Οι πολιτικοί κρατούμενοι -πιθανώς και οι ποινικοί- είχαν πάντα μια ιστορία να λένε για να δείξουν τον τρόπο που μια δυστυχία μπορεί τεχνητά να μετατραπεί σε ευτυχία ή, πιο συχνά, τον τρόπο που οι εξουσίες κάνουν μια δυσμένη θέση να φαίνεται ευνοϊκή.
Σ' ένα κελί, λοιπόν, για δύο κρατούμενους διαμαρτύρονται οι πέντε κρατούμενοι ότι ασφυκτιούν κι ότι η ζωή τους είναι κόλαση. Μια μέρα ανοίγει η πόρτα του κελιού και οι φύλακες σπρώχνουν μέσα άλλους πέντε κρατούμενους. Οι δέκα εξεγείρονται, ουρλιάζουν, απειλούν κάθε μέρα. Τη δέκατη μέρα ανοίγει η πόρτα του κελιού και οι φύλακες βγάζουν τέσσερις κρατούμενους. Οι έξι εναπομείναντες ανάσαναν.
Το κόλπο είναι πολύ παλιό και τα τελευταία 50 χρόνια εφαρμόζεται με μεγάλη συχνότητα και ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία στη διεθνή διπλωματία.
Η Ελλάδα έχει χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σαν πειραματόζωο σ' αυτό, την εποχή που το Φόρεϊν Οφις χρειαζόταν να κάμψει τις αντιδράσεις των εδώ κυβερνήσεων για το Κυπριακό, το '50 αλλά και σαν κορόιδο μετά το 1974 κάθε φορά που άφηνε περιθώρια υποχωρητικότητάς της είτε στις σχέσεις της με την Τουρκία είτε στο θέμα της βορειοηπειρωτικής κοινότητας είτε στο Σκοπιανό.
Οι ξένοι μεσολαβητές, καλοθελητές και διαπραγματευτές, που κατά καιρούς παρεμβαίνουν με την άδεια των ελληνικών κυβερνήσεων στην εξωτερική πολιτική της χώρας, με την αφελή προσμονή ότι θα βοηθήσουν στην ευνοϊκή λύση αυτών που λέγονται εθνικά θέματα, παίζουν το παιχνίδι στα δάχτυλα.
Το λαμπρό αυτό συστηματάκι εφαρμόζεται εδώ και λίγα χρόνια από τον Αμερικανό μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς, απόγονο του ναυάρχου, που πληρώνεται ασταμάτητα για να προτείνει εκ μέρους του ΟΗΕ πώς θα ονομάζεται η πρώην Επαρχία του Βαρδάρη και πρώην Παιονία ως Μακεδονία με το στανιό!
Με το στανιό, φυσικά, εξαιτίας της αγραμματοσύνης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε συνδυασμό με μια τάση μεταξύ μεγαλοϊδεατισμού και ψωροκώσταινας.
Αφού, λοιπόν, οι υπεύθυνες υπηρεσίες και πολιτικοί παράγοντες εμπέδωσαν ότι η διεθνής κοινότητα δεν γεννήθηκε με περικεφαλαία, κατέχοντας το αρχαίο ελληνικό κλέος και ότι η διεθνής πολιτική δεν διαβάζει ιστορία, αλλά στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα, βρίσκονται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να διαπραγματεύονται με τον απόγονο του Αμερικανού ναυάρχου και με τον απόγονο του Ηφαιστίωνα Νίκολα Γκρούεφσκι για το «Βόρεια Μακεδονία» με καπέλο, με τις φιγούρες μπαλαντέρ και με δυο τσιπ άνοιγμα.
Δεν υπάρχει, ίσως, γελοιωδέστερο πράγμα από τη διεθνή διπλωματία σε επίπεδο μεσολαβήσεων και διαπραγματεύσεων. Επειδή, σχεδόν χωρίς καμία εξαίρεση, όσα τελικώς συμφωνούνται είναι η τροφή για τις επόμενες συγκρούσεις. Επειδή, προκειμένου να συμφωνηθούν έχουν παραβιαστεί η κοινή λογική, τα πραγματικά περιστατικά, η ιστορία, οι επιθυμίες των διαπλεκομένων και, το σημαντικότερο: η λύση, που θα φέρει την αρμονική συμβίωση.
