Το πρώτο του ταξίδι στο μακρινό Πακιστάν, ως τουρίστας, το 1994, έμελλε ν' αλλάξει για πάντα τη ζωή του. Σε μία από τις πόλεις που επισκέφθηκε, κάποιοι ντόπιοι τον παρότρυναν να πάει να γνωρίσει τα "ξαδέλφια του", τους Καλλάσα, που ζουν στο βορειοδυτικό Πακιστάν, στην οροσειρά του Ινδικού Καυκάσου, στα σύνορα με το Αφγανιστάν, σε μία περιοχή με υψόμετρο περίπου 2.500 μέτρων.
Η φυλή με τις πανάρχαιες παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, που τα μέλη της δηλώνουν ότι τα έχουν διατηρήσει ως απόγονοι στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον δέχτηκε με πολύ αγάπη. Όταν ρώτησε τους δημογέροντες τι θα ήθελαν από την Ελλάδα, το μόνο που του ζήτησαν ήταν ένα σχολείο.
Ο λόγος, για τον εκπαιδευτικό Θανάση Λερούνη, που σίγουρα όλοι θα θυμόμαστε για τον αγώνα που έδωσε, επιστρέφοντας τότε στην Ελλάδα, μέσω της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη, ώστε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο αυτών των ανθρώπων, που ακόμη και σήμερα ζουν σε αντίξοες συνθήκες.
"Όργωσε", στην κυριολεξία, όλη την Ελλάδα μ' ένα βαλιτσάκι, με προτζέκτορα και σλάιντς, από το μαγικό ταξίδι. Μπήκε σε σχολεία, πήγε σε φορείς, μίλησε στις καρδιές των απλών Ελλήνων, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι, η προσφορά της Ελλάδας προς τους Καλλάσα είναι προσφορά προς τον παγκόσμιο πολιτισμό, ένα πολύτιμο κομμάτι του οποίου είναι οι ίδιοι.
Το έργο που επιτελεί η οργάνωση ΜΚΟ "Έλληνες Εθελοντές", της οποίας προεδρεύει ο κ. Λερούνης, σίγουρα τιμά την πατρίδα μας. Από το 1995, η οργάνωση, που ξεκίνησε ως μια ομάδα "Φίλων των Καλάς", υπό την αιγίδα της εκπαιδευτικής κοινότητας (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ), έχει πραγματοποιήσει στην περιοχή έργα κοινής ωφέλειας, με πόρους που εξασφαλίζει από τις εθελοντικές δραστηριότητες των μελών, φίλων και συνεργατών της, καθώς και από χορηγίες διαφόρων φορέων, συλλόγων, οργανισμών, δήμων κ.ά.
Από το 2001, ο κύριος χορηγός των έργων είναι η "HELLENIC AID", του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Ένα έργο, που εκτιμήθηκε όχι μόνο από τους ίδιους τους Καλάς, αλλά και τις Πακιστανικές Αρχές.
"Φέρτε πίσω τον Ατανάση μας…"
Έχουν περάσει δέκα μέρες από τότε που ο Έλληνας εθελοντής Αθανάσιος Λερούνης απήχθη ενώ βρισκόταν στο "ΚΑΛΛΑΣΑΝΤΟΥΡ", το Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα, που δημιούργησαν οι "Έλληνες Εθελοντές", στην κοιλάδα Μπουμπουρέτ.
"Ήταν συγκλονιστική και απρόσμενη η είδηση τα ξημερώματα της Τρίτης, 8 Σεπτεμβρίου, ότι ομάδα πολυάριθμων μασκοφόρων εισήλθε βίαια στο Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα, μετά από ξυλοδαρμό και εξουδετέρωση των αστυνομικών που φρουρούσαν το κτίριο", αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από το Βόλο, η δικηγόρος Ελένη Κουτσουβέλη, αντιπρόεδρος της ΜΚΟ "Έλληνες Εθελοντές".
