ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ - Αμερικανική παρέμβαση υπέρ Τουρκίας

αναδημοσίευση από το egersis.blogspot.com

Προαναγγέλλονται υποχωρήσεις σε Αιγαίο,
γκρίζες ζώνες, Κυπριακό και Σκόπια!

Εκμεταλλευόμενη τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της Τουρκίας, η Ουάσινγκτον προέβη σε μια προσεκτικά σχεδιασμένη «επιθετική» διπλωματική κίνηση, επιδιώκοντας να αναλάβει ρόλο επιδιαιτητή σε ολόκληρο το φάσμα των ελληνοτουρκικών «διαφορών».

Εξαιτίας της «έκκλησης» της υπουργού Εξωτερικών, Ντόρας Μπακογιάννη, το Πεντάγωνο και το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ανέλαβαν από κοινού να καθησυχάσουν τους Ελληνες και παράλληλα να προωθήσουν ένα σχέδιο «μηδενικών προβλημάτων» στην Κύπρο και στο Αιγαίο, σε πλήρη αρμονία με το δόγμα του Αχμέτ Νταβούτογλου, υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας.

Με σειρά ευθέων παρεμβάσεων οι ΗΠΑ εισέρχονται δυναμικά, από την «κερκόπορτα» που τους άνοιξε το ΥΠΕΞ, και ταυτόχρονα δηλώνουν την υποστήριξή τους στα Σκόπια υιοθετώντας το ζήτημα της ταυτότητας του γειτονικού κρατιδίου…

Χρειάστηκαν δύο δημοσιεύματα σε εφημερίδες, πρώτα στην τουρκική «Zaman» και έπειτα (το σοβαρότερο) η συνέντευξη του Αμερικανού βοηθού υπουργού Εξωτερικών, Φίλιπ Γκόρντον, στην «Καθημερινή της Κυριακής», για να αποκαλυφθεί το νέο σκηνικό πίεσης (οι Αμερικανοί το αποδίδουν με την πιο εύηχη λέξη «συνεργασία») το οποίο οι ΗΠΑ ετοιμάζουν να υλοποιήσουν σε βάρος μας. Εκτός αυτών, έντονες ανησυχίες προκάλεσε και το δημοσίευμα του φύλλου της εφημερίδας «Βήμα της Κυριακής» της 5ης Ιουλίου που αναφέρεται σε ένα απόρρητο non paper (μη επίσημο έγγραφο το οποίο, ωστόσο, είναι της ίδιας σοβαρότητας) που, σύμφωνα με τους συντάκτες του σχετικού άρθρου, παραδόθηκε από τους Αμερικανούς στο Υπουργείο Εξωτερικών.

Σε αυτό το έγγραφο οι ΗΠΑ καθιστούν σαφές ότι προωθούν τη «συνεργασία» μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας στη βάση της αμοιβαιότητας για την επίλυση των μεταξύ τους διαφορών. Στο κείμενο εμπεριέχεται η φράση «to review international documents», η οποία παραπέμπει στην ανασκόπηση των διεθνών συμφωνιών, υιοθετώντας απροκάλυπτα την ορολογία της Αγκυρας και την από δεκαετιών αναθεωρητική πολιτική της.

Πρόκειται για μια ευθεία, προσχεδιασμένη αμερικανική παρέμβαση με πεδίο εφαρμογής τα εθνικά θέματα (Αιγαίο, Κύπρος, Σκόπια), η οποία προαναγγέλλει την αποδοχή των εξ Αγκύρας επιβαλλόμενων νέων γεωστρατηγικών τετελεσμένων (Κύπρος, γκρίζες ζώνες) και του ιδεολογήματος του «μακεδονισμού», όλα αυτά σε μια συγκυρία δυσμενή για τη χώρα μας και σε πλήρη αναντιστοιχία με την εικόνα που προσπαθεί να περάσει στα ελληνικά ΜΜΕ η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη.

Οι Αμερικανοί έχουν λάβει συγκεκριμένες αποφάσεις, γνωρίζοντας την αδυναμία της Ελλάδας να αντιδράσει.