Στην παρούσα περίπτωση, ο κύριος Νίμιτς κομίζει τη «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για διεθνή χρήση, χωρίς την υποχρέωση των κρατών να τη χρησιμοποιούν, και αναγνώριση -διά της πλαγίας- μακεδονικής εθνικότητας και μακεδονικής γλώσσας.
Δεδομένου ότι ακόμα και κατά Γκλιγκόροφ, η εθνικότητα είναι σλαβική και η γλώσσα καθαρά βουλγαρική, καταλαβαίνει και ο πιο αφελής ότι έχουμε να κάνουμε με τη με το στανιό δημιουργία ενός έθνους εκ του μη όντος, με έναν εξαιρετικά επικίνδυνο εθνικισμό-μαϊμού, με ένα ψέμα δηλαδή, που χτίζεται μόνο και μόνο για να σιτίζονται στο πρυτανείο και να παίζουν διεθνή ρόλο 100 πολιτικοί και 1.000 μετεμφυλιακοί φανατικοί από μίσος.
Ολους αυτούς, μαζί με την ολίγιστη ελληνική εξωτερική πολιτική, θα τους πληρώσουν την περίοδο των μελλοντικών εντάσεων και συγκρούσεων -γιατί πάντα έρχονται τέτοιες περίοδοι- τα εκατομμύρια των θεατών, που σήμερα παρακολουθούν το έργο κι απ' τις δύο πλευρές των συνόρων, θύματα στα χέρια αυτών που τους κυβερνούν.
Ο Μεγαλέξανδρος μπορεί να ήταν Ελληνας, αλλά το κράτος του δεν ήταν Ελλάδα. Αν και έτσι όπως διαλύθηκε μάλλον της έμοιαζε.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=62960
Σ' ένα κελί, λοιπόν, για δύο κρατούμενους διαμαρτύρονται οι πέντε κρατούμενοι ότι ασφυκτιούν κι ότι η ζωή τους είναι κόλαση. Μια μέρα ανοίγει η πόρτα του κελιού και οι φύλακες σπρώχνουν μέσα άλλους πέντε κρατούμενους. Οι δέκα εξεγείρονται, ουρλιάζουν, απειλούν κάθε μέρα. Τη δέκατη μέρα ανοίγει η πόρτα του κελιού και οι φύλακες βγάζουν τέσσερις κρατούμενους. Οι έξι εναπομείναντες ανάσαναν.
Το κόλπο είναι πολύ παλιό και τα τελευταία 50 χρόνια εφαρμόζεται με μεγάλη συχνότητα και ακόμα μεγαλύτερη επιτυχία στη διεθνή διπλωματία.
Η Ελλάδα έχει χρησιμοποιηθεί όχι μόνο σαν πειραματόζωο σ' αυτό, την εποχή που το Φόρεϊν Οφις χρειαζόταν να κάμψει τις αντιδράσεις των εδώ κυβερνήσεων για το Κυπριακό, το '50 αλλά και σαν κορόιδο μετά το 1974 κάθε φορά που άφηνε περιθώρια υποχωρητικότητάς της είτε στις σχέσεις της με την Τουρκία είτε στο θέμα της βορειοηπειρωτικής κοινότητας είτε στο Σκοπιανό.
Οι ξένοι μεσολαβητές, καλοθελητές και διαπραγματευτές, που κατά καιρούς παρεμβαίνουν με την άδεια των ελληνικών κυβερνήσεων στην εξωτερική πολιτική της χώρας, με την αφελή προσμονή ότι θα βοηθήσουν στην ευνοϊκή λύση αυτών που λέγονται εθνικά θέματα, παίζουν το παιχνίδι στα δάχτυλα.