"Ένας αστυνομικός της φρουράς υπέστη ανακοπή και πέθανε αμέσως. Οι εισβολείς απήγαγαν τον Αθανάσιο Λερούνη προς άγνωστη κατεύθυνση στα βουνά του Ινδοκαυκάσου. Μαζί του απήχθη και Καλλάσα δάσκαλος, ο οποίος σύντομα αφέθη, δεμένος χειροπόδαρα. Αμέσως, ειδοποιήθηκε η ελληνική πρεσβεία στο Ισλαμαμπάντ, που έκανε τις αρμόδιες κινήσεις έγκαιρα και άμεσα, όπως και οι αρμόδιες Αρχές του Πακιστάν. Στην Ελλάδα ενεργοποιήθηκαν άμεσα το υπουργείο Εξωτερικών και η πακιστανική πρεσβεία", επισημαίνει.
Άμεση ήταν και η κινητοποίηση των ίδιων των Καλλάσα, που σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, έχουν συγκροτήσει επιτροπή για να πάει στο Νουριστάν, επαρχία του Αφγανιστάν, για να βρει σύνδεσμο με τους απαγωγείς. Είναι το μόνο που γνωρίζουν, άλλωστε, οι ίδιοι από δημοσιεύματα του τοπικού πακιστανικού Τύπου.
Ο πακιστανικός Τύπος αναφέρεται, επίσης, στις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων και των τριών κοιλάδων, όπου διαμένουν οι Καλλάσα και στη μεγάλη, για τα χρονικά της πόλης του Τσιτράλ, διαδήλωση. Με πανό, Καλλάσα και μουσουλμάνοι, που αδιακρίτως απολαμβάνουν την ελληνική βοήθεια, ζητούσαν την απελευθέρωση του Αθανάσιου Λερούνη, για τον οποίο μιλούν με συγκινητικά λόγια, όπως και για το έργο των "Ελλήνων Εθελοντών". Ενδεικτική της αγάπης αυτής είναι η έκκληση μιας Καλλάσα μαθήτριας, που φώναζε: "Φέρτε πίσω τον Ατανάση μας….".
"Ο Θανάσης είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων, μετριοπαθής, ένας εθελοντής, που πιστεύει στο αξίωμα "προσφορά χωρίς αντάλλαγμα", που ο ίδιος έχει κάνει πράξη ζωής. Πάντα, μας λέει ότι πρέπει να διατηρούμε χαμηλούς τόνους, κάτι που τηρούμε όλοι μας, αφού ό,τι κάνουμε είναι έργο καρδιάς", σημειώνει η κα Κουτσουβέλη, η οποία συνόδευσε το 1995 τον κ. Λερούνη στο πρώτο οργανωμένο ταξίδι στους Καλάς και συνεχίζει να πηγαίνει μέχρι σήμερα.
Και συνεχίζει: "Από το 2001 ζει μόνος του, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κοντά στους Καλλάσα, με νόμιμη εκπαιδευτική άδεια από το υπουργείο Παιδείας, ώστε να επιβλέπει τη σωστή εκτέλεση των έργων μας, πάντα με υπόδειξη των δημογερόντων της φυλής και σε συνεννόηση με τις πακιστανικές Αρχές. Τονίζοντας την ιδιαίτερα μεγάλη θλίψη μας για τον θάνατο του φρουρού Zafar Ahmad, εκφράζουμε την αγωνία μας και απευθυνόμαστε, μαζί με την οικογένεια του κ. Λερούνη, σε όλους, με την παράκληση να συνδράμουν, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, στην ανεύρεσή του".
Όσοι έχουν επισκεφθεί την περιοχή, θα έχουν δει την ασκητική ζωή του Θανάση κοντά σ' αυτούς τους ανθρώπους, που διαβιώνουν σε συνθήκες δύσκολες και αντίξοες, σημειώνει η κα Κουτσουβέλη.
"Αυτός, άλλωστε, είναι ο στόχος που μας ένωσε: να τούς προσφέρουμε, με τις μικρές δυνάμεις μας, ό,τι μπορούμε, καλυτερεύοντας τη ζωή τους. Αρκεί να σας αναφέρω ότι, η παιδική θνησιμότητα στην περιοχή είναι μεγάλη και τα χαμόγελα των παιδιών 'αυλακώνουν' ρυτίδες, λόγω της αβιταμίνωσης. Θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο, ώστε να διατηρήσουν τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους, χωρίς να επεμβαίνουμε", τονίζει.
