Η ηγεσία του ΔΣΕ απέδιδε μεγάλη σημασία στην κατάληψη της Φλώρινας για πολλούς λόγους. Διατηρούσε πάντα την ελπίδα ότι λόγω της άμεσης γειτνιάσεως της Φλώρινας με τα σύνορα, αν την κρατούσε, θα μπορούσε να εγκατάστησα εκεί την Κυβέρνηση των βουνών. Ιστορία πολύ παλιά, από το 1947, όταν προσπάθησε χειμωνιάτικα να καταλάβει το Μέτσοβο και αμέσως μετά την Κόνιτσα. Φυσικά, κύριος αντικειμενικός σκοπός ήταν η στρατολογία ανδρών και η εξόντωση της φρουράς. Υπήρχε, τέλος, και μία άλλη πλευρά. Όπως αποκάλυψε αργότερα ο Μάρκος, το καλοκαίρι του '48, όταν ο ίδιος με τον Ζαχαριάδη επισκέφθηκαν τον Στάλιν, το μεγάλο αφεντικό τους συνέστησε να καταλάβουν τη Φλώρινα. Το γιατί ο Στάλιν, ο οποίος είχε μια πολύ αδρή εικόνα του ελληνικού Εμφυλίου, ασχολήθηκε με τη Φλώρινα, δεν εξηγείται. Πάντως ίσως αυτή η παραίνεση του πατριάρχη του κομμουνισμού να ήταν εκείνο που ώθησε τον Ζαχαριάδη ν' αναμιχθεί για πρώτη φορά ενεργότερα στην επιχείρηση. Έλαβε μέρος σε στρατιωτικές συσκέψεις, μίλησε πριν από τη μάχη στους αντάρτες, αλλά φυσικά παρακολούθησε τη διεξαγωγή της από μακριά με κιάλια...
Ο ΔΣΕ διέθεσε για την επίθεση πάνω από 5.000 αντάρτες και, για πρώτη φορά σε τέτοια κλίμακα, ειδικές μονάδες, όπως ομάδες σαμποτέρ, λόχους «κυνηγών αρμάτων», ένα Τάγμα Μεταφορών και ένα Υγειονομικού, τμήμα Διαβιβάσεων και τέσσερις πυροβολαρχίες. Από τη στρατολογία στη Φλώρινα αναμενόταν τέτοια συγκομιδή ανδρών, ώστε στις Πρέσπες ετοιμάστηκαν έμπεδα για την υποδοχή χιλιάδων νέων ανταρτών... Αυτή τη φορά, για να εναλλάσσονται οι ηγήτορες, η επιχείρηση ανατέθηκε στον Γούσια, ο οποίος ανέλαβε μ' ενθουσιασμό το έργο για ν' αποδείξει τις αμφίβολες στρατιωτικές του ικανότητες. Αλλά ο Γούσιας βρήκε τον μάστορη του...
Απέναντι του είχε μια παλιά καραμπίνα των πολέμων. Τον θρυλικό «Παππού», τον διοικητή της II Μεραρχίας, τον στρατηγό Νικόλαο Παπαδόπουλο. Μια φιγούρα γραφική με τις μεγάλες άσπρες μουστάκες, εξ ου και η ονομασία «Παππούς», έναν άνδρα γενναίο, με μοναδικές πολεμικές διακρίσεις από την εποχή της μάχης του Ρίμινι. Ο Γούσιας υπολόγιζε τη δύναμη της II Μεραρχίας σε 4.000 άνδρες, αριθμό κάπως μικρό για μεραρχία του ΕΣ εκείνης της εποχής, αλλά η μονάδα αυτή είχε αποδεκατιστεί στις φθινοπωρινές μάχες του Βίτσι. Κι επιπλέον ο Παπαδόπουλος διέθετε μέσα στην πόλη μόνο μία από τις τρεις ταξιαρχίες του, κατά σύμπτωση την ταξιαρχία με το ένδοξο όνομα της 3ης Ορεινής Ταξιαρχίας, της οποίας οι «πρόγονοι» είχαν πολέμησα στο Ρίμινι και στα Δεκεμβριανά. Από τις άλλες δύο ταξιαρχίες του, η μία βρισκόταν στα γύρω υψώματα και η άλλη αρκετά μακριά από την πόλη, στην τοποθεσία Βεύη-Κλειδί, γνωστή από τη γερμανική εισβολή του 1941.
