Tου Γεράσιμου Αποστολάτου
Από το βιβλίο, «η παγίδευση της ιστορίας», σελ 159
ΣΤΙΣ 13 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1904 ο εθνικός ήρωας Παύλος Μελάς έπεφτε από τουρκικό βόλι στη Σιάτιστα Καστοριάς. Η θυσία του για την απελευθέρωση της Ελληνικής Μακεδονίας θα γίνει από τότε εθνικό σύμβολο αγώνων και ηρωισμών. Αυτές τις ημέρες κλείνουν ακριβώς 100 χρόνια από το θάνατο του. Έχουν λεχθεί και ειπωθεί πολλά για τον ήρωα. Θα χρησιμοποιήσω εδώ λίγες μόνο φράσεις από κείμενο του που έγραφε ως ανθυπολοχαγός πυροβολικού. Μια πνευματική παρακαταθήκη για τους σημερινούς νέους (όσους ακόμα φωτίζονται από τη φλόγα των εθνικών ιδεωδών). «Η ζωή είναι πόλεμος. Η γη σου είναι φρούριο και χρέος σου η ΝΙΚΗ. Μη μιλάς, να σκέπτεσαι, ν αγαπάς, να μην πονάς. Ένας είναι ο σκοπός σου. Πολέμα για τα ιδανικά σου, για τα Ελληνικά ιδανικά του ανθρωπισμού. Πολέμα για την ΜΕΓΑΛΗ ΙΔΕΑ. Άνδρες που περπατούν στη ζωή ευθυτενείς και με γαλήνη, μαθημένοι να πονούν χωρίς να υποφέρουν, να νικούν χωρίς να θριαμβολογούν, να νικώνται χωρίς να μοιρολογούν. Αυτοί είναι οι πραγματικοί άνδρες, θεμέλια γενεών.»
Η ζωή και η θυσία του Παύλου Μελά ταυτίζεται απόλυτα με τον αγώνα για την ελληνική Μακεδονία. Από τα χρόνια εκείνα του Μακεδονικού Αγώνα είχαμε αργότερα την εθνική εξόρμηση των Βαλκανικών Πολέμων 1912-13 με την Απελευθέρωση της Μακεδονίας, την συμμετοχή της χώρας στον Α Παγκόσμιο Πόλεμο και το Μακεδονικό Μέτωπο αλλά και την προσπάθεια των Σέρβων να προσεταιρισθούν τη Θεσσαλονίκη. Ακολούθησαν οι αμφισβητήσεις των...
Βουλγάρων για τις Συνθήκες που τους απέκοπταν από το Αιγαίο για να φθάσουμε στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο τη γερμανική επίθεση της 6 Απριλίου 1941, την κατάληψη της Μακεδονίας από τους Γερμανούς και τη προσφορά μεγάλου τμήματος της στους κομιτατζήδες της Σόφιας, με τις ανείπωτες σφαγές, τις διώξεις, τις καταστροφές και τη προσπάθεια εξελληνισμού της. Θα φθάσουμε τέλος στα 1944 όταν ο αρχηγός των κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας Τίτο θα εφεύρει την ύπαρξη δήθεν ιδιαίτερου Μακεδονικού κράτους που τελικός σκοπός του ήταν και η βίαιη υπαγωγή και της ελληνικής Μακεδονίας σ' αυτό.
Βουλγάρων για τις Συνθήκες που τους απέκοπταν από το Αιγαίο για να φθάσουμε στο Β Παγκόσμιο Πόλεμο τη γερμανική επίθεση της 6 Απριλίου 1941, την κατάληψη της Μακεδονίας από τους Γερμανούς και τη προσφορά μεγάλου τμήματος της στους κομιτατζήδες της Σόφιας, με τις ανείπωτες σφαγές, τις διώξεις, τις καταστροφές και τη προσπάθεια εξελληνισμού της. Θα φθάσουμε τέλος στα 1944 όταν ο αρχηγός των κομμουνιστών της Γιουγκοσλαβίας Τίτο θα εφεύρει την ύπαρξη δήθεν ιδιαίτερου Μακεδονικού κράτους που τελικός σκοπός του ήταν και η βίαιη υπαγωγή και της ελληνικής Μακεδονίας σ' αυτό.
Έκτοτε η χώρα μας ταλαιπωρείται σ' ένα διεθνή διπλωματικό μαραθώνιο για να αποδείξει ότι «μακεδονικό κράτος» εκτός του ελληνικού χώρου είναι ανύπαρκτο και τα προβαλλόμενα δήθεν ιστορικά στοιχεία για την ύπαρξη του είναι ψευδεπίγραφα. Αλλά η «έμπνευση» του Τίτο είχε προηγούμενο και μάλιστα ... από την ελληνική πλευρά!
Υποταγή στα κελεύσματα της Διεθνούς!
Το νεοσύστατο τότε ΚΚΕ ζήτησε την ένταξη του στη Διεθνή του κομμουνισμού στα 1924 αφού πρώτα αποδέχτηκε τη δημιουργία Κομμουνιστικής Βαλκανικής Ομοσπονδίας (υπό την Βουλγαρία) στην οποία θα υπαγόταν και η ελληνική Μακεδονία, ως τμήμα του σλαβικού τόξου!
Έντεκα χρόνια αργότερα, όταν το ΚΚΕ άρχιζε την προσπάθεια προσεταιρισμού των αστικών κομμάτων για τη δημιουργία Λαϊκού Μετώπου διεγράφη το Μακεδονικό από την ατζέντα για να μας το υπενθυμίσει αργότερα στο τρίτο Γράμμα του Γεν. Γραμματέας του Κόμματος (15 Ιανουαρίου 1941) όταν στο κείμενο του με τις οδηγίες προς τους συντρόφους του έγραψε ότι η Αυτοδιάθεση της Μακεδονίας παραμένει πάντα στόχος του κόμματος.
Στη πρώτη περίοδο της Κατοχής το Κόμμα απεφάσισε – με συνεργασία των κατοχικών δυνάμεων γερμανών και Βουλγάρων - να απελευθερώσει από τις φυλακές της Ακροναυπλίας μια ομάδα των λεγόμενων Σλαβομακεδόνων για να προετοιμάσουν το έδαφος για την Αυτοδιάθεση. Επικεφαλής αυτής της ομάδας ήταν ο Ανδρέας Τζήμας που θα διατελέσει σε υψηλόβαθμες θέσεις στην ιεραρχία του κόμματος και θα σταλεί αργότερα σύνδεσμος με τον Τίτο. Εκεί που θα εκκολαπτόταν το «Μακεδόνικο».! Στη Κατοχή, το ΚΚΕ, για να μη βρεθεί αντιμέτωπο με τον πατριωτισμό των Ελλήνων και αποδυναμωθεί το ψευδεπίγραφο «Εθνικό Απελευθερωτικό Μέτωπο» απέκρυψε τις προθέσεις του για το Μακεδονικό. Θα επανέλθει όμως αργότερα...
«Από το ΚΚΕ έμαθα ότι είμαι μακεδόνας»!
Υπάρχει μια απίστευτη ομολογία εξέχοντος αργότερα στελέχους του μακεδονικού μορφώματος των Σκοπίων: του Μιχάλη Κεραμιτζήεφ που την απεκάλυψε στο γνωστό κομμουνιστή συγγραφέα Αλέκο Παπαναγιώτου και μας την παραδίδει ο έγκυρος ιστορικός των Βαλκανικών πραγμάτων καθηγητής Ευάγγελος Κωφός.