Αξιόλογο το έργο των "Ελλήνων Εθελοντών"
Για τα έργα που κατασκευάζουν οι " Έλληνες Εθελοντές", (έτος ίδρυσης 1999), Αρχές του Πακιστάν και ξένοι επισκέπτες, που έχουν φθάσει μέχρι εκεί (σ.σ. η περιοχή αποτελεί τουριστικό πόλος έλξης), έχουν εκφραστεί με εξαιρετικά θετικά λόγια στον τοπικό και διεθνή Τύπο.
"Τα μέλη και οι συνεργάτες της οργάνωσής μας επισκεπτόμαστε κάθε χρόνο τις κοιλάδες, χαράδρες των Καλλάσα, για τις ανάγκες υλοποίησης των έργων. Τα τελευταία δύο χρόνια επικεντρωνόμαστε στην αξιοποίηση των τμημάτων του ΚΑΛΛΑΣΑΝΤΟΥΡ, πολιτιστικό κέντρο των Καλλάσα πολλαπλών χρήσεων. Γι' αυτό, ο πρόεδρος της οργάνωσής μας, εκπαιδευτικός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Αθανάσιος Λερούνης διαμένει στις κοιλάδες των Καλλάσα για μεγάλα χρονικά διαστήματα και συνεργάζεται με τους γέροντες της φυλής και Καλλάσα δασκάλους για την καταγραφή της μοναδικής Καλλασικής παράδοσης στην Καλλασική γλώσσα".
Μέχρι σήμερα, η οργάνωση έχει υλοποιήσει 25 προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, με μοναδικό γνώμονα τη φιλία, την αλληλεγγύη, την επικοινωνία και τη συνεργασία των λαών. Τα έργα που κατασκευάζονται είναι σχολεία, δεξαμενές πόσιμου νερού και συστήματα ύδρευσης οικισμών. Προσπαθούν, σε συνεργασία με τους Γιατρούς του Κόσμου, ώστε οι αποστολές τους να συνοδεύονται από Έλληνες γιατρούς που παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους κατοίκους των κοιλάδων.
Το Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα (στη γλώσσα τους, Καλλάσα Ντουρ, που σημαίνει το σπίτι των Καλλάσα ) ολοκληρώθηκε το 2004. Το Ίδρυμα αυτό της φυλής των Καλλάσα έχει σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και εκπαίδευσης των κατοίκων των κοιλάδων, καθώς και τη μελέτη και στήριξη της μοναδικής παράδοσής τους. Θα μελετά και θα δίνει λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής, αναλαμβάνοντας την κατασκευή κοινωφελών έργων.
Στα 2.000 τετρ. μέτρα της επιφάνειάς του περιλαμβάνει μουσείο, σταθμό πρώτων βοηθειών, οικοτροφείο, Σχολείο Καλλασικής Παράδοσης, αίθουσες Σεμιναρίων Τεχνολογικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Υδραυλικών, Δομικών, Ξυλουργών, Ξυλογλυπτών κ.λπ.), Κέντρο Μελέτης και Έρευνας της Παράδοσης. Στη βιβλιοθήκη που έχουν οργανώσει, έχουν συγκεντρώσει πολλά βιβλία, στα αγγλικά, γαλλικά και άλλες γλώσσες, που αφορούν τους Καλλάσα, με στόχο να αξιοποιηθούν από ερευνητές.
Παράλληλα, οργανώνουν ομιλίες και εκδηλώσεις για τη χώρα του Πακιστάν, τους Καλλάσα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μέλη της φυλής αυτής, προωθούν τα προγράμματα των "οικονομικών υιοθεσιών" και των υποτροφιών για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των μαθητών των Καλλάσα., εφοδιάζουν τα σχολεία με θερμάστρες, θρανία, γραφική ύλη κ.λπ.
Οι "Έλληνες Εθελοντές" δεν έχουν επαγγελματικά στελέχη. Όσοι συμμετέχουν στις αποστολές τους εργάζονται εθελοντικά, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι τα έξοδα μεταφοράς, διαμονής και διατροφής τους.
Με τον τρόπο αυτό, όλα τα χρήματα που συγκεντρώνουν, ξοδεύονται αποκλειστικά και μόνο για τα κοινωφελή έργα που κατασκευάζουν στην περιοχή των Καλλάσα.
Λίγα λόγια για τους Καλλάσα
Η ιδιαίτερη προσφορά των φυλών αυτών στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά είναι το ότι έφεραν μέχρι τις μέρες μας ζωντανό έναν αρχαίο τρόπο ζωής, αναλλοίωτες πίστεις και δοξασίες, πανάρχαια ήθη, έθιμα και τελετές, που γυρίζουν το ρολόι του χρόνου χιλιάδες χρόνια πίσω, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του σημερινού επισκέπτη τους.