Το «σθένος» είναι άγνωστη λέξη στο επιτελείο της Ντόρας Μπακογιάννη, το οποίο προετοίμασε επί αρκετά χρόνια το έδαφος για την αποδοχή τετελεσμένων, με την ακολουθούμενη πολιτική «φινλανδοποίησης» του τόπου μας. Ολες οι πληροφορίες συγκλίνουν στο συμπέρασμα ότι το καλοκαίρι αναμένεται «θερμό» και το προσεχές φθινόπωρο οι εξελίξεις θα είναι γρήγορες.

Η Ελλάδα βρίσκεται ενώπιον μιας νέας εποχής την οποία σηματοδοτεί το οριστικό κλείσιμο του κύκλου που άνοιξε με τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Η Τουρκία, εκμεταλλευόμενη το «παράθυρο γεωπολιτικής ευκαιρίας» που της άνοιξε η κυβέρνηση Ομπάμα, σπεύδει να προωθήσει τα σχέδιά της, εξαργυρώνοντας σε βάρος μας γεωστρατηγικά κέρδη σε Αιγαίο και Κύπρο. Απομένει να δούμε την εξέλιξη των εξ Ατλαντικού προερχομένων στρατιωτικο-διπλωματικών πρωτοβουλιών και αν ο «μικρός ασθενής» των νοτίων Βαλκανίων θα μπορέσει (επιτέλους) να αντιδράσει.

Ας εξετάσουμε τα νέα δεδομένα με τη σειρά, αρχίζοντας από το δημοσίευμα της «Zaman», το οποίο εμφανίστηκε στην αγγλόφωνη ηλεκτρονική της διεύθυνση στο Διαδίκτυο (www.todayszaman.com) και υπογράφεται από την αρθρογράφο Λάλε Σαριιμπραχίμογλου με ημερομηνία 30 Ιουνίου. Επισημαίνεται ότι η συγκεκριμένη δημοσιογράφος είναι επίσης τακτική συνεργάτιδα της γνωστής αμερικανικής έκδοσης «Defense News», η οποία απηχεί ευθέως τις απόψεις του Πενταγώνου. Το δημοσίευμα έχει ως επικεφαλίδα την «υλοποίηση αμερικανικής πρωτοβουλίας με σκοπό την εξομάλυνση της έντασης στα ελληνοτουρκικά» και ουσιαστικά προαναγγέλλει την εμπλοκή των ΗΠΑ με σκοπό την επίλυση των «διαφορών» μεταξύ των δύο μελών του ΝΑΤΟ. Από την πρώτη κιόλας φράση αποκαλύπτεται ότι το Πεντάγωνο εργάζεται πάνω σε ένα σχέδιο για να εξομαλύνει τις μακρές ελληνοτουρκικές διαφορές («The US Pentagon has been working on a plan to ease long-standing disputes between NATO allies Greece and Turkey…»), με απώτερο στόχο την ενασχόλησή τους σε άλλες περιοχές κοινού ενδιαφέροντος όπως το Αφγανιστάν και το Πακιστάν. Το δημοσίευμα συνεχίζει (με δηλώσεις Αμερικανών επισήμων) υποστηρίζοντας ότι η Ελλάδα και η Τουρκία καταναλώνουν το μεγαλύτερο ποσοστό της ενέργειας και του κεφαλαίου τους στις μεταξύ τους διαφορές (disputes), αντί να συνεργαστούν εποικοδομητικά σε άλλα «μέτωπα». Λόγω των εσωτερικών προβλημάτων που αντιμετωπίζει η Τουρκία, εμποδίζεται να αναδειχθεί ως δημιουργικός εταίρος στο ΝΑΤΟ, ενώ υπάρχουν εμπόδια στην υποψηφιότητά της να καταστεί πλήρες μέλος της Ευρωπαϊκής Ενωσης (ΕΕ). Η μη αναγνώριση της Κύπρου (που αναφέρεται παγίως όπως την αναφέρουν οι Τούρκοι, ως Greek Cyprus), αποτρέπει την είσοδο της νήσου στον οργανισμό PfP (Συνεργασία για την Ειρήνη).
Aκολούθως το δημοσίευμα αναφέρει ότι ορισμένοι κύκλοι με επιρροή παραπονούνται για την υπερβολική τουρκική εστίαση κατά της Ελλάδας, αντί της επιδίωξης για μεγαλύτερη συνεργασία με το ΝΑΤΟ, για την εμπέδωση κλίματος ειρήνης σε περιοχές όπως τα Βαλκάνια και το Αφγανιστάν. Αμερικανικές πηγές σημειώνουν ότι η Τουρκία δαπανά τεράστια ποσά για την άμυνα, ενισχύοντας τα σύνορά της στο Αιγαίο έναντι της Ελλάδας, η οποία αντιμετωπίζεται ως απειλή. Την ίδια στιγμή η Ελλάδα θα μπορούσε να έχει πιο εποικοδομητική στάση στο ΝΑΤΟ, χρησιμοποιώντας αντίστοιχα τα κονδύλια της Αμυνας για κοινό σκοπό σε άλλες θερμές περιοχές.