«Τότε (1939), απεκάλυψε, δεν είχα ιδέα από αυτά τα πράγματα: Μακεδόνες, Μακεδονία, Μακεδόνικο Ζήτημα, Κομιτάτο κλπ. Με το Λάζο Τερπόφσκυ βρισκόμουν τακτικά σε δουλειές. Το ίδιο και με τα άλλα μακεδόνικα στελέχη μας. Ποτέ και πουθενά κανένας δεν μου είπε καμιά κουβέντα για Μακεδόνες. Είμασταν κομμουνιστές και παλεύαμε για τον κομμουνισμό. Ένοιωθα το ίδιο που ένιωθε και ένας Έλληνας κομμουνιστής. Στο βαθμό που ένοιωθα κάτι ιδιαίτερο σαν Σλάβος ένοιωθα ότι είμαι Βούλγαρος».
«Τώρα βέβαια βγήκαν πολλά «παλικάρια», ο Τσίπας, ο _______Λάζος (Ασημόπουλος) και οι άλλοι γνωστοί που λένε τα πιο απίθανα παραμύθια, τότε όμως κανένας δεν μιλούσε για ΒΜΡΟ και για Μακεδονία. Κανένα μακεδόνικο στέλεχος δεν μίλησε ποτέ γι αυτά ούτε σε μας ούτε και σε μία έστω δίκη. Μονάχα οι Έλληνες κομμουνιστές μιλούσαν πάντα για Μακεδόνες και για Μακεδονία, αυτοί υπεράσπιζαν αυτή τη θέση και στα δικαστήρια και καταδικάζονταν. Εγώ μέσα στο ΚΚΕ και από το ΚΚΕ, από τους Έλληνες κομμουνιστές και όχι από τους Μακεδόνες άρχισα να μαθαίνω και να νοιώθω ότι είμαι Μακεδόνας. Αυτή είναι η αλήθεια»
(βλ. Μακεδονία και Θράκη, 1941-1944. Κατοχή - Αντίσταση - Απελευθέρωση - Διεθνές Συνέδριο - Ευ. Κωφός, σελ. 131α - έκδοση «Ίδρυμα Μελετών Χερσονήσου του Αίμου - Θεσσαλονίκη 1998).
Και κομιτατζήδες για την απελευθέρωση της Ελληνικής Μακεδονίας!
Ο ΕΛΑΣ και το ΚΚΕ έφθασαν σε τόση θρασύτητα κατά την Κατοχή ώστε ολόκληρα τμήματα Βουλγάρων κομιτατζήδων που είχαν προηγουμένως βασανίσει τον ελληνικό πληθυσμό να τα εντάξουν ως τμήματα των μονάδων τους. Ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης ιστορικός κ. Ιωάννης Κολιόπουλος, στο δίτομο έργο του «Λεηλασία Φρονημάτων» - Το Μακεδονικό ζήτημα στη Κατεχόμενη Δυτική Μακεδονία 1941-44 (Βραβείο Ακαδημίας Αθηνών - 1994) αποκαλύπτει σωρεία περιπτώσεων, με συγκεκριμένα ονόματα ακόμα και γνωστών εγκληματιών πολέμου Βουλγάρων κομιτατζήδων που βρήκαν στέγη στις μονάδες του ΕΛΑΣ. Αργότερα ο Βουλγαρικός στρατός Κατοχής που εν μία νυκτί έγινε από φασιστικός μαρξιστικός (!) θα συμπράξει στην Ανατολική Μακεδονία με τον ΕΛΑΣ για τη συντριβή των μη εαμικών αντιστασιακών οργανώσεων.
Τότε που έβγαλε το προσωπείο...
Την άνοιξη του 1949 το ΚΚΕ απεκάλυψε και πάλι το πραγματικό του πρόσωπο. Ήταν η εποχή που είχε αποδυναμωθεί εντελώς ο λεγόμενος Δημοκρατικός Στρατός και θα έπρεπε να ενισχυθεί από τα γειτονικά κομμουνιστικά κράτη με νέους άνδρες. Στην 5η Ολομέλεια το Κόμμα αποφάσιζε τη διεύρυνση της ψευδοκυβερνήσεως των βουνών με υπουργούς σλαβομακεδόνες. Αντάρτες των Σκοπίων σχημάτισαν μονάδες στο «Δημοκρατικό Στρατό» ενώ συμπληρώθηκαν και από 2000 τσάμηδες (παλιούς βασανιστές του ηπειρωτικού λαού στη Κατοχή) που τότε υπηρετούσαν τον Χότζα. Έτσι το ΚΚΕ υπολόγιζε να απαλλαγεί ο Μακεδονικός λαός από τους Παυλομελάδες...
Οι Παυλομελάδες έσφιγγαν τη θηλιά...
Στο φύλλο του περιοδικού Πολιτικά θέματα της 1ης Μαρτίου 1999, σε σημείωμα μας είχαμε επισημάνει την κινητοποίηση των «δημοκρατικών πνευματικών δυνάμεων» για την παρουσίαση του βιβλίου - που εκδόθηκε τότε - της χήρας του άλλοτε διευθυντού του «Ριζοσπάστη» και αντιστράτηγου του λεγόμενου «Δημοκρατικού Στρατού» Κώστα Καραγιώργη - Γυφτοδήμου.
Είχαμε γράψει ότι η χήρα του Καραγιώργη έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπίζεται τη μνήμη του άνδρα της, που τελικά δολοφονήθηκε κατά μυστηριώδη τρόπο από τους ίδιους τους συντρόφους του, στα υπόγεια της Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας στο Βουκουρέστι.
Για τη δολοφονία αυτή - όπως συνήθως γίνεται - δεν υπάρχει καμία εξήγηση από το ΚΚΕ και τον Περισσό. Επειδή όμως με την έκδοση του βιβλίου και πάλι τα ιστορικά γεγονότα διαστρεβλώνονταν με τις απόψεις της «μιας αλήθειας» αναγκάστηκα να υπενθυμίσω σ' αυτούς που κάνουν προσπάθεια να παρουσιάσουν τον Καραγιώργη ως περίπου «εθνικό ήρωα» μερικές από τις «ανδραγαθίες» του «αντιστράτηγου», που βέβαια αποσιωπούνται στο σημερινό ιστορικό περιβάλλον. Στο αρχείο μου υπάρχει η εφημερίδα του «Δημοκρατικού Στρατού» «Προς τη Νίκη» της 28ης Μαρτίου 1949, στην οποία περιγράφονται λεπτομέρειες από το 2ο Συνέδριο του ΝΟΦ (της σλαβομακεδονικής γνωστής οργάνωσης).
Εκεί, γράφει η εφημερίδα, παραβρέθηκαν περισσότεροι από 600 αντιπρόσωποι του «σλαβομακεδονικού λαού». Ο ίδιος ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ Νίκος Ζαχαριάδης ήταν στο συνέδριο και μεταξύ άλλων και ο «αντιστράτηγος» Κώστας Καραγιώργης. Μέσα σε επευφημίες και συνθήματα για την ενιαία πάλη ΚΚΕ και ΝΟΦ ο Καραγιώργης πήρε το λόγο και είπε τα εξής χαρακτηριστικά: «Πόσοι είναι οι τόποι που βασανίστηκαν, στέναξαν τόσο κάτω από τόσους ζυγούς σκλαβιάς, όσο ο μακεδονίτικος λαός. Οι Τούρκοι Μπέηδες πιο παλιά, οι Σέρβοι κομιτατζήδες και οι
Έλληνες κομιτατζήδες - οπλαρχηγοί, Παυλομελάδες και Καπετάν Βαρδαίοι, Τσόντοι και Γαρέφηδες, του έσφιγγαν τη θηλιά στο λαιμό. Το Ίλιντεν του 1903 ήταν ένα μεγάλο επαναστατικό ξεκίνημα. Μεγάλοι και δοξασμένοι άνδρες του σλαβομακεδονικού λαού, ο Ντέλτσεφ, ο Πετρώφ, ο Σαντάσκυ, ο Πανίστα, ο Τσάουλεφ, ο Γκρούεφ και τόσοι άλλοι, έδωσαν το αίμα τους για τη μακεδόνικη λευτεριά».