Το λαμπρό αυτό συστηματάκι εφαρμόζεται εδώ και λίγα χρόνια από τον Αμερικανό μεσολαβητή Μάθιου Νίμιτς, απόγονο του ναυάρχου, που πληρώνεται ασταμάτητα για να προτείνει εκ μέρους του ΟΗΕ πώς θα ονομάζεται η πρώην Επαρχία του Βαρδάρη και πρώην Παιονία ως Μακεδονία με το στανιό!
Με το στανιό, φυσικά, εξαιτίας της αγραμματοσύνης της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής σε συνδυασμό με μια τάση μεταξύ μεγαλοϊδεατισμού και ψωροκώσταινας.
Αφού, λοιπόν, οι υπεύθυνες υπηρεσίες και πολιτικοί παράγοντες εμπέδωσαν ότι η διεθνής κοινότητα δεν γεννήθηκε με περικεφαλαία, κατέχοντας το αρχαίο ελληνικό κλέος και ότι η διεθνής πολιτική δεν διαβάζει ιστορία, αλλά στρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα, βρίσκονται σήμερα στη δυσάρεστη θέση να διαπραγματεύονται με τον απόγονο του Αμερικανού ναυάρχου και με τον απόγονο του Ηφαιστίωνα Νίκολα Γκρούεφσκι για το «Βόρεια Μακεδονία» με καπέλο, με τις φιγούρες μπαλαντέρ και με δυο τσιπ άνοιγμα.
Δεν υπάρχει, ίσως, γελοιωδέστερο πράγμα από τη διεθνή διπλωματία σε επίπεδο μεσολαβήσεων και διαπραγματεύσεων. Επειδή, σχεδόν χωρίς καμία εξαίρεση, όσα τελικώς συμφωνούνται είναι η τροφή για τις επόμενες συγκρούσεις. Επειδή, προκειμένου να συμφωνηθούν έχουν παραβιαστεί η κοινή λογική, τα πραγματικά περιστατικά, η ιστορία, οι επιθυμίες των διαπλεκομένων και, το σημαντικότερο: η λύση, που θα φέρει την αρμονική συμβίωση.
Στην παρούσα περίπτωση, ο κύριος Νίμιτς κομίζει τη «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας» για διεθνή χρήση, χωρίς την υποχρέωση των κρατών να τη χρησιμοποιούν, και αναγνώριση -διά της πλαγίας- μακεδονικής εθνικότητας και μακεδονικής γλώσσας.
Δεδομένου ότι ακόμα και κατά Γκλιγκόροφ, η εθνικότητα είναι σλαβική και η γλώσσα καθαρά βουλγαρική, καταλαβαίνει και ο πιο αφελής ότι έχουμε να κάνουμε με τη με το στανιό δημιουργία ενός έθνους εκ του μη όντος, με έναν εξαιρετικά επικίνδυνο εθνικισμό-μαϊμού, με ένα ψέμα δηλαδή, που χτίζεται μόνο και μόνο για να σιτίζονται στο πρυτανείο και να παίζουν διεθνή ρόλο 100 πολιτικοί και 1.000 μετεμφυλιακοί φανατικοί από μίσος.
Ολους αυτούς, μαζί με την ολίγιστη ελληνική εξωτερική πολιτική, θα τους πληρώσουν την περίοδο των μελλοντικών εντάσεων και συγκρούσεων -γιατί πάντα έρχονται τέτοιες περίοδοι- τα εκατομμύρια των θεατών, που σήμερα παρακολουθούν το έργο κι απ' τις δύο πλευρές των συνόρων, θύματα στα χέρια αυτών που τους κυβερνούν.
Ο Μεγαλέξανδρος μπορεί να ήταν Ελληνας, αλλά το κράτος του δεν ήταν Ελλάδα. Αν και έτσι όπως διαλύθηκε μάλλον της έμοιαζε.
