Όσοι χρειάζονται περισσότερες πληροφορίες για αυτό το Τμήμα, μπορούν να επισκεφθούν την ιστοσελίδα του στο διαδίκτυο:
http://www.kcl.ac.uk/schools/humanities/depts/bmgs/
Περισσότερες πληροφορίες για την αναδιοργάνωση υπάρχουν στην ακόλουθη σελίδα:
http://www.timeshighereducation.co.uk/story.asp?sectioncode=26&storycode=410268&c=2...
Όποιοι το κρίνουν σκόπιμο, μπορούν να υπογράψουν την επιστολή διαμαρτυρίας, που απευθύνεται στον πρύτανη του πανεπιστημίου, στον ακόλουθο σύνδεσμο:
http://www.PetitionOnline.com/sdbmgs10/petition.html
Είμαι σίγουρη ότι η Δραγώνα με την Φραγκουδάκη θα επικροτήσουν αυτήν την κίνηση των Άγγλών διότι ως είναι γνωστό μας έκαναν Έλληνες ενώ δεν είμασταν όπως λέει ο ανθεωρητικός ελληνόφωνος πανεπιστημιακός κύκλος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, αν δεν υπάρχει ενδιαφέρον από φοιτητές, να την κρατήσουν να την κάνουν τί την έδρα;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πληρώνουν διδάσκοντες, για να τα ακούνε μόνοι τους;;
Δεν καταλαβαίνω, εάν δεν υπάρχει ζήτηση πώς θα τους *υποχρεώσεις* να έχουν τμήμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει ενδιαφέρον όχι όμως στο σημείο να καθισταται "profitable" η διατήρηση της έδρας. Αντίστοιχα προβλήματα παρουσιάζονται και με άλλες έδρες που δεν συνδέονται άμεσα με την αγορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Τουρκία πάντως έχει λύσει το πρόβλημα χρηματοδοτώντας αφειδώς τις έδρες οθωμανικών και νεοτουρκικών σπουδων ανα τον κόσμο
Πρόσφατα, ένας καλός φίλος και συνάδελφος, καθηγητής παν/μίου στην Ελλάδα με ερώτησε: "Μήπως και από εδώ βγαίνουν γενίτσαροι;"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η απάντηση μου: "Ίσως όχι γενίτσαροι, αλλά σαφώς όχι Φιλέλληνες"...
[Deja vu. Πέρασα και εγώ από το Kings College London (KCL) αλλά νότια του Τάμεση ως φοιτητής ιατρικής στο Ινστιτούτο Ψυχιατρικής το 1982].
Άραγε πως επετράπη η διάλυση μιας ιστορικής Έδρας που δημιουργήθηκε από κληροδότημα του Ελληνικού κράτους επί Ελ. Βενιζέλου;
Η απάντηση είναι πολύπλοκη και πολυδιάστατη και απαιτεί κατανόηση της ιστορικής διαδρομής της Έδρας και των πρωταγωνιστών της. Επ αυτού, θα ήθελα να παραπέμψω τους αναγνώστες του ιστολογίου στην κριτική εργασία του καθηγητή Richard Clogg με τίτλο Politics and the Academy: Arnold Toynbee and the Koraes Chair που δημοσιεύτηκε προ 25ετίας στο περιοδικό Middle Eastern Studies, Vol. 21, No. 4, (Oct., 1985), pp. v-ix+1-115, Taylor & Francis, Ltd. URL: http://www.jstor.org/stable/4283087
Παραθέτω χαρακτηριστικό απόσπασμα:
"Professor Toynbee, having accepted a Greek chair, founded by Greeks, with a Greek endowment, and graced by the illustrious name of Koraes, has used most of his energies, resources, and spare time to conduct a virulent and sustained attack on the Greek nation in its hour of utmost peril. He has also gone to Angora and engaged in close and friendly understanding with our enemies, to the propagation of whose interests he has devoted his enthusiastic endeavours..." [Clogg, ibid, σελ. 74 -- vide supra]
Στο ίδιο μήκος κύματος, παραθέτω τον επικήδειο του καθηγητή Romilly James Heald Jenkins γραμμένο απο τον επίσης κάτοχο της Έδρας Κοραή (και σαφώς όχι πνευματικό φιλέλληνα) καθηγητή Cyril Mango http://www.jstor.org/pss/1291288
Θα χαρώ πολύ να σας προωθήσω ανάτυπα των εν λόγω εργασιών σε μορφή pdf προς ανάρτηση στην έγκριτη ιστοσελίδα "Ακρίτας".
ΥΓ1. Όντας αλκοολικός, υπό την επήρεια της μέθης, ο καθόλα πνευματώδης/λόγιος Romilly Jenkins είχε εκφράσει --σε ένα κρεσέντο "πνευματικής ανάτασης"-- την απροκάλυπτα ρατσιστική άποψη ότι οι "νεοέλληνες είναι βιολογικά ανίκανοι" να εμπεδώσουν την εκμάθηση της αρχαίας ελληνικής γλώσσας.
ΥΓ2. Ο μεγαλύτερος αδελφός του (εκ Κ/πόλεως ορμώμενου "λεβαντινής" καταγωγής) Cyril Mango, Andrew Mango, τέως δ/ντης του Τουρκικού προγράμματος του BBC, υπήρξε υμνητής του Μουσταφά Κεμάλ πασά και εκμαυλισμένο όργανο του κεμαλικού κράτους.