«Το ΚΚΕ έχει υποχρέωση από την ίδια τη διεθνιστική του φύση, από την ίδια τη μαρξιστική - λενινιστική – σταλινική του κοσμοθεωρία, στάθηκε πιστό στον αγώνα του μακεδόνικου λαού και ολοκλήρωσε με την ιστορική του απόφαση της 5ης Ολομέλειας, τη σωστή γραμμή του στο εθνικό ζήτημα. Ο σλαβομακεδόνικος λαός, με τον αγώνα του, με τις θυσίες του, με την ένοπλη συμβολή του στον μεγάλο απελευθερωτικό αντιιμπεριαλιστικό αγώνα του ελληνικού λαού, έχει κερδίσει έμπραχτα το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση και τη λεφτεριά του».
Με το κλείσιμο της ομιλίας το ο «αντιστράτηγος» Καραγιώργης, αφού εξηγούσε ότι «έχουμε παραμερίσει αποφασιστικά από τις γραμμές μας όλα τα δισταχτικά, λιπόψυχα, δειλά, οπορτουνιστικά στοιχεία (κάποιους δηλαδή που εξέφραζαν φόβους ότι η παράδοση της Μακεδονίας στους σλάβους θα ζημίωνε την απήχηση του ΚΚΕ στον ελληνικό λαό) και έχουμε εξασφαλίσει αποφασιστική, αλύγιστη, ανοιχτομάτα και φωτισμένη πολιτική και στρατιωτική ηγεσία με επικεφαλής το δοκιμασμένο αρχηγό μας Νίκο Ζαχαριάδη», εξήγγειλε στα αλαλάζοντα από ενθουσιασμό πλήθη ότι «σε λίγο θα ανασχηματίσουμε και τη δημοκρατική μας κυβέρνηση και με τη συμμετοχή του ΝΟΦ και θα την κάνουμε αντιπροσωπευτική»!! (Στη νέα «κυβέρνηση» υπουργός Παιδείας και Υγιεινής ήταν ο Πέτρος Κόκκαλης, για τον οποίο αφιερώσαμε κεντρικό δρόμο των Αθηνών, δίπλα στην αμερικανική πρεσβεία!).
...καί διηγῶντας τα νά κλαῖς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς την ίδια προδοτική τακτική και πολιτική είχε (έχει;) το ΚΚΕ στο θέμα των Τσάμηδων και του λεγόμενου προβλήματος της Τσαμουριάς. Μαζί τους είχε συνεργαστεί κατά του ΕΔΕΣ και υπέρ των Γερμανών και την βοήθειά τους ζήτησε (4000 τσάμηδες) για την ενίσχυση του κομμουνιστικού στρατού 1946-49. Θέλω να πω επίσης ότι στους σλαβομακεδόνες αναφέρονται στα βιβλία τους οι Βλαντάς, Βοντίτσος (Γούσιας} και Μαλτέζος (Τζουμερκιώτης).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπαμαι πολύ αλλα δεν μπορω να καταπιώ αμασητα τα παραπάνω για 2 λόγους:
ΑπάντησηΔιαγραφή1.το ΚΚΕ και η Αριστερά τους οποιους τυχοδιωκτισμούς στο Μακεδονικό που αλλοι της επεβαλλαν τους πλήρωσε ποικιλοτρόπως και με το παραπάνω.Και ολοι καταλαβαινουμε τι εννοω.Μετά το 1949 όμως δεν είχε καμία επιρροή στην εξελιξη του θέματος.
Αντίθετα δεν δίνεται αντιστοιχη τουλαχιστον σημασία στο ποσο τυχοδιωκτικά χειριστηκαν το Μακεδονικό διαδοχικες αστικες κυβερνησεις της Δεξιας και του Κεντρου τις κρισιμες μεταπολεμικές δεκαετίες μεχρι το 1991.Για να μην στεναχωρήσουν τους Αμερικάνους και γενικα το δυτικο μπλοκ του οποιου νταρλινγκ αποτελουσε το γιουγκοσλαβικό καθεστώς επί 40 χρονια ανέχτηκαν/νομιμοποιησαν την ομοσπονδη δημοκρατια της "Μακεδονίας" μεχρι να παγειωθεί η κατασταση.Και την ίδια αλλωστε στάση ακολούθησαν ουσιατικά οι ελληνικές κυβερνησεις μετά το 1991 με φωτεινη εξαίρεση το βετο Καραμανλη στο Βουκουρέστι.
Άρα όλα τα παραπανω για το ΚΚΕ είναι λίγο αγαπητε Ακρίτα περσινά ξινα σταφύλια.Το Μακεδονικό τα τελευταια 60 χρόνια δεν κινειται με βαση τους σχεδιασμούς του ΚΚΕ αλλά των ελληνικών κυβερνησεων που ανέχονταν την αλυτρωτικη προπαγανδα των Σκοπίων.
2.Αν δεν είχαν υπαρξει τα αρθρα του Σφέτα τα οποια εχουν φιλοξενηθει απο τον Ακριτα παλαιότερα για τις συγκρουσεις μεταξυ ΕΛΑΣ/ΔΣΕ και ΚΚΕ απο τη μια και το ΣΝΟΦ/ΝΟΦ από την άλλη τα παραπάνω θα μπορουσαν να τεθούν σε συζητηση.Αλλά τι αξιοπιστία π.χ. έχει ο καταγόμενος απο διπλανο χωριό απο το δικό μου Μιχαηλο Κεραμιτζιεφ που ανήκε στην ηγετική κλίκα του ΝΟΦ (διέφυγε στα Σκόπια το 1948) που επαιρνε εντολές όλη τη δεκαετία του 40 απο το ΚΚΓιουγκοσλαβίας και πρωταγωνίστησε σε όλα τα επεκτατικά σχέδια του σλαβομακεδονικού εθνικισμου συγκρουόμενος επανειλλημένα με τον ΕΛΑΣ,τον ΔΣΕ,το ΚΚΕ και καλώντας τους σλαβοφωνους Μακεδόνες σε λιποταξία απο τον ΔΣΕ?
Άλλωστε έλαβε ως ανταμοιβη για τις υπησεσίες του στο ΚΚΓ και στο σλαβομακεδονικό εθνικισμό ψηλά αξιώματα στις υπηρεσίες ασφαλείας των Σκοπίων μετά το 1949.
Φιλικά πάντα στο φιλόξενο αυτο blog
Redgreek
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα επίθετα 2 φανατικών Κομμουνιστών "Μακεδόνων"
ΑπάντησηΔιαγραφήΤζήμα(s)
Τσίπα(s)
Τα έλεγε από το 14 αιώνα ο Ιωάννης Κατράρης...
