Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Τετάρτη 2 Νοεμβρίου 2011

Περί Δημοψηφίσματος

Δημοψήφισμα είναι μια ψηφοφορία κατά την οποία το εκλογικό σώμα μπορεί να εκφράσει την άποψη του για ένα συγκεκριμένο θέμα της κρατι­κής πολιτικής[Andrew Heywood, εισαγωγή στην πολιτική, σελ 328]. Διαφέρει από τις εκλογές καθότι αυτές είναι ένα μέσο για την πλήρωση ενός δημόσιου αξιώματος και δεν παρέχουν άμεση ή αξιόπι­στη μέθοδο επηρεασμού του περιεχομένου της κρατικής πολιτικής. Ενώ τέσσερα είναι τα βασικά μειονεκτήματα ενός δημοψηφίσματος:


  • Αφήνουν τις πολιτικές αποφάσεις στα χέρια όσων έχουν περιορισμένη μόρφωση και πείρα, και είναι επομένως πιο ευάλωτοι στην επιρροή των ΜΜΕ και άλλων θεσμών.
  • Παρέχουν, στην καλύτερη περίπτωση, μόνο περιορισμένη εικόνα της κοινής γνώμης σε μια δεδομένη στιγμή.
  • Επιτρέπουν στους πολιτικούς να χειρίζονται κατά βούληση την πολιτική ημερήσια διάταξη κι έτσι να αποποιούνται την ευθύνη λήψης δύσκολων αποφάσεων
  • Τείνουν να απλοποιούν και να παραμορφώνουν τα πολιτικά ζητήματα, περιορίζοντας τα σε ερωτήματα που επιδέχονται μονολεκτική απάντηση (κατά κανόνα, «ναι» ή «όχι»).
Επισημαίνω και την επικρατούσα  απάθεια και την αδιαφορία ενός μεγάλου τμήματος των ψηφοφόρων. Η αποχώρηση ενός μεγάλου τμήματος του πληθυσμού από την πολιτική συμμετοχή θα ήταν απειλητική για τη δημοκρατία. Ένα κάποιο ποσοστό πολιτικής απάθειας και αδιαφορίας δεν βλάπτει την πολιτική σταθερότητα. Ακόμη και μια περαιτέρω μείωση της εμπιστοσύνης στους δημοκρατικούς θεσμούς μπορεί να αντιμετωπιστεί . Ωστόσο επικίνδυνο για την υπόσταση της δημοκρατίας θα ήταν εάν το μεγαλύτερο μέρος των εκλογέων, από αντίθεση στους κανόνες συμμετοχής, απείχε από τις διαδικασίες διαμόρφωσης πολιτικής βούλησης και λήψης δημοσίων αποφάσεων.  Γιατί δεν νοείται δημοκρατία χωρίς δημοκράτες.

3 σχόλια:

  1. Βγήκε απόφαση του ICJ;

    http://www.oximun.org/live/wp-content/uploads/2011/11/ICJ-Macedonia-Judgment.pdf

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ανώνυμε, η απόφαση του ICJ θα αναρτηθεί επίσημα από το σάιτ του γύρω στις 15/11. Τα έγγραφο αυτό μάλλον είναι το τελικό αποτέλεσμα από κάποιο υποθετικό σενάριο του πανεπιστημίου της Οξφόρδης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το πρώτο είναι ίσως και το πιο σημαντικό. Μπορεί ο μέσος Έλληνας να εκτιμήσει σωστά όλα τα δεδομένα και να απαντήσει αναλόγως; Από που κι ως που, ο μη ειδικός (περιλαμβάνω και τον εαυτό μου σ'αυτή την κατηγορία για το συγκεκριμένο θέμα) θα έχει γνώμη;

    Γι'αυτό εκλέγουμε αντιπροσώπους, οι οποίοι πρέπει να προσλαμβάνουν και τους καλύτερους δυνατούς συμβούλους. Θεωρητικά πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.