπουργός την ίδια στάση τηρεί. Όποτε διερωτάται κανείς πώς θά επιτύχει μία πολιτική, όταν αυτοί πού καλούνται να την εφαρμόσουν δεν την πιστεύουν;
  • Η Νέα Δημοκρατία επίσης υποκρίνεται. Τα δικά της στελέχη διατείνονται ότι η προσφυγή στο ΔΝΤ ήταν αποτέλεσμα των κακών χειρισμών του Πρωθυπουργού και ότι θα μπορούσε να αποφευχθεί. Ακόμη και αν αυτό ευσταθή, ερωτάται: Μπορεί να αντιμετωπισθεί το χρέος χωρίς επώδυνα μέτρα; Είναι δυνατόν να διαιωνίζεται ό υπερδανεισμός;
  • Τα κόμματα τής Αριστεράς που παριστάνουν τους κατηγόρους, φέρουν και αυτά τεράστιες ευθύνες. Μπορεί να μην ήταν στην Κυβέρνηση, αλλά με τον τρόπο τους πίεζαν προς την πολιτική πού οδήγησε στο σημερινό αδιέξοδο. Και συνεχίζουν να το κάνουν και τώρα. Αρνούνται την λήψη των μέτρων που θα οδηγήσουν στην εξυγίανση της οικονομίας.
Οι συνδικαλιστικοί φορείς ευθύνονται διότι με τις αλλεπάλληλες κινητοποιήσεις και την εκβιαστική στάση τους, δεν επέτρεψαν στις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών να κάνουν έστω και ένα βήμα για την εξυγίανση και αναδιάρθρωση της οικονομίας. Την δε μεγαλύτερη ευθύνη φέρουν οι συνδικαλιστές του δημοσίου τομέως, που αντιδρούν σε κάθε απόπειρα εκσυγχρονισμού τοΰ κράτους. Από την εξαθλιωμένη παιδεία, μέχρι τις προβληματικές δημόσιες επιχειρήσεις πού δημιουργούν υπέρογκα ελλείμματα καί χρέη. Αλλά παρά τις τεράστιες ευθύνες τους, οι συνδικαλιστές επιμένουν και σήμερα στην ίδια γραμμή.

Ο ρόλος των ΜΜΕ

Οι διαμορφωτές της κοινής γνώμης τέλος, φέρουν και αυτοί μεγάλο μερίδιο ευθύνης για το σημερινό αδιέξοδο. Άραγε πόσα μέσα ενημερώσεως έστήριξαν ποτέ μέτρα δυσάρεστα στους πολίτες, πλην όμως απαραίτητα; Ελάχιστα. Αντίθετα, τα περισσότερα ΜΜΕ κατηγορούσαν δριμύτατα όποιον πολιτικό τολμούσε να προτείνει κάτι σωστό, το όποιο όμως ήταν σε αντίθεση με το λαϊκό αίσθημα. Δηλαδή η αποθέωση του λαϊκισμού. Θυμηθείτε πως πολέμησαν τά ΜΜΕ το 2001 την προσπάθεια Γιαννίτση για την ασφαλιστική μεταρρύθμιση. Τώρα κάποιοι λένε υποκριτικότατα ότι τότε έκαναν λάθος. Αλλά την ίδια στιγμή τορπιλίζουν τα μέτρα που επιβάλλει το ΔΝΤ. Δηλαδή συνεχίζουν την ίδια καταστροφική τακτική.
Φοβούμεθα λοιπόν, ότι το εμπόδιο για την επιτυχία του εγχειρήματος της διασώσεως της Ελλάδος από την πτώχευση, το όποιο έχουν αναλάβει από κοινού η Ευρωπαϊκή Ένωση και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, είναι οι ίδιοι αυτοί πού δημιούργησαν το αδιέξοδο: Οι πολιτικοί, οι συνδικαλιστές και οι διαμορφωτές τής κοινής γνώμης. Αν αυτοί δεν αλλάξουν στάση, ή Ελλάς δεν θα αποφύγει την χρεοκοπία.