Από την αρχή της ιδρύσεως του το ΚΚΕ είχε σαν βασικό στόχο την αυτοδιάθεση της Μακεδονίας και Θράκης , ακολουθώντας την γραμμή των Βούλγαρων Κομμουνιστών που ήσαν Εθνικιστές σε αντίθεση με τους ομοϊδεάτες τους ’Ελληνες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 1923 έγινε στην Μόσχα το τρίτο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς, καθώς και το συνέδριο της Βαλκανικής Κομμουνιστικής Ομοσπονδίας και το Συνέδριο του Κ.Κ.Σ.Ε. Εις τα δύο πρώτα απεστάλη ως εκπρόσωπος του ΣΕΚΕ (ΚΚΕ) ο Σαργολόγος. Αυτός προέβη σε τρεις δραστηριότητες. 1) Ψήφισε υπέρ της προτάσεως των Βουλγάρων Βασίλι Κολάρωφ και Γκεώργκη Δημητρώφ εκπροσώπων του Κ.Κ.Β υπέρ της ΑΥΤΟΝΟΜΙΣΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗΣ. 2) Έλαβε από την Κόμιντερν 7500 δολάρια που ήταν η εξαμηνιαία ενίσχυση του ΚΚΕ και 3) Νυμφεύθηκε στην Μόσχα μία Γερμανίδα δακτυλογράφο της Κόμιντερν. Τον Νοέμβριο του 1924 συνήλθε το τρίτο συνέδριο του ΣΑΚΕ. Εις αυτό παρέστησαν και ξένοι Μπολσεβίκοι εισελθόντες στην Ελλάδα παρανόμως Μεταξύ αυτών παρέστη και το στέλεχος της Κόμιντερν , ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών Ντιμίτρι Μανουήλσκι. Αυτός εις τα πρακτικά του συνεδρίου ανεφέρετο (Ριζοσπάστης 27-30 Νοεμβρίου 1924) σαν σύντροφος Μιχάλης, τη εμμονή του οποίου το κόμμα μετονομάστηκε σε ΚΚΕ. Μια από τις σημαντικότερες αποφάσεις του συνεδρίου αυτού ήταν η ακόλουθη:
« Η Ελληνική πλουτοκρατία καταδυναστεύει ένα μέρος του Μακεδονικού και Θρακικού λαού, κρατώντας με το σίδερο και τη φωτιά την ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ ΚΑΙ ΘΡΑΚΙΚΗ ΓΗ στην υποταγή της. Αγωνιζόμαστε για την ΕΝΩΣΗ ΤΩΝ ΤΡΙΩΝ τμημάτων της Μακεδονίας και Θράκης για μία ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΡΑΤΙΚΗ ΤΟΥΣ ΥΠΟΣΤΑΣΗ». Εν συνεχεία το 3ον έκτακτο συνέδριο του ΚΚΕ (7-2-25) αποφάσισε: «Το Συνέδριο παραδέχεται ότι τα συνθήματα που διετύπωσε η 6η και 7η Βαλκανική Κομμουνιστική Συνδιάσκεψη για ΕΝΙΑΙΑ ΚΑΙ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΚΑΙ ΘΡΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΤΕΛΕΙΩΣ ΟΡΘΑ ΚΑΙ ΑΛΗΘΙΝΑ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΑ».
Το 1928 η Σοβιετική ένωση επεμβαίνει στις αιματηρές διαμάχες των διαφόρων ομάδων του ΚΚΕ (Κεντρώοι, Αρχειομαρξισταί, Τροτσκισταί, κλπ) και μεταξύ άλλων απαιτεί: «Εις το Εθνικό θέμα το ΚΚΕ να αγωνισθεί δια την αυτοδιάθεση μέχρις αποσχίσεως των μειονοτήτων». Την ίδια περίοδο επέβαλε σαν αρχηγό τον Νίκο Ζαχαριάδη άνευ εκλογών δια «κοοπτάτσιας», όπως ονομάζεται στην διεθνή ορολογία του κομμουνισμού αυτή η ενέργεια.
Η θέση των κομμουνιστών υπήρξε συνεπέστατα ανθελληνική και προδοτική σε όλα τα εθνικά θέματα (Μακεδονικό,Μικρασιατική Εκστρατία, Κυπριακό) και συνεπώς πυροδότησε τις αντίστοιχες των ενεργειών της αντιδράσεις. Είναι ατυχές ότι τα τελευταία τριανταπέντε χρόνια και η αστική τάξη της χώρας συμπορεύεται στα εθνικά θέματα μαζί με την αριστερά.
kimon
cometoreal@gmail.com
Αγαπητέ redgreek,
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η θέση της αριστεράς στο μακεδονικό δεν ήταν τυχοδιωκτική, όπως λες. Ήταν εξόχως προδοτική και ανθελληνική.
2. Συγκρούσεις μεταξύ ΕΛΑΣ και ΣΝΟΦ δεν έγιναν. Ούτε βέβαια μεταξύ των διαδόχων τους ΔΣΕ και ΝΟΦ.
Απλά το ΣΝΟΦ διαλύθηκε τον Μάιο του 1944 κατόπιν εντολής του ΕΑΜ διότι δημιουργούσε πολλά προβλήματα με τα ακραία αυτονομιστικά του κηρύγματα. Βλέπετε, το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ προσπαθούσε να κρατήσει τις ισορροπίες δείχνοντας ένα πατριωτικό προσωπείο από την μία και ακολουθώντας σιωπηλά την ανθελληνική γραμμή του ΚΚΕ για το μακεδονικό.
Οι σλαβόφωνοι κομιτατζήδες όμως που είχαν ενταχθεί στο ΣΝΟΦ δεν έμειναν έτσι. Το στοργικό ΕΑΜ-ΕΛΑΣ τους ενέταξε στις τάξεις του.
Συγκεκριμένα, σχηματίστηκε ένα ολόκληρο τάγμα από δαύτους. Ήταν υπό την ηγεσία του Δημάκη (γνωστού και Γκότσε) και εντάχθηκε στο 28ο Συνταγμα του ΕΛΑΣ.
Η αντιστασιακή του δράση ήταν μηδαμινή, όπως μηδενική ήταν και η αντιστασιακή δράση του ΣΝΟΦ.
Τον Οκτώβριο του 44 το τάγμα του Γκότσε την κοπάνησε για την Γιουγκοσλαβία. Δεν έγινε κάποια ουσιαστική σύρραξη με τον ΕΛΑΣ.
Εκτός απ'το τάγμα του Γκότσε, είχε ιδρυθεί νωρίτερα και το τάγμα σλαβόφωνων του Ουρντόφ που δρούσε στο ΚαΪμακτσαλάν και υπαγόταν στο 30ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ. Και αυτοί τον κοπάνησαν για την Γιουγκοσλαβία προς το τέλος της Κατοχής.
Επίσης αναφέρθηκες στον Κεραμιτζίεφ.
Ο Κεραμιτζίεφ συμμετείχε στο Εθνικό Συμβούλιο της ΠΕΕΑ, δηλαδή στην κυβέρνηση του βουνού.
Συμμορίτης και τρομοκράτης για το Κ.Κ.Ε. ο Παύλος Μελάς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ντοκουμέντα εδώ :
http://istoria.forumotion.com/t864-topic
Αγαπητέ Ηλιάκο
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ περίοδος 1943-1944 αλλά και του εμφυλίου έχει πολλα γεγονότα τα οποία έχουν τα τελευταία χρόνια ερθει στο φως απο ιστορικούς όπως ο Σπυριδων Σφέτας αλλά και δημοσιογραφους όπως ο Φοιβος Οικονομίδης και Σπύρος Κουζινόπουλος.Μερικά απο αυτά έχουν αναδημοσιευτει απο το φιλοξενο blog του Ακριτα και μπορεις εύκολα να τα αναζητήσεις.
1.Το ΕΑΜ με τη σύμφωνη γνωμη του ΚΚΕ διέλυσε το ΣΝΟΦ την άνοιξη του 1944.
2.Τα τάγματα Γκότσε και Ουρντωφ σχηματίστηκαν έξω από τον κορμό του ΕΛΑΣ και γιαυτο τον Οκτωβριο του 44 μεραρχία του ΕΛΑΣ Μακεδονίας συγκρουστηκε μαζί τους πάλι με τη συμφωνη γνώμη του ΚΚΕ και του ΕΑΜ.Την περιοδο εκείνη υπηρετουσαν στον ΕΛΑΣ Μακεδονίας πάνω από 5000 Ελληνες σλαβοφωνοι Μακεδόνες.
3.Το ΝΟΦ όλο το 1945 αποτελούσε για το ΚΚΕ και την Αριστερά οργάνωση αστικοσωβινιστική που έπαιρνε διαταγές απο το ΚΚ Γιουγκοσλαβίας.
4.Μετά το τέλος του εμφυλίου το ΚΚΕ διέλυσε το ΝΟΦ κατηγορωντας το πάλι για τους ίδιους λόγους.
5.Πολλοι καταλαβαινουν σημερα ότι ενα μεγάλο μέρος αυτων που εγκατασταθηκαν στα Σκοπια μετα τον εμφυλιο εγκλωβιστηκαν εκει σε μια ταυτοτητα που δεν ηταν η επιλογη τους.
Δεν επιθυμω να εξωραίσω τίποτε απο τα υπολοιπα.
