ΘΕΛΩ λοιπόν ένα κράτος επενδυτή όπως λέει ο Κέυνς, ένα κράτος ρυθμιστή, εγγυητή του κοινωνικού συμβολαίου και της δημοκρατίας όπως λένε οι Κρούγκμαν, Αγκιόν και Ρουλέ, ένα κράτος εθνικο-κοινωνικό-δίκαιο όπως λέει το Σύνταγμά μας. Η βασική του στήριξη θα είναι στο ανθρώπινο κεφάλαιο, στις νέες ιδέες, στην καινοτομία, στην πράσινη οικονομία, στην προστασία του κλίματος για να μειωθεί η ανεργία και να υπάρξει ανάπτυξη. Κάποιοι θα πουν ποια πράσινη οικονομία;
Όποιος έχει ζήσει στο εξωτερικό, γνωρίζει πολύ καλά ότι η διαχείριση απορριμμάτων, πραγματικά ηχοθερμαντικά σπίτια και διαμερίσματα είναι μερικά από αυτά που αναδεικνύουν την πράσινη οικονομία.
Θα απαιτήσω ευέλικτη ασφάλεια ως μέτρο προστασίας των ατόμων από τις αρνητικές επιπτώσεις της απώλειας εργασίας. Δεν γίνεται στον 21ο αιώνα να ψηφίζονται αποικιακοί εργατικοί νόμοι όπως ο πρόσφατος.
Όπως και θα απαιτήσω ένα κράτος που να έχει σύνορα και όχι να είναι ξέφραγο αμπέλι. Ένα κράτος που να προστατεύει τους νόμιμους πολίτες και όχι τους άννομους.
Θα ήθελα ένα προοδευτικό και σταθερό φορολογικό σύστημα, χωρίς φοροαπαλλαγές, που θα επιτρέπει τη μείωση των ανισοτήτων. Δεν γίνεται σε ένα κράτος να πληρώνουν φόρους μόνο οι μισθωτοί και οι συνταξιούχοι. Όπως δεν γίνεται ένα κράτος που κυκλοφορούν τόσα SUV και μερσεντές να δηλώνουν εισόδημα πάνω από 100 χιλιάδες λιγότεροι και από όσους χωράει ένα γήπεδο ποδοσφάιρου.
Ζητώ ένα κράτος θεμελιωμένο στη δημοκρατία και στην ελευθερία δράσης.
Επιδιώκω ένα κράτος με ανάπτυξη όπου η καινοτομία να επιτρέπει να υποχωρούν συνεχώς τα όρια του εφικτού, χάρη στην ανακάλυψη νέων πηγών ενέργειας και νέων παραγωγικών διαδικασιών που καθιστούν δυνατή την εξοικονόμηση της χρήσης των υφιστάμενων πηγών. Ένα κράτος με στρατηγική διακυβέρνησης ως προς τον τρόπο που παρέχει τη στήριξή του, αλλά και το πώς χειρίζεται τους θεσμούς και τους τομείς δραστηριοτήτων που ευεργετούνται από το δημόσιο χρήμα. Η δημοκρατία, τα μέσα ενημέρωσης και η αξιολόγηση των δημόσιων πολιτικών πρέπει να διαδραματίσουν ουσιαστικό ρόλο.
Ξέρω είναι ουτοπικό, αλλά σαν πολίτης ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΛΕΨΑ, ούτε ΕΦΑΓΑ, αλλά μόνο ΠΛΗΡΩΝΩ και απαιτώ αυτό το κράτος. Διότι πιστεύω σε μια κοινωνία σχετικής ισότητας, που στηρίζεται σε θεσμούς οι οποίοι περιορίζουν τα άκρα και του πλούτου και της φτώχειας. Διότι πιστεύω στη δημοκρατία, στα πολιτικά δικαιώματα και στο κράτος δικαίου. Αυτό με καθιστά φιλελεύθερο και είμαι υπερήφανος γι' αυτό.
