Πολιτογράφηση μεταναστών και εθνομηδενισμός

 Του Βασίλη Στοιλόπουλου*

Η συνεχιζόμενη παράνομη είσοδος εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στην Ελλάδα και η διαχρονική ανικανότητα της ελληνικής πολιτείας να αντιμετωπίσει στοιχειωδώς αυτό το μείζον εθνικό ζήτημα, θέτει πολλούς πολίτες, όλων των παραταξιακών ακροατηρίων, μπροστά σε ένα θεμελιώδες ερώτημα: Υπάρχει κίνδυνος  σταδιακού αφελληνισμού της χώρας, μέσω της επιβολής και διαιώνισης μιας πολυπολιτισμικής κοινωνίας, από τους εγχώριους εθνομηδενιστές;

Μέχρι πρόσφατα γνωρίζαμε ότι το σοσιαλφιλελεύθερης-ελευθεριακής    προέλευσης εθνομηδενιστικό  κατεστημένο  της χώρας μας, έχοντας την απόλυτη κυριαρχία στον χώρο της εκπαίδευσns, στα εξαθλιωμένα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ των Ελλήνων ολιγαρχών και στις επιχορηγούμενες κρατικοδίαιτες ΜΚΟ, υπέσκαπτε συστηματικά οτιδήποτε σχετιζόταν με την ταυτότητα, την ιδιοπροσωπία και το πατριωτικό φρόνημα των Ελλήνων. Για τον σκοπό αυτό χρησιμοποιούν κατά περίπτωση: σαθρή ηθικολογία νεοταξικού τύπου, ιδεολογική τρομοκρατία ολοκληρωτικών προδιαγραφών, χυδαίες ύβρεις με ιδεολογικό περιτύλιγμα  και  ψευδοεπιστημονικά ευρήματα [1]. Τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια οι εθνομηδενιστές, παρότι συντριπτικά μειοψηφικό τμήμα της ελληνικής κοινωνίας, ισχυροποιούνται συνεχώς, καθώς καταλαμβάνουν όλο και περισσότερες σημαντικές θέσεις σε κρατικούς φορείς σχετικούς με τη μετανάστευση, την παιδεία κ.λπ. και βεβαίως δεν στερούνται ποτέ εθνικών ή κοινοτικών πόρων[2] για τα συνέδρια και την προπαγανδιστική  τους ανθελληνική πρακτική.

Το πλέον ανησυχητικό είναι ότι μεσοπρόθεσμα η επιρροή τους αναμένεται να.....

αυξηθεί ακόμη περισσότερο, καθώς ενισχύθηκε με ένα σημαντικό τμήμα του πολιτικού κατεστημένου, ιδιαίτερα του κυβερνητικού, που ακολουθεί πιστά ή ανέχεται τις ανιαρές πολυπολιτισμικές εμμονές του πρωθυπουργού και του περιβάλλοντος του.

Πως αλλιώς να ερμηνεύσει κανείς τη σπουδή με την οποία η κυβέρνηση Παπανδρέου προωθεί με διαδικασίες διοικητικού αυτοματισμού ένα υιοθετημένο από την «Ελληνική Ένωση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου», των Αλιβιζάτου-Χριστόπουλου-Καμπύλη & Σία, εθνοκτόνο νομοσχέδιο απόκτησης τns ιθαγένειας από έναν απροσδιόριστο σε μέγεθος αριθμό μεταναστών;

Πως να εξηγηθούν οι διορισμοί σε σημαντικές θέσεις του κρατικού μηχανισμού ανθρώπων με ακραίες θέσεις κατά του ελληνικού έθνους, όπως της κας Δραγώνα, της κας  Κόκλας ή του κ. Τάκη;

Πως αλλιώς να αξιολογηθούν τα πεπραγμένα του κ. Χρυσοχοϊδη, που αφήνει στο απόλυτο χάος τα τριτοκοσμικά γκέτο της Αθήνας, όπου οι δείκτες της  εγκληματικότητας   εκτινάσσονται στα ύψη, και τους Έλληνες πολίτες απροστάτευτους, ενώ δεν κάνει τίποτα για να ελέγξει τις μαφίες και τα κυκλώματα διακίνησης λαθραίων προϊόντων, ναρκωτικών και φθηνής μαύρης σάρκας, που εκμεταλλεύονται δύστυχους λαθρομετανάστες;

