Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Τετάρτη 19 Μαΐου 2010

Η ενσωμάτωση των νέων μεταναστών στην Ελλάδα: τα ευρήματα μίας πρόσφατης μελέτης

Μετά την ψήφιση του σχεδίου νόμου για την παροχή ιθαγένειας και δικαιώματος ψήφου στις τοπικές εκλογές στους νόμιμους μετανάστες και στους απογόνους τους, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα ευρήματα μίας πρόσφατης μελέτης για την διαμόρφωση της εθνοτικής ταυτότητας και την ένταξη των εφήβων μεταναστών δεύτερης γενιάς στην χώρα μας. Η μελέτη διεξήχθη από τον Τομέα Ψυχολογίας του Τμήματος Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (1) και χρηματοδοτήθηκε εν μέρει από το Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ).(Λες....;?)

Οι ερευνητές μελέτησαν τους έφηβους μετανάστες δεύτερης γενιάς (δηλαδή εκείνους που γεννήθηκαν στην χώρα μας ή ήρθαν σε ηλικία μικρότερη ή ίση των 3,5 ετών) και τους σύγκριναν με έφηβους μετανάστες πρώτης γενιάς αλλά και με Έλληνες της ίδιας ηλικίας. Το σύνολο του δείγματος αποτελούνταν από 777 άτομα τα οποία φοιτούσαν στην Γ’ Γυμνασίου και στην Β’ Λυκείου. Εξ’ αιτίας «μεθοδολογικών προβληματισμών» και «πρακτικών περιορισμών» οι συγγραφείς αποφάσισαν να μην συμπεριλάβουν στο δείγμα μετανάστες μετεφηβικής ηλικίας. Αυτό περιορίζει – ενδεχομένως σημαντικά – το εύρος χρησιμότητας των ευρημάτων της μελέτης καθώς αυτά εστιάζονται σε μία πολύ συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα μεταναστών.

Επιπλέον, το γεγονός ότι για την επιλογή του δείγματος χρησιμοποιήθηκε η μέθοδος της....

συμπτωματικής δειγματοληψίας εγκλείει σοβαρά μειονεκτήματα. Η μέθοδος αυτή χρησιμοποιείται συχνά στην ψυχολογική έρευνα αλλά το δείγμα που προκύπτει από αυτήν δεν έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με αυτά του γενικού ερευνώμενου πληθυσμού και γι’ αυτό ενέχει σημαντικό βαθμό μεροληψίας. Επομένως τα εξαγόμενα συμπεράσματα δεν πρέπει να γενικεύονται καθώς ισχύουν μόνο για πληθυσμούς που έχουν όμοια χαρακτηριστικά με εκείνα του δείγματος της έρευνας.

Τα ευρήματα της μελέτης

Στην μελέτη διακρίνονται τέσσερις στρατηγικές επιπολιτισμού, δηλαδή στάσεων και συμπεριφορών του μεταναστευτικού πληθυσμού απέναντι στην καθημερινή επαφή με άτομα και ομάδες με διαφορετικό πολιτισμικό υπόβαθρο. Συνοπτικά, οι στρατηγικές αυτές είναι:
(α) η περιθωριοποίηση, δηλαδή η απώλεια ταυτότητας της χώρας προέλευσης χωρίς την υποκατάστασή της από την ένταξη στην ευρύτερη κοινωνία
(β) ο διαχωρισμός, δηλαδή η απομάκρυνση από την ευρύτερη κοινωνία και η διατήρηση της εθνοτικής ταυτότητας  της χώρας προέλευσης
(γ) η αφομοίωση, δηλαδή η ουσιαστική απώλεια των πολιτισμικών στοιχείων της χώρας προέλευσης και η αφομοίωση από την κυρίαρχη ομάδα, και
(δ) η εναρμόνιση, δηλαδή η συνύπαρξη πολιτισμικών στοιχείων τόσο της χώρας προέλευσης όσο και της χώρας υποδοχής

Σύμφωνα με την έρευνα οι έφηβοι μετανάστες υιοθετούν τις προαναφερθείσες στρατηγικές επιπολιτισμού στα παρακάτω ποσοστά:

 Στρατηγικές επιπολιτισμού (%) ...1η γενιά....2η γενιά....ΣΥΝΟΛΟ     
Περιθωριοποίηση........................27,5.........21,3...........25     
Διαχωρισμός..............................28,3.........20,2...........25     
Αφομοίωση................................20,3.........34............25,9     
Εναρμόνιση...............................23,9.........24,5..........24,1     
Σύνολο.....................................59,5........40,5...........100


Από τα ευρήματα αυτά προκύπτει ότι το 55,8% των εφήβων μεταναστών 1ης γενιάς και το 41,5% των εφήβων μεταναστών 2ης γενιάς – δηλαδή το 50% του συνόλου - υιοθετούν στρατηγικές επιπολιτισμού που δεν οδηγούν σε ένταξή τους στην Ελληνική κοινωνία.


Ενδιαφέρον παρουσιάζουν και τα ευρήματα αναφορικά με τον εθνοτικό αυτοπροσδιορισμό των εφήβων μεταναστών. Ως εθνοτική ταυτότητα ορίζεται η «αίσθηση του ανήκειν σε μια εθνοτική ομάδα καθώς και [οι] αντιλήψεις, σκέψεις, συναισθήματα και συμπεριφορές που απορρέουν από τη συμμετοχή του ατόμου στην ομάδα αυτή» (σελ. 16).