Σαφώς για ένα τέτοιο κράτος δεν δύναται να υπάρχει το παρακμιακό πολίτευμα της δημοκρατίας. Ένα τέτοιο κράτος βέβαια μη δημοκρατικό και βασιζόμενο στην ελευθερία του ανθρώπου σαφώς, έχει να υπάρξει χιλιετίες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιο πολίτευμα δηλαδή κατά την γνώμη σου μπορεί να σταθεί στο κράτος που προτείνω;
ΔιαγραφήΣίγουρα ένα πολίτευμα πιο κοντά σε αριστοκρατία όπου κυβερνούν μόνο οι αμεμπτοι ηθικά. Η δημοκρατία έδειξε ότι κυβερνά ξεκάθαρα αυτός που έχει τα λεφτά. Ίσως ειναι καιρός να αλλάξει αυτό. Δε λέω ότι θα πετύχει αλλά σίγουρα μια αλλαγή θα μας κάνει καλό η τουλάχιστον δε θα πάμε στο χειρότερο. Το μεγάλο ζήτημα ειναι ο τρόπος επιλογής των κυβερνώντων καθώς δε θα ψηφίζονται (η εύκολη λύση) αλλά θα κερδίζουν το αξίωμα τους δύσκολα σαφώς αλλά θα το χάνουν κιόλας. Θα μπορούσε να γίνει μια μεγάλη και ενδιαφέρουσα συζήτηση για το πως θα επιλέγονται αυτοί που θα κυβερνάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν νομίζω ότι αυτό που έχουμε είναι Δημοκρατία. Ο Καστοριάδης την έλεγε Φιλελεύθερη Ολιγαρχία, εγώ την αποκαλώ Πολιτική Ολιγαρχία.
ΔιαγραφήΈχει σίγουρα πολλά χαρακτηριστικά της ολιγαρχίας αλλά έχει θεμέλια δημοκρατικά. Κακά τα ψέμματα οι ψήφοι των πολιτών σε τελική ανάλυση δίνουν αποτέλεσμα. Οπότε και ο κόσμος ειναι χαρούμενος που "διοικεί" τη χώρα του και ο κυβερνών που ελέγχει το λαό εν άγνοια του. Στην αριστοκρατία δεν θα πλανάται ο λαός να στηρίξει κατι λάθος επειδή ο κυβερνών δε θα χρειάζεται στήριξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήTο πολίτευμα μας μπορεί να είναι στα χαρτιά κοινοβουλευτική δημοκρατία, αλλά στην πράξη είναι μεικτό πολίτευμα, όπου στην εξουσία είναι η πολιτική ελίτ ή μία αυταρχική ολιγαρχία συμφερόντων και προσώπων, την οποία εξουσία(η πολιτική ολιγαρχία) την έχει κατακτήσει και ασκεί με την συναίνεση ή νεοποτισμού του λαού δια της εκλογής και μέχρι εκεί. Ο κόσμος δεν είναι καθόλου χαρούμενος με το πολιτικό σύστημα και αυτό θα φανεί σύντομα.
ΔιαγραφήΟι εκλογές για ανάδειξη κυβερνώσας ομάδας είναι κατά τον Αριστοτέλη ολιγαρχικός θεσμός. Πολύ απλά διότι η Δημοκρατία δεν υφίσταται από τη στιγμή που η λαϊκή εξουσία καλείται στο όνομα της Δημοκρατικής διακυβερνήσεώς του (έλεος) να μεταβιβαστεί σε μία κομματική ελίτ, δηλαδή σε λίγους.
ΔιαγραφήΤο ελπίζουμε όλοι αυτό. Επίσης προσωπικά ελπιζω τη δυσαρέσκεια μα μην τη δείξουμε πάλι σαν "αγανακτισμένοι"...
ΑπάντησηΔιαγραφή