Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Κυριακή 16 Αυγούστου 2009

Αποβολή, Βικιπαίδεια και Ίωνας Δραγούμης


Όλοι είσαστε ενήμεροι για το θέμα της βικιπαίδεια(ελληνικής wikipedia) και το ζήτημα του άρθρου με θέμα την βιογραφία του Ίωνα Δραγούμη. Το ανέβασαν πολλά ελληνικά μπλογκ , ενώ εγώ ενημερώθηκα από έναν φίλο σε google chat room. Παρόλο που οι απόψεις μου είναι αρνητικές για την wiki από πιο παλιά (πριν 4 χρόνια σχεδόν) και μετά από ενεργή συμμετοχή μου σε ζητήματα περί Μακεδονίας αποφάσισα να δω τι παίζει και στην ελληνική βερσιόν.
Εγγράφομαι λοιπόν και αρχίζω να διαβάζω την στιχομυθία γνωστού δυαδυκτιακού ατόμου μιας και χρησιμοποιεί (όπως και εγώ) το ίδιο username παντού με τον διαχειριστή αλλά και αρθογράφο της ετεροβαρής βιογραφίας του Δραγούμη και κάνω την πρώτη μου τοποθέτηση όπως παρακάτω:

Αν και όχι φανατικός χρήστης της wiki ή της βικιπαίδεια, διάβασα το ανιστόρητο άρθρο που αφορά την βιογραφία του Ίωνα Δραγούμη. Καταρχήν αυτός που έγραψε την βιογραφία έχει ως πηγή άρθρο από το σάιτ e-grammes.gr όπου πουθενά δεν αναγράφει την επίμαχη φράση "ακραίου ελληνικού σωβινιστικού μεγαλοϊδεατισμού".

Αντίθετα ο Ίωνας Δραγούμης (προφανώς ο αρθρογράφος δεν τον διάβασε ποτέ ήταν ο πρώτος που οροθέτησε τον Ελληνικό Εθνικισμό λέγοντας "οι Έλληνες δεν είναι κατακτητικοί. Πολιτική κυριαρχία πάνω σε άλλους δεν ζήτησαν ποτέ τους"(Ο Ελληνισμός μου και οι ΈΛληνες, σελ 120).

Δυστυχώς στην Ελλάδα ο όρος εθνικισμός έχει πάρει στρεβλή μορφή σε ότι αφορά την κατανόηση της, δείγμα της σύψης που έχει η παιδεία μας αλλά και η κοινωνία μας. Ο Εθνικισμός σύμφωνα με την διεθνή πολιτική ορολογία είναι ένα ιδεολογικό κίνημα που έχει σαν σκοπό την απόκτηση και την διατήρηση της αυτονομίας, της ενότητας και της ταυτότητας ενός έθνους[Anthony Smith, Oxford, National Identity].

Έρχομαι τώρα στο δεύτερο σημείο και το οποίο αφορά την φράση "αποκαλούμενου Μακεδονικού Αγώνα". Θα μπορούσε να γραφτεί "κατά των Ελλήνων αποκαλούμενου Μακεδονικού Αγώνα". Ο γνωστός Βρεττανός ιστορικός Douglas Dakkin τον ονομάζει ο "Ελληνικός αγώνας στην Μακεδονία". Αυτό μπορεί να χρησιμοποιηθεί σαν πηγή.

Και φτάνω στον "χχχχχχ" που από ότι κατάλαβα είναι διαχειριστής και μάλλον οπαδός του ιστορικού αναθεωρητισμού. Ο δημοκρατικός διάλογος χχχχχ προϋποθέτει επιστημονική επιφάνεια, συνειδησιακή διαφάνεια, προσήλωση σε κανονιστικές αρχές και, μάλιστα, στον λόγο ύπαρξης του θεσμού που είναι, αναντιρρήτως, το συμφέρον της κοινωνίας. Ώστε, η παγίωση του “ετσιθελισμού” της διατεταγμένης πλειοψηφίας των κατόχων του θεσμού δεν αποτελεί κεκτημένο δικαίωμα, αλλά ιδιοποίηση. Επειδή ακριβώς το γνωρίζεται, διακινείται ανερυθριάστως το επιχείρημα ότι η πλειοψηφία της κοινωνίας των πολιτών αποτελεί την μείζονα απειλή των δικαιωμάτων και όχι η δική τους αυτόνομη, δηλαδή ολιγαρχική συνιστώσα. Πως το κάνετε αυτό ? Με το να αποκαλείται τον Γιαννόπουλο "ψυχωτικό" και τον Δραγούμη ως "παραστρατιωτικό". Το να διακινείται τον τυπικά λαϊκιστικό εθνικισμό των γείτονων , απομεινάριa του σταλινικού ολοκληρωτισμού, και τον νεοφιλελεύθερο ιμπεριαλισμό, που προσημειώνει στο σκοπό του τα ανθρώπινα δικαιώματα, εγκαλούν τον λόγο της ελευθερίας και την επιστήμη για εθνικισμό.

O Λουκιανός είπε για αυτό το είδος της ιστοριογραφίας ότι σε "Σε γενικές γραμ­μές ένας είναι ό σωστός πήχης και το μέτρο ακρι­βείας: να μην αποβλέπει σ' αυτούς πού τον ακούν τώρα αλλά σ' εκείνους πού μελλοντικά θα διαβά­σουν τα συγγράμματα του. Διότι, αν υπηρετεί τις σκοπιμότητες της παρούσας στιγμής, εύλογα θα συγκαταλεχθεί στην κατηγορία των κολάκων, τους οποίους από παλιά ή ιστορική επιστήμη είχε αποστραφεί ευθύς έξ αρχής".[15:26, 12 Αυγούστου 2009]

Η απάντηση ποια ήταν του αρθογράφου και διαχειριστή της βικιπαίδεια ?
Συνειδητοποιήστε ότι η ΒΠ δεν είναι εθνικιστικό τσιφλίκι κανενός και μην
κουράζεστε να δημιουργείτε sock puppet λογαριασμούς.
Σε νέα ερώτηση μου ζητάω και πάλι ευγενικά από τον υπόψη διαχειριστή εάν ....
Υπάρχει ο "ακραίος ελληνικός σωβινιστικός μεγαλοϊδεατισμός" στα έργα του του Δραγούμη ? Εάν υπάρχει τότε θα συμφωνήσω με την έκφραση. Εάν δεν υπάρχει τότε ισχύει αυτά που ανέφερα. Και γνωρίζοντας τα βιβλία του μπορώ να φέρω δεκάδες αποσπάσματα που αποδεικνύουν τα λεγόμενα μου[19:00, 12 Αυγούστου 2009]
Και η απάντηση έρχεται στο άρθρο για τον Ίωνα Δραγούμη όπου διαστρευλώνονται τα πάντα. Και τότε απαντώ (μη θέλοντας να γράψω στο κυρίως άρθρο διότι γνωρίζω ότι θα τα σβήσουν και πάλι) ....

χχχχχχ από ότι φαίνεται ο Κος χχχχχχχχχχ επιβάλλει τους δικούς του κανόνες στην Βίκι και αυτό φαίνεται ότι η πρώτη παράγραφος πλέον όχι μόνο την άλλαξε αλλά χειροτέρεψε σε ότι αφορά τα ιστορικά στοιχεία. Αυτό μου επιβεβαιώνει δύο
πράματα.

Το πρώτο αυτό που λέω σε όσους με ρωτάνε στα μπλογκς μου ότι πηγή που γράφεται από άτομα μη ελεγχόμενα και προκατειλημμένα είναι αναξιόπιστη.