Εθνοτικός αυτοπροσδιορισμός (%)..Ελλάδα...Χώρα προέλευσης..Δεν απάντησαν   ..ΣΥΝΟΛΟ     
1η γενιά    13,3    60    26,7    47,5     
2η γενιά    51,8    22,9    25,3    52,5     
Σύνολο    33,5    40,5    25,9    100  

Σύμφωνα με αυτά πολύ λίγοι έφηβοι μετανάστες 1ης γενιάς αυτοπροσδιορίζονται ως «Έλληνες» (το 13,3%) ενώ το ποσοστό αυτό φθάνει το 51,8% στους έφηβους μετανάστες 2ης γενιάς. Αν εστιάσουμε μόνο σε εκείνους που γεννήθηκαν στην χώρα μας, το ίδιο ποσοστό φθάνει το 60,8%. Αυτό, όμως, σημαίνει ότι μόλις οι μισοί έφηβοι μετανάστες που γεννήθηκαν στην χώρα μας ή που ήλθαν σε αυτήν σε πολύ μικρή ηλικία αυτοπροσδιορίζονται ως «Έλληνες». Συνολικά, μόνο ένας στους τρεις έφηβους μετανάστες (το 33,5%) θεωρεί τον εαυτό του ως «Έλληνα». Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι δεν φαίνεται να διερευνήθηκε το περιεχόμενο που δίνουν στην έννοια του «Έλληνα» οι έφηβοι μετανάστες και να συγκρίθηκε το περιεχόμενο αυτό με εκείνο που δίνουν οι Έλληνες συνομήλικοί τους. Είναι επομένως ένα ερώτημα το πώς αντιλαμβάνονται οι μετανάστες την «ελληνικότητα» και αν δίνουν στην έννοια του «Έλληνα» απλά ένα γεωγραφικό περιεχόμενο ή της αποδίδουν και κάποια άλλα πολιτισμικά χαρακτηριστικά. Η διερεύνηση του σημείου αυτού θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμη ώστε να γίνει αντιληπτό το περιεχόμενο που δίδεται από τους μετανάστες στην έννοια «Έλλην», ειδικά από εκείνους που αυτοπροσδιορίζονται ως τέτοιοι.

Επιπλέον, σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, το 14% εκείνων των εφήβων μεταναστών που αυτοπροσδιορίζονται ως «Έλληνες» υιοθετούν την στρατηγική της περιθωριοποίησης και το 16% την στρατηγική του διαχωρισμού. Δηλαδή, σχεδόν ένας στους τρεις έφηβους μετανάστες που αυτοπροσδιορίζονται ως «Έλληνες» - και επομένως δυνητικά θα μπορούσαν να ενσωματωθούν στην ελληνική κοινωνία - επιλέγουν στάσεις και συμπεριφορές που δεν συντελούν στην ενσωμάτωσή τους! Το εύρημα αυτό ταιριάζει και με την άποψη που εξέφρασε ένας εκ των ερευνητών, ο επίκουρος καθηγητής Διαπολιτισμικής Ψυχολογίας κ. Βασίλης Παυλόπουλος, ότι «το να δηλώνει κανείς Έλληνας δε συνεπάγεται αυτομάτως ότι είναι καλά προσαρμοσμένος στην ελληνική κοινωνία» (2).



Συμπεράσματα - σχολιασμός


Τα συμπεράσματα της έρευνας είναι σε κάποιο βαθμό αυτονόητα. Οι έφηβοι μετανάστες 2ης γενιάς – ιδίως όσοι έχουν γεννηθεί στην χώρα μας – αισθάνονται εγγύτερα στην ελληνική κοινωνία συγκριτικά με εκείνους της 1ης γενιάς, καθώς μαθαίνουν την ελληνική γλώσσα από πολύ μικρή ηλικία και εντάσσονται στις ελληνικές εκπαιδευτικές δομές από την αρχή της ζωής τους. Όμως, όπως τονίζουν και οι ίδιοι οι ερευνητές, «θα ήταν λάθος να αγνοήσουμε τις «μειοψηφίες» που προέκυψαν από τη συσχέτιση του εθνοτικού αυτοπροσδιορισμού με τη χώρα καταγωγής και τη γενιά μετανάστευσης. Δεν νιώθουν όλοι οι μετανάστες έφηβοι δεύτερης γενιάς ότι συνδέονται πρωτίστως με την ελληνική ταυτότητα» (σελ. 79). Βεβαίως, οι συγγραφείς σπεύδουν να υπογραμμίσουν ότι «η διατήρηση της εθνοτικής ταυτότητας από ορισμένους μετανάστες δεύτερης γενιάς δεν αποτελεί ένδειξη δυσκολιών προσαρμογής ή ψυχολογικών προβλημάτων, ούτε βεβαίως συνιστά κάποιας μορφής «απειλή» για την ελληνική κοινωνία» (σελ. 79).