Η Τουρκία προσδιορίζει τις αμυντικές της δαπάνες επίσημα σε ποσοστό κάτω του 2% επί του ΑΕΠ (Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν), όμως νατοϊκές πηγές το ανεβάζουν σε 3,3-3,7% του ΑΕΠ. Στο ίδιο αποκαλυπτικό άρθρο αναφέρεται ότι οι δύο χώρες έχουν σειρά διαφορών πάνω σε ζητήματα που αφορούν το Αιγαίο (θαλάσσια και εναέρια σύνορα, κανόνες εναέριας κυκλοφορίας), παρά τις βελτιωμένες οικονομικές σχέσεις και τις ανταλλαγές επισκέψεων ανωτάτων αξιωματικών οι οποίες ξεκίνησαν το 2006. Ελληνικά και τουρκικά μαχητικά αλληλοαναχαιτίζονται και συχνά πραγματοποιούνται εικονικές αερομαχίες. Το νησί της Κύπρου (αναφέρεται υποτιμητικά ως …tiny Mediterranean island of Cyprus) συνεχίζει να αποτελεί θέμα που «δηλητηριάζει» τις σχέσεις των δύο χωρών. Η παραπάνω αμερικανική πρωτοβουλία ήλθε σε μια χρονική στιγμή κατά την οποία η υπουργός Εξωτερικών Ντόρα Μπακογιάννη στις 22 Ιουνίου διετύπωσε τις ανησυχίες της (Σύνοδος ΟΑΣΕ στην Κέρκυρα) για τις πτήσεις μαχητικών στο Αιγαίο. Κατά το δημοσίευμα οι αερομαχίες γίνονται κυρίως λόγω των ελληνικών ισχυρισμών περί μεγαλύτερου εύρους των ορίων του εναέριου χώρου. Οι δύο χώρες (κατά τη συντάκτρια) συνομιλούν ακόμη χωρίς αποτέλεσμα για να επιλύσουν τα «βαθιά ριζωμένα» δικαιώματα κυριαρχίας που έχουν στο Αιγαίο!
Το αποκαλυπτικό δημοσίευμα της «Zaman» καταλήγει στο ότι δεν έχει γίνει ακόμη σαφές τι είδους «οδικός χάρτης» θα χρησιμοποιηθεί από τις ΗΠΑ για τη μεσολάβηση με σκοπό τη μείωση της έντασης. Μια αμερικανική πηγή (σημειώνει η αρθρογράφος) είπε ότι η ιδέα της μεσολάβησης δεν έχει ακόμη ωριμάσει και η Ουάσιγκτον μελετά τις παραμέτρους ενός σχεδίου για να δει τι μπορούν να πράξουν οι δύο χώρες στον στρατιωτικό τομέα ώστε να μειωθεί η μεταξύ τους ένταση. Εφόσον προκύψει επίλυση, θα ανοίξει ο δρόμος στην Τουρκία για την ενίσχυση της υπερατλαντικής συνεργασίας και την ανάληψη γεφυροποιητικού ρόλου στη Μέση Ανατολή και πέραν αυτής, κατά τις αμερικανικές πηγές.