Απλα δεν μπορούμε να καταπινουμε την κάμηλο για την πολιτικη διαδοχικών αστικών κυβερνησεων μεχρι το 1991 ή και μετά από αυτό.
Μπορει να γίνομαι κουραστικός αλλά ήταν οι αστικες κυβερνησεις που έφερναν καθε τόσο τον Τιτο στην Ελλάδα και εξομαλυναν τις σχέσεις μαζί του αναγνωρίζοντας οιωνει "μακεδονική" γλώσσα στον ΟΗΕ ως μέρος των γλωσσών της ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας.
Δεν ξέρω αν ήταν λιγοτερο προδοτικη η σταση διαδοχικών ελληνικων αστικων κυβερνησεων τη δεκαετία του 90 και του 2000 που μπροστα στο οραμα του ευρω θυσιασαν το Μακεδονικό θαβοντας το κατω απο το χαλί.
Φιλικά
Redgreek
Στις 24.1.1945 ο Γιάννης Ιωαννίδης (ψευδώνυμο Διονύσης) με τηλεγράφημα του στον γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος Βουλγαρίας Τράιτσο Κοστόφ (Ψευδώνυμο Σπυριδόνοφ), φαίνεται να απολογείται, ψευδόμενος μάλιστα, όταν εκείνος διαμαρτυρήθηκε για άρθρο της Εαμικής εφημερίδας της Δράμας «Νέος Δρόμος», όπου επανέλαμβάνετο για μιά ακόμη φορά η θέση του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) περί της «στρατηγικής διαρρυθμίσης των βορείων συνόρων». Το τηλεγράφημα επιβεβαίωσε την γνωστή θέση του ΕΑΜ/(ΚΚΕ) περί «Ενιαίας και Ανεξάρτητης Μακεδονίας», η οποία θα περιελάμβανε την Γιουγκοσλαβική Μακεδονία, την Βουλγαρική Μακεδονία του Πιρίν και την Ελληνική Μακεδονία ως ενιαία και ανεξάρτητη κρατική οντότητα. Η θέση του ΕΑΜ περί «στρατηγικής διαρρύθμισης των συνόρων» προφανώς επιβεβαίωνε ότι το ΚΚΕ αγωνιζόταν ώστε τα σύνορα της Ελλάδος να επανέλθουν στην θέση την οποίαν είχαν πριν τους Βαλκανικούς πολέμους, δηλαδή μέχρι τον Όλυμπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τηλεγράφημα έχει ως εξής [1]:
Σπυριδόνωφ-Σόφιαν
«Πήραμε τηλεγράφημα σας με το δημοσίευμα εφημερίδας ΕΑΜ Δράμας στοπ.
Δεν έχομεν γνώσιν δημοσιεύματος στοπ. Συμφωνούμε μαζί σας ότι σύνθημα στρατηγικής διαρρύθμισης συνόρων σήμερα δεν μπορεί να μπει στοπ. Πάντως σύνθημα στρατηγικής διαρρύθμισης βορείων συνόρων ποτέ δεν είχαμε στοπ.
Το σωστό είναι πως είχαμε σύνθημα στρατηγικής διαρρυθμίσεις των συνόρων συνδυασμένο με το σύνθημα της αυτοδιάθεσης των λαών και της ειρηνικής διευθέτησης των διαφορών μεταξύ των γειτονικών λαών στοπ. Το σύνθημα αυτό μπήκε τότε που η Βουλγαρία βρισκόταν στο πλευρό της Γερμανίας και ο Βουλγαρικός στρατός είχε καταλάβει ελληνικές περιοχές. Από καιρό όμως το σύνθημα αυτό δεν αναφέρεται στα δημοσιεύματα μας. Δώσαμε εντολή στην κομματική οργάνωση Δράμας να επανορθώσει η ίδια η εφημερίδα το σύνθημα με κατάλληλο τρόπο.
24.1 1945
Διονύσης»
[1] Γρηγόρη Φαράκου, «Αρης Βελουχιώτης, Το χαμένο αρχείο- Άγνωστα Κείμενα», Ε΄έκδοση, Ελληνικά Γράμματα, Αθήναι 1998.
Θέσεις τής 5ης ολομέλειας τής Κ.Ε του Κ.K.Ε.
ΑπάντησηΔιαγραφή....«Στη Βόρεια Ελλάδα ό μακεδονικός λαός τάδωσε oλα για τον αγώνα και πολεμά με μία ολοκλήρωση ηρωισμού και αυτοθυσίας πού προκαλούν το θαυμασμό. Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα της νίκης τού ΔΣΕ, και τής λαϊκής επανάστασης ό μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάσταση του έτσι όπως θέλει ο ίδιος προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποχτήσει.»
[σελίδα 32-33]
Οι σκοποί του αγώνα του ΔΣΕ, οι σκοποί τής πολιτικής τής ΠΔΚ, οι σκοποί τής πολιτικής γραμμής τού ΚΚΕ σχετικά με το δικό μας μακεδονικό ζήτημα είναι ξεκάθαρα διατυπωμένοι στην απόφαση της 5ης ολομέλειας τής ΚΕ του ΚΚΕ που αναφέραμε και στην αρχή τής εισήγησης αυτής:
«Δεν πρέπει να υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι σαν αποτέλεσμα τής νίκης τού ΔΣΕ και τής λαϊκής επανάστασης, ο μακεδονικός λαός θα βρει την πλήρη εθνική αποκατάσταση του, έτσι όπως την θέλει ο ίδιος προσφέροντας σήμερα το αίμα του για να την αποκτήσει.
Αυτοί είναι και Οι δικοί μας σκοποί, οι σκοποί τής πολιτικής τού ΝΟΦ».
«Εθνική» δράση στελεχών της «Τιμημένης Αριστεράς» στην Μακεδονία
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Κων/νος Κωνσταντάρας. Κατά την κατοχή προσχώρησε στις τάξεις του ΕΛΑΣ και διετέλεσε διοικητής της 8ης Μεραρχίας, η οποία έδρασε στην περιοχή του Παγγαίου. Ως μέραρχος του ΕΛΑΣ υπέγραψε σύμφωνο μετά των Βουλγαρικών αρχών κατοχής προς αμοιβαία συνδρομή ΕΛΑΣ και Βουλγάρων εις τον κοινό αγώνα των εναντίον των εθνικοφρόνων Ελλήνων. Εφαρμόζοντας την συμφωνία μετά των Βουλγάρων ο βουλευτής της ΕΔΑ, εξέδωσε την 6ην Σεπτεμβρίου 1944 διαταγή προς τις υπ' αυτόν μονάδες του ΕΛΑΣ να μη κτυπηθούν οι Βούλγαροι, αλλά οι εθνικόφρονες Έλληνες. Πράγματι, ο Κωνσταντάρας εξόντωσε τον συνταγματάρχη Αβδέλλα και άλλους 360 Έλληνες πατριώτες, οι οποίοι αγωνιζόντουσαν εναντίον των Βουλγάρων κατακτητών. Επίσης ο ίδιος ενέκρινε την υπό του καπετάν Πέτρου εκτέλεση 110 Ελλήνων πατριωτών υπηρετούντων στις εθνικές αντάρτικες ομάδας του Φωστερίδη (Τσαούς Αντών) και αιχμαλωτισθέντων από τον ΕΛΑΣ.