Θα πρέπει, παρ’ όλ’ αυτά, να επισημανθεί ότι αυτό που είναι «μειοψηφία» για τους μετανάστες 2ης γενιάς αποτελεί «πλειοψηφία» για τους μετανάστες 1ης γενιάς. Το γεγονός αυτό, συνδυαζόμενο με το ότι οι έφηβοι μετανάστες 1ης γενιάς κατά πλειονότητα υιοθετούν στρατηγικές επιπολιτισμού που δεν συντελούν στην ομαλή ένταξή τους στην κοινωνία (περιθωριοποίηση, διαχωρισμός), σημαίνει ότι υπάρχει ένα σημαντικό θέμα αναφορικά με αυτούς. Αντίστοιχο θέμα, σε μικρότερη όμως έκταση, υπάρχει και για τους έφηβους μετανάστες 2ης γενιάς καθώς τέσσερις στους δέκα υιοθετούν αντίστοιχες στρατηγικές. Επομένως, τα πράγματα δεν είναι ούτε απλά, ούτε «ρόδινα» ακόμα και για τους έφηβους μετανάστες 2ης γενιάς. Πόσο μάλλον όταν τα ποσοστά στα οποία εντοπίζονται τέτοιες στάσεις και συμπεριφορές αφορούν το 40-50% του πληθυσμού τους!


Επιπλέον, τα προβλήματα στην κοινωνική συνοχή προκύπτουν ακόμα και από μικρές «νησίδες» περιθωριοποιημένων και διαχωρισμένων τμημάτων μίας κοινωνίας. Όπως χαρακτηριστικά επισημαίνει ο στρατηγικός και γεωπολιτικός αναλυτής και διδάσκων στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο κ. Κωνσταντίνος Γρίβας «Στην πραγματικότητα, οι βίαιες και αποφασισμένες μειοψηφίες είναι αυτές που σέρνουν τις πλειοψηφίες στο ιστορικό γίγνεσθαι. Και γι’ αυτό δεν λέει τίποτε το αν σκεφτόμαστε ότι το 90 ή το 99% των Αλβανών στην Ελλάδα θα είναι ήσυχοι και παραγωγικοί πολίτες και θα απορροφηθούν από τους Έλληνες. Γιατί αν το 1% ή και το ένα τοις χιλίοις αποφασίσει να ακολουθήσει ακραία εθνικιστική πολιτική και αντιστοίχως αν το 1% των Ελλήνων ακολουθήσει επίσης ακραία εθνικιστική πολιτική, τότε θα βρεθούμε σε πολύ επικίνδυνες καταστάσεις» (3). Χρήσιμο θα ήταν λοιπόν μία επόμενη μελέτη να διερευνήσει κατά πόσον ο πληθυσμός των μεταναστών - και ιδίως η 2η γενιά - εμφορείται από ακραίες αντιλήψεις (πχ. κατά πόσον οι Αλβανοί μετανάστες υποστηρίζουν την δημιουργία της Μεγάλης Αλβανίας, κατά πόσον οι μουσουλμάνοι μετανάστες εμφορούνται από φονταμενταλιστικές ή αντι-δυτικές απόψεις κλπ). Έτσι θα μπορούμε να έχουμε μία χαρτογράφηση της έκτασης και της διασποράς ακραίων απόψεων στον μεταναστευτικό πληθυσμό.


Σημαντική, πάντως, είναι η παραδοχή των ερευνητών ότι «προβλεπτικοί παράγοντες της καλής κοινωνικοπολιτισμικής προσαρμογής είναι η γνώση του πολιτισμού, ο βαθμός της διαπολιτισμικής επαφής και οι θετικές στάσεις της έσω-ομάδας. Κοινό προβλεπτικό παράγοντα τόσο για την ψυχολογική όσο και για την κοινωνικοπολιτισμική προσαρμογή αποτελεί η εναρμόνιση, ως στρατηγική επιπολιτισμού, και η μικρή πολιτισμική απόσταση μεταξύ χώρας προέλευσης και χώρας υποδοχής (cultural distance)» (σελ. 14-15).


Με βάση τα προαναφερθέντα οι προοπτικές ομαλής ενσωμάτωσης του μεταναστευτικού πληθυσμού στην χώρα μας δεν είναι ευοίωνες. Κατά τις τέσσερις ευκαιρίες εκ των υστέρων νομιμοποίησης παρανόμων μεταναστών (1997, 2001, 2005 και 2007) δεν ελήφθη κάποια μέριμνα ώστε να επιλεγούν και να νομιμοποιηθούν μετανάστες που να έχουν γνώση του ελληνικού πολιτισμού, θετική στάση απέναντι στην χώρα μας και να προέρχονται από χώρες με μικρή πολιτισμική απόσταση από την Ελλάδα. Επιπλέον, καμμία κυβέρνηση κατά τα τελευταία 20 έτη δεν μερίμνησε προκειμένου να ανακτήσει τον έλεγχο του μεταναστευτικού φαινομένου, και ιδίως της παράνομης μετανάστευσης, με αποτέλεσμα οι στάσεις του φιλοξενούντος γηγενούς πληθυσμού να είναι ιδιαιτέρως αρνητικές απέναντι στους μετανάστες.