Το δεύτερο είναι η ρήση του Πλούταρχου (Περί του ακούειν 37C) όπου λέει ότι "η έλλειψη ελέγχου, την οποία πολλοί νέοι λόγω της απαιδευσίας τους θεωρούν ελευθερία, κάνει τις επιθυμίες, που είναι σαν να ελευθερώθηκαν πλέον από περιορισμούς, να γίνοναται αφέντες σκληρότεροι και από εκείνμους τους δασκάλους και παιδαγωγούς της παιδικής ηλικίας."

Καμμία ιστορική πηγή δεν αναφέρει τον Ίωνα Δραγούμη ως σωβινιστή. Όσο για την κατηγορία του χχχχχχχχχ περί sock puppet λογαριασμούς αυτό δείχνει έλλειψη επιχειρημάτων.[06:15, 13 Αυγούστου 2009]

Φυσικά συνεχίστηκε το παραλήρημα του εν λόγου διαχειριστή, απάντησα και εγώ ανάλογα εώς ότου οι "μεγάλοι διαχειριστές" μετά από σχετική προειδοποίηση με απέβαλαν για μία εβδομάδα για το (Δεν ξέρω ποιος σας έκανε διαχειριστής αλλά σαν συνομιλητής φτάνεται πιο κάτω και από τον πάτο) διότι όπως λέει ...
Η φράση θίγει όλη την κοινότητα και όχι μόνο τον συνομιλητή στον οποίο απευθύνεται
Και κάνω εγώ την ερώτηση στους δύο διαχειριστές .....

Όταν κάποιος σε λέει εθνικιστή χωρίς να το τεκμηριώνει, ότι ανοίγεις ψεύτικους λογαριασμούς, χαρακτηρίζει με επαίσχυντες εκφράσεις ιστορικά πρόσωπα και 1002 άλλα, δεν θίγει όλη την κοινότητα και όχι μόνο τον συνομιλητή στον οποίο απευθύνεται ?


Η άποψη μου για την Βικιπαίδεια/wikipedia

Η ιδεολογική σύγχυση και o πολιτικός αποπροσανατολισμός, που συστηματικά καλλιεργούνται στις Δυτικές κοινωνίες είναι φαινόμενα, που έχουν αρχίσει να γίνονται ευρύτερα αντιληπτά τα τελευταία 15 χρόνια. Μέρος αυτής είναι και η υπόψη ηλεκτρονική εγκυκλοπαίδεια. Εκείνο όμως, που σίγουρα διαφεύγει, είναι ο σημαντικός ρόλος που φαίνεται ότι διαδραματίζει στο παιγνίδι αυτό η αλλοίωση των εννοιών της πολιτικής, κοινωνιολογικής, φιλοσοφικής κ.λ.π. ορολογίας.

Όλες οι ενδείξεις αλλά και οι σχετικές μελέτες αποδεικνύουν ότι η διαστρέβλωση των εννοιών και η χρησιμοποίηση των όρων είτε με άλλο, παραπλήσιο περιεχόμενο είτε ακόμη και με εντελώς αντίθετο του πραγματικού, είναι ένα ανυπολόγιστης αξίας όπλο στα χέρια εκείνων που ξέρουν να το χειρισθούν.

Πολλοί επεσήμαναν τον κίνδυνο αυτό. Πιο παραστατικός ο George Orwell, στο περίφημο μυθιστόρημα του «1984», μάς αποκαλύπτει με όλη την γλαφυρότητα της γραφίδας του, την φοβερή δύναμη των διαστρεβλωμένων λέξεων και εννοιών, αλλά και τις τρομακτικές δυνατότητες πού περικλείει η χρησιμοποίηση τους από μια μικρή ηγετική ομάδα για την διανοητική εξόντωση και πνευματική υποδούλωση της υπόλοιπης κοινωνίας.

Η όλη παραπλάνηση στηρίζεται σε μια απλή διαπίστωση: Ο μέσος πολίτης αντιδρά συναισθηματικά σε ορισμένες λέξεις - κλειδιά, θετικά ή αρνητικά (Θεωρία των λεκτικών στερεοτύπων). Απέναντι όμως στην πληθώρα των υπολοίπων όρων δεν παρουσιάζει ανιχνεύσιμες αντιδράσεις. Αν λοιπόν χρησιμοποιηθεί ό όρος π.χ. «δημοκρατικός συγκεντρωτισμός» πείθεται ευκολότερα ο μέσος πολίτης, πού τις περισσότερες φορές είναι ευνοϊκά τοποθετημένος ως προς το πρώτο συνθετικό τού όρου. Ο «δημοκρατικός» όμως «συγκεντρωτισμός», γι' αυτούς που γνωρίζουν, είναι μια βασική αρχή διοικήσεως των παλαιών Κομμουνιστικών Κομμάτων αλλά και των σημερινών «αντικαταστατών του» που βέβαια δεν έχει καμιά απολύτως σχέση μέ «δημοκρατικές» διαδικασίες. Τα πολυσυζητημένα έξ άλλου παραδείγματα όρων και εννοιών όπως «Ελευθερία», «Δημοκρατία», «Ειρήνη» κ.λ.π. που έχουν καταντήσει κενές λέξεις οστά χείλη επιτηδείων δημαγωγών αποτελούν τραγική επιβεβαίωση των ανωτέρω.

Στην περίπτωση μας είναι η χρήση του «σωβινισμού» όπου διαχειριστής της βικιπαίδεια προσπαθεί να επιβάλλει με το έτσι θέλω στην βιογραφία του Ίωνα Δραγούμη παραβλέποντας τόσο τα έργα του αλλά και την πραγματική διάσταση του όρου.

Η σύγχυση και ο αποπροσανατολισμός έχουν προχωρήσει ήδη σε επικίνδυνο βαθμό. Ό αγώνας για την αντιστροφή του ρεύματος είναι σκληρός και θα γίνεται συνεχώς σκληρότερος. Δεν υπάρχουν άλλα περιθώρια. Ο καθένας πρέπει να προσφέρει ότι μπορεί ανεξάρτητα από εθνικότητα, από κοινωνική κατάσταση, από ηλικία, γιατί ο αγώνας είναι κοινός για όλους τούς Έλληνες, η δε έκβαση του θα κρίνει οριστικά και την τύχη του Ελληνισμού.

Η θέληση να προσφέρω με κάποιο τρόπο στον κοινό αγώνα, να προσθέσω ένα μικρό λιθαράκι στο φράγμα πού πρέπει να κτισθεί εναντίον του απειλητικού χειμάρρου της διανοητικής παρακμής και της μεθοδευμένης συγχύσεως, υπήρξε και το πρώτα ερέθισμα για το στήσιμο των μπλογκ μου. Τα άρθρα μου προσπαθώ όσο είναι το δυνατόν να είναι τεκμηριωμένα (βάζοντας πηγές από όλες τις πλευρές) και το κυριώτερο ποτέ αποσπασμένα με σκοπό να εκτροχιάσω την ιδεολογική σκέψη μονομερώς.

Το δεύτερο ερέθισμα, έδωσαν οι συχνές διαπιστώσεις, που γίνονταν μετά από συζητήσεις στα διάφορα φόρουμ, όπου αναλύονταν ιδεολογικά ή πολιτικά ζητήματα, ότι οι νέοι δυσκολεύονταν πολλές φορές στην κατανόηση διαφόρων όρων. Σε αυτό φυσικά είναι επιτακτική η χρήση λεξικών, βιβλίων, που θα μπορούσε να λύσει αρκετά προβλήματα. Σημειώνω δε ότι στα μπλγκ μου είναι επιτρεπτή κάθε αναφορά και άποψη από όλους φτάνει να μην είναι υβριστική.

