Ιστορία: διαβάζοντας το παρελθόν και φτιάχνοντας το μέλλον.

«Όσοι δεν ενθυμούνται το παρελθόν, είναι υποχρεωμένοι να το ξαναζήσουν».(Σανταγιάνα, Ισπανός φιλόσοφος).

Η κυκλική θεώρηση της ιστορίας είναι ένα από τα βασικά στοιχεία της φιλοσοφικοιστορικής συγγραφής του Θουκυδίδη  Σύμφωνα με τον Σπύρο Μακρή(Ισχύς και Ελευθερία) , με τις κυκλικές θεωρίες, η Ιστορία διαγράφει κύκλους και ανακυκλήσεις , δηλαδή επαναλαμβάνει και αναπαράγει τον εαυτό της ρυθμικά χωρίς να τείνει σε κάποιο ιδιαίτερο τελικό σκοπό και χωρίς κάποιο ιδιαίτερο νόημα.

Η Margaret Macmillan(Χρήση και κατάχρηση της ιστορίας) σημειώνει :«Η ιστορία μπορεί να μας βοηθήσει. Μπορεί, επίσης, να είναι πολύ επικίνδυνη. Είναι περισσότερο σώφρον να αντιμετωπίζουμε την ιστορία όχι ως σωρό νεκρών φύλλων ή συλλογή σκονισμένων έργων τέχνης, αλλά ως μικρή λίμνη, μερικές φορές ευεργετική, συχνά θειούχο, που,....
χωμένη κάτω από το παρόν, διαμορφώνει σιωπηλά τους θεσμούς μας, τον τρόπο που σκεπτόμαστε, το τι μας αρέσει και τι δεν μας αρέσει. Απευθυνόμαστε σε αυτήν για επιβεβαίωση, για να πάρουμε μαθήματα και πληροφορίες. Η επιβεβαίωση, είτε πρόκειται για προσδιορισμό της ταυτότητας ομάδων, για αιτήματα ή για δικαίωση, σχεδόν πάντοτε προκύπτει από τη χρήση του παρελθόντος. Το παρελθόν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σχεδόν για όλα τα πράγματα που θέλουμε να κάνουμε στο παρόν. Κάνουμε κακή χρήση του όταν δημιουργούμε ψέματα για το παρελθόν ή γράφουμε την ιστορία με τρόπο που να παρουσιάζεται μόνο η δική μας άποψη».


Καλό είναι λοιπόν σήμερα, που το έθνος μας περνάει αυτήν την κρίση, είναι να κοιτάξουμε το παρελθόν και να μάθουμε από αυτό. Τα έθνη ζουν και οι λαοί ευδοκιμούν, όταν έχουν ιστορία. Η ιστορία είναι ο καθρέπτης του παρελθόντος ενός έθνους, μέσα στον οποίο μπορεί το ίδιο το έθνος να βλέπει την πορεία του και τα άλλα έθνη να αξιολογούν τη συμβολή του στον παγκόσμιο χώρο. Χωρίς την ιστορία δε θα γνωρίζαμε το παρελθόν μας, δε θα βρίσκαμε τις ρίζες μας, δε θα μαθαίναμε ποτέ την αφετηρία μας πάνω στη γη. Η ιστορική επιστήμη παρουσιάζει ανάγλυφα την εξέλιξη του ανθρώπου. Προβάλλει τα επιτεύγματά του, τις επιτυχίες του, τις δόξες του και τις συμφορές του.

Όταν, λοιπόν, οι λαοί έχουν ιστορία και την ιστορία τους την αγνοούν, είναι δυστυχισμένοι. Ο λαός που γνωρίζει την ιστορία του, συντηρεί το εθνικό του φρόνημα, κρίνει ορθότερα, σωστότερα, ασφαλέστερα και εθνικότερα.