Πρόσφατη δημοσκόπηση της Kapa Research έδειξε ότι το 51,6% των Ελλήνων θεωρεί την παρουσία των μεταναστών στην χώρα ως «απειλή» ενώ ως ευκαιρία την αντιλαμβάνεται μόλις το 30,6%. Επιπλέον, το 79,3% των Ελλήνων θεωρεί ότι οι μετανάστες που ζουν στην χώρα μας είναι «πάρα πολλοί», το 65,3% των Ελλήνων αισθάνεται ότι «κινδυνεύει» και μόλις το 29,6% αισθάνονται «ασφαλείς» (4). Αξίζει να υπενθυμισθεί ότι μεγάλη έρευνα της ίδιας εταιρείας σε δείγμα 10.000 Ελλήνων, η οποία διεξήχθη προ διετίας, μέτρησε και τα αισθήματα συμπάθειας που δείχνουν οι Έλληνες για τις διάφορες εθνότητες που βρίσκονται στην χώρα. Σύμφωνα με τα ευρήματα, στην κλίμακα 1 ως 10 (όπου 1 σημαίνει «καμμία απολύτως συμπάθεια» και 10 σημαίνει «πολύ μεγάλη συμπάθεια»), οι Αλβανοί τοποθετούνται στο 3,51, οι Ρουμάνοι στο 4,18, οι Βούλγαροι στο 4,27, οι Ρώσοι στο 4,99, οι Κινέζοι και οι Πακιστανοί στο 5,25, οι Κούρδοι στο 5,39, οι Πολωνοί στο 5,43 και οι Φιλιππινέζοι στο 5,90 (5).

Υπό αυτές τις επικρατούσες συνθήκες, οι οποίες δεν πρόκειται να μεταβληθούν άμεσα, αποτελεί ευσεβή πόθο το να κάνουμε λόγο για ομαλή ενσωμάτωση των μεταναστευτικών πληθυσμών. Στην καλύτερη περίπτωση μπορούμε να ελπίζουμε σε μία ανεκτική συνύπαρξη, η οποία όμως θα είναι αρκετά εύθραυστη και θα επηρεάζεται από εξελίξεις στην εξωτερική πολιτική και από ιστορικές, πολιτισμικές και θρησκευτικές παραμέτρους. Γι’ αυτό και η «χαλάρωση» των όρων κτήσης της ελληνικής ιθαγένειας και η παροχή δικαιώματος ψήφου στις τοπικές εκλογές στους μετανάστες η οποία ψηφίσθηκε από την Βουλή, όχι μόνον δεν θα διευκολύνει την επίλυση του μεταναστευτικού προβλήματος της Ελλάδας αλλά θα το περιπλέξει για το μέλλον.

Γιάννης Κολοβός
antibaro.gr


ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ
1.    Μπεζεβέγκης Ηλίας, Παυλόπουλος Βασίλης και Γεωργαντή Κατερίνα «Εθνοτική ταυτότητα και ψυχοκοινωνική προσαρμογή: μια εμπειρική έρευνα σε εφήβους μετανάστες δεύτερης γενιάς», Τομέας Ψυχολογίας, Τμήμα Φιλοσοφίας, Παιδαγωγικής και Ψυχολογίας, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών/Ινστιτούτο Μεταναστευτικής Πολιτικής (ΙΜΕΠΟ), Αθήνα, 2010
2.    Ελευθεροτυπία 24/2/2010
3.    Συνέντευξη του κ. Κωνσταντίνου Γρίβα στο τεύχος 12 (Ιούλιος-Αύγουστος 2008) του περιοδικού Patria
4.    Αυγή 25/12/2009
5.    Βήμα Ιδεών, τεύχος 8, Δεκέμβριος 2007

Ο Γιάννης Κολοβός είναι επικοινωνιολόγος και συγγραφέας του βιβλίου «Το τέλος μίας ουτοπίας: η κατάρρευση των πολυπολιτισμικών κοινωνιών στην Δυτική Ευρώπη», το οποίο κυκλοφόρησε το 2008 από τις Εκδόσεις Πελασγός.



10 σχόλια:

  1. ΑΣΧΕΤΟ:

    Επειδή σε άλλο blog ζήτησες κάποιες πηγες και επειδή ο διαχειριστής του αλλου blog άργησε και αργεί να εμφανίσει τα σχόλια μου:

    Τι ακριβώς συνέβη στην Πελοπόννησο κατά την περίοδο της καθόδου και εγκατάστασης των Σλάβων:

    «Εσθλαβώθη δέ πάσα η χώρα και γέγονε βάρβαρος»
    Κωνσταντίνος Πορφυρογέννητος-Περί Θεμάτων.

    «Οι δή και έν Πελοποννήσω έφορμήσαντες πολέμω ταύτην είλον και εκβαλόντες τα ευγενή και ελληνικά έθνη και καταφθείραντες κατώκησαν αυτοί εν αυτή, Οι δε τας μιαιφόνους αυτών χείρας δυνηθέντες εκφυγείν άλλος άλλαχή διεσπάρησαν. Και η μεν των Πατρών πόλις μετωκίσθη εν τη των Καλαβρών χώρα τού Ρηγίου, οι δε Αργείοι εν τη νήσω τη καλουμένη Όρόβη, οι δε Κορίνθιοι εν τη νήσω τη καλουμένη Αιγίνη μετώκησαν»
    Περί Κτίσεως τής Μονεμβασίας Χρονικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Η εμφάνιση των Σλάβων στη Βαλκανική.