Πώς να παρακολουθήσει κανείς τη ραγιάδικη αντιμετώπιση της Τουρκίας, η οποία βάσει σχεδίου προωθεί τη διάλυση του κοινωνικού ιστού της χώρας  με όπλο τη λαθρομετανάστευση;

Δεν χωρά αμφιβολία ότι το σημείο-κλειδί σε κάθε μεταναστευτική πολιτική είναι το ζήτημα τns ενσωμάτωσης των μεταναστών, ιδιαίτερα των μουσουλμάνων, τις δυσκολίες του οποίου συνειδητά υποτιμούν οι εθνομηδενιστές «φιλάνθρωποι». Διαχρονικοί μύθοι όπως αυτός τns ειδυλλιακής, ανεκτικής κοινωνίας της πολυπολιτισμικότητας στην Ολλανδία, που τόσα χρόνια οι νεοταξίτες οπαδοί της πολιτικής ορθότητας υμνούσαν, κατέρρευσαν, αφού τελικά δεν ήταν παρά ένα συνονθύλευμα από παράλληλες κοινωνίες και ένα ιδεολογικό κατασκεύασμα λανθασμένης ανεκτικότητας η οποία τελικά οδηγεί σε βίαιες κοινωνικές συγκρούσεις και στην παραπέρα ισχυροποίηση του Κόμματος για την Ελευθερία του Γκέερτ Βίλνιερε στην Ολλανδια, των επιγόνων του Χάιντερ στην Αυστρία, του Λαϊκού Κόμματος Δανίας της Πία Κίερσγκαρντ, του ουγγρικού κόμματος Fidesz του Βίκτωρα Ορμπάν κ.λπ.

Πέρα όμως από τις ιδεοληψίες και τις σοφιστείες, τη συνειδητή υποτίμηση του μεταναστευτικού προβλήματος[3] και τις ανιστόρητες αναφορές, έχει ιδιαίτερη σημασία να γνωρίζουμε ότι τα συμπεράσματα όλων των ερευνών για την κοινωνιολογική-οικονομική-πολιτισμική διάσταση της ενσωμάτωσης των μεταναστών σε χώρες της Ευρώπης είναι εντελώς διαφορετικά από τα πονήματα του ΚΕΜΟ ή του ΙΜΕΠΟ, αλλά και εκείνων που προσπαθούν να αποδυναμώσουν τους δείκτες εγκληματικότητας[4] των αλλοδαπών [στην Ελλάδα, μιλώντας υποκριτικά μόνο για φιλήσυχους οικονομικούς μετανάστες που χρησιμοποιούν τη χώρα μας ως διαμετακομιστικό σταθμό στην πορεία τους προς την Ευρώπη.

Πρόσφατο παράδειγμα μιας τέτοιας έρευνας είναι του αυστριακού υπουργείου Εσωτερικών[5], όπου τεκμηριώνεται η παταγώδης αποτυχία ενσωμάτωσης μουσουλμάνων μεταναστών (κυρίως των 220 χιλιάδων Τούρκων) στον κοινωνικό ιστό αυτής της   χώρας, παρότι ζουν ήδη εκεί πολλές δεκαετίες. Ενδεικτικά, ορισμένα από τα σημεία της έκθεσης:

• Το 72% των Τούρκων μεταναστών θεωρεί ότι η τήρηση των εντολών της θρησκείας τους είναι σημαντικότερη από τη δημοκρατία, ενώ περισσότεροι από τους μισούς ζητούν από την αυστριακή κυβέρνηση να εφαρμόσει το ισλαμικό δίκαιο, δηλαδή τη σαρία!
• Οι θρησκευτικοί νόμοι και οδηγίες είναι για το 57% των Τούρκων σημαντικότεροι από τους νόμους του κράτος και το 55% αποκλείει εξαρχής την πιθανότητα να παντρευτεί ένας ομοεθνής τους κάποιον που ανήκει σε άλλη εθνότητα, ενώ το 76% των πολιτών τουρκικής καταγωγής βλέπει καθημερινά μόνο τουρκική τηλεόραση και το 30% την αυστριακή.

Σε ανάλογη έρευνα στη Γερμανία[6], οι Τούρκοι μετανάστες έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό μαθητών που διακόπτουν την πρωτοβάθμια εκπαίδευση (30%) και το μικρότερο ποσοστό αποφοίτων λυκείου (14%). Η ανεργία στις τάξεις τους είναι πολύ υψηλή (23%) και στους νέους ακόμη μεγαλύτερη (28%). Ένα 16% ζει με τη βοήθεια της κοινωνικής πρόνοιας, ενώ σπανίως παντρεύονται αλλοεθνή (5%).