Το Σεπτέμβριο του 1944 μετά την είσοδο των Ρώσων στην Βουλγαρία και την αλλαγή του βουλγάρικου καθεστώτος, ο Κωνσταντάρας εισελθών επικεφαλής των δυνάμεων του ΕΛΑΣ στην Καβάλα δεν κτύπησε τους Βουλγάρους, αλλά συναδελφώθηκε με αυτούς με αποτέλεσμα να επιβληθεί στη πόλη κοινή Εαμο-βουλγαρική κατοχή. Ο Κωνσταντάρας φωτογραφήθηκε τότε με τους εκπροσώπους των βουλγαρικών αρχών κατοχής. Την φωτογραφία αυτή δημοσίευσε ή αθηναϊκή εφημερίδα «Εθνικός Κήρυξ». Ό Κωνσταντάρας υπέβαλε μήνυση εναντίον της, αλλά το Κακουργιοδικείου Αθηνών αθώωσε την εφημερίδα διότι παραδέχθηκε ότι πράγματι ο βουλευτής της ΕΔΑ συνεργάστηκε με τους Βουλγάρους εισβολείς.
2. Σταύρος Ηλιόπουλος. Βουλευτής και μέλος της Διοικούσης Επιτροπής της ΕΔΑ. Στις 16 Αύγουστου 1945 εδιώχθη με ένταλμα συλλήψεως του ειδικού επιτρόπου Αθηνών ως δοσίλογος, κατηγορούμενος για συνεργασία μετά των γερμανικών αρχών κατοχής.
3. Βασίλειος Μαργαράς. Συντάκτης της εφημερίδας «Αυγή» και σημαίνων στέλεχος της ΕΔΑ και κατόπιν αποφάσεως του Ειδικού Δικαστηρίου Δοσίλογων Καρδίτσας καταδικάστηκε σε δώδεκα χρόνια κάθειρξη για δωσιλογισμό και για συνεργασία μετά των Ιταλικών αρχών κατοχής. Στις 19 Νοεμβρίου 1940 συνελήφθη για απόπειρα αποπλανήσεως και ασέλγεια.
4. Παναγιώτης Μαντζάρας. Βουλγαρικής καταγωγής με όλους του τους συγγενείς προπολεμικά να έχουν εγγραφεί ως βουλγαρόφρονες. Κατά την κατοχή εκδηλώθηκε ως Βούλγαρος και προπαγάνδιζε υπέρ της Βουλγαρίας, κατέδιδε στις βουλγαρικές αρχές Έλληνες και καταπίεζε το ελληνικό στοιχείο. Το 1946 παραπέμφθει στο Δικαστήριο Δοσίλογων Αλεξανδρουπόλεως, όπου απηλλάγη λόγω αμφιβολιών. Μετέπειτα έγινε στέλεχος της ΕΔΑ Έβρου.
5. Μιχαήλ Παπαμαύρος. Επί κατοχής συνεργάσθηκε οικονομικά μετά των Γερμανών γι' αυτό και καταδικάσθηκε επί δωσιλογισμό σε 6,1/2 χρόνια κάθειρξη για να αποφυλακισθεί στις 15 Ιουλίου 1951. Λίγους μήνες αργότερα τον Νοέμβριο του 1952 ήταν υποψήφιος βουλευτής στην Αθήνα. Τον Μάιο του 1958 ήταν υποψήφιος βουλευτής της ΕΔΑ στη Χίο.
6. Αρσένιος Τσίκας. Κατά την κατοχή εκδηλώθηκε υπέρ της Βουλγαρίας στη περιοχή της Εορδαίας. Έγινε μέλος της βουλγαρικής λέσχης, εφοδιάσθηκε με βουλγάρικο δελτίο ταυτότητας και διένειμε βουλγαρικά προπαγανδιστικά έντυπα. Το Ειδικό Δικαστήριο Δωσίλογων Κοζάνης τον καταδίκασε το 1948 σε τριετή φυλάκιση για συνεργασία μετά των Γερμανών και Βουλγάρων.
Το 1949 κατά την διάρκεια των εκκαθαριστικών επιχειρήσεων του Εθνικού Στρατού στον Ταΰγετο, βρέθηκαν πάνω σε αντάρτη του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος δύο μικρά βιβλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πρώτο είχε τον τίτλο «Η Σλαβομακεδονίτισσα στον Αγώνα», με τις ενδείξεις: (Τυπώθηκε τον Μάη του 1948 σε 2000 αντίτυπα στο τυπογραφείο της «Εξόρμησης» στην Ελεύθερη Ελλάδα) [1]. Μεταξύ άλλων ανεφέρετο (σ.8) «.. στις γραμμές του «ΕΛΑΣ» είχαν ενταχθεί πάνω από 5000 ένοπλοι Σλαβομακεδόνες και 10000 στον εφεδρικό ΕΛΑΣ» και πιο κάτω, «..στην ηρωική δράση του ΚΚΕ που από το 1919 είχε αναγνωρίσει το σλαβομακεδονικό πληθυσμό της Ελλάδας» και ακόμα ότι « ..σλαβομακεδόνες συμμετείχαν στο ηρωικό ΕΑΜ, .. στο αντιφασιστικό μέτωπο της σλαβομακεδονίτισσας γυναίκας και στην βοήθεια που δόθηκε από το ΚΚΕ για την ανεξαρτησία του σλαβομακεδονίτικου λαού».
Το δεύτερο βιβλίο, με τίτλο« Κομμουνιστική Οργάνωση της Μακεδονίας του Αιγαίου» (ΚΟΕΜ), Μάιος 1949, ανεφέρετο στην δράση και τους σκοπούς της ΚΟΕΜ. Η οργάνωση εφαίνετο ότι ήταν «τμήμα του ΚΚΕ». Στην σελίδα 10 ανεφέρετο: « Το κίνημα μας από παλιά συνδέεται με το προοδευτικό εργατικό κίνημα της χώρας μας και γίνεται η πιο σταθερή εφεδρεία του ΚΚΕ από τις πρώτες μέρες της ίδρυσης του». Στην σελίδα 20 αναφέρεται: « η ΚΟΕΜ σαν αυθύπαρκτη και αυτοτελής κομματική οργάνωση και πολιτική μονάδα ανήκει στο ΚΚΕ». Και στην σελίδα 21 ο λόγος του γραμματέα κλείνει: «Ζήτω ο Μακεδονίτικος λαός, ζήτω το ΚΚΕ».
Στην ανωτέρω συνέλευση της ΚΟΕΜ που πραγματοποιήθηκε στις 27 Μαρτίου του 1949 συμμετείχε και ο «σ. Ζαχαριάδης», ο οποίος μίλησε εκ μέρους του ΚΚΕ :
« ..Η δημιουργία μίας ξεχωριστής κομματικής οργάνωσης για τη Μακεδονία του Αιγαίου, ιστορικά διαγράφεται και καθορίζεται από την πορεία της κοινωνικής εξέλιξης και ανάπτυξης του ίδιου του Μακεδονίτικου λαού. Εκ μέρους της ΚΕ του ΚΚΕ εύχομαι στην οργάνωσή σας και σε όλους καλό ξεκίνημα και τελική νίκη».
Η ως άνω έκδοση ήτο δίγλωσση, με παράλληλες στήλες σε Σλαβική και Ελληνική Γλώσσα [2].
[1] Νίκου Ζέρβη, «Καλαμάτα, Κατοχή, Αντίσταση, Απελευθέρωση», Τόμος Γ, σ. 68.
[2] Evangelos Kofos, {The impact of the Makedonianquestion on civil conflict in Greece (1943-1949), Athens 1989, σ.5. Στο Hellenic Foundation for the Defence and Foreign Policy.
Αναφορικά με τους ποίους αντιμετώπισε ο Εθνικός Στρατός στην επιχειρήση ΠΥΡΣΟΣ το 1949, παραθέτω το εξής μικρό απόσπασμα από το Γενικό επιτελείο Στρατού [1].
ΑπάντησηΔιαγραφήΝ.Δ. Γράμμος
1. Εν πρώτη Γραμμή
-107 Κουμουνιστοσημοριτική (ΚΣ) Ταξ/χια Βελισάρη με Σ.Δ εις στενό
-538 Ταγμα ΚΣ Λαδία εις Μετσοραβιάνη
-538 Τάγμα Σουμάδη εις Κάμενικ
538 Τάγμα Μίδη εις Γκόλιο
Συνολική δύναμις 700 ΚΣ.