Μία από τις φυλές αυτές είναι και η φυλή των Καλλάσα. Τα περίπου 4.000 μέλη της ζουν σε 30 μικρούς οικισμούς, κτισμένους σε τρεις στενές απομονωμένες κοιλάδες της οροσειράς του Ινδικού Καυκάσου στο βορειοδυτικό Πακιστάν και σε υψόμετρο 2.000 - 2.500μ. Οι κοιλάδες αυτές είναι γνωστές ως οι κοιλάδες των Καλλάσα και διοικητικά ανήκουν στην περιφέρεια του Τσιτράλ.
Η μεγαλύτερη και η πιο εντυπωσιακή είναι η κοιλάδα Μπουμπουρέτ, που απέχει 36 χιλιόμετρα από το Τσιτράλ. Η κοιλάδα Μπιρίρ είναι η νοτιότερη, απέχει από το Τσιτράλ 34 χλμ και είναι προσιτή μέσω του χωριού Αγιούν, ενώ η κοιλάδα Ρουμπούρ απέχει 32 χλμ από το Τσιτράλ.
Το κλίμα στις κοιλάδες είναι αλπικό. Τα σπίτια των Καλλάσα είναι κατασκευασμένα από πέτρα και λαξευμένους κορμούς δένδρων σε απότομες πλαγιές, συχνά δε είναι και διώροφα. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι γνωστοί σαν Καφίρ Καλλάσα, ή "αυτοί που φορούν μαύρες ρόμπες".
Ανήκουν σε αρχέγονες, παγανιστικές φυλές, των οποίων η προέλευση δεν έχει διακριβωθεί. Λέγεται ότι, ο Μέγας Αλέξανδρος διέσχισε την περιοχή, το 327 π.Χ. και κάποιοι στρατιώτες από τις λεγεώνες του που εγκαταστάθηκαν εκεί, θεωρούνται οι προγεννήτορες των Καλλάσα.
Βιβλία αφιερωμένα στους Καλλάσα, αλλά και έντυπα του Πακιστανικού Οργανισμού Τουρισμού δεν παραλείπουν να αναφερθούν στη θρυλική αυτή καταγωγή τους.
Οι Καλλάσα τιμούν την πολιτιστική κληρονομιά που τούς άφησαν οι πρόγονοί τους και δεν ξεχνούν την πλούσια παράδοσή τους, τα ήθη, τα έθιμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις ιστορίες, τα τραγούδια, τους χορούς, τις τελετές και τις μεγάλες γιορτές τους.
Οι άνδρες Καλλάσα ξεχωρίζουν από τους μη Καλλάσα από τα φτερά που κοσμούν τα μάλλινα τσιτραλιώτικα καπέλα τους. Το παραδοσιακό ένδυμα που φορούν στις γιορτές τους είναι βαμβακερό ή μάλλινο, κεντημένο με πολύχρωμα σχέδια. Φορούν, επίσης, μάλλινες ζώνες και τα παπούτσια τους είναι συχνά από δέρμα κατσίκας, διακοσμημένα με μάλλινες κλωστές ή δερμάτινα λουριά.
Οι γυναίκες φορούν μάλλινους χειροποίητους χιτώνες από βαμβάκι ή μαλλί το χειμώνα.
Φορούν ενδιαφέροντα καλύμματα κεφαλής (ζυγίζουν 2 με 3 κιλά), υφασμένα με μαύρο μαλλί και διακοσμημένα με κοχύλια, χάντρες και κουμπιά. Η κορυφή τους στεφανώνεται από μια πολύχρωμη φούντα.
Κύρια ενασχόληση των Καλλάσα είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
αναδημοσίευση από το 9.84
ευχαριστώ τον Μενέλαο που μου υπέδειξε το άρθρο.
Η φυλή με τις πανάρχαιες παραδόσεις, τα ήθη και τα έθιμα, που τα μέλη της δηλώνουν ότι τα έχουν διατηρήσει ως απόγονοι στρατιωτών του Μεγάλου Αλεξάνδρου, τον δέχτηκε με πολύ αγάπη. Όταν ρώτησε τους δημογέροντες τι θα ήθελαν από την Ελλάδα, το μόνο που του ζήτησαν ήταν ένα σχολείο.