Ο Παπαδόπουλος είχε όμως ένα τεράστιο όπλο στα χέρια του. Διέθετε άριστες πληροφορίες για τον αντίπαλο, είχε διαισθανθεί την επίθεση και μάλιστα λέχθηκε ότι είχε προλάβει να ενεργήσει ασκήσεις των ανδρών του στα πιθανά σημεία επιθέσεως...
Η επίθεση εκδηλώθηκε στις 3.30 το πρωί της 11 προς 12 Φεβρουαρίου του '49. Το σχέδιο προέβλεπε την κατάληψη των γύρω υψωμάτων όσο ήταν σκοτάδι και την είσοδο στην πόλη με το φως της ημέρας. Ωστόσο οι επιθέσεις έγιναν σχεδόν ταυτόχρονα και αυτό θεωρήθηκε σοβαρό τακτικό λάθος. Μερικά υψώματα κατελήφθησαν από τους αντάρτες, αλλά ο Παπαδόπουλος διέταξε άμεση αντεπίθεση. Ο αιφνιδιασμός είχε αποτύχει, αλλά η επίθεση συνεχίστηκε. Μία από τις τέσσερις ταξιαρχίες που είχε διαθέσει ο ΔΣΕ εισέδυσε στην πόλη, αλλά αντιμετωπίστηκε ακαριαία από τη φρουρά. Διακόσιοι αντάρτες αιχμαλωτίστηκαν και κλείστηκαν σ' ένα κτίριο της πόλεως. Παντού, μέσα και έξω από την πόλη, οι αντάρτες γίνονταν δεκτοί με φονικά πυρά. Το απόγευμα της 12ης Φεβρουαρίου οι αντάρτες εξαπέλυσαν μια τελευταία σφοδρή επίθεση, αλλά οι άνδρες του Παπαδόπουλου κράτησαν τις θέσεις τους και αντεπετίθεντο σε όλα τα σημεία.
Η επίθεση εναντίον της Φλώρινας άρχισε να παράπαιει...
Μακριά από τη γραμμή πυρός, πάνω σ' ένα ύψωμα με το παράξενο όνομα Τρύπια Πέτρα, ο Γούσιας παρακολουθεί ανήσυχος την εξέλιξη της μάχης. Ο ίδιος δεν έχει οπτική αντίληψη, οι τηλεφωνικές γραμμές με τα προκεχωρημένα τμήματα δεν έχουν εγκατασταθεί και οι ασύρματοι υπολειτουργούν. Δίπλα του ο Βλαντάς, που κάνα χρέη Πολιτικού Επιτρόπου για τις επιτιθέμενες δυνάμεις, παρακολουθεί χαιρέκακα την αγωνία του Γούσια. Αργότερα θα γράψει, χύνοντας άφθονο δηλητήριο για τον αντίζηλο του:
«Τέτοιο αίσχος διοίκησης της μάχης δεν ξαναείδε ο κόσμος».
Την άλλη μέρα ο καιρός βελτιώνεται και επεμβαίνει η Αεροπορία. Παράλληλα, από παντού συρρέουν ενισχύσεις του Εθνικού Στρατού. Μέσα σε λιγότερο από 48 ώρες η επίθεση του ΔΣΕ στη Φλώρινα καταλήγει σε φιάσκο. Και η εκατόμβη των άτυχων ανταρτών, που πλήρωσαν τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Ζαχαριάδη και του Γούσια, είναι τρομακτική.