Εκ τούτων 25% Νοφίται (ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΕΣ) με φανατισμένα στελέχη ΝΟΦ και 30% γυναίκες
[1]Γενικό Επιτελείο Στρατού «Οι μάχες του Βίτσι και του Γράμμου»
Στην διάρκεια του Ελληνο-ιταλικού πολέμου είχαν εκτοπισθεί στην Χίο 2600 φανατικοί σλαβομακεδόνες , συμπεριλαμβανομένων και μερικών τσάμηδων καθώς και φανατικών ρουμανόφιλων οπαδών του Αλκιβιάδη Διαμάντε, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης που είχαν δημιουργηθεί στα επιταγμένα σχολεία του Κάμπου και τους αλευρόμηλους Μίχαλου και Πασβάντη. Το απόγευμα της 4ης Μαΐου 1941 κατέπλευσαν στο νησί δύο Ιταλικά αντιτορπιλικά και ένα γερμανικό μεταγωγικό με 1500 Γερμανούς στρατιώτες. Οι σλαβομακεδόνες πληροφορούμενοι την κατάληψη της νήσου από τους Γερμανούς, αμέσως εξεγέρθηκαν, και με επιθετικές διαθέσεις και ζητωκραυγές υπέρ του Χίτλερ κατευθύνθηκαν στην πρωτεύουσα για την υποδοχή των Γερμανών, λεηλατώντας και καταστρέφοντας τα πάντα στο πέρασμα τους. Οι Γερμανοί τους μετέφεραν αμέσως στην Μακεδονία όπου εκεί συνεργάσθηκαν με τον Βουλγαρικό στρατό εναντίον του Ελληνικού πληθυσμού. Αργότερα, όταν οι δυνάμεις του άξονα άρχισαν να καταρρέουν ενταχθήκαν στις τάξεις του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ (ΚΚΕ) και αργότερα στον ΔΣ, όπου πολέμησαν μέχρι το τέλος.
ΑπάντησηΔιαγραφή[1] Δ. Κούκουνα, Ιστορία της Κατοχής, Τ2, Εκδόσεις Μέτρον Αθήναι, 2009.
Ακρίτα, μιά φιλική παρατήρηση:
ΑπάντησηΔιαγραφήΆν ο Γεράσιμος Αποστολάτος γράφει πως ο Παύλος Μελάς δολοφονήθηκε στην Σιάτιστα, γράφει κακώς. Ο Παύλος Μελάς δολοφονήθηκε στην ΣΤΑΤΙΣΤΑ.
Η ΣΙΑΤΙΣΤΑ βρίσκεται περί τα 80χλμ μακρυά και νοτίως της ΣΤΑΤΙΣΤΑΣ. Σήμερα η Στάτιστα λέγεται Μελάς.
Μπράβο στον Ταξιδιώτη που το πρόσεξε! Δυστυχώς πολλοί κάνουν αυτό το λάθος συγχέοντας το χωριό Στάτιστα (σημερινός Μελάς) της Καστοριάς με την κωμόπολη Σιάτιστα της Κοζάνης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδη μετα απο αυτη την αντικομμουνιστικη καταιγιδα της ερημου από πηγες και "πηγες" κινδυνευουμε να ξεχασουμε ποιοι ειμαστε, γιατί αγαπαμε αυτη τη την πατριδα και γιατί ειμαστε κομματι αναποσπαστο αυτου του λαού και όχι καποιου άλλου εγω θα γινω ξανα μονοτονος:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι συνεβη από το 1950 και μετά και οι αστικες κυβερνησεις της Ελλάδας το εκαναν τουμπεκι στο Μακεδονικό για να μην δυσαρεστησουν τους μεγαλους συμμαχους και τον αγαπημενο τους Τιτο?
Αναγνωρισαν ή οχι "μακεδονικη" γλωσσα στον ΟΗΕ ως μια απο τις γλωσσες της Γιουγκοσλαβίας?
Στο Μακεδονικό όπως και στα υπολοιπα εθνικα θέματα πλησιάζει η ωρα του ταμείου για το αστικο καθεστως,τα λαμογια και τα φερεφωνα τους.
Και ο λαος ξερει ποιος πραγματικά εδωσε το αιμα του για αυτη την πατριδα.
Redgreek
Αγαπητέ redgreek,
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν διαφωνώ μαζί σου ότι οι μεταπολεμικές κυβέρνησεις από το 1950 εώς και σήμερα φέρουν ευθύνη για το μακεδονικό. Όλες ανεξαιρέτως.
Κατά την γνώμη μου την μεγαλύτερη ευθύνη φέρει η κυβέρνηση της ΝΔ της περιόδου 1990-3, οπότε και το θέμα θα μπορούσε να είχε κλείσει δυναμικά εν μία νυκτί.
Το θέμα όμως είναι ότι οι ευθύνες της αριστεράς πάνω στο θέμα είναι απείρως μεγαλύτερες.
Είναι πασίγνωστες τόσο οι ανθελληνικές της θέσεις προπολεμικά, όσο και οι πράξεις της κατά την Κατοχή.
Πάνω σε αυτά που είπες:
1. Το ΣΝΟΦ διαλύθηκε ειρηνικά διότι απλά είχε ξεπεράσει τα όρια με την αυτονομιστική του προπαγάνδα και χάλαγε την εικόνα των πατριδοκάπλων του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ.
2. Έγραψα και πριν ότι το τάγμα του Γκότσε υπαγόταν στο 28ο Σύνταγμα της 9ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ, και το τάγμα του Ουρντόφ υπαγόταν στο 30ο Σύνταγμα της 10ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ.
Το τάγμα του Γκότσε ήταν η συνέχεια του ΣΝΟΦ και των κομιτατζήδων, και ο προπομπός του ΝΟΦ.
Ο ΕΛΑΣ δεν συγκρούστηκε ουσιαστικά μαζί τους, αν και μπορούσε. Κάποιες τοπικές αψιμαχίες έγιναν μόνο.
Διάβασε λίγο Κολλιόπουλο "Λεηλασία Φρονημάτων", όπου το θέμα αναλύεται διεξοδικά.
Οι σλαβόφωνοι κομιτατζήδες εθεωρούντο από το ΚΚΕ/ΕΑΜ ως "παραπλανημένα παιδιά".
Εκεί θα δεις τι ρόλο έπαιξαν κάποια μπουμπούκια όπως ο Πέιος, ο Κεραμιτζίεφ, ο Καλλιμάνης και άλλοι σλαβοκομμουνιστές..
Διάβασε τι έλεγε και τι έπραττε ο Τζήμας (πολιτικός εκπρόσωπος του ΕΑΜ στο Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ), και πόσο "προστάτευε" αυτά τα "παραπλάνημένα παιδιά"..
Δες τι έλεγε ο Μητσόπουλος (πολιτικός εκπρόσωπος του ΕΑΜ στην ηγεσία του 30ου Συντάγματος) για τους "Μακεδόνες" όπως τους αποκαλούσε, και γενικότερα πως έβλεπε το μακεδονικό ζήτημα.
Δες ποιες ήταν οι σχέσεις πολλών εξ'αυτών με την βουλγαρική λέσχη στην Θεσσαλονίκη, ποιοι και γιατί πηγαινοερχόντουσαν στην εχθρική Βουλγαρία σαν να μην συμβαίνει τίποτα, ποιοι και γιατί αποφυλακίστηκαν από το στρατόπεδο Παύλος Μελάς στις αρχές του 1942, την περίπτωση Καπέση κτλ
Και αυτά ελάχιστα μόνο από τα στοιχεία που υπάρχουν.. Να ναι καλά οι αριστερές πηγές που τα λένε φόρα παρτίδα..
Άστο μεγάλε γιατί θα γίνει πανηγύρι..