Ο λόγος, για τον εκπαιδευτικό Θανάση Λερούνη, που σίγουρα όλοι θα θυμόμαστε για τον αγώνα που έδωσε, επιστρέφοντας τότε στην Ελλάδα, μέσω της ΟΛΜΕ και της ΔΟΕ, να κινητοποιήσει την κοινή γνώμη, ώστε να γίνει πραγματικότητα το όνειρο αυτών των ανθρώπων, που ακόμη και σήμερα ζουν σε αντίξοες συνθήκες.
"Όργωσε", στην κυριολεξία, όλη την Ελλάδα μ' ένα βαλιτσάκι, με προτζέκτορα και σλάιντς, από το μαγικό ταξίδι. Μπήκε σε σχολεία, πήγε σε φορείς, μίλησε στις καρδιές των απλών Ελλήνων, έχοντας συνειδητοποιήσει ότι, η προσφορά της Ελλάδας προς τους Καλλάσα είναι προσφορά προς τον παγκόσμιο πολιτισμό, ένα πολύτιμο κομμάτι του οποίου είναι οι ίδιοι.
Το έργο που επιτελεί η οργάνωση ΜΚΟ "Έλληνες Εθελοντές", της οποίας προεδρεύει ο κ. Λερούνης, σίγουρα τιμά την πατρίδα μας. Από το 1995, η οργάνωση, που ξεκίνησε ως μια ομάδα "Φίλων των Καλάς", υπό την αιγίδα της εκπαιδευτικής κοινότητας (ΟΛΜΕ-ΔΟΕ), έχει πραγματοποιήσει στην περιοχή έργα κοινής ωφέλειας, με πόρους που εξασφαλίζει από τις εθελοντικές δραστηριότητες των μελών, φίλων και συνεργατών της, καθώς και από χορηγίες διαφόρων φορέων, συλλόγων, οργανισμών, δήμων κ.ά.
Από το 2001, ο κύριος χορηγός των έργων είναι η "HELLENIC AID", του ελληνικού υπουργείου Εξωτερικών. Ένα έργο, που εκτιμήθηκε όχι μόνο από τους ίδιους τους Καλάς, αλλά και τις Πακιστανικές Αρχές.
"Φέρτε πίσω τον Ατανάση μας…"
Έχουν περάσει δέκα μέρες από τότε που ο Έλληνας εθελοντής Αθανάσιος Λερούνης απήχθη ενώ βρισκόταν στο "ΚΑΛΛΑΣΑΝΤΟΥΡ", το Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα, που δημιούργησαν οι "Έλληνες Εθελοντές", στην κοιλάδα Μπουμπουρέτ.
"Ήταν συγκλονιστική και απρόσμενη η είδηση τα ξημερώματα της Τρίτης, 8 Σεπτεμβρίου, ότι ομάδα πολυάριθμων μασκοφόρων εισήλθε βίαια στο Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα, μετά από ξυλοδαρμό και εξουδετέρωση των αστυνομικών που φρουρούσαν το κτίριο", αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, από το Βόλο, η δικηγόρος Ελένη Κουτσουβέλη, αντιπρόεδρος της ΜΚΟ "Έλληνες Εθελοντές".
"Ένας αστυνομικός της φρουράς υπέστη ανακοπή και πέθανε αμέσως. Οι εισβολείς απήγαγαν τον Αθανάσιο Λερούνη προς άγνωστη κατεύθυνση στα βουνά του Ινδοκαυκάσου. Μαζί του απήχθη και Καλλάσα δάσκαλος, ο οποίος σύντομα αφέθη, δεμένος χειροπόδαρα. Αμέσως, ειδοποιήθηκε η ελληνική πρεσβεία στο Ισλαμαμπάντ, που έκανε τις αρμόδιες κινήσεις έγκαιρα και άμεσα, όπως και οι αρμόδιες Αρχές του Πακιστάν. Στην Ελλάδα ενεργοποιήθηκαν άμεσα το υπουργείο Εξωτερικών και η πακιστανική πρεσβεία", επισημαίνει.