Ο Πλάτωνας είπε ότι όταν ο άνθρωπος είναι σεμνός και καλά εκπαιδευμένος, κάνει μετρημένες κινήσεις, ενώ ο δειλός και ο ακαλλιέργητος φαίνεται βιαιότερος και πιο απότομος.

Το παραπάνω το αφιερώνω στους Έλληνες διαχειριστές της βικιπαίδεια που σωστά εφάρμοσαν τους κανονισμούς σε ότι αφορά εμένα αλλά παρέβλεψαν να κάνουν το ίδιο τόσο στο άρθρο του Δραγούμη αλλά και στον συνδιαχειριστή τους. Είδαν το δέντρο αλλά όχι το δάσος. Και από ότι φαίνεται η βικιπαίδεια είναι τσιφλίκι μιας συγκεκριμένης ιδεολογικής αντίληψης, αυτής του εθνομηδενισμού ή ιστορικού αναθεωρητισμού όπως αποκαλείται από τους λίγους πανεπιστημιακούς που παλεύουν καθημερινά για την ανατροπή της στον τομέα της Ελληνικής Παιδείας.

Ίωνας Δραγούμης

Τι ήταν ο Δραγούμης για τους διαχειριστές της βικιπαίδεια ?
Μιλάνε μόνοι τους...
Εθνοπατριωτικά παραληρήματα, τύπου Αντίβαρο για άλλη μια φορά δυστυχώς. Για τους εθνικιστές ο Δραγούμης, όπως και ο ψυχωτικός Γιαννόπουλος είναι σύμβολα εθνικής έξαρσης, μαγαλοϊδεατισμού και σωβινισμού. Κανείς δε ρωτά τι υπήρξε ο Δραγούμης πίσω από τις ομίχλες των των παραστρατιωτικών οργανώσεων που κινήθηκε. Ένας απλός προδότης που αρνήθηκε να υπηρετήσει την πατρίδα του και απομακρύνθηκε με τις κλωτσιές από τα λειτουργήματα που προβάλλει το άρθρο. Δεν είναι τυχαία άλλωστε η βιβλιογραφία.

Η παράγραφος την οποία έγραψε ο φίλος και την οποία ο/οι διαχειριστής/ες της βικιπαίδεια σβήνουν αντικατοπρίζει την πραγματικότητα για τον Ίωνα Δραγούμη. Την παραθέτω λοιπόν :

Ο Ίων (Ιωάννης) Δραγούμης, υπήρξε διπλωμάτης, πολιτικός, πρωτεργάτης του Μακεδονικού Αγώνα[1], στην οργάνωση του οποίου προσέφερε ανεκτίμητες υπηρεσίες[2], λογοτέχνης και πρωταγωνιστής του γλωσσικού κινήματος του δημοτικισμού[3], διανοητής με σημαντική συμβολή στην διαμόρφωση της ελληνικής ιδεολογίας των αρχών του 20ού αι.[4]. Οραματιστής ενός ρομαντικού[5] μεγαλοϊδεατικού[6] απελευθερωτικού ελληνικού εθνικισμού, όχι σωβινιστικού[7] ούτε ιμπεριαλιστικού ή καν εδαφικού[8], αλλά πολιτισμικού[9], βασισμένου στην συνύπαρξη ελευθέρων εθνών[10] και πάνω απ' όλα ανθρωπιστικού[11], ενεπλάκη στα πάθη του εθνικού Διχασμού, τα οποία και τού στοίχισαν την ζωή, αλλά και μετά την δολοφονία του δεν έπαυσε να επηρεάζει την ελληνική σκέψη, όντας για άλλους από τους θαυμαστές του «μάρτυρας και ήρωας του Ελληνισμού»[12], «Δάσκαλος του Γένους»[13], «πατέρας του ελληνικού εθνικισμού»[14], ή πάντως «ένας από τους πιο παρεξηγημένους, περισσότερο αμαυρωμένους και λιγότερο δικαιωμένους διανοητές της νεοελληνικής σκέψης και συνείδησης»[15], για άλλους από τους αντιπάλους του ακραίος σωβινιστής[εκκρεμεί παραπομπή], για άλλους ρομαντική, αμφιλεγόμενη και πάντοτε συναρπαστική προσωπικότητα[16]