Γ. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ-ΤΕΤΡΑΔΗΣ
http://www.enet.gr/?i=arthra-sthles.el.home&id=62960
Το πρόβλημα της ονομασίας είναι μάλλον πολύ πιο σύνθετο και προφανώς πάνω από τις νοητικές δυνατότητες των Ελλήνων πολιτικών. Αρχικά, δεν πρέπει να παραβλέψουμε το γεγονός ότι οι ηγέτες της Ευρωπαϊκής ένωσης, θήτευσαν στους ιδεολογικούς σωλήνες του διεθνούς Μαρξισμού. Οι κ. Σολάνα και Μπαρόζο π.χ., υπήρξαν αρχηγοί Μαοϊκών αριστερίστικων ομάδων στα φοιτητικά τους χρόνια, ο δε δεύτερος υπήρξε και βομβιστής στην Πορτογαλία. Αυτό βεβαίως δεν τον εμπόδισε να ηγηθεί της Ευρωπαϊκής Ένωσης, κάθε άλλο μάλιστα! Όπως και στην πατρίδα μας, το να είσαι βομβιστής είναι σημαντικό προσόν για την αναρρίχηση στην υπέρτατη εξουσία (π.χ. πρωθυπουργός). Είναι λοιπόν προφανές ότι οι αριστερές ηγεσίες στην Ευρώπη υιοθετούν τις θέσεις των Σκοπίων, αφού αυτές υπήρξαν και οι θέσεις της αριστεράς στην Ευρώπη από το 1920.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, στο ίδιο μήκος κύματος κινείται και η νεοφιλελεύθερη «δεξιά».
Και οι δύο αυτές συνιστώσες έχουν δημιουργήσει διάφορες ανθελληνικές δεξαμενές σκέψεις, οι οποίες υπηρετούν δεδομένα γεωπολιτικά συμφέροντα και έχουν σημαντική επιρροή στην διαμόρφωση της διεθνούς πολιτικής. Μία τέτοια δεξαμενή σκέψης είναι και η Henry Jackson Society (http://www.henryjacksonsociety.org), που ανήκει και ο David Cameron, ο ηγέτης των συντηρητικών στην Αγγλία και αυριανός πρωθυπουργός της. Αυτός αγωνίζεται για την ενίσχυση του θεσμού των εθνικών κρατών στην Ευρώπη πλην της Ελλάδος, για την οποία αγωνίζεται να την μετατρέψει σε πολύ πολιτισμική κοινωνία αγωνιζόμενος για τα δικαιώματα των μουσουλμάνων λαθρομεταναστών, και των σλαβομακεδόνων. Στις 10 Σεπτεμβρίου του 2003 η εφημερίδα Guardian δημοσίευσε άρθρο του με τίτλο «The Macedonian job» όπου μεταξύ άλλων αναφέρεται υποτιμητικά για την χώρα μας ως εξής:
«…Yet as far as I could see, the country - and I am determined to call it Macedonia - has a perfect right to exist. The population is overwhelmingly Macedonian, with a distinctive language, culture and history. It is poorer than some of the other old Yugoslav republics, but considerably richer than Albania. The people are civilised, friendly and highly educated. Even my tour guide had an MBA.
It is always difficult to know how to answer the question: "What will you do to help us?" But on this occasion, I had the answer. From now on I will call our esteemed EU partner "the former Ottoman possession of Greece (FOPOG)….».
Για τον κ.Cameron δεν είμαστε Έλληνες αλλά FOPOG´s.
Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι πολύ πιο οδυνηρή και σύνθετη, αφού στην πατρίδα μας υπήρξε η πέμπτη φάλαγγα της αριστεράς και της Ελληνικής ψευδό- αστικής τάξης, που υπονόμευσε και δεν επέτρεψε την πρωτοβουλία των κινήσεων στο θέμα αυτό στο διεθνές γίγνεσθαι. Απλά για μία ακόμα φορά, χάσαμε την μάχη των εντυπώσεων και της προπαγάνδας προδομένοι από τους πολιτικούς, αφού το σύνθετο όνομα με την λέξη Μακεδονία, δεν μπορεί παρά να τραυματίζει την τιμή και το φιλότιμο των Ελλήνων για πάντα.
.
T