    «Οι Σλάβοι ως τα χρόνια του Ιουστινιανού( βασίλευσε από το 527 έως το 565) κινούνταν ως το Δούναβη μαζί με τους Αβάρους. Λίγο μετά το θάνατο του Ιουστινιανού, το 582, Άβαροι με Σλάβους χτυπάνε και καταλαμβάνουν το Σίρμιο, ένα σημαντικό φρούριο, κοντά στο σημερινό Βελιγράδι, στις όχθες του ποταμού Σαύου. Το Σίρμιο ήταν φρούριο και παράλληλα σημαντικό διοικητικό κέντρο και μεγάλος συγκοινωνιακός κόμβος. Από το Σίρμιο θα ξεχυθούν στη Β. Βαλκανική τα πλήθη των Σλάβων. Οι Σλάβοι καταλαμβάνουν κατά ομάδες κάποιους χώρους και μένουν κυρίαρχοι. Κυνηγάνε από το συγκεκριμένο χώρο τις δυνάμεις που αντιπροσώπευαν το Βυζάντιο (Ανατολική Ρωμαϊκή Δημοκρατία). Οι Βυζαντινές δυνάμεις θα αποτραβηχτούν σε άλλες ισχυρές πόλεις. Οι κάτοικοι των περιοχών αυτών, γεωργοί ή κτηνοτρόφοι μένουν στο χώρο. Οι Σλάβοι νικητές θα σχηματίσουν έναν υποτυπώδη μηχανισμό και θα διαμορφώσουν κάποιο κρατικό μόρφωμα που στις Βυζαντινές πηγές αναγράφεται ως Σκλαβηνία. Καθώς κατάρρευσαν οι στρατιωτικές δυνάμεις των Βυζαντινών στην περιοχή του Δούναβη, οι Σλάβοι διεισδύουν στο χώρο της Β. Βαλκανικής και φτάνουν και στην περιοχή Μακεδονίας και Ηπείρου όπου δημιουργούν μία σειρά Σκλαβηνίες. Η επέκταση των Σλάβων στον Ελλαδικό χώρο θα συνεχιστή ως το 641. Στο διάστημα αυτό οι Σλάβοι έχουν περάσει και στην Πελοπόννησο και σε κάποια νησιά του Αιγαίου. Υπάρχει μία διαφορά για τους Σλάβους στην Πελοπόννησο. Δεν γνωρίζουμε αν δημιούργησαν Σκλαβηνίες. Οι πηγές δεν αναφέρουν τίποτα. Στη Μακεδονία αναφέρονται συγκεκριμένες Σκλαβηνίες:
    Οι Δρογουβίτες στη ΒΔ Μακεδονία|(περιοχή Βέροιας και βορειότερα), οι Βελζήτες, στην περιοχή Μοναστηριού, οι Σαγουδάτες νοτιότερα των Δρογουβιτών, οι Βελεγεζήτες στη Θεσσαλία και οι Βαϊουνίτες κάπου προς την Ήπειρο. Όλα αυτά αναφέρονται στις αρχές του 7ου αιώνα. Στα τέλη του 7ου αιώνα αναφέρονται και άλλες Σκλαβηνίες: οι Ρηγχίνοι, στις εκβολές του Αλιάκμονα, οι Στρυμονίτες στην κοιλάδα του Στρυμόνα και λίγο αργότερα αναφέρονται και οι Σμολεάνες κοντά στο Νέστο ποταμό».
    Οι Σλάβοι στην Πελοπόννησο(α)-Περικλή Ροδάκη, συγγραφέα-ιστορικού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. «Στη Στερεά Ελλάδα και την Πελοπόννησο δεν αναφέρονται Σκλαβηνίες: Όμως έφτασαν και εδώ Σλάβοι. Κατέλαβαν περιοχές και εκτόπισαν τις Βυζαντινές δυνάμεις, αλλά δεν έκαναν αυτόνομα κρατικά μορφώματα. Οι Βυζαντινοί θα γυρίσουν σύντομα και θα επιβάλουν την εξουσία τους, αναγνωρίζοντάς τους Σλάβους που είχαν εγκατασταθεί εκεί κατόχους σ' ορισμένα σημεία. Στην Πελοπόννησο έχουμε εγκατάσταση Σλάβων στο Χελμό τον Ερύμανθο και στην Αρκαδία από την πρώτη εισβολή τους. Όμως δεν αναφέρεται Σκλαβηνία. Οπωσδήποτε έδιωξαν τους Βυζαντινούς άρχοντες και πήραν τη θέση τους. Δεν φαίνεται να κάνουν κρατικό μόρφωμα. Οι Βυζαντινοί που κρατάνε τις πόλεις και τα παράλια τους απώθησαν νωρίς προς τις πλαγιές των βουνών. Από κει θα κάνουν επιδρομές στους κάμπους, αλλά αρχικά δεν έχουν συγκεκριμένα αποτελέσματα. Στις αρχές του 8ου αιώνα η Πελοπόννησος γνωρίζει μια τρομερή καταστροφή: χτυπιέται από πανούκλα. Ο πληθυσμός της αφανίζεται και η χώρα σχεδόν ερημώνεται. Και όταν περάσει η πανούκλα, η χώρα βρίσκεται στο έλεος των Αράβων πειρατών(Σαρακηνών). Τότε ο αυτοκράτορας του Βυζαντίου Κωνσταντίνος Ε’ (741-775) αποφασίζει να μεταφέρει εδώ ένοπλα τμήματα, «τύπου ακριτών», για να προστατεύσουν την χώρα. Έτσι κατόρθωσε να μισθώσει δυο ομάδες Σλάβων: τους Μίληγγες και τους Εζερίτες, που τους τοποθέτησε στις πλαγιές του Ταΰγετου και του Ερυμάνθου. Οι του Ταϋγέτου ανέλαβαν τον έλεγχο των Ν. παραλίων της Πελοποννήσου και εκείνες του Ερυμάνθου τα Δ. παράλια προς το Ιόνιο Πέλαγος. Την ίδια εποχή εγκαθίστανται και στα Αροάνια(Χελμός) για τον ίδιο σκοπό. Αυτές οι δυο εγκαταστάσεις θεωρούνται Σκλαβηνίες .
    Αυτοί οι Σλάβοι φρουροί ήταν αυτόνομοι και πολλές φορές θα εξεγερθούν κατά των Βυζαντινών, αλλά πάντα υποτάσσονταν στις ένοπλες βυζαντινές δυνάμεις χωρίς να εκδιώκονται και μένουν υποτελείς του Βυζαντίου στην ίδια περιοχή. Στα χρόνια του αυτοκράτορα Νικηφόρου Α’(802- 811) οι Σλάβοι της Πελοποννήσου αποστάτησαν και προχώρησαν σε αρπαγές των γύρω περιοχών. Στη συνέχεια συμμάχησαν με Σαρακηνούς πειρατές που είχαν κατακλύσει τότε το Αιγαίο και χτύπησαν την ισχυρότερη πόλη της Πελοποννήσου, την Πάτρα. Την πολιόρκησαν, αλλά δεν μπόρεσαν να την καταλάβουν.
    Ο θρύλος λέει ότι τους Σλάβους τους απέκρουσε ο Άγιος Ανδρέας. Οι Μίληγγες και Εζερίτες υποτάχθηκαν και πάλι στους Βυζαντινούς, διατηρώντας μία κάποια αυτονομία και πλήρωναν φόρο υποτέλειας. Η υποταγή τους έγινε το 807 και ο φόρος υποτέλειας δίνονταν στον Άγιο Ανδρέα της Πάτρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Λίγο μετά την ήττα τους στην επίθεση κατά της Πάτρας, οι Σλάβοι εξεγέρθηκαν και πάλι αρνήθηκαν να πληρώσουν τους φόρους. Τότε στάλθηκε εναντίον τους ο στρατηγός του Βυζαντίου Σκληρός, αλλά δεν μπορεί να τους υποτάξει και να τους κάνει υποτελείς. Τον πόλεμο κατά των Σλάβων θα συνεχίσει στα χρόνια του αυτοκράτορα Μιχαήλ Γ’ (842-867)ο πρωτοσπαθάριος Θεόκτιστος Βρυέννιος, ο οποίος πέτυχε να τους κάνει και πάλι, φόρου υποτελείς. Στα χρόνια του Λέοντα ΣΤ’ (866-912) οι Μίληγγες και Εζερίτες εξακολουθούν να είναι αυτόνομοι, αλλά πληρώνουν φόρο υποτέλειας. Στα χρόνια του Ρωμανού Α’ του Λεκαπηνού (920- 959) οι Μίληγγες και Εζερίτες, βρίσκονται και πάλι σε εξέγερση και αρνήθηκαν να πληρώσουν τους φόρους. Τότε στάλθηκε εναντίον τους ο Βυζαντινός Στρατιωτικός Κρηνίτης Αροτράς που τους υποχρέωσε να πληρώσουν και πάλι φόρους και μάλιστα αυξημένους (922). Λίγο μετά στο Βυζάντιο έχουμε την εξέγερση του πρωτοσπαθάριου Βάρδα Πολυπόδη. Οι Σλάβοι βρίσκουν και πάλι την ευκαιρία να εξεγερθούν, πετυχαίνοντας να μειώσουν και πάλι τους φόρους που τους είχαν επιβάλει, διατηρώντας μίαν αυτονομία. Το 924 έχουμε νέα εισβολή Σλάβων(Σκλαβηνών) από την Μακεδονία στην Πελοπόννησο. Ακολούθησαν τον Βούλγαρο ηγεμόνα Συμεών. Η εισβολή επαναλήφθηκε το 927 και έμειναν στην Πελοπόννησο ομάδες Σλάβων και μετά την αποχώρηση του Συμεών. Όπως όλοι οι βάρβαροι στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας σπάνε τα σύνορα και μπαίνουν στο χώρο της Αυτοκρατορίας σέρνοντας συνήθως μαζί τους τις οικογένειες και τα γιδοπρόβατά τους, με σκοπό να εγκατασταθούν εκεί. Για να το πετύχουν αυτό χτυπούσαν τις ένοπλες δυνάμεις του Βυζαντίου που έλεγχαν μία συγκεκριμένη περιοχή. Δεν αφάνιζαν τον πληθυσμό της περιοχής. Και γι' αυτό δεν εγκαθίστανται σε πεδιάδες. Έπιαναν τα ριζά των ορεινών όγκων και άφηναν τους κάτοικους να συνεχίζουν τη ζωή τους.
    Οι βάρβαροι που εισέβαλαν και έπιαναν μία περιοχή εγκαθιστούσαν ένα κάποιο κρατικό μόρφωμα παρόμοιο με κείνο που θα συναντήσουμε στα κατοπινά χρόνια στο Σούλι, που κυριαρχούσε στα γύρω του εξήντα χωριά και φυσικά κρατάνε και τα κοπάδια τους που βόσκουν στους ελεύθερους χώρους.
    Οι πρώτοι Σλάβοι που εγκαθίστανται στην Πελοπόννησο έπιασαν τις πλαγιές των βουνών, ενώ τις πόλεις και τους κόμβους τα κρατούσαν οι Βυζαντινοί. Εκεί ζούσε ο Ελληνικός πληθυσμός που άντεξε τις καταστροφές που προκάλεσαν οι βάρβαροι οι οποίοι έφτασαν στα μέρη τους. Οι Σλάβοι έπιασαν τις πλαγιές των βουνών και εκδιώχτηκε ο πληθυσμός που ζούσε εκεί. Γι' αυτό εδώ θα έχουμε χείμαρρους Σλαβικών τοπωνυμίων.
    Εντελώς διαφορετική ήταν η εγκατάσταση Σλάβων στη Β. Βαλκανική. Στη Β. Βαλκανική οι Βυζαντινοί αυτοκράτορες του 4ου και 5ου αιώνα αποφάσισαν να δημιουργήσουν ζώνες ασφαλείας της αυτοκρατορίας. Έδωσαν το χώρο που βρίσκεται μεταξύ του Δούναβη και του Αίμου και σε προέκταση και Δ. ως την Αδριατική σε σλαβικά φύλα, που θα έπαιρναν τον χαρακτήρα του Ομόσπονδου. Κάλεσαν αυτά τα φύλα που περιφέρονταν στους πέρα από το Δούναβη χώρους να εγκατασταθούν μόνιμα στο χώρο μεταξύ του Αίμου-Δούναβη. Και από το χώρο αυτό σήκωσαν όλο σχεδόν τον πληθυσμό και τον μετέφεραν σε άλλους χώρους( κύρια στη Μικρά Ασία). Τα κτήματα και τους οικισμούς τους παρέδωσαν στους ομόσπονδους Σλάβους, με τον όρο ότι θα υπερασπίζουν τα σύνορα του Δούναβη».
    Οι Σλάβοι στην Πελοπόννησο(β’)Περικλή Ροδάκη, συγγραφέα-ιστορικού