Σημειώσεις-παραπομπές
[1]- Βακαλόπουλος K. A. 1983, Ο Βόρειος Ελληνισμός κατά την πρώιμη φάση του Μακεδονικού Αγώνα (I878-894), Ίδρυμα Μελετών της χερσονήσου του Αίμου, Θεσσαλονίκη. Ο συγγραφέας στο κείμενο του έργου του χρησιμοποιεί τον πλέον ουδέτερο όρο μακεδονική σύγκρουση. Στην Encyclopedia of modern Greek literature χρησιμοποιείται ο όρος οργάνωση της άμυνας των ελληνικών ορθόδοξων κοινοτήτων ενάντια στους αποκαλούμενους κομιτατζήδες.
[2]- Ιωάννης Μαζαράκης, «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμος ΙΔ', Εκδοτική Αθηνών, 1977, σελ. 236-238· λεπτομερέστερα για την εθνική δράση του Δραγούμη ως προξένου Μοναστηρίου βλ. Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, «Ίων Δραγούμης, Μαρτύρων και Ηρώων αίμα - Ανατομία της ελλαδικής πραγματικότητας», εκδ. Σταμούλης 2008, ISBN 978-960-6741-93-7, κεφ. «Η συμβολή του Ίωνα στην οργάνωση της Μακεδονικής Αντίστασης», σελ. 143-150 και κεφ. «Η μακεδονική εμπειρία», σελ. 151-159
[3]- Κ.Θ. Δημαράς, «Ιστορία της Νέας Ελληνικής Λογοτεχνίας», 7η εκδ. 1985, σελ. 401-402 και σημειώσεις σελ. 609
[4]- Κ.Θ. Δημαράς, κεφ. «Η διακόσμηση της ελληνικής ιδεολογίας» στην «Ιστορία του Ελληνικού Έθνους», τόμος ΙΔ', Εκδοτική Αθηνών, 1977, σελ. 408-409
[5]-I.D. Stefanidis, «Stirring the Greek Nation: Political Culture, Irredentism and Anti-Americanism in Post-War Greece, 1945-1967», p. 32: «Ion Dragoumis, a prominent exponent of romantic nationalism»
[6]- Bruce Merry Encyclopedia of modern Greek literature, 116-117
[7]-Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, «Ίων Δραγούμης, Μαρτύρων και Ηρώων αίμα - Ανατομία της ελλαδικής πραγματικότητας», εκδ. Σταμούλης 2008, ISBN 978-960-6741-93-7, σελ. 15: «Ο Ίων δεν ήταν ούτε σωβινιστής ούτε ακραίος στις θέσεις του.»
[8]-Ίων Δραγούμης, Φύλλα Ημερολογίου: «Κάτω όλοι οι ιμπεριαλισμοί! Θα ησυχάσουν πολύ και θα καλητερέψουν πολύ οι άνθρωποι άμα πάψουν να έχουν χωματική λαιμαργία, δηλαδή να διψούν για ν' απλωθούν σε ξένα χώματα, να ορίζουν όλο και περισσότερα χώματα. Να θέλουν τα έθνη να ορίζουν ανθρώπους το εννοώ, μα πώς να τους ορίζουν; με το πνεύμα, με τον πολιτισμό τους τον ανώτερο. Ας δημιουργήσουν τα έθνη πολιτισμούς και ας επηρεάζουν τα άλλα έθνη, αν μπορούν. Κι όποιος κάμει τον καλήτερο. [...] Μάρτης 21, 1919»
[9] Ίων Δραγούμης, «Ελληνικός Πολιτισμός», 1913-14, α' έκδ. περ. «Γράμματα», Αλεξάνδρεια 1914, επανέκδ. Φιλόμυθος, Θεσσαλονίκη 1993, ISBN 960-7375-01-7, κεφ. «Το έθνος», σελ. 67-70: «Ποιος είναι των εθνών ο σκοπός ο τελικός, πές τον προορισμό, πές τον αποστολή, πές τον ανάγκη; Ο πολιτισμός! Να έργο άξιο για τα έθνη, έργο ανθρωπιστικό, έργο αληθινά ανθρώπινο. Να η δικαιολογία των εθνών. Να πώς τα έθνη είναι χρήσιμα στην ανθρωπότητα. [...] Πολιτισμούς γεννούν τα έθνη και αυτά μονάχα. Και αυτή είναι η αξιοσύνη τους η μεγάλη. [...] Δεν φτάνει όμως να είναι ένα έθνος πολιτισμένο, πρέπει κιόλα να είναι πολιτισμένο από δικό του πολιτισμό. [...] Και είναι απαραίτητα όλα τα έθνη.»
[10]- Ίων Δραγούμης, «Ελληνικός Πολιτισμός», 1913-14, α' έκδ. περ. «Γράμματα», Αλεξάνδρεια 1914, επανέκδ. Φιλόμυθος, Θεσσαλονίκη 1993, ISBN 960-7375-01-7, κεφ. «Το έθνος», σελ. 70: ««είναι απαραίτητα όλα τα έθνη, όχι μόνο το ένα, όσο σημαντικό και να είναι, ούτε εκείνα μοναχά που ανθοβολούν πολιτισμούς· και τα βάρβαρα έθνη δικαιολογιούνται, και τα άγρια και τα αδύνατα»
[11]-Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, «Ίων Δραγούμης, Μαρτύρων και Ηρώων αίμα - Ανατομία της ελλαδικής πραγματικότητας», εκδ. Σταμούλης 2008, ISBN 978-960-6741-93-7, σελ. 15: «Ήταν [ο Δραγούμης] ένας αγνός πατριώτης μα πιο πολύ ήταν Άνθρωπος.»
[12]-Χρίστος Γούδης, «Προσκλητήριο πεσόντων» από την ποιητική συλλογή «Έλληνες», εκδ. Μέτρον, 2006, και Χρίστος Γούδης, καθ. Παν. Πατρών, «Ίων Δραγούμης: Πάντα επίκαιρος», εισήγηση στην ημερίδα «Ίων Δραγούμης και Ελληνισμός», Παλαιά Βουλή 24-9-2009, Ινστιτούτο Εθνικών και Κοινωνικών Μελετών «Ίων Δραγούμης»: «Δραγούμης Ίων / Οραματιστής / Ο νους του στη Μεγάλη Ιδέα / Εξετελέσθη από παρακρατικούς / Μαρτύρων και ηρώων αίμα / Χυμένο άδικα / Πάνω στη γης που αγαπούσε»
[13]- Ίων Δραγούμης, «Ελληνικός Πολιτισμός», 1913-14, α' έκδ. περ. «Γράμματα», Αλεξάνδρεια 1914, επανέκδ. Φιλόμυθος, Θεσσαλονίκη 1993, ISBN 960-7375-01-7, Στέλιος Παπαθεμελής, Πρόλογος, σελ. 7: «...δικαιωματικά ανήκων στους Δασκάλους του Γένους»
[14]- Γιώργος Πισσαλίδης, «Ίων Δραγούμης: ο πατέρας του Ελληνικού εθνικισμού»
[15]- Κωνσταντίνος Βακαλόπουλος, «Ίων Δραγούμης, Μαρτύρων και Ηρώων αίμα - Ανατομία της ελλαδικής πραγματικότητας», εκδ. Σταμούλης 2008, ISBN 978-960-6741-93-7, σελ. 13
[16]-Οδυσσέας Ελύτης, «Οι πολλοί Έλληνες του ενός Δραγούμη», σελ. 326-327 στο Οδυσσέας Ελύτης, «Εν λευκώ», εκδ. Ίκαρος, 2006, ISBN 960-7233-26-3



Διαβάστε τώρα και τι γράφει η σελίδα στην βικιπαίδεια, δείτε τις πηγές , ελέγξτε εάν έχουν ειπωθεί και κρίνετε ποιος είναι λάθος και ποιος είναι σωστός.


UPDATE: 27-8-2009
Για την σφαιρική ανάλυση του ζητήματος καλό είναι να διαβάσετε και τα παρακάτω λινκς όπως και την στιχομυθία που έχω με άναγνώστη στα σχόλια της παρούσας ανάρτησης.
Συλλογή υπογείων λάμα
Εκφράσεις χρηστώνΔιαχειριστών
Κατάχρηση από τον χχχχχχχ του ρόλου του ως διαχειριστή

27 σχόλια:

  1. Συγχαρητήρια για την παρέμβαση. Μια διευκρίνηση μόνο, για να αντιληφθούν οι αναγνώστες τι επιστημονική δεοντολογία τηρεί ο εν λόγω κύριος (και διαχειριστής). Γράφεις:

    «πηγή άρθρο από το σάιτ e-grammes.gr όπου πουθενά δεν αναγράφει την επίμαχη φράση "ακραίου ελληνικού σωβινιστικού μεγαλοϊδεατισμού".»

    Τι έγινε ακριβώς (προσέξτε παραβίαση επιστημονικής δεοντολογίας και φυσικά των κανόνων της Βικιπαίδειας): Ο διαχειριστής Κ.Κ., ως παραπομπή στην υβριστική φράση με την οποία καπέλωσε το άρθρο, «ακραίου ελληνικού σωβινιστικού μεγαλοϊδεατισμού», έδινε άρθρο από τις... e-grammes, το οποίο έγραφε για «ελληνικό εθνικισμό» (και όχι «ακραίο σωβινισμό» φυσικά)! δηλαδή, παραχάραξη παραπομπής, απάτη! (Τώρα έβαλε άλλη παραπομπή, άσχετο έργο ενός Addi, το οποίο δεν αναφέρεται καν στον Δραγούμη, δεν υπάρχει καν η λέξη «Dragoumis»! Και πάλι απάτη!)

    Καταλαβαίνετε για τι μιλούμε; Όσοι έχουν ασχοληθεί με την επιστημονική έρευνα αντιλαμβάνονται ότι paper με τέτοιες αντιδεοντολογικές παραπομπές δεν δημοσιεύεται ούτε σε ανθυποσυνέδριο. Αν δεν σε σταμπάρει κιόλας η επιστημονική κοινότητα ως κοινό τσαρλατάνο και δεν μπορέσεις να ξαναδημοσιεύσεις τίποτε και πουθενά!