Άμεση ήταν και η κινητοποίηση των ίδιων των Καλλάσα, που σύμφωνα με ανεπιβεβαίωτες πληροφορίες, έχουν συγκροτήσει επιτροπή για να πάει στο Νουριστάν, επαρχία του Αφγανιστάν, για να βρει σύνδεσμο με τους απαγωγείς. Είναι το μόνο που γνωρίζουν, άλλωστε, οι ίδιοι από δημοσιεύματα του τοπικού πακιστανικού Τύπου.
Ο πακιστανικός Τύπος αναφέρεται, επίσης, στις έντονες διαμαρτυρίες των κατοίκων και των τριών κοιλάδων, όπου διαμένουν οι Καλλάσα και στη μεγάλη, για τα χρονικά της πόλης του Τσιτράλ, διαδήλωση. Με πανό, Καλλάσα και μουσουλμάνοι, που αδιακρίτως απολαμβάνουν την ελληνική βοήθεια, ζητούσαν την απελευθέρωση του Αθανάσιου Λερούνη, για τον οποίο μιλούν με συγκινητικά λόγια, όπως και για το έργο των "Ελλήνων Εθελοντών". Ενδεικτική της αγάπης αυτής είναι η έκκληση μιας Καλλάσα μαθήτριας, που φώναζε: "Φέρτε πίσω τον Ατανάση μας….".
"Ο Θανάσης είναι άνθρωπος χαμηλών τόνων, μετριοπαθής, ένας εθελοντής, που πιστεύει στο αξίωμα "προσφορά χωρίς αντάλλαγμα", που ο ίδιος έχει κάνει πράξη ζωής. Πάντα, μας λέει ότι πρέπει να διατηρούμε χαμηλούς τόνους, κάτι που τηρούμε όλοι μας, αφού ό,τι κάνουμε είναι έργο καρδιάς", σημειώνει η κα Κουτσουβέλη, η οποία συνόδευσε το 1995 τον κ. Λερούνη στο πρώτο οργανωμένο ταξίδι στους Καλάς και συνεχίζει να πηγαίνει μέχρι σήμερα.
Και συνεχίζει: "Από το 2001 ζει μόνος του, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, κοντά στους Καλλάσα, με νόμιμη εκπαιδευτική άδεια από το υπουργείο Παιδείας, ώστε να επιβλέπει τη σωστή εκτέλεση των έργων μας, πάντα με υπόδειξη των δημογερόντων της φυλής και σε συνεννόηση με τις πακιστανικές Αρχές. Τονίζοντας την ιδιαίτερα μεγάλη θλίψη μας για τον θάνατο του φρουρού Zafar Ahmad, εκφράζουμε την αγωνία μας και απευθυνόμαστε, μαζί με την οικογένεια του κ. Λερούνη, σε όλους, με την παράκληση να συνδράμουν, ανάλογα με τις δυνατότητές τους, στην ανεύρεσή του".
Όσοι έχουν επισκεφθεί την περιοχή, θα έχουν δει την ασκητική ζωή του Θανάση κοντά σ' αυτούς τους ανθρώπους, που διαβιώνουν σε συνθήκες δύσκολες και αντίξοες, σημειώνει η κα Κουτσουβέλη.
"Αυτός, άλλωστε, είναι ο στόχος που μας ένωσε: να τούς προσφέρουμε, με τις μικρές δυνάμεις μας, ό,τι μπορούμε, καλυτερεύοντας τη ζωή τους. Αρκεί να σας αναφέρω ότι, η παιδική θνησιμότητα στην περιοχή είναι μεγάλη και τα χαμόγελα των παιδιών 'αυλακώνουν' ρυτίδες, λόγω της αβιταμίνωσης. Θέλουμε να κάνουμε το καλύτερο, ώστε να διατηρήσουν τα ήθη, τα έθιμα και τις παραδόσεις τους, χωρίς να επεμβαίνουμε", τονίζει.
Αξιόλογο το έργο των "Ελλήνων Εθελοντών"
Για τα έργα που κατασκευάζουν οι " Έλληνες Εθελοντές", (έτος ίδρυσης 1999), Αρχές του Πακιστάν και ξένοι επισκέπτες, που έχουν φθάσει μέχρι εκεί (σ.σ. η περιοχή αποτελεί τουριστικό πόλος έλξης), έχουν εκφραστεί με εξαιρετικά θετικά λόγια στον τοπικό και διεθνή Τύπο.
