Dr Max Simeoni , Ουράνιο Τόξο και εθνικισμός.

Στην Ελλάδα λέμε «πες μου τον φίλο σου για να σου πω ποιος είσαι». Για να δούμε λοιπόν ποιος είναι ο φίλος του Σλαβομακεδονικού εθνικιστικού κόμματος Ουράνιο Τόξο , ώστε να πάρουμε και μια ιδέα …..για τις ιδέες του. Την Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008 πραγματοποιήθηκε στο Αμύνταιο της Φλώρινας το 2ο Συνέδριο αντιπροσώπων του Σλαβομακεδονικού εθνικιστικού κόμματος με την ονομασία Ε.Ε.Σ. – Ουράνιο Τόξο. Ένας από τους καλεσμένους ήταν ο κ. Max Simeoni, πρώην Ευρωβουλευτής εκπρόσωπος του κόμματος Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία – Ευρωπαϊκό Πολιτικό Κόμμα (EFA-EPP).

Ποιος είναι όμως ο Κος Max Simeoni ο οποίος σύμφωνα με τον εθνικιστή Παύλο Φιλίποφ Βοσκόπουλο και στην εισαγωγική ομιλία στο 2ο Συνέδριο ήταν αυτός ο οποίος τον βοήθησε στο να είναι το ελάχιστο νόμιμο κόμμα των «εθνικά μακεδόνων» στην Ελλάδα ;

Ο Κος Simeoni είναι ένας γιατρός, πρώην Ευρωβουλευτής και Γάλλος πολίτης που ζει στη Κορσική. Είναι εκπρόσωπος του Κορσικανού ακραίου εθνικισμού και κατά το παρελθόν έχει επιδείξει μαζί με τον αδερφό του Edmond πλούσια εθνικιστική και αυτονομιστική δράση. Μαζί λοιπόν με τον αδερφό του αρχικά ίδρυσαν το ARC(Action régionaliste corse , Κορσικανή Περιφερειακή Δράση),το μετέπειτα UPC(Unione di u Populu Corsu, Ένωση του Κορσικανού Λαού) και το σημερινό PNC(Κόμμα του Κορσικανού Έθνους). Το τελευταίο συμμετέχουν και τα ακροδεξιά κόμματα «A Scelta Nova» και «A Mossa Naziunale».

Μαζί λοιπόν με τον αδερφό(κυρίως αυτός) ανέπτυξαν έντονη εθνικιστική και αυτονομιστική δράση , δράση που συνοδεύτηκε και με βία αλλά και με φυλακίσεις. Όλα αυτά γράφονται στο βιβλίο του Michael Watson με θέμα τον Σύγχρονο Μειονοτικό Εθνικισμό (Contemporary minority nationalism) όπου αναλύεται η αυτονομιστική και εθνικιστική δράση του Κου Max Simeoni. Σημειώνω δε ότι το αυτονομιστικό εθνικιστικό κόμμα σε όποιες εκλογές και εάν συμμετείχε τα ποσοστά του στην Κορσική ήταν από 7(10.804 ψήφοι) έως 12,6(17.286 ψήφοι) %.

Σήμερα τους εθνικιστές τους αντικατέστησαν οι Γάλλοι αντι-κλπ. Χαρακτηριτική είναι η Γαλλική Μόντ(13-1-2008) και οι τίτλοι του σχετικού ρεπορτάζ της: «Οι Κορσικανοί εθνικιστές ηγέτες υπερφαλαγγίστηκαν από νεαρούς ριζοσπάστες - Η εθνικιστική διαδήλωση που οργανώθηκε το Σάββατο 12 Ιανουαρίου στο Αζακσιό (σ.σ. πρωτεύουσα της Κορσικής) κατέληξε στην κατάληψη της Βουλής της Κορσικής και τελείωσε με την πυρπόληση αρκετών γραφείων»!

Στην Κορσική οι ακραίοι εθνικιστές στις 6 Φεβρουαρίου του 1998 είχαν δολοφονήσει εν ψυχρώ τον νομάρχη Κλοντ Ερινιάκ με όμως μεγάλη πολιτική και συμβολική σημασία. Όπως ανέφερε ο Γιώργος Δελαστικ σε άρθρο του(Η φωτιά στην Κορσική δεν σβήνει) ότι «δεν είναι μόνο τα «καθυστερημένα» Βαλκάνια, λοιπόν, ή κάποιες τριτοκοσμικές χώρες που έχουν εθνικιστικά προβλήματα. Αυτά συμβαίνουν και εις Παρισίους, όπως φαίνεται. Μάλιστα, μόνο η μετριοπαθής πτέρυγα των Κορσικανών εθνικιστών αρκείται στην αυτονομία, αυτή του Αντζελίνι. Η άλλη, η πιο σκληρή, αυτή του Ταλαμόνι, τάσσεται ανοιχτά υπέρ της ανεξαρτησίας της Κορσικής από τη Γαλλία! Δεν απορρίπτει καν τη χρήση της ένοπλης βίας για την επίτευξη αυτού του στόχου! Και αναφερόμαστε μόνο στις νόμιμες τάσεις του κορσικανικού εθνικισμού, όχι στις ένοπλες παράνομες οργανώσεις...».Οι παππούδες λοιπόν όπως Κος Simeoni αντικαταστάθηκαν από τους πιο σκληρούς και βίαιους εγγονούς.

Αυτό είναι λοιπόν οι φίλοι, σύντροφοι αλλά και όπως θέλετε πείτε τους, του Ουράνιου Τόξου. Δεν είναι τυχαίο πάντως που και στο στόχαστρο των Σκοπιανών «ακτιβιστών» είναι και η Γαλλία , όπου ο Κος Max Simeoni στο συνέδριο δήλωσε ότι ο ένας πρέπει να βοηθάει τον άλλον. Η ξένη βιβλιογραφία είναι πλούσια σε ότι αφορά την δράση των Κορσικανών εθνικιστών αλλά και γενικά του «Κορσικανού ζητήματος».