Απόσπασμα από το βιβλίο του Αλέξανδρου Ζαούση «Η Τραγική Αναμέτρηση», τόμος β, σελ 221-223
Να προσθεσω αγαπητε Ακριτα την κραυγη επιθεσης των Νοφιτων "Vinozhito" (Ουρ.Τοξο) απο οπου πηρε και την ονομασια του το 'γνωστο" κομμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα προσθεσω οτι δυστυχως οι νεκροι της αλλης πλευρας(ΔΣΕ) ειναι καταχωμενοι σωρηδον σε ενα χωραφι χωρις κανενα σημαδι σαν να ηταν σκουληκια με αποτελεσμα τα καθε ειδους σλαβοεθνικια να κανουν πολιτικη πανω στο αιμα του ελληνικου εμφυλιου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ποιόν των Σλαβομακεδονιστών που κάνουν ακραία εθνικιστική πολιτική όχι μόνο στον Εμφύλιο αλλά και σε άλλα κομμάτια της ιστορίας μας την ξέρουμε. Άλλωστε η ιστορία τους μπάζει από παντού διότι έχουν διαγράψει βάναυσα το εθνοτικό βουλγαρικό παρελθόν τους και προσπαθούν να κάνουν το ίδιο με το σλαβικό πολιτιστικό τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1949 τα 2/3 του ΔΣΕ ήσαν Σλάβοι και μόνο το υπόλοιπο 1/3 Έλληνες.
Το συνολο σχεδον των ανταρτων του ΔΣΕ ηταν Ελληνες ελληνοφωνοι και σλαβοφωνοι.Μονο μια μικρη ομαδα της ηγεσιας του ΝΟΦ που επαιρνε γραμμη απο τα Σκοπια ηταν εθνικα Σλαβομακεδονες.Δεν θα χαρισουμε στους Σκοπιανους εθνικιστες τους νεκρους ανταρτες του ΔΣΕ και την ιστορια μας οσο αιματηρη και μαρτυρικη κι αν ειναι αυτη και οσο κι αν ακομα σημερα διαφωνουμε σε πολλα μεταξυ μας
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Στάλιν πρότεινε στον ΔΣΕ, να καταλάβει τη Φλώρινα, ώστε να έχει υπό την κατοχή του τουλάχιστον μία πόλη και να ανακηρυχθεί αυτή ως πρωτεύουσα της "Ελεύθερης Ελλάδας".
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν ένας τρόπος, ώστε το αντάρτικο, να αποκτήσει κάποιου είδους νομιμοποίηση.
"Βίνο" σημαίνει κρασί και "ζίτο" σιτάρι.
Αγαπητοί μου συναγωνιστές Έλληνες, γιατί σήμερα στην Ελλάδα μας δεν τολμάνε πολύ να πούμε κα να υπερασπιστούνε το κάθε Ελληνικό δίκαιο. Κατά ‘ρχην η μάχη έγινε μια μέρα μετά(ήταν για 10-11)! Χάθηκε ο αιφνιδιασμός(είχαν είδη αυτομολήσει δυο αντάρτες πριν δυο μέρες!) που επεδίωκαν οι αντάρτες του στάλιν!!!!!!!!(δυστυχώς η αλήθεια).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜετά όπως αναφέρατε και στο άρθρο υπήρχε άσχετος διοικητής με παράλληλα άσχετους πολλούς διοικητές μονάδων που επιτέθηκαν εκείνη την νύχτα! (μόνο και μόνο γιατί κουβαλούσαν κάποιο όνομα μερικοί ή ήταν κολλητοί της ιεραρχίας!) Τα περισσότερα θύματα από πλευράς ανταρτών ήταν παιδιά αμούστακα από την Νάουσα,( τα οποία είχαν από παιδομάζωμα ένα