    Με δυο λόγια, ο εν λόγω κύριος καπελώνει το άρθρο για τον Δραγούμη με μια αυθαίρετη ύβρη, για την οποία δίνει, ως κοινός τσαρλατάνος, ψεύτικες παραπομπές, όταν μάλιστα από τους συντάκτες του μεγαλύτερου μέρους του κυρίως άρθρου έχουν δοθεί παραπομπές από έργα ειδικών επιστημόνων τα οποία υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ΙΔΑΣ δεν θα μπορούσα να μην συμφωνήσω με τα λεγόμενα σου αλλά όχι με τους χαρακτηρσιμούς σου. Ας μη πέφτουμε στο ίδιο επίπεδο με αυτούς που αποκαλούν όπως θέλουν όποιον δεν πάει σύμφωνα με την ιδεολογική τους γραμμή.

    Εγώ συνιστώ σε όποιον Έλληνα μπορεί να πάει και να πολεμήσει την γραμμή τους με όπλο πάντα τα επιχειρήματα και τις πηγές. Δυστυχώς η βικιπαίδεια αντικατοπρίζει την σαθρή κοινωνία μας όπου έχει εμπεδώσει στις νεότερες γενεές αυτήν ακριβώς την ιδεολογική μετάλλαξη του σύγχρονου Ελληνισμού σε απολογητή και επαίτη και μετατραπεί τους Έλληνες σε μια μάζα ανθρώπων χωρίς συνείδηση, χωρίς εθνικότητα και χωρίς ταυτότητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είναι πραγματικά δυσάρεστο, μία σελίδα, που λειτουργεί με σκοπό την αναζήτηση και τη διάδοση της γνώσης, να καταντάει μέσο προβολής πολιτικών ιδεολογιών και προπαγάνδας.
    Οι δε ψευδείς παραπομπές και η παραποίηση των πηγών δηλώνουν, ότι ο συντάκτης του άρθρου αγνοεί την επισημονική δεοντολογία, αλλά -το χειρότερο- και τη βασική μεθοδολογία της επιστήμης. Φανερόν ότι η διαχείρηση της Βικιπαιδείας, γίνεται από άτομα, που ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν συντάξει όχι μία συνεδριακή ανακοίνωση, αλλά ούτε καν μία προπτυχιακή εργασία 6μήνου...

    Τραϊανός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τραϊανέ δεν μπορώ να γνωρίζω εάν έχουν συντάξει ή όχι συνεδριακή ανακοίνωση, αλλά ούτε καν μία προπτυχιακή εργασία 6μήνου αλλά αυτό που κατάλαβα είναι ότι η εξουσία ζαλίζει και ο λόγος είναι ότι δεν δέχονται άτομα που μπορούν να την σπάσουν αυτήν.Η Εξουσία είναι η πρακτική των ισχυρών σε όλους τους τομείς της κοινωνικής δράσης. Είναι η διαχείριση των πρακτικών της και η κατανομή των επιμέρους υποσυνόλων της. Είναι η πρακτική των συναλλαγών της και των ανταλαγμάτων της. Στηρίζεται στην ΜΑΤΑΙΟΔΟΞΙΑ και το ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΚΥΡΟΣ του εξουσιαστή. Για να το πετύχει ο εξουσιαστής ακολουθεί συγκεκριμένους δρόμους όπως το να χρησιμοποιεί την ΕΞΟΥΣΙΑ για να απειλήσει και να καταστείλει, διεκδικήσεις, διαφωνίες και αντίθετες απόψεις. Γιαυτό αντιμετωπίζεις αυταρχικές και ειρωνικές αντιδράσεις από αυτά τα άτομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Οι moderators της wikipedia είναι επώνυμοι? Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε ποια ακριβώς είναι τα προσόντα τους, αλλά και ο τρόπος επιλογής τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Όταν τα σημαντικότερα εκ των μελών του διοικητικού συμβούλιο της wikipedia έχουν διατελέσει υπάλληλοι του Open Society Institute ή έχουν ευεργετηθεί από αυτό, εύλογα μπορεί να υποθέσει κανείς ότι η εν λόγω εταιρία (γιατί περί εταιρίας μιλάμε) είναι υποχρεωμένη να ακολουθήσει συγκεκριμένες ντιρεκτίβες στην προβολή κάποιων θεμάτων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Συγχαρητήρια Ακρίτα για το έργο σου. Ας προσπαθήσουμε όλοι να βελτιώσουμε την εικόνα του διαδικτύου με παρεμβάσεις όπως οι δικές σου - χρειαζόμαστε οργάνωση και όχι ακραίες αντιδράσεις. Με βάση αυτό το άρθρο θα κάνω και εγώ προσπάθεια στην wikipedia.
    Να υπενθυμίσω σε όλους ότι η συνεισφορά μας στα κοινά είναι απλά επειδή είμαστε Έλληνες και αγαπάμε την Ελλάδα - δεν περιμένουμε όυτε ελπίζουμε σε τίποτα - απλά στην Αλήθεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ευχαριστώ Δημήτρη για τα καλά σου λόγια. Το ωραίο στην υπόθεση είναι ότι μετά την αποβολή μου ο αρθογράφος-διαχειριστής παραδέχτηκε ότι "διάβασε" τον Ίωνα Δραγούμη και μετέφερε "αποσπάσματα" από το "Μαρτύρων και Ηρώων", σχολίασε δε εμμέσως ότι συμφωνεί με τον bulgarmark και ήρθε μετά ο έτερος διαχειριστής(αυτός που με απέβαλε) ο οποίος όχι μόνο κλείδωσε το θέμα αλλά άρχισε και αυτός στην ίδια γραμμή να λέει τα γνωστά περί "κοινότητας¨" κλπ.

    Το ποιος έχει κάνει τσιφλίκι την βικιπαίδια είναι φανερό πλέον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Γιαυτό ίσως να διακρίνω μια πτώση στη δημοτικότητα της Wikipedia... Ο κάθε αποτυχημένος βρίσκει ευκαιρία να φανεί (ή έτσι νομίζει)... παρόμοιο φαινόμενο με αυτό των δημοσιογράφων που πλέον δεν παρουσιάζουν τα νέα, αλλά προωθούν την άποψη τους (σε κάθε θέμα)...
    Για την ιστορία - δε μπόρεσα να αναρτήσω σχόλιο για το θέμα γιατί οι "υπέρμαχοι" της Ελευθερίας και του Διαλόγου κλείδωσαν το θέμα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Για κλάματα είστε, νοσταλγοί του τίποτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ανώνυμε(26 Αύγουστος 2009 10:51 μμ) εάν έχεις κάτι να πεις να το λες με επιχειρήματα και στοιχεία. Γνωρίζεις φυσικά ότι η ανταγορία σε αυτόν το τόπο γεννήθηκε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Καλά, πάρε ένα επιχείρημα για αρχή Μαρκέτος Σπ., "Η Ελλάδα των Παθών και των Πραξικοπημάτων", στο Η. Μανιατέας- Ι. Τεγόπουλος (εκδ) Ιστορία των Ελλήνων: Νεώτερος Ελληνισμός 1910-1940, Τόμ. 15 Δομή, 376. "ο Γιαννόπουλος και ο Δραγούμης, εκφράζοντας ουσιαστικά ιδέες μη αυτόχθονες, "επηρέασαν τη διαμόρφωση των αντιλήψεων ενός ευρύτερου κοινωνικού και διανοητικού χώρου σχετικά με το έθνος τη φυλή και το κράτος με τρόπους τέτοιους που διευκόλυναν τη στροφή προς τον φασισμό".