Αν η αστική τάξη χαρακτηρίζεται από ηλιθιότητα, η αριστερά χαρακτηρίζεται από ανθελληνισμό και προδοσία. Άστo μεγάλε δεν σε παίρνει...ξυπνήσαμε πια...ας είναι καλά τα ιστολόγια όπως του «Ακρίτα». Σπουδάσαμε στα πανεπιστήμια του ΠΑΣΟΚ τις κουκουεδίτικες τακτικές. «Πρώτα ειρωνεία, μετά απαξίωση, αν συνεχίσει ο αντιδραστικός του πετάμε και ένα «φασίστας», αλλά αν επιμένει το φασισταριό και στριμωχτή ο κνίτης, έπεται η εξίσωση του μείζονος με το ελάσσον, αυτό δηλαδή που επιχειρείς εσύ εδώ μεγάλε.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Ένα πρώην κουμμούνι».
1) Απάντηση της ΚΕ του ΚΚΕ στο τηλεγράφημα της ΚΕ του ΚΚΓ (Γιουγκοσλαβίας) 6.6.1949 [1].
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτο: Επαναλαμββάνουμε ότι η θέση της ΚΕ του ΚΚΕ στο ζήτημα της ΑΙΓΑΙΑΚΗΣ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑΣ είναι ίδια με την θέση της Πέμπτης ολομέλειας. Δηλαδή ο λαός της Αιγαιακής Μακεδονίας να αποφασίσει μόνος του για την μοίρα του.
Δεύτερο: Η θέση του ΝΟΦ καθορίσθηκε από την θέση της ομάδας Κεραμιτζή, που σε μας ανοιχτά προπαγανδίζει, η Αιγαιακή Μακεδονία να ενταχθεί στη Μακεδονία του Βαρδάρη.
2) Τηλεγράφημα του ΚΚΓ προς το ΚΚΕ για την πολιτική του στάση στο Μακεδονικό, 3.3.1949 [1].
Σε σχέση με την σημερινή πολιτική του ΚΚΕ στο Μακεδονικό ζήτημα, η ΚΕ του ΚΚΓ θεωρεί αναγκαίο να επισημάνει τα ακόλουθα γεγονότα:
Πρώτο: Η ΚΕ του ΚΚΕ θεωρεί ότι η θέση που πήρε η Πέμπτη ολομέλεια σας για το ζήτημα των Μακεδόνων του Αιγαίου βασικά ως σωστή και ωφέλιμη για τον σημερινό απελευθερωτικό αγώνα του Ελληνικού λαού.
3) Επιστολή Ρούσου προς την ΚΕ του ΚΚΓ για τα εκρεμή θέματα των δύο κομμάτων 1.4.1949 [1].
….Η νέα γραμμή που έθεσε η Πέμπτη Ολομέλεια του κόμματός μας, καθορίσθηκε από την ανάγκη ακόμα περισσότερης ενεργοποίησης του ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ στον απελευθερωτικό αγώνα σε συμμαχία με τον ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΛΑΟ..
[1] Β. Κόντης, Σ. Σφέτας, Εμφύλιος Πόλεμος, Έγγραφα από τα Γιουγκοσλαβικά και Βουλγαρικά αρχεία, Θεσσαλονίκη, εκδόσεις παρτηρητής 1999.
Redgreek, συμφωνώ σε κάποια σημεία, αλλά α) το ΚΚΕ δεν έχει κάνει σοβαρή αυτοκριτική και β) υβρίζει όσους κάνουν κριτική. Τι νόημα έχει να μιλάνε οι ίδιοι και οι ίδιοι άνθρωποι μόνοι τους σε κάθε συνέδριο, χωρίς εξωτερικές παρεμβάσεις; Αυτό αποπνέει αυταρχισμό και δογματισμό. Franchise του Das Kapital έχει πάρει ο συγκεκριμένος κομματικός χώρος, όχι την αποκλειστικότητα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό δεν ξεχνιέται.
Μην πας να αντιστρέψεις το επιχείρημα μέσω λογικής πλάνης, δηλαδή κοιτάξτε τι έκαναν κι οι άλλοι. Δεν είναι σε αυτή τη συζήτηση το θέμα μας. Ευχαρίστως να τους λυντσάρουμε σε άλλη - κι εγώ μαζί σου.
Καταρχήν ούτε μέλος ούτε ψηφοφόρος του σημερινου ΚΚΕ είμαι- και αυτο δεν ειναι υπεκφυγη αλλα η πραγματικοτητα- για να απολογηθω για κανεναν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟποιοι θέλουν μια ισορροπημενη και αντικειμενικη θεωρηση απο αστικης πλευρας για τα γεγονοτα της περιοδου μπορουν να αναζητησουν τα αρθρα του Σφετα που εχουν δημοσιευτει και απο το παρον ιστολογιο.
Εκει θα βρουν γιατι
1.Το ΚΚΕ διελυσε το ΣΝΟΦ,γιατι ο ΕΛΑΣ συγκρουστηκε με τα αυτονομα σλαβομακεδονικα ταγματα τα οποια απωθηθηκαν στη Γιουγκοσλαβια,οσο και για τη λυκοφιλία ΚΚΕ-ΝΟΦ της περιοδου του εμφυλίου.
2.Η θέση της 5ης ολομελειας της ΚΕ ΚΚΕ το 1949 απο οσο ξερω ηταν εθνοπροδοτικη και λανθασμενη πολιτικα και καταργηθηκε ενα χρονο αργοτερα όταν και διαλυθηκε το ΝΟΦ.
3.Οποιος θελει να νομιζει οτι η Αριστερα εχει στο Μακεδονικο μεγαλυτερη ευθυνη απο τις υπευθυνες κυβερνησεις 60 χρονων μπορει να το πιστευει στα πλαισια ισως ενος παραταξιακου πατριωτισμου αλλα απλα δεν ειναι η αληθεια.
Ειδικα οταν υπο το φως της μεγαλης καθημερινης καταστροφης του λαου μας που ζουμε σημερα με το μνημονιο ετοιμαζονται απο τους ιμπεριαλιστες τα σχεδια ελληνικης παραδοσης σε ολο το φασμα των εθνικων θεματων κυοφορουνται "συμφωνιες" και που θα αναγνωρισουν τους Σκοπιανους ως τους μονους Μακεδονες επι γης είναι μόνο αποπροσανατολιστικο να ψαχνει κανεις για "κουμουνια και εαμοβουλγαρους"?
Redgreek
«Η θέση της 5ης ολομελειας της ΚΕ ΚΚΕ το 1949 απο οσο ξερω ηταν εθνοπροδοτικη και λανθασμενη πολιτικα»
ΑπάντησηΔιαγραφήΦυσικά δεν είσαι απολογητής κανενός*. Πέρα από όποιες επιμέρους διαφωνίες, με το παραπάνω με καλύπτεις.
* Βεβαίως, το ίδιο πρέπει να αναγνωρίσεις κι εσύ για τους άλλους, δεν υπάρχει δηλαδή μονοσήμαντα ορισμένη «αστική πλευρά».
ΠΟΙΟΙ ΣΤΗΝ ΠΡΑΞΗ ΠΑΡΕΔΩΣΑΝ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ ΤΗΝ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΣΤΟΥΣ ΒΟΥΛΓΑΡΟΥΣ
ΑπάντησηΔιαγραφή1 Τον Μαιο του 1916 ο υπουργός στρατιωτικων της Ελλάδας ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΕΤΑΞΑΣ παρέδωσε το 4ο
Σώμα στρατου χωρίς να πέσει τουφεκιά στους Γερμανους, παραχωρόντας έτσι την Μακεδονία στους Βούλγαρους. Αυτό το ιστορικό γεγονός επιμελώς κρύβεται.
2 Το 1941 η κυβέρνηση του γερμανόφιλου Τσολακόγλου σε συνεργασία με τους Γερμανούς κατακτητές παρέδωσε την Μακεδονία στους Βούλγαρους.
Αυτά για να μάθουμε ποιοί ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ πρόδοσαν την Ελλάδα
«Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν» Ευριπίδης (480-406 Π.Χ)