μήνα πριν, όταν είχαν εισβάλει για δυο-τρείς ημέρες στην πόλη αυτοί(περίπου εξακοσίους νέους είχαν βιαίως επιστρατεύσει)!! καμιά τετρακοσαριά από τα επτακόσια πενήντα, γιατί τα έβαλαν μπροστά οι έμπυροι παλαιοί αντάρτες να ανοίξουν δρόμο μέσα από τα ναρκοπέδια που υπήρχαν στα περάσματα γύρω απ την Φλώρινα!!!!!!!!!! Εγκληματίες εκ προμελέτης!!!!!!! Ενώ είχαν πιάσει οι λοκατζήδες τους, τα κανόνια στο ΦΩΦ!!!!!!!!!(δίπλα και πάνω από την Φλώρινα) δεν έστειλε πυροβολητές η ελλιπής διοίκησης να τα χειριστούν (μαζί να έφερναν και τα κλείστρα λόγω του ότι είχαν αφαιρεθεί !!!). Αυτά και άλλα πολλά είχα την τιμή και την τύχη να τα ακούσω από τον ίδιο τον διοικητή-Καπετάνιο (Ελληνικής συνειδήσεως) αυτής της ομάδος όταν συνόδευα έναν ερευνητή-ιστοριοδίφη της τοπικής ιστορίας.
Enas stratos o DASE kata ta 2/3 apoteloumenos apo BOULGAROFONOUS-ETHNOTIKA BOULGAROUS mh Ellinikhs syNeidhshs pou exei eisvalei prin sthn Naousa mia polh sxedon 100% apoteloumenh apo Ellinofonous-Ellinikhs syneidhshs-Ellines (politikos epitropos-komisarios se auth thn epixeirhsh itane o Xarilaos Florakhs?) epistratevei viaios tous neous kai olos tyxaios liges meres meta oi metalagmenoi Boulgaroi vazoune brosta autous tous neous Ellines gia arsh narkopediwn. Kata ta alla Ellinikos emfylios... Ola auta ta skylia den eprepe na eixane gyrisei sthn Ellada... Kapoioi borei na poun oti exw empathia. Kapoioi isos apo autous pou afysan sxolia pio panw. Yperifanoi gia ton DASE... Autoi oi kapoioi omos na mas poune kai ti dhlose se synenteuxeis kai ta apomnhmoneumata tou o Markos otan gyrise apo ton Koumounistiko paradeiso gia tous syntrofous tou Nofites kai ton agona tous. Gia autous siggekrimena... Na mhn kanoune tis papies flomonontas akomh kai simera ton kosmo me Stalinikh propaganda. Eamoboulgaroi e EamoBoulgaroi...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαλιστα, μονο οι ελληνοφωνοι Ρωμιοι ειναι για μερικους σχολιαστες εδω Ελληνες.Οι υπολοιποι ειμαστε υποπτοι,"Εαμοβουλγαροι" μερικες φορες και "σκυλια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΤετοιου τυπου σχολια ειναι ΥΠΟΠΤΑ και θα μπορουσαν να γραφονται απο καποιο σκοπιανο σλαβοεθνικι που προσπαθει να χαραξει τις εθνικες γραμμες εκει που θα ηθελε ο σκοπιανος εθνικισμος.Δυστυχως υπαρχουν και μερικοι δικοι μας που ΠΑΙΖΟΥΝ αθελα τους(?) το παιχνιδι των Σκοπιανων εθνικιστων.Οι Σκοπιανοι εθνικιστες ειναι εκεινοι που χρονια τωρα προπαγανδαζιδουν οτι δεν υπηρξε ελληνικος εμφυλιος αλλα πολεμος μεταξυ Ελληνων και "Μακεδονων".