    Μάλλον υποτονικό τον κόβω τον συγγραφέα της Βικιπαίδειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Στην ίδια σελίδα όμως αντιφάσκει....."Μολονότι τα γραπτά τους δεν οδηγούν απευθείας στην ιδεολογία των μεσοπολεμικών φασιστών, αρκετεές γενεαλογίες τα συνδέοουν με αυτήν."

    Τι μας λέει εδώ ο Μαρκέτος ότι παρόλο που το έργο τους δεν έχει την φασιστική αντίληψη της δεκαετίας του 30 και 40 εμείς όμως ας τους συνδέσουμε με αυτήν.!!!!

    Ωραία αντίληψη.Ωραίο επιχείρημα.....

    Και σου υπενθυμίζω την στάση του Μαρκέτου στο βιβλίο της Ρεπούση αλλά και ότι ήταν από αυτούς που υπέγραψαν υπέρ του σχεδίου Ανάν μαζί με τον Κωστόπουλο, Τρεμόπουλο, Γιαννουλόπουλο, Ηρακλέιδης κλπ.

    Βλέπεις πλέον αρχίζουν και ξεχωρίζουν όλα τα καλά παλληκάρια του ιστορικού αναθεωρητισμού. Εν πάση περιπτώση όταν ο Μαρκέτος γράφει ότι δεν υπάρχει φασιστικό περιεχόμενο στα έργο του Δραγούμη τα λέει όλα. Τα λοιπά είναι για σένα που ασπάζεσαι αυτού του είδους την ιστοριογραφία και την μεταφέρεις στην βικιπαίδεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Επειδή μάλλον δεν κατανοείς τι σημαίνει ιστοριογραφία, μην ανοίγεσαι σε έννοιες που δεν γνωρίζεις. Άκου ιστορικός αναθεωρητισμός! Δεν απορώ γιατί σας κράζουν οι γλωσσολόγοι.

    Καλή ιδέα το να τα μεταφέρω στη Βικιπαίδεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Άντε πάλι τα ίδια. Μόλις κάποιος φέρνει στοιχεία αρχίζουμε τις προσωπικές επιθέσεις. Σου αποδεικνύω την αναξιοπιστία της πηγής σου και συ μου απαντάς για κεράσια και σταφύλια.

    Επί του θέματος έχεις να προσθέσεις κάτι ?

    ΥΓ:Για τα περί "ιστορικού αναθεωρητισμού" σίγουρα το άρθρο όπως το είχε γράψει ο συγκεκριμένος χρήστης/διαχειριστής είναι ένα ωραίο παράδειγμα ιστορικού αναθεωρητισμού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μα τι στοιχεία έφερες; Μήπως απλώς δεν μπορείς να κατανοήσεις απλές φράσεις γραμμένες στα Ελληνικά ή απλώς διαχειρίζεσαι το περιεχόμενο για να πεις τα παραπάνω ακαταλαβίστικα; Ο άνθρωπος λέγει απλώς ότι εκείνη την εποχή δεν υπάρχει το ιστορικό υπόβαθρο του φασισμού. Πολύ απλά ο ίδιος, ακολουθώντας τον δάσκαλο της νιότης του δημιούργησε τις προϋποθέσεις για να φθάσουν ως εκεί οι ομοϊδεάτες του. Αποκρύπτεις βεβαίως ότι παρακάτω γράφει ότι αν ζούσε ο Δραγούμης, θα ήταν σίγουρα θεμελιωτής του Ναζισμού στην Ελλάδα.

    Με τις ιδέες που είχε αυτό είναι αυταπόδεικτο και δε χρειάζεται ο Μαρκέτος να μας το αποδείξει, αλλά λέμε τώρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Αγαπητέ μου η ιστορία δεν γράφεται με τα "αν" και με την προσπάθεια να προκαταλάβουμε τις όποιες εξελίξεις.

    Ο Μαρκέτος βγάζει τα όποια συμπεράσματα του βάση ποιων έργων του Δραγούμη ?

    Δεν μας το λέει γιατί φυσικά δεν υπάρχουν. Άλλωστε το αναφέρει κάπου εκεί στα κρυφά.

    Σε ότι αφορά την μεθοδολογία του είναι γνωστή πλέον. Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης μας ήρθε η νέα σχολή ιστορικής έρευνας, που λέει πως ο καθένας μπορεί να ισχυριστεί οτιδήποτε για το παρελθόν ακολουθώντας τα βασικά βήματα. Το πρώτο βήμα είναι να παρασιωπάς τις αντίθετες μαρτυρίες, έπειτα, από τα περιορισμένα στοιχεία που έχεις συγκεντρώσει, να βγάζεις μόνο τα συμπεράσματα εκείνα που στηρίζουν την κεντρική σου θέση ή, αν χρειαστεί, και να επινοείς μαρτυρίες που εξυπηρετούν τους συγκεκριμένους σκοπούς σου. Προκειμένου να αποδείξεις ομοιότητες θα πρέπει να ξεκινάς από την υπόθεση πως υπάρχει άμεση σύνδεση και στη συνέχεια να συνταιριάζεις τις μαρτυρίες με τα γεγονότα, παραλείποντας λεπτομέρειες και παραβλέποντας σημαντικές διαφορές.

    Το μόνο πρόβλημα για αυτήν την μέθοδο είναι ότι το αποτέλεσμα τέτοιων προσπαθειών δεν είναι ιστορία, αλλά ένα υβριδικό κατασκεύασμα μεταξύ μύθου και ιστορίας, ένας μύθος για την ιστορία, κοινώς μυθιστόρημα.

    Και σου σημειώνω ότι δεν είναι τυχαίο όλοι αυτοί υμνούνται συνήθως από τον γειτονικό ακραίο εθνικισμό , ενώ και τα πονήματα που έχουν γράψει είναι ανύπαρκτα από πλευράς ακαδημαϊκής άποψης στον διεθνή χώρο.

    Έτσι λοιπόν αυτό κάνεις εσύ και οι όμοιοι σου στην βίκι. Σου σημειώνω δε ότι δεν είναι τυχαίο ότι η φήμη της βικιπαίδεια και της wiki είναι κακή λόγω αυτού του φαινομένου, δηλαδή "η της ιστορίας από δεύτερο χέρι σβησμένη και ξαναγραμμένη τόσες φορές όσες κρινόταν απαραίτητο".

    Σκοπός της ιστορίας όπως λέει καθηγήτρια Mary Lefkowich δεν είναι να ενισχύσει την αυτοεκτίμηση των επιμέρους ομάδων, αλλά να προωθήσει την κατανόηση του κόσμου και του παρελθόντος, την αμερόληπτη ανάλυση, κρίση και προοπτική, το σεβασμό των διαφορετικών πολιτισμών και παραδόσεων και την ανυποχώρητη προστασία των ενωτικών ιδεών της ανεκτικότητας, της δημοκρατίας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων που κάνουν δυνατή την ελεύθερη ιστορική έρευνα.

    Η μελέτη του ιστορικού παρελθόντος βοηθάει τους ανθρώπους να κατανοήσουν ότι αποτελούν μέρος ενός κόσμου ενιαίου και ότι οι, κοινωνίες και τα έθνη δεν αποτελούν απομονωμένες ανθρώπινες κοινότητες ούτε οι πολιτισμοί στεγανές ενότητες αξιών που διατηρούν την αυτονομία τους στον χρόνο, αλλά ενότητες ιδεών και πρακτικών λύσεων που διαρκώς ανασυγκροτούνται υπό την πίεση των νέων συνθηκών και με τη δημιουργική παρέμβαση των ανθρωπίνων ομάδων να κατανοήσουν τους ίδιους και τους άλλους, διακρίνοντας τις διαφορές και τις ομοιότητες μεταξύ των.