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Είναι άσχετο με το θέμα,
    όταν θα ανοίξω νήμα για αυτό το θέμα μπορείς να τοποθετηθείς,
    εάν καταλάβα καλά είσαι ο Έλλην από το ΕΘΝΟΛΟΓΙΚΑ blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Τώρα, τα σχόλια-αντιγραφές-κατεβατά αυτού του βαρεμένου που κατάγεται απ'τ'αρχίδια του Περικλή τι δουλειά έχουν σε ένα θέμα εντελώς διαφορετικό και πολύ πιο σημαντικό από τη μεσαιωνική κάθοδο των σλάβων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για ποια ενσωματωση κι τριχες κατσαρες???εδω ειμαστε ανθρωποι με το ιδιο αιμα με τις ιδιες συνηθειες,τις ιδιες πολιτισμικες καταβολες,την ιδια θρησκεια,με τοσα και τοσα κοινα και να συννενοηθουμε και μαλιστα φθονουμε πολλες φορες ο ενας τον αλλον και θα κανουμε χωριο με ανθρωπους που πως να το κανουμε εχουν διαφορετικο DNA??το αυγο του φιδιου δεν ειναι πλεον αυγο αλλα ειναι ενα εφηβο φιδι πολυ επικινδυνο και εμεις σαν καλοι "προοδευτικοι" και "ανθρωπιστες" το κρατουμε σφιχτα στην αγκαλια μας και το ερωτημα που επρεπε να τιθεται ειναι το ποτε θα τσιμπησει το φιδι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σχόλια που αφορούν άλλα blog και bloggers αλλά και άλλο θέμα από το υπόψη δεν θα αναρτηθούν.
    Έκανα ήδη 2 υποχωρήσεις για το καλό του διαλόγου.
    Ως εδώ όμως.
    Και΄Έλλην δεν είναι αυτός που νομίζεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. εταναστεύσουν. Η Ελλαδα όπως την ξέρουμε δεν θα υπάρχει πια σε 20 χρόνια από τώρα.Ο Καρυστινος επισήμανε μελαγχολικά: «Είμαστε ακομα στον κόσμο του χθες".