Ασ ειμαστε λοιπον σαφεις.Η μεγαλη πλειοψηφια των σλαβοφωνων ανταρτων του ΔΣΕ ηταν Ελληνες Μακεδονες απο ολες τις αποψεις.Ο βιαιος αφελληνισμος που υπεστησαν οσοι βρεθηκαν απομονωμενοι στην Γιουγκοσλαβια μετα το τελος του εμφυλιου επιβεβαιωνει του λογου το αληθες.
ΥΓ.Παρακληση σε ολους απο εναν διγλωσσο Ελληνα Μακεδονα κομμουνιστη οταν γραφουμε στα Ελληνικα να τα γραφουμε με το δικο μας ελληνικο αλφαβητο και οχι με το λατινικο.
11:09 οι χιλιάδες Σλαβομακεδόνες από την Ελλάδα (περίπου 30.000 σύμφωνα με τις σκοπιανές πηγές) που κατέφτασαν κατά κύματα στη γιουγκοσλαβική Μακεδονία στη διάρκεια της δεκαετίας του '40 έγιναν, σε γενικές γραμμές, δεκτοί με εγκαρδιότητα από τις εντόπιες αρχές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάμεσα τους, όπως ήταν φυσικό, υπήρχαν ορισμένοι οι οποίοι διεκδικούσαν για τον εαυτό τους πρωταγωνιστικό ρόλο.
Οι περισσότεροι από αυτούς πηγαινοέρχονταν ήδη από το 1944, στα Σκόπια και είχαν προλάβει να αποκτήσουν ισχυρές προσβάσεις στα ντόπια κέντρα εξουσίας. Η σπουδαιότερη μορφή ήταν ο Ναούμ Πέγιωφ, ενώ σημαντικό ρόλο έπαιζαν επίσης ο Ηλίας Δημάκης(Γκότσε) ο Βαγκέλ Αγιάνοφσκι-Ότσε και ο Μιχαιλο Κεραμιτζίεφ. Αυτοί οι τέσσερις ήταν από παλιά οι εκφραστές της φιλογιουγκοσλαβικής τάσης μέσα στις τάξεις των Σλαβόφωνων της Ελλάδας,
Βασικός τους αντίπαλος ήταν ο γραμματέας του NOF, Πασχάλης Μητρόπουλος, ο οποίος απηχούσε τις απόψεις του ΚΚΕ εναντίον της απόσχισης της Μακεδονίας και υπέρ της υποταγής των Σλαβόφωνων στην κομματική πειθαρχία. Η διαμάχη του Κεραμιτζίεφ με τον Μητρόπουλο είχε μάλιστα κορυφωθεί από τις αρχές του 1948 έως τα μέσα του 1949, όταν ο Μητρόπουλος με την ιδιότητα του πολιτικού καθοδηγητή του NOF κατηγορούσε ανοιχτά τον Κεραμιτζίεφ, που ήταν τότε γραμματέας του NOF, ότι δεν ήθελε την ιδεολογική και ψυχική ενότητα, αλλά επιδίωκε να στρέψει το ΝΟΦ ενάντια στο ΚΚΕ. Οι κατηγορίες αυτές οδήγησαν τελικά τον Ιανουάριο του 1948 στην αντικατάσταση του Κεραμιτζίεφ και στην επιβολή του Μητρόπουλου από το ΚΚΕ στη θέση του γραμματέα του NOF. Η περιθωριοποίηση του Κεραμιτζίεφ τον οδήγησε τελικά μαζί με τους συναγωνιστές του Γκότσε και Ότσε στα Σκόπια, για να συνεχίσουν από εκεί τον αγώνα τους.