    Αυτό κάνετε εσείς με την προώθηση του αναθεωρητισμού στην βίκι αλλά και όπου μπορείτε. Τα δε αποτελέσματα αυτής φαίνονται και στην κοινωνία μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Λυπάμαι αλλά ο Σπ. Μαρκέτος μιλά βάσει των έργων ακριβώς του Δραγούμη, κάτι που υμείς οι εθνικισταί αποφεύγετε σφόδρα.

    Ακριβώς λοιπόν επειδή η ιστορία είναι προσπάθεια κατανόησης του κόσμου θα πρέπει να κατανοήσετε κάποτε ότι δεν μπορεί να είναι μονομερής η οπτική γωνία παρουσίασης του κόσμου.

    Ας πάμε τώρα στο άρθρο της Βικιπαίδειας, αν και ποσώς με ενδιαφέρει η Βικιπαίδεια. Τα δίκτυά σας μελετώ και τους τρόπους της ταχύτατης αλληλεπίδρασης και αλληλοκάλυψής σας στο εθνοθρησκευτικοπατριωτικό πλαίσιο. Η Βικιπαίδεια και ιδιαίτερα η σελίδα του διαχειριστή που καθυβρίζετε είναι απλώς το σημείο αφετηρίας μου μια και έχει συλλέξει χρήσιμες για τη μελέτη μου δικτυακές διευθύνσεις, που όλως τυχαίως αναπαράγουν το ίδιο υβριστικό περιεχόμενο.

    Λέτε: Το μόνο πρόβλημα για αυτήν την μέθοδο είναι ότι το αποτέλεσμα τέτοιων προσπαθειών δεν είναι ιστορία, αλλά ένα υβριδικό κατασκεύασμα μεταξύ μύθου και ιστορίας, ένας μύθος για την ιστορία, κοινώς μυθιστόρημα.


    Ωστόσο στο ίδιο το άρθρο απ' ό,τι παρατηρώ, λέτε επίσης: Ο ελληνοκεντρισμός του, μαζί με τον ρομαντικό και ηρωικό του χαρακτήρα, αλλά και τον αριστοκρατικό και φιλελεύθερο μαζί τρόπο ζωής του[51] δημιούργησαν έναν μύθο, μια «προσωπική μυθολογία» για τον Δραγούμη, όπως σημείωσε ο Οδυσσέας Ελύτης.

    Με λίγα λόγια κάνετε κύριε ακριβώς αυτό για τους οποίους κατηγορείτε τους αντιπάλους σας. Παράγετε μύθους βάσει ιδεολογικά κατευθυνόμενης ιστοριογραφίας. Με άλλα λόγια χρησιμοποιείτε μυθοπλαστικά στοιχεία για να ανάγετε σε ήρωες ασήμαντες προσωπικότητες.

    Διάβασα στο ιστολόγιο του κου Μπουρλά (του αριστοκράτου της πολυτονικής γραφής ως περιγράφει ο ίδιος εαυτόν, παρά τα λάθη του) περί του αστάτου πολιτικού χαρακτήρος του Ε. Βενιζέλου. Συμφωνώ και επαυξάνω. Δεν μπορώ να παραγνωρίσω, όμως, ότι εάν η Ελλάς αυτή τη στιγμή διαθέτει ομογενοποιημένη πληθυσμιακά περιοχή -ήντινα αποκαλεί ανέτως Μακεδονία- αυτό οφείλεται στη θωράκιση που επιτεύχθηκε με την ανταλλαγή πληθυσμών προς την οποία εναντιώθηκε ο γνωστός Αθηναίος δανδής και ασήμαντος πολιτικά άνθρωπος που αποκαλείται Ίων Δραγούμης. Ο ένας ήταν πράγματι άστατος. Ο άλλος υπήρξε απλώς ασήμαντος. Προς τι η μυθοποιητική αυτή διαδικασία, λοιπόν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Καταρχήν το άρθρο του Δραγούμη στην βίκι δεν το έγραψα εγώ. Άρα για το απόσπασμα από τον Ελύτη να ρωτήσεις αυτόν που το έγραψε.

    Δεύτερον.
    Ο Μαρκέτος λέει ότι ....."Μολονότι τα γραπτά τους δεν οδηγούν απευθείας στην ιδεολογία των μεσοπολεμικών φασιστών, αρκετεές γενεαλογίες τα συνδέοουν με αυτήν."

    Τι μας λέει εδώ ο Μαρκέτος ότι παρόλο που το έργο τους δεν έχει την φασιστική αντίληψη της δεκαετίας του 30 και 40 εμείς όμως ας τους συνδέσουμε με αυτήν.!!!!

    Και εδώ επιβεβαιώνεται η άποψη όπου λέει ότι πολλοί συγγραφείς χρησιμοποιούν σαν γενική δυσφημηστική επικάλυψη των πολιτικών ιδεών ή θεσμών που αποδοκιμάζουν τον όρο φασισμό (Εγκυκλοπαίδεια της UNESCO , σελ 1024)

    Τρίτο
    Ο Μαρκέτος χρησιμοποιεί σαν πηγή (χωρίς να αναφέρει τον ακριβό αριθμό της σελίδας) κάποιες αποσπασμένες απόψεις του Δραγούμη από ένα βιβλίο. Η υποκειμενική διαφορά με την χρήση επιλεκτικών αποσπασμάτων είναι συνήθης τακτική δογματικών ιστορικών που έχουν σκοπό να ταυτοποίησουν την Ιστορική πλευρά που εξετάζουν με την ιδεολογία τους , ενώ ο αδογμάτιστος καταγράφει συνολικά την όλη κατάσταση καθώς και τις επιμέρους παραμέτρους.
    Τον Δραγούμη τον κρίνεις συνολικά και όχι αποσπασματικά χρησιμοποιώντας μάλιστα και όρους που δεν υπήρχαν στην εποχή του. Ο Φασισμός σαν ιδεολογία γεννήθηκε το 1922 και όχι το 1900 ή το 1905.


    Τέταρτον
    Που έβρισα τον υπόψη διαχειριστή?
    να είστε συγκεκριμένος και όχι να αφήνεται εντυπώσεις που απροσανατολίοζυν την κουβεντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Αν κρίνω από την προσωπική σας αντίδραση, σαφώς δεν είστε εσείς που καθυβρίζετε το συγκεκριμένο άτομο, ίσα ίσα που προσπαθείτε να το αποφύγετε. Γενικώς καθυβρίζεται ο εν λόγω κύριος.

    Ας επιστρέψουμε στο θέμα μας. Ελέγχεστε, διότι δεν απαντάτε στο συγκεκριμένο θέμα περί μυθοπλασίας που εντοπίζω, λέγοντας απλά ότι δεν είστε συγγραφέας του άρθρου. Διαπιστώνω ότι ούτε ο εν λόγω κύριος υπήρξε συντάκτης του άρθρου, αλλά του αποδώσατε ευθύνες και δη με πηχυαίους τίτλους.