    Η Ελλαδα γινεται μουσουλμάνικο κρατος. Όμως ο Καρυστινος είναι εξήντα ετών δεν πρόκειται να μεταναστεύση. "Είμαι πολύ γέρος», είπε. Ωστόσο, προέτρεψε τους νέους να βγουν έξω και να «μεταναστευσουν, στην Αυστραλία ή τη Νέα Ζηλανδία. Αυτή είναι η μόνη επιλογή που έχουν, αν θέλουν να αποφύγουν τις μάστιγες που θα μετατρέψει τη Ελλαδα μη κατοικήσιμη. "

    Πολλοί Ελληνες , προφανώς, δεν περίμενε την συμβουλή Καρυστινου , Ο αριθμός των μεταναστών που εγκαταλείπουν Ελλαδα έχει ήδη ξεπεράσει τον αριθμό των μεταναστών που μετακινούνται κανονικα. Κάποιος δεν πρέπει να είναι προφητης για την πρόβλεψη, όπως ο Καρυστινος, ότι η Ελλαδα γίνεται όλο και ισλαμικοτερη. Αρκεί να λάβουμε υπόψη τα δημογραφικά στοιχεία. Ο αριθμός των μουσουλμάνων στη σύγχρονη Ελλαδα εκτιμάται ότι είναι 3 εκατομμύρια . Και αναμένεται να τριπλασιαστη μέσα σε είκοσι χρόνια. Μέχρι το 2030, τα δυο τρίτα όλων των παιδιών στην Ελλαδα θα έχουν γεννηθεί από μουσουλμανικές οικογένειες.

