Νομοσχέδιο και ΜΚΟ

Τι συμβαίνει όταν αυτός που νομοθετεί στην ουσία είναι οι ΜΚΟ

Δεν είναι λίγες οι φορές, στην πρόσφατη πολιτική ιστορία της χώρας μας, που «μη» κυβερ­νητικές οργανώσεις κατευθύ­νουν την κυβερνητική εξουσία σε επιλογές ή αιτήματα που προβάλλουν οι ίδιες. Προφνώς και τα αιτήματα τους, όπως έχουμε δει σε πολλές περιπτώσεις, εκπορεύονται από τα ευαγή ιδρύματα που τις χρηματοδο­τούν και αποτελούν κατά κοινή πλέον ομο­λογία τμήμα του πολιτικοοικονομικού κατε­στημένου που νέμεται το αύριο της χώρας

Σε αυτή τους  την πλούσια σταδιοδρο­μία, δεν θα μπορούσε να απουσιάζει και μια ντιρεκτίβα προς το υπουργείο Εσωτερι­κών, ως προς την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας σε εκατοντάδες χιλιάδες οικονο­μικών μεταναστών. Έτσι, με τη δημοσίευση του προσχεδίου του νόμου για την απόδο­ση της ιθαγένειας, δεν άργησε να γίνει γνωστός και ο μη κυβερνητικός οργανισμός που το πρότεινε ή τουλάχιστον έθεσε υπό­ψη του κυρίου Ραγκούση.

Μιλάμε φυσικά για την «Ελληνική Ένω­ση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη», η οποία από τις 19 Μαρτίου του 2009 είχε δημοσιεύσει με τίτλο «Νέος Κώδικας Ελληνικής Ιθαγένειας» 10 ση­μεία για την αλλαγή του νόμου του 2004 ως προς την απόδοση της ιθαγένειας, συμπληρωμένο με μια εκτίμηση για τις αλλαγές που έχουν διαμορφωθεί από το 2004 έως σήμερα για την μετανάστευση. Το περι­εχόμενο του συγκεκριμένου εγγράφου και τα 10 σημεία υιοθετήθηκε σχεδόν αυτού­σιο από το υπουργείο Εσωτερικών, ενώ η Μ.Κ.Ο. αμέσου χαιρέτισε το προσχέδιο ζητώντας την εμβάθυνση του, με ελαστικότερες προϋποθέσεις για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας.

Η «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου και του Πολίτη» είναι άμεσα συνδεδεμένη με ...

....  το Κέντρο Ερευνών Μει­ονοτικών Ομάδων και συνεργάζεται με διάφορους ανάλογους πανευρωπαϊκούς οργανισμούς.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε πως, με την ανάληψη της διακυβέρνησης από το Πα.Σο.Κ., ο «μη» κυβερνητικός οργανισμός απέ­στειλε επιστολές στα υπουργεία Εσωτε­ρικών, Δικαιοσύνης και «Προστασίας του Πολίτη», με διάφορες προτάσεις, ενώ εν­δεικτική είναι και η επιστολή προς το υπουρ­γείο Παιδείας, όπου οι «πολυπολιτισμικοί» μάγοι αιτούνται τη μετατροπή του μαθήματος των θρησκευτικών σε θρησκειολογικό και θεωρούν πως «μια εκπαίδευση που είναι απαλλαγμένη από παρωχημένους μισαλλόδοξους εθνοκεντρισμούς μπορεί να υπηρετήσει την οικοδόμηση ενός σύγ­χρονου πολυπολιτισμικού και πολυσθενούς σχολείου». Προς αυτή την κατεύθυνση, θε­ωρούν επίσης πως «η ανάγκη προσανατολι­σμού της  εκπαίδευσης στην κατεύθυνση της προβολής σύγχρονων οικουμενικών αξιών ουδόλως εξυπηρετείται από τις μαθητικές παρελάσεις και τον -εθνικά εσωστρεφή-χαρακτήρα των σχολικών εκδηλώσεων».

Είναι λοιπόν εμφανές το ιδεολογικό και πολιτικό πρόσημο των ανθρώπων που συ­νέταξαν την ντιρεκτίβα για την απόδοση της ελληνικής ιθαγένειας, ωστόσο, σαν από πείσμα της  ιστορίας, τα χαρακτηριστικά της οδηγίας τα έχουμε συναντήσει και στο πα­ρελθόν.