Ωστόσο αναμένεται ότι οι ΗΠΑ θα ζητήσουν από την Ελλάδα και την Τουρκία να στρέψουν τις αμυντικές τους δαπάνες αλλού, π.χ. στις νατοϊκές επιχειρήσεις στο Αφγανιστάν, και να μειώσουν αριθμητικά τις δυνάμεις που διατηρούν στο Αιγαίο! «Η ελληνοτουρκική διαφορά είναι πολύ ακριβή», δήλωσε Αμερικανός επίσημος, ενώ επισημαίνεται ότι όλες οι προηγούμενες προσπάθειες μεσολάβησης απέτυχαν.

Η Τουρκάλα αρθρογράφος, απηχώντας τις απόψεις του Πενταγώνου και τα συμφέροντα της χώρας της, προετοίμασε «επικοινωνιακά» το έδαφος για την αναμενόμενη αμερικανική πρωτοβουλία, η οποία αποκαλύπτει ότι το Πεντάγωνο επιθυμεί να παρέμβει τεχνικά, προφανώς προτείνοντας νέα Μέτρα Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης (ΜΟΕ) και αναγνωρίζοντας έμμεσα τις τουρκικές διεκδικήσεις στο Αιγαίο (τις οποίες δεν καταδικάζει και δεν απορρίπτει).

Εισάγει νέες ιδέες, π.χ. τη λήψη στρατιωτικών μέτρων για τη μείωση της έντασης και τη μείωση των δυνάμεων εκατέρωθεν του Αιγαίου. Εχοντας υπόψη την πορεία των ελληνοτουρκικών θεμάτων και τις «καλές υπηρεσίες» που παρέχουν οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, δεν δυσκολευόμαστε να διακρίνουμε ποιες θα είναι οι «προτάσεις συνεργασίας» που θα μας ανακοινωθούν. Από καιρό Αμερικανοί και Τούρκοι έχουν καταλήξει στη διαπίστωση ότι η Ελλάδα έχει εγκαταλείψει την ουσιαστική ενίσχυση της Αεροπορίας της, επιλέγοντας τη διατήρηση μιας πλασματικής ισορροπίας. Τα τελευταία χρόνια η κατάσταση μεταβάλλεται ποιοτικά και ποσοτικά υπέρ της Τουρκικής Αεροπορίας, συνεπώς τα περιθώρια για ελληνική δυναμική αντίδραση έχουν στενέψει σημαντικά.

Παράλληλα η γενικότερη μείωση της αποτρεπτικής δύναμης των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων, σηματοδοτεί την εξασθένηση της διαπραγματευτικής θέσης της Αθήνας έναντι των στρατιωτικών πιέσεων που ασκεί η Αγκυρα. Η Ουάσιγκτον αντιλαμβάνεται ότι η Αθήνα «κάτι θέλει να πει αλλά δεν τολμά, φοβούμενη το πολιτικό κόστος» και θέλει να τη διευκολύνει, ζητώντας παράλληλα από την Αγκυρα να περιορίσει την επιθετική της στάση στο Αιγαίο χωρίς να υποχωρήσει από τις πάγιες θέσεις της.

Η επιβεβαίωση για την αμέριστη υποστήριξη των τουρκικών θέσεων κατέστη ακόμη πιο σαφής με το επόμενο δημοσίευμα της 5ης Ιουλίου στην «Καθημερινή της Κυριακής». Ο Αμερικανός βοηθός υπουργός Εξωτερικών, Φίλιπ Γκόρντον, έδωσε μια αποκαλυπτική συνέντευξη στον Αθανάσιο Ελλις, στην οποία επιβεβαιώνεται το δημοσίευμα της «Zaman» και αποσαφηνίζεται η πλήρης στήριξη της τουρκικής αναθεωρητικής πολιτικής αμφισβήτησης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων. Ο Αμερικανός επίσημος που είναι υπεύθυνος για τις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ευρώπη, χειριστής των θεμάτων τα οποία αφορούν μεταξύ άλλων και την Ελλάδα, ήταν επίσης ιδιαίτερα αποκαλυπτικός στο ζήτημα της Κύπρου αλλά και σε εκείνο των Σκοπίων, προαναγγέλλοντας τη διεύρυνση της «ατζέντας», η οποία εκτός από το όνομα θα περιλαμβάνει και την ταυτότητα.