Η αποχώρηση τους σηματοδότησε και την οριστική ρήξη με τους πρώην συναγωνιστές τους. Στις 25 και 26 Μαρτίου 1949, στην εκκλησία του χωριού Ψαράδες στις Πρέσπες συνήλθε το 2ο Συνέδριο του ΝΟΦ, στο οποίο πήραν μέρος 700 περίπου αντιπρόσωποι. Το συνέδριο, στο οποίο παρευρέθηκε και ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Νίκος Ζαχαριάδης, επέβαλε τη γραμμή της πολιτικής ορθοφροσύνης του κόμματος. Στη διακήρυξη αναφερόταν ξεκάθαρα ότι τελικός σκοπός ήταν η δημιουργία ενός «ανεξάρτητου μακεδόνικου κράτους στο πλαίσιο μιας βαλκανικής ομοσπονδίας». Επρόκειτο ουσιαστικά για πολιτική ποδηγέτηση του αγώνα που έδινε το NOF και μια έμμεση αμφισβήτηση της πρωτοκαθεδρίας της νεοσύστατης ΛΔΜ. Από αυτές τις εξελίξεις ο Κεραμιτζίεφ, ο Γκότσε και ο Ότσε λίγες μέρες αργότερα, με επιστολή προς την ηγεσία του NOF, αφού αποκάλεσαν καταστροφή τις αποφάσεις του 2ου Συνεδρίου, ζητούσαν να μάθουν τη θέση της οργάνωσης για τη ΛΔΜ, η οποία, σύμφωνα με τα λεγόμενα τους, αποτελούσε το μεγαλύτερο τμήμα της Μακεδονίας και ήταν η βάση για την ανάπτυξη της «μακεδόνικης εθνικής κουλτούρας».
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέσα σ' ένα τέτοιο κλίμα, την άνοιξη του 1949 έγιναν κάποιες τελευταίες μεσολαβητικές προσπάθειες προκειμένου να αποκατασταθεί η ενότητα μεταξύ των στελεχών του NOF που βρίσκονταν στην Ελλάδα και εκείνων που είχαν διαφύγει στη ΛΔΜ. Αντιπροσωπεία του NOF μετέβη στο Μοναστήρι και τη Σόφια προκειμένου να συναντηθεί με τους αντάρτες, αλλά η πολυπόθητη αποκατάσταση τελικώς δεν επιτεύχθηκε. Το γυαλί είχε ραγίσει. Μάλιστα τρεις μήνες αργότερα ο Κεραμιτζίεφ και ο Γκότσε επανήλθαν με νέα τους επιστολή, αυτή τη φορά προς την ΚΕ του ΚΚΕ, με την οποία ασκούσαν σκληρή κριτική για την πολιτική του κόμματος στο Μακεδόνικο Ζήτημα.
Στα τέλη, λοιπόν, του 1949 ήταν εμφανές πως οι εκπρόσωποι της αποσχιστικής τάσης επέστρεφαν θριαμβευτικά στο προσκήνιο, καθώς πέντε μόλις χρόνια μετά την ήττα που είχαν υποστεί στα μέσα της δεκαετίας του '40 από τους Σλαβόφωνους που εκπροσωπούσαν την ορθοδοξία του ΚΚΕ αισθάνονταν απόλυτα δικαιωμένοι για τις επιλογές τους. Το ΚΚΕ είχε ηττηθεί στην πάλη για την εξουσία στην Ελλάδα και τα όνειρα για ισοτιμία των μειονοτήτων είχαν αποδειχθεί φρούδα. Από την άλλη, οι παρτιζάνοι του Τίτο ήταν θριαμβευτές και η Λαική Δημοκρατία της Μακεδονίας ήταν πραγματικότητα.
Είχε, λοιπόν, επιτέλους απελευθερωθεί, όπως έλεγαν, ένα σημαντικό κομμάτι της μακεδόνικης γης με επίκεντρο τα Σκόπια, ένα άλλο, εκείνο της Βουλγαρίας, βρισκόταν ήδη υπό διαπραγμάτευση και απέμεναν μόνο οι αλύτρωτοι αδελφοί στην Ελλάδα. Ο Πέγιωφ, λοιπόν, και οι ομοϊδεάτες του είχαν κάθε λόγο να αισθάνονται θριαμβευτές. Ο ίδιος μάλιστα ήταν ταγματάρχης της πανίσχυρης Διεύθυνσης Κρατικής Ασφαλείας στη ΛΔΜ και από τη θέση του αυτή είχε τη δυνατότητα να κινεί παρασκηνιακά τα νήματα και να κατευθύνει τις ζυμώσεις στο εσωτερικό της κοινότητας των «Αιγαιατών» προς όφελος του.