Ο νόμος του 1869, για την απόδο­ση της οθωμανικής υπηκοότητας σε ξένους, εμφανίζει παρόμοια χαρακτηριστικά με το προσχέδιο του υπουργείου Εσωτερι­κών. Προέβλεπε την απόδοση της υπηκοότητας στα παιδιά «ξένων» από τη γέννηση τους μέχρι τριών ετών, ενώ για τους  μεγαλύτερους, με τη συμπλήρωση πέντε ετών διαρκούς παραμονής, τους   έδινε τη δυνα­τότητα να αιτηθούν την απόκτηση της οθωμανικής υπηκοότητας. Για να μην παρεξη­γηθούμε, δεν μιλάμε για μια αντιγραφή του οθωμανικού δικαίου, αλλά τονίζουμε με έμφαση πως τα χαρακτηριστικά του προσχε­δίου μπορούν να εφαρμοστούν πολύ καλύτερα στην πραγματικότητα μιας αυτοκρατορίας όπως  ήταν η οθωμανική, παρά σε ένα εθνικό κράτος.

Ἄρθρ. 1. Τὰ ἐκ γονέων, ἢ μόνον ἐκ πατρὸς, Ὀθωμανικῶν ὑπηκόων γεννώμενα τέκνα θεωροῦνται ὑπήκοοι Ὀθωμανοί. 

Ἀρθρ. 2. Ὅταν οἱ γονεῖς ὑπάγωνται εἰς ξένην ὑπηκοότητα, τὰ ἐν τῷ Ὀθωμανικῷ Κράτει γεννώμενα αὐτῶν τέκνα, ἀπὸ τῆς ἐνάρξεως τῆς ἐφηβικῆς αὐτῶν ἡλικίας μέχρι τριῶν ἐτῶν, δικαιοῦνται νὰ ἐξαιτήσωνται τῆς Ὀθωμανικῆς ὑπηκοότητος. [Νομ. Ραγκούση: Την Ελληνική Ιθαγένεια αποκτά από τη γέννησή του, όποιος γεννιέται σε ελληνικό έδαφος εφόσον ούτε αποκτά αλλοδαπή ιθαγένεια με τη γέννησή του ούτε μπορεί να αποκτήσει τέτοια ... ή είναι άγνωστης ιθαγένειας... Τέκνο αλλοδαπών που γεννιέται στην Ελλάδα και ένας από τους γονείς του κατοικεί μόνιμα και νόμιμα στη χώρα επί πέντε συνεχή έτη, αποκτά την ελληνική ιθαγένεια ...  ]. 

Ἄρθρ. 3. Ὅστις τῶν ξένης ὑπηκοότητος καὶ ἐφηβικῆς ἡλικίας διαμείνῃ ἐν Τουρκίᾳ ἐπὶ πέντε κατὰ συνέχειαν ἔτη, δύναται νὰ προσκτήσηται τὴν Ὀθωμανικὴν ὑπηκοότητα, ἀπευθυνόμενος δι’ ἀναφορᾶς του αὐτοπροσώπως ἢ δι’ ἄλλου εἰς τὸ ἐπὶ τῶν ἐξωτερικῶν ὑπουργεῖον. [Νομ. Ραγκούση: Τέκνο αλλοδαπών που έχει παρακολουθήσει τις τρεις πρώτες τάξεις υποχρεωτικής εκπαίδευσης σε ελληνικό σχολείο στην Ελλάδα και κατοικεί μόνιμα στη χώρα αποκτά την ελληνική ιθαγένεια με την ενηλικίωσή του...  Την ελληνική ιθαγένεια αποκτά ... και το τέκνο αλλοδαπών που έχει ολοκληρώσει την παρακολούθηση έξι τουλάχιστον τάξεων ελληνικού σχολείου στην Ελλάδα 

Ἄρθρ. 4. Ἡ Αὐτοκρατορικὴ Κυβέρνησις, ἅμα πεισθεῖσα ὅτι οἱ μὴ ἐκπληρώσαντες τὰς διατάξεις τοῦ 3 ἀρθρου ξένοι εἰσὶν ἄξιοι ἐξαιρετικῆς εὐνοίας, παραδέχεται αὐτοὺς καὶ ἐγκατατάττει εἰς τὴν ὑπηκοότητα ἐκτάκτως.

Οι αυτοκρατορικής  εμπνεύσεως οδηγίες των «μη κυβερνητικών», έρχονται να κα­ταδείξουν για ακόμα μια φορά τον πολιτικό ρόλο που παίζουν, στα πλαίσια των εξαχρειωμένων πολιτικών μας ακολούθων. Είναι πλέον κοινός τόπος πως  αυτοί οι κύκλοι, άλλοτε θα προσπαθούν να στηρίζουν «επι­στημονικά» την επίθεση της  παγκοσμιοποίησης στις συλλογικές και εθνικές ταυτότητες και άλλοτε θα εκπονούν νόμους ή προσχέ­δια της χώρας που τους θρέφει...

Του Κωνσταντή Σεβρή

Εφημερίδα Ρήξη, 9-1-2009