Ειδικότερα όσον αφορά τις παραβιάσεις των τουρκικών μαχητικών στο Αιγαίο, δεν τις καταδικάζει, ούτε προχωρεί σε κάποια δήλωση που να στιγματίζει την επιθετική τουρκική τακτική. Περιγράφει την κατάσταση ως «ενοχλητική» για τις ΗΠΑ, λέγοντας ότι οι υπερπτήσεις είναι «κάτι που δεν χρειαζόμαστε». Ωστόσο υιοθετεί άμεσα την πολιτική της Αγκυρας ζητώντας (και εξισώνοντας τον θύτη με το θύμα) και από τις δύο χώρες να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να κάνουν πίσω! Ουσιαστικά θεωρεί ότι υπάρχει πρόβλημα και προκειμένου να μη συμβεί κάποιο ατύχημα και τα δύο μέρη πρέπει να υποχωρήσουν! Ενώ θα έπρεπε να στηλιτευθεί η πολιτική της Αγκυρας στο Αιγαίο, παρουσιάζεται προσεκτικά ως δεδομένη, ως μια καθημερινή πραγματικότητα, οι δε ΗΠΑ παρεμβαίνουν πυροσβεστικά για να αποφευχθεί μια όξυνση. Ο Αμερικανός επίσημος επιβεβαιώνει την αμερικανική εμπλοκή («έχουμε ήδη παρέμβει»), χωρίς να αναφερθεί σε λεπτομέρειες.

Οι «γκρίζες ζώνες» ήλθαν για να μείνουν με την έγκριση των ΗΠΑ με βάση το δόγμα Νταβούτογλου περί «μηδενικών προβλημάτων»: η Ελλάδα και η Τουρκία θα επιλύσουν τις διαφορές τους με απευθείας συνομιλίες.

Συμπερασματικά, η πολύχρονη αξιοποίηση των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (βλ. Τουρκική Αεροπορία) ως εργαλείων άσκησης εξωτερικής πολιτικής, ανέτρεψε την ισορροπία δυνάμεων και σήμερα σύρει το πιο αδύναμο κράτος σε διαπραγματεύσεις, με τη φιλική παραίνεση μιας ισχυρότερης δύναμης.

Ας μη λησμονούμε ότι ο χώρος του Αιγαίου βρισκόταν από το 1913 στο επίκεντρο της πολιτικής της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία δεν είχε αποδεχθεί τα τετελεσμένα του Α’ Βαλκανικού Πολέμου όσον αφορά την απελευθέρωση των νησιών από την Ελλάδα. Κατά το διάστημα 1913-1914 οι Οθωμανοί όχι μόνο αρνήθηκαν να παραδώσουν τα νησιά αλλά απαίτησαν να διατηρήσουν την επικυριαρχία τους και σε ορισμένα από αυτά (Λήμνος, Λέσβος) να τοποθετήσουν και φρουρές! Παρά τη μετριοπαθή στάση του Ελευθερίου Βενιζέλου, η Κωνσταντινούπολη απείλησε την Αθήνα ακόμη και με πόλεμο. Τότε έγινε και η «φιλική παραίνεση» του κάϊζερ Γουλιέλμου προς την Ελλάδα, ο οποίος συνέστησε στα δύο εμπλεκόμενα μέρη να ξεκινήσουν απευθείας διαπραγματεύσεις για να επιλύσουν τις διαφορές τους! Η Ιστορία λοιπόν επαναλαμβάνεται.

Τότε η Ελλάδα ζήτησε τη βοήθεια των ισχυρών ευρωπαϊκών χωρών για ένα ζήτημα που είχε κριθεί επί του πεδίου της μάχης και η Οθωμανική Αυτοκρατορία αρνείτο να αποδεχθεί.