Όλα αυτά στα αναφέρω για να σου δείξω ότι δυστυχώς η πλειονότητα τους για διάφορους λόγους είχε αποδεχτεί την προπαγάνδα για "ανεξαρτησία" με τα γνωστά αποτελέσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήAuth thn stigmh yparxei ena provlima kai den exw Ellinikous xaraktires ston ypologisth mou.
ΑπάντησηΔιαγραφήH momfh den strefetai pros olous tous koumounistes oute pros olous tous Slavofonous diglossous. Einai omos gegonos oti toso h politikh isothtas apenanti stis "meionotites" oso kai h genikoterh stash tou KKE kata thn diarkeia tou mesopolemou oso kai kata thn diarkeia tou emfyliou odhghse edw pou odhghse thn katastash. To idio to KKE prosdide thn diaforetikotita (ethnotith profanos) apenanti stous Slavofonous ths Makedonias ypakouontas sta keleusmata tis Comidern alla kai gia na lavei thn ypostirixh kai tous psifous tous.
Edw vevea prepei na doume kai thn katastash pou epikratouse kata thn diarkeia tou mesopolemou. Den efygan apo thn Ellada oloi oi proin entagmenoi sthn BOULGARIKH EXARXIA. Kati apolytos fysiologiko. Kaneis DEN thelei na ginei prosfygas. Sthn synexeia me thn Mikrasiatikh katastrofh egatastathikan sthn Makedonia ekatontades xiliades prosfyges pou elavan klyro ton Tourkon/Mousoulmanon. Einai alitheia oti me thn anadianomh ths ghs oi proin Slavofonoi aktimones/douloparikoi twn Tourkwn ths Dytikhs Makedonias adikithikan. Den ypirxe omos allh lysh. Mesa se merikous mines o pleithismos ths Elladas auxithike kata 35-40% logo rakenditon prosfygon. Mono se Makedonia kai ligotero se Thrakh mporousan na eggatastathoun kai na lavoun ligh gh kai na xtisoun ena mikro spiti gia na mhn pethanoun. Eixame epishs kai apoxiranseis limnon-ellon (vlepe valto twn Gianitson ktl). Oi periorismoi pou epevalan kapioi grafikoi diktatores oxi mono stous Slavofonous tis Makedonias alla kai se Tourkofonous Ellines ths Anatolhs se oti afora thn glossa disarestisan akomh perissotero tous Slavofonous. Pera omos apo ta parapanw arketoi apo autous pote den aisthanthikan Ellines. Xaraktiristikh periptosh xwrikoi gnostou xwriou konta sta synora opou gynetai kai panigiri to kalokairi pou mexri kai SERVOI dilonan to 1922-24 gia na metikisoun sthn allh pleura ton synoron kai na lavoun kliro ekei. Otan o hgeths-arxigos ZAXARIADHS petaxe to doloma ths autonomias stous Slavofonous to 1949 (tote pou ta pragmata exelisontan poli asxhma gia ton DASE) oi Slavofonoi pyknosan tis grammes tou polemontas gia autonomia. Dystixos autos itane o ARXIGOS-HGETHS sas tote. O ZAXARIADHS. Se auton dixnate tiflh ypotagh. Prosopopaghs ygesia Stalinikou typou. Telos otan egine oti egine pos vrethikan oi ypolipoi ekei mikra paidia-mhteres-hlikiomenoi? afou protoi oi Stratiotes ypoxorontas perasane ta synora? Phgane kati alhtarades kai legane ekenoste ta xwria sas giati erxete o stratos kai tha ta kapsei. Telika ta xwria den kaikan. Eno oloi autoi toulaxiston osoi tous akousan vrethikan sta Skopia...Euthines yparxoun kai sthn allh pleura... Pios omos ekane egglimatika lathoi sthn siggekrimenh periptosh? Kai ante kala oi koumounistes apo to fanatismo tous den skeftikan kati poly aplo? Gia pio logo o Stalin tous efodiaze mono meso Jugoslavias? Giati oxi (opos eipe kai enas Boulgaros se siggeni mou) kai meso ths Boulgarias? Giati tous promitheve mono me defterhs dialoghs Germaniko oplismo? O fanatismos omos odhghse sto na pistevoun kai na latrevoun ton...Zaxariadh...