Πηγή: Εστία, 30-4-2010,σελ 1

5 σχόλια:

  1. Οι δαπάνες της Ελλάδας για το Δημόσιο ανέρχονται στο 12% του ΑΕΠ την στιγμή που σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες είναι υπερδιπλάσιες. Αν επιθυμεί η Εστία να εντοπίσει τους πραγματικούς ενόχους ας ξεκινήσει από τις υπερτιμήσεις των Ολυμπιακών, τα χρέη των Μεγαλοβιομηχάνων, και τις οφειλές των Μεγαλοκαλαναρχών... Αλήθεια, πόσα δισεκατομμύρια χρεών δεν διέγραψε η εκάστοτε κυβέρνηση δήθεν για την στήριξη της επιχειρηματικότητας και της ελέυθερης οικονομίας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Από αδιάσειστα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας (EUROSTAT) και άλλων έγκριτων οργανισμών όπως του Οργανισμού Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης (Ο.Ο.Σ.Α.) (Organization for Economic Co-operation and Development - OECD) και Morgan Stanley Research, καθίσταται σαφές ότι τα τεράστια ελλείματα του Κρατικού Προϋπολογισμού και η συσσώρευση το Δημοσίου Χρέους της Ελλάδος δημιουργήθηκαν και θέριεψαν από την μεταπολίτευση και εντεύθεν (κυρίως κατά την δεκαετία του 1980). Επ'αυτού θα παραπέμψω τους αναγνώστες σας στην εργασία του (πολλαπλώς βαλλόμενου) τέως υπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Γιώργου Αλογοσκούφη, η οποία δημοσιεύθηκε το 1995 στο έγκριτο περιοδικό Economic Policy (σημειωτέον υπό την τότε ιδιότητα του συγγραφέα ως καθηγητή παν/μίου).

    Βλ. George Alogoskoufis. The Two Faces of Janus: Institutions, Policy Regimes and Macroeconomic Performance in Greece. Economic Policy, Vol. 10, No. 20 (Apr., 1995), pp. 149-192.
    http://alogoskoufisg.com/userfiles/file/publications/2008022905033.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εάν από το 1980 και μετά δημιουργήθηκε το πρόβλημα, στην περίπτωση τότε του πρωθυπουργού μας επαληθεύεται η ρήση "αμαρτίαι γονέων παιδεύουσι τέκνα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δυστυχως το αρθρο και μερικα σχολια καταληγουν οτι για ολα φταιει η Αριστερα,οι κομμουνιστες και οι συνοδοιποροι τους (ΠΑΣΟΚ,Ανδρεας)που μολυναν την ωραια μας χωρα με ιδεες για κρατος προνοιας,κοινωνικη δικαιοσυνη κλπ.

    Να θυμισω απλα σε ολους οτι πριν το 1981 η Ελλαδα ηταν η μονη δυτικοευρωπαικη χωρα χωρις κανενος ειδους (πραγματικα κανενος ειδους)Συστημα Υγειας για τους πολιτες και οτι ακομα και σημερα οι εργαζομενοι στην Ελλαδα εχουν τους χαμηλοτερους μεσους μισθους σε δημοσιο και ιδωτικο τομεα απο ολη την Ευρωζωνη.
    Εκτος αν θελουμε να γυρισουμε σε μισθους και επιπεδο ζωης της δεκαετιας του 50 οπως στα σημερινα Σκοπια.

    redgreek

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τα στοιχεία της EUROSTAT και του OECD είναι πραγματικά. Όλες ανεξαιρέτως οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ-ΝΔ από το 80 και μετά φέρουν μεγάλη ευθύνη για το σημερινό κατάντημα. Και δυστυχώς ούτε η "Αριστερά" ούτε οι καθεστωτικοί "συνδικαλιστές" είναι άμοιροι ευθυνών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.