    Ο Ίων Δραγούμης φίλτατε δεν ελέγχεται μόνον γιατί υιοθέτησε απόψεις που χρησιμοποίησε ο φασισμός και ο εθνικοσοσιαλισμός αργότερα, αλλά γιατί σε κοινωνικό και πολιτισμικό επίπεδο μίλησε βάσει της θεωρίας για την επικράτηση του ισχυρότερου. Τούτο βεβαίως, όπως και οι νιτσεϊκές κατά βάσιν θεωρήσεις του, δεν συνάδουν με το γεγονός ότι σε όλο αυτό το ιδεολογικό κατασκεύασμα δεν τόλμησε, το τονίζω το δεν τόλμησε, να αποστασιοποιηθεί από τον χριστιανισμό, που ο ίδιος ο Νίτσε θεώρησε ιδεολόγημα αδυνάμων.

    Πρόκειται, λοιπόν, εφόσον θέλετε να κρίνουμε τον Ίωνα Δραγούμη συνολικά περί ατόμου που σταχυολογούσε επιλεκτικά από διάφορες θεωρίες, σημαντικές η καθεμία ξεχωριστά, προκειμένου να διαμορφώσει ένα υβρίδιο ικανό να χωρέσει απλά τις προσωπικές του απόψεις.

    Μία ερώτηση εκτός πλαισίου ανάλυσής μας, αν επιθυμείτε να απαντήσετε. Πώς είναι δυνατόν ο ίδιο άρθρο, δικαίως ή αδίκως, να αναπαράγεται άκριτα από πολλά επώνυμα ιστολόγια αναλόγου περιεχομένου;

    Οι πραγματικά αυτόνομες και σημαντικές προσωπικότητες παρήγαγαν πρωτότυπη ιδεολογία. Τέτοιου είδους πρωτότυπη ιδεολογία αποτυγχάνει να παράξει ο εν λόγω διανοούμενος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Ο φασισμός και ο ναζισμός είχαν βασική φιλοσοφία τους την επικράτηση του ισχυρότερου μέσω κάθε τρόπου συμπεριλαμβανομένης και της βίας.
    Ο Δραγούμης είχε την άποψη ότι η επικράτηση του ισχυροτέρου θα γινόνταν μέσω του Ελληνικού πολιτισμού ή Ελληνισμού. Δεν νομίζεις ότι υπάρχει διαφορά σε αυτό ?

    Σε ότι αφορά την μυθοπλασία νομίζω ότι απάντησα. Δεν μπορείς να λές κάποιος ότι είναι προ-φασίστας την στιγμή που ο φασιμός σαν ιδεολογία γεννήθηκε 15 χρόνια μετά από τις τελευταίες απόψεις από αυτόν που εξετάζεις. Μπορείς να τον χαρακτηρίσεις ακραίο εθνικιστή αλλά όχι φασίστα.
    Και μην ξεχνάς ότι τόσο ο φασισμός αλλά και ο ναζισμός σοσιαλιστικές ιδέες "εφάρμοζαν" αφού σαν ανθρωπιστικές φιλοσοφίες, βάζουνε τον άνθρωπο και τις ανάγκες του στο προσκήνιο και έχουν προϋπόθεσή τους τη "δημοκρατία". Δηλαδή όλοι αυτοί που ήταν υπέρμαχοι του Σοσιαλισμού σημαίνει ότι ήταν και Ναζί, Κομμουνιστές(σύμφωνα με την απόφαση της ΕΕ που τον θεωρεί εφάμμιλο του ναζισμού) ή φασίστες ?

    Σημειώνω δε ότι ο όρος εθνικιστής για μένα είναι αυτός που δίνει ο Anthony Smith.

    Είπες ότι ο Δραγούμης δεν παρήγαγε πρωτότυπη ιδεολογία. Και ποιος σου είπε ότι ήθελε να το κάνει ?
    Τον Ελληνισμό προωθούσε.!!
    Η επιρροή ιδεολογημάτων σε θέματα εθνικής στρατηγικής ανάγεται γενικότατα στο ότι το νεοελληνικό κρατίδιο(το οποίο ο Δραγούμης του έσερνε τα μύρια) αναγκάστηκε εξ αρχής να αντισταθμίσει την ιστορική του καχεξία με υπεραυτάρεσκους μύθους. Και αυτό το καταδίκαζε.

    Οι ειρηνιστές και οικουμενιστές ή διεθνιστές έχουν τον δικό τους τρόπο για να παρακάμπτουν τις οδυνηρές πραγματικότητες και την ψύχραιμη στρατηγική τους ανάλυση. Οι ίδιοι φαντάζονται ότι είναι πιο ρεαλιστές, αφού ξεπέρασαν τους "εθνικούς αταβισμούς" και συμπορεύονται με τη νέα παγκόσμια κατάσταση, όπου τάχα το εμπόριο και ο διάλογος θα αντικαταστήσουν τον πόλεμο. Οι θέσεις όμως αυτές διόλου δεν είναι ρεαλιστικότερες από τις πομφόλυγες του εθνικισμού, συνιστούν απλώς την αντίστροφη ιδεολογία, και μάλιστα μιαν ιδεολογία διόλου πρωτότυπη, αφού δεν περιέχει παρά κονοτοπίες του καπιταλιστικού φιλελευθερισμού διατυπωμένες πριν από 300 χρόνια και διαψευσμένες επανειλημμένα έκτοτε.

    Ο Δραγούμης ήθελε παραγωγή Ελληνισμού και όχι πιθηκισμό είτε από τους αρχαίους και είτε από τους ξένους.

    Νομίζω ότι έγινα κατανοητός σε αυτό.

    Τώρα σε ότι αφορά την αναδημοσίευση του άρθρου της ΒΠ από άλλα ιστολόγια σου φέρνω σαν πρώτο επιχείρημα ότι αυτό γίνεται επειδή η wiki δεν έχει copyright. Στο λέω σαν blogger ο οποίος προσέχει πολύ στο θέμα των copyright. Εάν τυχόν αναδημοσιεύσω κάτι από κάπου χωρίς να αναφέρω την πηγή η Google με έκλεισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Σώπα ρε ανώνυμε που έρχεσαι εδώ και μας λές ότι είμαστε μέρος της έρευνας σου. Δηλαδή τι είμαστε πειραματόζωα σου στο project πως να χτυπήσεις τους πατριώτες ;

    Ρε συ Ακρίτα δεν βλέπεις τι έγραψε ο φίλος και δεν του απαντάς. Εσύ φταις που κάθεσαι και ασχολείσαι με δαύτον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Σώπα ρε Μενέλαε που θεωρείς τον εαυτό σου επώνυμο. Και ναι είσαι μέρος της έρευνάς μου. Αν θεωρείς τον εαυτό σου πειραματόζωο, άλλο θέμα. Akritas ευχαριστώ για τις απαντήσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Για τον ημιμαθή και εξυπνάκια Ανώνυμο της 27 Αυγούστου 2009 7:14 μ.μ. ας κάνει τον κόπο να διαβάσει περί ιστορικού αναθεωρητισμού και των σχετικών μήπως και διαφωτιστεί η αριστερή του γκλάβα στην παρακάτω ανάρτηση: http://ethnologic.blogspot.com/2009/12/8.html
    όσο για τους γλωσσολόγους τύπου Σαραντάκου που το παίζει εμβριθής μελετητής της γλώσσας και αυτοδιόριστος γλωσσολόγος ας είναι καλά για να μας διασκεδάζει με τις μαρξιστολενινιστικές του μπούρδες και βαρύγδουπες αναλύσεις. Έχω πάντως την περιέργεια να μας εξηγήσει τι είναι ιστοριογραφία και ειδικότερα η "μαρξιστική ιστοριογραφία". Κάτι σαν τον "σοσιαλιστικό ρεαλισμό" μήπως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.