Αγαπητε Ακριτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστω που μου θυμισες τα σχετικα αποσπασματα που νομιζω ειναι απο βιβλιο του Σπυριδωνα Σφετα.
Ξερεις οτι η ζωη εχει παντα 2 πλευρες και τουλαχιστον μετα απο τοσα χρονια καλο ειναι να τις βλεπουμε.
Εγω δεν θα αμφισβητησω την τυχοδιωκτικη οπως λεει και ο Σφετας πολιτικη του ΚΚΕ στο Μακεδονικο σε πολυ κρισιμες περιοδους.
Απο την αλλη το ιδιο το ΚΚΕ και ο ΕΛΑΣ πηραν την αποφαση να διαλυσουν το ΣΝΟΦ την ανοιξη του 44 γιατι γινοταν αυτονομιστικη προπαγανδα απο τιτοικους πρακτορες-σλαβοεθνικια.
Ηταν ο ΕΛΑΣ που συγκρουστηκε στρατιωτικα με τα αυτονομα ταγματα Καστοριας και Εδεσσας το φθινοπωρο του 44 για να κρατησει ανεπαφα τα ελληνικα συνορα.Την εποχη εκεινη στον ΕΛΑΣ Μακεδονιας υπηρετουσαν πανω απο 5.000 σλαβοφωνοι Ελληνες Μακεδονες ενω στα αυτονομιστικα ταγματα μολις 500.
Η ζωη δεν θα γυρισει πισω.Οι ανθρωποι που εζησαν δεκαετιες μακρια απο την πατριδα και υπεστησαν μια υποχρεωτικη διαδικασια αποεθνικοποιησης και αφελληνισμου για να παψουν να ειναι Ρωμιοι Μακεντοντσι εχουν φυγει οι περισσοτεροι απο τη ζωη.Σημερα μονο οι νεοτερες γενιες υπαρχουν που βεβαια βλεπουν τη ζωη με τα ματια του σλαβομακεδονικου εθνικισμου.
ΟΜΩΣ Ο ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΗΤΑΝ ΕΜΦΥΛΙΟΣ ΜΕΤΑΞΥ ΕΛΛΗΝΩΝ
Δεν θα δικαιωσουμε αναδρομικα τα σλαβοεθνικια και την εθνικιστικη σαβουρα που ξερναει η σκοπιανη διασπορα με το να μιλανε καποιοι για "εαμοβουλγαρους".
Νομιζω στο δικο σου μπλογκ διαβασα παλαιοτερα οτι περιπου 3.000 σλαβοφωνοι πρωην ανταρτες του ΔΣΕ πολιορκησαν το ελληνικο προξενειο στα Σκοπια τη δεκαετια του 50 για να γυρισουν στην Ελλαδα του μετεμφυλιακου κρατους.Επενεβη ομως η αστυνομια φανερη και μυστικη του καθεστωτος των Σκοπιων και τους "συνετισε με το καλο".
Ειναι στη μνημη αυτων των πρωην συμπατριωτων μας που πρεπει να κοιταξουμε την αληθεια καταματα.