Μπορούμε λοιπόν να φανταστούμε ποια θα ήταν τα αποτελέσματα της έρευνας αν στη θέση των Τούρκων, που θεωρούνται πιο μετριοπαθείς μουσουλμάνοι, είχαμε Πακιστανούς, Αφγανούς, Σομαλούες, Νιγηριανούς κ.λπ. που ζουν στη χώρα μας. Όμως αυτό δεν ενδιαφέρει και τόσο  τους  επαγγελματίες του μεταναστευτικού ζητήματος, ούτε και το τι θα απογίνουν τελικά οι εξαθλιωμένοι λαθρομετανάστες και μαζί τους  οι εγκλωβισμένοι στα γκέτο γηγενείς, αρκεί να διαθέτουν οι ίδιοι φτηνό υπηρετικό προσωπικό και οι Έλληνες ψευδοκαπιταλιστές της αρπαχτής φθηνά και άμεσα εκμεταλλεύσιμα εργατικά χέρια. Για  τους «προοδευτικούς» ιππότες μας είναι αρκετό να έχουν απέναντι  έναν κατασκευασμένο εχθρό, που με το αζημίωτο θα τον λοιδορούν (ακροδεξιό, εθνικιστή, Ελληναρά, ρατσιστή, φασίστα κ.λπ.) και βεβαία, το σημαντικότερο, να προωθήσουν την εθνοαποδόμηση τηε Ελλάδας, στο πλαίσιο μιας νέας τους θρησκείας: της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησηε προδιαγραφών Σόρος.

Υ. Γ. Δεν χωρά αμφιβολία ότι κάθε μέρα που περνά γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι οι παρεμβάσεις τύπου Μίκη Θεοδωράκη, αλλά και πολλών άλλων γνήσιων πατριωτών, κυρίως στο διαδίκτυο, μπορούν να συγκρατήσουν σε έναν βαθμό αυτόν τον θρασύτατο εθνομηδενιστικό εσμό, ο οποίος διακατέχεται από επικίνδυνα για την Ελλάδα ιδεολογήματα και ιδεοληψία, που σε άλλες χώρες έχουν προ πολλού καταρρεύσει.

ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ

(1). Στις «επιστημονικές» αναλύσει του  ΚΕΜΟ διαβάζουμε ότι «στην Αθήνα δεν έχουμε οικιστικό διαχωρισμό και γκετοποίηση», ή ότι  «οι περισσότερες αναλύσεις περί εθνικής ομοιογένειας στην Ελλάδα -πριν τη μεταναστευτική έκρηξη- εκκινούν από στερεότυπα και αγνοούν την ιστορική εμπειρία».

(2). Χαρακτηριστικό παράδειγμα άντλησης επιδοτήσεων από τέτοιες ΜΚΟ αποτελεί το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ένταξης υπηκόων τρίτων χωρών, που χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση με ένα ποσό που μέχρι το 2013 θα ξεπεράσει τα 26,2 ΕΚ. ΕΥΡΩ.

(3). Σύμφωνα με την έρευνα του ΙΜΕΠΟ (Anpiflios 2008), ο αριθμός των αλλοδαπών που διαμένουν παράνομα στην Ελλάδα κυμαίνεται κάτω από τις 200 χιλιάδες,  υποτιμώντας έτσι πλήρως τη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.

(4). Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία τns αστυνομίας, το ποσοστό συμμετοχής των αλλοδαπών δραστών στα εγκλήματα που εξιχνιάστηκαν παρουσιάζει την εξής εικόνα: στις ανθρωποκτονίες ποσοστό συμμετοχής  37,57%, στις ληστείες 49,46%, στιs κλοπές-διαρρήξεις 50,87%, στος βιασμούς 48,36%, στα εγκλήματα σεξουαλικής εκμετάλλευσης 55,13% (Απογευματινή, 24-1-2010).

(5).www.gfk.at/imperia/md/content/gfkaustria/data/los/integrationsstudie.pdf

(6). FAZ, 29-1-2009

* Αναδημοσίευση από την εφημερίδα «Ρήξ稻, 6-2-210, σελ 7