"Τα μέλη και οι συνεργάτες της οργάνωσής μας επισκεπτόμαστε κάθε χρόνο τις κοιλάδες, χαράδρες των Καλλάσα, για τις ανάγκες υλοποίησης των έργων. Τα τελευταία δύο χρόνια επικεντρωνόμαστε στην αξιοποίηση των τμημάτων του ΚΑΛΛΑΣΑΝΤΟΥΡ, πολιτιστικό κέντρο των Καλλάσα πολλαπλών χρήσεων. Γι' αυτό, ο πρόεδρος της οργάνωσής μας, εκπαιδευτικός της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, Αθανάσιος Λερούνης διαμένει στις κοιλάδες των Καλλάσα για μεγάλα χρονικά διαστήματα και συνεργάζεται με τους γέροντες της φυλής και Καλλάσα δασκάλους για την καταγραφή της μοναδικής Καλλασικής παράδοσης στην Καλλασική γλώσσα".
Μέχρι σήμερα, η οργάνωση έχει υλοποιήσει 25 προγράμματα ανθρωπιστικής βοήθειας, με μοναδικό γνώμονα τη φιλία, την αλληλεγγύη, την επικοινωνία και τη συνεργασία των λαών. Τα έργα που κατασκευάζονται είναι σχολεία, δεξαμενές πόσιμου νερού και συστήματα ύδρευσης οικισμών. Προσπαθούν, σε συνεργασία με τους Γιατρούς του Κόσμου, ώστε οι αποστολές τους να συνοδεύονται από Έλληνες γιατρούς που παρέχουν δωρεάν υπηρεσίες και ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στους κατοίκους των κοιλάδων.
Το Πολιτιστικό Κέντρο των Καλλάσα (στη γλώσσα τους, Καλλάσα Ντουρ, που σημαίνει το σπίτι των Καλλάσα ) ολοκληρώθηκε το 2004. Το Ίδρυμα αυτό της φυλής των Καλλάσα έχει σκοπό τη βελτίωση των συνθηκών υγιεινής και εκπαίδευσης των κατοίκων των κοιλάδων, καθώς και τη μελέτη και στήριξη της μοναδικής παράδοσής τους. Θα μελετά και θα δίνει λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι κάτοικοι της περιοχής, αναλαμβάνοντας την κατασκευή κοινωφελών έργων.
Στα 2.000 τετρ. μέτρα της επιφάνειάς του περιλαμβάνει μουσείο, σταθμό πρώτων βοηθειών, οικοτροφείο, Σχολείο Καλλασικής Παράδοσης, αίθουσες Σεμιναρίων Τεχνολογικής και Επαγγελματικής Εκπαίδευσης (Υδραυλικών, Δομικών, Ξυλουργών, Ξυλογλυπτών κ.λπ.), Κέντρο Μελέτης και Έρευνας της Παράδοσης. Στη βιβλιοθήκη που έχουν οργανώσει, έχουν συγκεντρώσει πολλά βιβλία, στα αγγλικά, γαλλικά και άλλες γλώσσες, που αφορούν τους Καλλάσα, με στόχο να αξιοποιηθούν από ερευνητές.
Παράλληλα, οργανώνουν ομιλίες και εκδηλώσεις για τη χώρα του Πακιστάν, τους Καλλάσα και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα μέλη της φυλής αυτής, προωθούν τα προγράμματα των "οικονομικών υιοθεσιών" και των υποτροφιών για τη βελτίωση της εκπαίδευσης των μαθητών των Καλλάσα., εφοδιάζουν τα σχολεία με θερμάστρες, θρανία, γραφική ύλη κ.λπ.
Οι "Έλληνες Εθελοντές" δεν έχουν επαγγελματικά στελέχη. Όσοι συμμετέχουν στις αποστολές τους εργάζονται εθελοντικά, αναλαμβάνοντας οι ίδιοι τα έξοδα μεταφοράς, διαμονής και διατροφής τους.
Με τον τρόπο αυτό, όλα τα χρήματα που συγκεντρώνουν, ξοδεύονται αποκλειστικά και μόνο για τα κοινωφελή έργα που κατασκευάζουν στην περιοχή των Καλλάσα.