    Ο Καρυστινος είναι πεπεισμένη ότι οι Ελληνες δεν είναι πρόθυμοι να αντιταχθούν στον εξισλαμισμό. "Το κυρίαρχο ήθος", Είναι απόλυτα εκφράσμενο από την ηλίθια ξανθιά γυναίκα που είπε ότι μερικές φορές είναι καλύτερα να αφήσεις τον εαυτό σου να βιαστεί από τον κίνδυνο σοβαρών τραυματισμών ενώ αντιστέκεσαι. Είπε ότι ορισμένες φορές είναι καλύτερο να αποφύγουμε την καταπολέμηση για να μην διατρέχουν τον κίνδυνο του θανάτου. "

    Ο Καρυστινος λέει ότι οι Ελληνες αντιμετωπίζουν τον εξισλαμισμό της Ελλαδας σαν «μια διαδικασία πένθους." που δεν τους αφορα. Αυτός είναι συγκλονισμένος από ένα «αίσθημα της θλίψης και οργης." "Δεν είναι πολεμιστες», λένε, «αλλά ποιος είναι; δεν έχουν μάθει να πολεμουν για την ελευθερία τους. Εναι μόνο καλόι στο να την απολαύσουν οχι για να την υπερασπιστουν δεν θελουν ασπιδα την εχουν πεταξει λογο κινδυνου και φοβου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. "Ακριβώς στο πιο βασικό επίπεδο δημογραφίας του κοσμικού -μηδενιστη-ανθρωπιστική λύση που δεν λειτουργεί." Αλλά υπάρχει περισσότερο από το γεγονός ότι οι μη θρησκευόμενοι άνθρωποι συνήθως δεν έχουν όσα παιδιά εχουν οι θρησκευόμενοι [επιδοτ...]επειδή πολλοί από αυτούς προτιμούν να «απολαύσουν» την ελευθερία και όχι να παραιτηθουν για χάρη των παιδιών. Οι Αθεοι, κατά τη γνώμη μου, είναι επίσης λιγότερο πρόθυμοι για την καταπολέμηση του ισλαμ. Δεδομένου ότι δεν πιστεύουν στην μετά θάνατον ζωή, αυτή η ζωή είναι το μόνο πράγμα που έχουν να χάσουν. Ως εκ τούτου θα το δεχτούν και δεν θα υποβαλουν τον εαυτον τους στην πάλη. Όπως και η ξανθια αναφέρεται, προτιμούν να βιαστουν από το να αντισταθουν.

    «Εάν καταρρεύσει η πίστη στον πολιτισμό καταρρεειη Ελλαδα, λέει ο Καρυστινος. Οι Ελληνες ειναι η αιτια του πολιτισμού στην Ευρώπη του δυτικου πολιτισμου. Εξισλαμισμός είναι απλά το αποτέλεσμα του καπιταλομηδενισμου. Η ίδια η λέξη Ισλάμ σημαινει"υποβολή" και οι αθεοι ειναι ήδη κατω απο την υποβολη. Πολλοί Ελληνεςι έχουν γίνει ήδη μουσουλμάνοι, αν και δεν το συνειδητοποιούν ή δεν θέλουν να το παραδεχθούν.

    Μερικοί από τους ανθρώπους που συναντώ στην Ελλαδα είναι ιδιαίτερα ανήσυχοι για την άνοδο του ισλαμισμου. Είναι σωστό, όταν φοβούνται τους μετανάστες ισλαμιστες . Τελευταία οι άνθρωποι μισούν το αγωνιστικό πνεύμα , την πατρίδα τους, την Ελλαδα . Οι άνθρωποι οι οποίοι δεν είναι διατεθειμένοι να αντισταθούν είναι πρόθυμοι να ειναι υπο, που δεν θέλουν κινδυνους και να είναι ανετοιμοι να πολεμήσουν. Τους μισώ, επειδή φοβούνται,τους μισω γιατι ειναι ανευλευθεροι ,τους μισω γιατι δεν μαχονται ,τους μισω γιατι ειναι ανενγγεφαλοι δογματικοι, το ότι θα θέσουν σε κίνδυνο τις ζωές τους ειναι πανω απο ολα.Και την άποψή τους πρέπει να την ασπαστουμε.

    Αυτός είναι ο λόγος που μισούν την Ελλαδα τόσο πολύ, και της μικρής ομάδας των Ελληνων«islamophobes" που τολμούν να μιλήσουν για αυτό που βλέπουν να συμβαίνουν γύρω τους. Η Δύση οι Ελληνες πρέπει να επιλέξουν μεταξύ της υποβολής (Ισλάμ) Ή θάνατος.ΤΑΛΩΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.