Σωστά κ. Κατσέτο. Η ειρωνεία είναι πως ο Ronald Burrows, ο διευθυντής του κολλέγιου τα χρόνια της ίδρυσης της έδρας, ήταν φιλέλληνας (ίσως όμως σε υπερβολικό βαθμό, μια και η πολλή αγάπη δεν κάνει πάντα καλό).
ΑπάντησηΔιαγραφήΒέβαια να μη ξεχνάμε ότι εκτός από εναν Toynbee (ο οποίος σιγά σιγά συμπάθησε τους σύγχρονους Έλληνες και δεν ήταν ποτέ "βιολογικός ρατσιστής" όπως ο ανεκδιήγητος Jenkins), εναν Mango και εναν Jenkins η έδρα είχε και τον Clogg, τον Mackridge, την βυζαντινολόγο Cameron που διαφώνησε άμεσα με τους προκατόχους της...Συμφωνείτε πως υπάρχει μια κάποια ποιοτική διαφορά, φαντάζομαι.
ΥΓ: Θα μπορούσατε να μου πείτε που ανακαλύψατε το συμβάν που αναφέρετε στο πρώτο υστερόγραφο; Επίσης, αν δεν κάνω λάθος, οι Mango είχαν και ελληνική καταγωγή μεταξύ άλλων (υποθέτω ότι με τον όρο "λεβαντινός" εννοείτε τον "φραγκικής" καταγωγής ανατολίτη αλλά διορθώστε με αν κάνω λάθος).
Συμφωνώ εν πολλοίς με τις εύστοχες επισημάνσεις του συνομιλητή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό επιστημονικής άποψης ο Toynbee εκπόνησε ένα σοβαρό, ίσως μνημειώδες, έργο ενώ εξυπακούεται ότι το ακαδημαϊκό κύρος και η φερεγγυότητα του ιστορικού δεν κρίνεται από τον βαθμό του φιλελληνισμού του.
Μια διευκρίνιση. Ο Richard Clogg όντως υπήρξε μέλος του τμήματος (στο βαθμό του Reader – υφηγητή/αναπλ. Καθηγητή) και υποψήφιος για την έδρα Κοραή (για την οποία όμως τελικά δεν εξελέγη). Αντ’αυτού, διετέλεσε τακτικός καθηγητής της Βαλκανικής Ιστορίας στο παν/μιο του Λονδίνου από το 1988 μέχρι το 1995.
Σχετικά με τα αναφερόμενα στο πρώτο υστερόγραφο (ΥΓ1) του αρχικού μου μηνύματος, η πηγή μου είναι αξιόπιστη. Πρόκειται γιά συζήτηση που είχε επώνυμος ελληνοαμερικανός βυζαντινολόγος (το όνομα του οποίου δεν μπορώ να αναφέρω δημοσίως) με τον Romilly Jenkins όταν ο τελευταίος ήταν καθηγητής Βυζαντινής Ιστορίας και Φιλολογίας και δ/ντής Βυζαντινών Σπουδών στο Dumbarton Oaks των Ηνωμένων Πολιτειών την δεκαετία του ’60.
Σχετικά με την καταγωγή του Cyril Mango, αυτό είναι θέμα ερμηνευτικής προσέγγισης που ανάγεται στο θεμελιώδες ερώτημα προσδιορισμού και πρόσληψης της ταυτότητας (ή των ταυτοτήτων) μίας πληθυσμιακής ομάδας, εν προκειμένω της Ελληνικής. Και ναι μεν ο προ-προπάππος των αδελφών Mango (από την πλευρά του πατέρα τους) ήταν καπετάνιος Χιώτης που προφανώς μιλούσε ρωμέϊκα σαν μητρική γλώσσα, οι πρόγονοι τους ήσαν καθολικοί (ίσως Γενοβέζοι, ίσως όχι). Η εκ πατρός γιαγιά τους, Ευαγγελινή το γένος Μαργαρίτη, ήταν Αρβανιτοβλάχικης καταγωγής απο την Ήπειρο. Ωστόσο, οι αδελφοί Mango γαλουχήθηκαν μέσα σε ένα κοσμοπολίτικο περιβάλλον «λεβαντινής» παράδοσης με παράπλευρη (και οπωσδήποτε όχι ήσσονος σημασίας) επιρροή από την Ρωσίδα μητέρα τους. Από την μαρτυρία ενός εκ των αδελφών, του Andrew, ανάγεται το συμπέρασμα ότι η οικογένεια Mango δεν είχε ρωμέϊκη συνείδηση ενώ εκ των δεδομένων διαφαίνεται ότι ναι μεν συμπορεύτηκαν -χωρίς όμως ποτέ να ταυτισθούν- με τον νεότερο Ελληνισμό. Παραθέτω σύνδετο πιθανού ενδιαφέροντος.
http://www.levantineheritage.com/testi25.htm
Ευχαριστώ για την φιλοξενία.
Ευχαριστώ για τις διορθώσεις και επιπλέον πληροφορίες.
ΑπάντησηΔιαγραφή