Σήμερα η «γεωπολιτική αυτοπεποίθηση» που έχει αποκτήσει η Τουρκία, την οδηγεί σε αναθεωρητικές διπλωματικές συμπεριφορές. Εκμεταλλευόμενη την υπάρχουσα κατάσταση στην ευρύτερη Μέση Ανατολή και πριν ολοκληρωθεί η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ, σπεύδει να οδηγήσει την Ελλάδα στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με αρωγό και ενορχηστρωτή τις ΗΠΑ!

Σε ένα προφητικό άρθρο του στην εφημερίδα «Καθημερινή» στις 25 Ιουνίου 2006, ο καθηγητής Ιωάννης Μάζης (τότε πρόεδρος του Επιστημονικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων) είχε προειδοποιήσει: «... Η Ελλάδα δεν πρέπει να βιαστεί να λάβει δεσμευτικές για τα εθνικά συμφέροντά της αποφάσεις στα μεταπροσεχή 5-7 έτη. Το γράφω ανελλιπώς urbi et orbi (σ.σ. παντού) και το συνδέω και με τον διάλογο για την «επιστροφή στη Χάγη» η οποία, εάν γίνει, θα πρέπει να προετοιμαστεί με κάθε σοβαρότητα και ευθύνη σε επίπεδο συνυποσχετικού. Η νέα ισορροπία η οποία θα προκύψει μετά την υψηλή γεωστρατηγική κινητικότητα της περιοχής θα ευνοεί την Ελλάδα. Πρέπει να αναμένουμε τη νέα ισορροπία και μετά να προβούμε σε δεσμευτικές αποφάσεις. Προσοχή. Η ανωτέρω περιγραφείσα κινητικότητα για όσο χρόνο υφίσταται, δεν πρέπει να συμπεριλάβει στις περιδινήσεις της τη χώρα μας».

Η ελληνική εξωτερική πολιτική δεν έλαβε υπόψη της την προειδοποίηση του Ι. Μάζη, όπως αγνόησε και όσα είχε γράψει για τον τότε σύμβουλο εξωτερικής πολιτικής του Ερντογάν και σημερινό υπουργό Εξωτερικών, Αχμέτ Νταβούτογλου. Βρισκόμαστε ενώπιον της υλοποίησης των κύριων παραμέτρων της πολιτικής του νεο-οθωμανισμού, όπως γράψαμε κατ’ αποκλειστικότητα στο τεύχος 77 του περιοδικού «Αμυντική Επιθεώρηση» και το χειρότερο από όλα είναι ότι τα Υπουργεία Εξωτερικών και Εθνικής Αμυνας κωφεύουν, αρνούμενα να αποδεχθούν τα νέα δεδομένα! Πρόκειται άραγε για εθελοτυφλία ή για ανικανότητα;

Για την Κύπρο ο Φ. Γκόρντον δηλώνει ξεκάθαρα ότι «κάθε σχέδιο λύσης του Κυπριακού θα περιλαμβάνει μείωση των τουρκικών δυνάμεων», επιβεβαιώνοντας όσα γνωρίζαμε και γράφαμε και πέραν αυτών για την πεμπτουσία του δόγματος του Α. Νταβούτογλου για τη μεγαλόνησο. «Προφανώς, κάποια από τα εμπλεκόμενα μέρη τον θεωρούν δύναμη κατοχής. Η Τουρκία τον βλέπει ως στρατιωτική παρουσία στο νησί. Μπορούμε να συζητούμε για πάντα πώς θέλουμε να τον αποκαλούμε αλλά πιστεύω ότι θα ήταν καλό να μειωθούν οι δυνάμεις στο νησί», λέει αναφερόμενος στα στρατεύματα κατοχής και εξανεμίζοντας τις όποιες αμφιβολίες μας…

Η επόμενη αποκάλυψη αφορά το μέτωπο των Σκοπίων. Ο Αμερικανός επίσημος δηλώνει: «Πέρα από το όνομα υπάρχουν και άλλες πτυχές του ζητήματος, όπως η ταυτότητα και το εύρος χρήσης. Θα είναι μια πολυδιάστατη συμφωνία, εάν φθάσουμε σε συμφωνία. Δεν μπορεί κανείς να επικεντρωθεί μόνο σε ένα στοιχείο…..Δεν πρόκειται να είναι μια συμφωνία για το όνομα. Χωρίς αμφιβολία, το πακέτο θα είναι ευρύτερο από το όνομα».

