Αν η ιστορία κρύβει κάποιο
δίδαγμα, αυτό είναι η πολυπλοκότητα των ανθρώπινων κοινωνιών, που δεν θα
μπορούσαν να περιορισθούν στις μηχανικές κινήσεις του παιχνιδιού των
οικονομικών δυνάμεων. Είναι ο άνθρωπος,
και όχι η οικονομία, η πρώτη ύλη της ιστορίας, και η ψυχολογία του, οι
παραστάσεις του, η επίγνωση των αναγκών και των συμφερόντων του που εκφράζονται
μέσω της πολιτικής δράσης επιβάλλουν τις αναγκαίες μεταβολές στα δεδομένα της
οικονομίας.
Η επέλαση του ελιτίστικου νεοφιλελευθερισμού, ο οποίος διασφαλίζει την αύξηση των κερδών του(οικονομικών και πολιτικών) σε βάρος
της απασχόλησης, δηλαδή των δυνατοτήτων μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης για τον
μεγαλύτερο αριθμό ανθρώπων, είναι προάγγελος νέων εντάσεων, που τροφοδοτούν τον
αδιάκοπο ρου της ιστορίας.
Κόμματα και
φωνές που ήταν στο περιθώριο, σήμερα είναι όχι μόνο στην Βουλή αλλά και στην
εξουσία. Δεν μιλάω μόνο για τα νεοναζιστικά μορφώματα, αλλά και εκείνα που χρησιμοποιούν ως επικάλυψη
όρους όπως φιλελευθερισμός και δημοκρατία, αλλά με έννοιες εντελώς διαφορετικές
ως προς το περιεχόμενό τους.
Ο πολιτικός λόγος τους γεννάει πλάνες
με επικίνδυνες συνέπειες,
ειδικά στην εποχή μας, που είναι διάχυτο το αίσθημα αδυναμίας και έντονη την
ανάγκη των πολιτών να βρουν στηρίγματα. Και το χειρότερο που μπορεί να συμβεί
σε μια δημοκρατία η οποία αγωνίζεται να βρει την ανάσα της, είναι να
αναζητηθούν ένοχοι εκτός κάθε θεσμικής διαδικασίας και να γίνουν αυτοί
αποδέκτες της λαϊκής οργής.
Ένας πολίτης δηλητηριασμένος από αυτόν
τον λόγο κατευθύνεται σε οποιονδήποτε του προκαλεί ενόχληση και συνήθως προς
εκείνους που προβάλλονται περισσότερο ως οι ωφελημένοι, χωρίς ωστόσο να είναι
και οι πραγματικά ένοχοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.