Λίγα λόγια για τους Καλλάσα
Η ιδιαίτερη προσφορά των φυλών αυτών στην παγκόσμια πολιτιστική κληρονομιά είναι το ότι έφεραν μέχρι τις μέρες μας ζωντανό έναν αρχαίο τρόπο ζωής, αναλλοίωτες πίστεις και δοξασίες, πανάρχαια ήθη, έθιμα και τελετές, που γυρίζουν το ρολόι του χρόνου χιλιάδες χρόνια πίσω, μπροστά στα έκπληκτα μάτια του σημερινού επισκέπτη τους.
Μία από τις φυλές αυτές είναι και η φυλή των Καλλάσα. Τα περίπου 4.000 μέλη της ζουν σε 30 μικρούς οικισμούς, κτισμένους σε τρεις στενές απομονωμένες κοιλάδες της οροσειράς του Ινδικού Καυκάσου στο βορειοδυτικό Πακιστάν και σε υψόμετρο 2.000 - 2.500μ. Οι κοιλάδες αυτές είναι γνωστές ως οι κοιλάδες των Καλλάσα και διοικητικά ανήκουν στην περιφέρεια του Τσιτράλ.
Η μεγαλύτερη και η πιο εντυπωσιακή είναι η κοιλάδα Μπουμπουρέτ, που απέχει 36 χιλιόμετρα από το Τσιτράλ. Η κοιλάδα Μπιρίρ είναι η νοτιότερη, απέχει από το Τσιτράλ 34 χλμ και είναι προσιτή μέσω του χωριού Αγιούν, ενώ η κοιλάδα Ρουμπούρ απέχει 32 χλμ από το Τσιτράλ.
Το κλίμα στις κοιλάδες είναι αλπικό. Τα σπίτια των Καλλάσα είναι κατασκευασμένα από πέτρα και λαξευμένους κορμούς δένδρων σε απότομες πλαγιές, συχνά δε είναι και διώροφα. Οι κάτοικοι της περιοχής είναι γνωστοί σαν Καφίρ Καλλάσα, ή "αυτοί που φορούν μαύρες ρόμπες".
Ανήκουν σε αρχέγονες, παγανιστικές φυλές, των οποίων η προέλευση δεν έχει διακριβωθεί. Λέγεται ότι, ο Μέγας Αλέξανδρος διέσχισε την περιοχή, το 327 π.Χ. και κάποιοι στρατιώτες από τις λεγεώνες του που εγκαταστάθηκαν εκεί, θεωρούνται οι προγεννήτορες των Καλλάσα.
Βιβλία αφιερωμένα στους Καλλάσα, αλλά και έντυπα του Πακιστανικού Οργανισμού Τουρισμού δεν παραλείπουν να αναφερθούν στη θρυλική αυτή καταγωγή τους.
Οι Καλλάσα τιμούν την πολιτιστική κληρονομιά που τούς άφησαν οι πρόγονοί τους και δεν ξεχνούν την πλούσια παράδοσή τους, τα ήθη, τα έθιμα, τη γλώσσα, τη θρησκεία, τις ιστορίες, τα τραγούδια, τους χορούς, τις τελετές και τις μεγάλες γιορτές τους.
Οι άνδρες Καλλάσα ξεχωρίζουν από τους μη Καλλάσα από τα φτερά που κοσμούν τα μάλλινα τσιτραλιώτικα καπέλα τους. Το παραδοσιακό ένδυμα που φορούν στις γιορτές τους είναι βαμβακερό ή μάλλινο, κεντημένο με πολύχρωμα σχέδια. Φορούν, επίσης, μάλλινες ζώνες και τα παπούτσια τους είναι συχνά από δέρμα κατσίκας, διακοσμημένα με μάλλινες κλωστές ή δερμάτινα λουριά.
Οι γυναίκες φορούν μάλλινους χειροποίητους χιτώνες από βαμβάκι ή μαλλί το χειμώνα.
Φορούν ενδιαφέροντα καλύμματα κεφαλής (ζυγίζουν 2 με 3 κιλά), υφασμένα με μαύρο μαλλί και διακοσμημένα με κοχύλια, χάντρες και κουμπιά. Η κορυφή τους στεφανώνεται από μια πολύχρωμη φούντα.
Κύρια ενασχόληση των Καλλάσα είναι η γεωργία και η κτηνοτροφία.
αναδημοσίευση από το 9.84
ευχαριστώ τον Μενέλαο που μου υπέδειξε το άρθρο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.