Ετσι καταρρέει ακόμη μια παράμετρος της «υπερήφανης εξωτερικής πολιτικής» η οποία λόγω μεγαλοψυχίας (ανεξάρτητης από τη μάχη για την προάσπιση μειζόνων εθνικών συμφερόντων) επέτρεψε την προσγείωση αεροσκάφους με το όνομα και τα διακριτικά της ψευδομακεδονίας στην Κέρκυρα.

Οι ΗΠΑ απεκάλυψαν επιτέλους πλήρως την πρόθεσή τους να πλήξουν τον ελληνισμό στο σημαντικότερο τμήμα του, την ιστορία του. Συζητούμε και για την ταυτότητα των ψευδομακεδόνων, ως αποτέλεσμα μιας ακόμα άτακτης υποχώρησης της Ελλάδας; Επειδή πρόκειται για ωμή ψυχολογική βία, θα περιμένουμε με ενδιαφέρον τις επίσημες ελληνικές αντιδράσεις. Η τακτική του στρουθοκαμηλισμού κάποια στιγμή φθάνει στο τέλος της, όταν το έδαφος χάνεται κάτω από τα πόδια σου…

Η αμερικανική πολιτικο-διπλωματική παρέμβαση, όποτε εκδηλωθεί επίσημα και λάβει την απαραίτητη δημοσιότητα, είναι βέβαιο ότι θα οδηγήσει σε μια βάση διαπραγμάτευσης η οποία θα εξυπηρετεί τα γεωπολιτικά σχέδια και τις νέες γεωστρατηγικές πραγματικότητες τις οποίες η Ουάσινγκτον θέλει να επιβάλει στην περιοχή Βαλκανίων-Αιγαίου-Κύπρου. Ο βασικός άξονας της αμερικανικής «πρωτοβουλίας» θα είναι η διαμόρφωση ενός τόξου εντός του οποίου θα έχει θεμελιωθεί ένα νέο «οικοδόμημα ασφαλείας» που θα περιορίζει δραστικά τα γεωστρατηγικά πλεονεκτήματα του ελληνισμού (Ελλάδα και Κύπρος), είτε συρρικνώνοντας (Αιγαίο) είτε εξαφανίζοντάς τα (Κύπρος).

Το αμερικανο-τουρκικής έμπνευσης οικοδόμημα θα έχει ως σκοπό να αφαιρέσει από την Ελλάδα το δικαίωμα επέκτασης των χωρικών υδάτων, να περιορίσει το εύρος του εθνικού εναερίου χώρου και να οδηγήσει στην αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου.

Αργότερα θα ακολουθήσει η συνδιαχείριση στο Αιγαίο και η ευρύτερη φινλανδοποίηση της Ελλάδας. Η Κύπρος θα έχει απολέσει το γεωστρατηγικό της πλεονέκτημα για τον ελληνισμό, αφού θα έχει τεθεί υπό τη μόνιμη ομηρία της Τουρκίας με τη συγκατάθεση της Αθήνας στο επερχόμενο σχέδιο λύσης. Οσον αφορά τα Σκόπια, πιθανή αποδοχή του ιδεολογήματος του «μακεδονισμού» θα οδηγήσει σε καταστροφή τέτοιας έκτασης που θα αποτελέσει την αρχή του τέλους του ελληνισμού.

Σε καμμία περίπτωση δεν πρέπει να αφήσουμε να περάσουν αυτά τα σχέδια και οι πρωτοβουλίες, με οποιοδήποτε κόστος. Ακόμη και αν τα περιθώρια είναι στενά, μπορούμε να κινηθούμε στη διπλωματική σκακιέρα με τέτοιο τρόπο ώστε ο υπερατλαντικός υπερ-υπολογιστής, που μετρά σε πόσες κινήσεις θα φωνάξει «ματ» σηματοδοτώντας το τέλος του παιγνιδιού, να αντιληφθεί ότι υπάρχει και η έννοια της θυσίας…

Ι. Θεοδωράτος
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ
ΑΜΥΝΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΗