«Εντός ή εκτός Ευρώπης»;

Της Μαρίας Νεγρεπόντης – Δελιβάνη

Ας βασισθούμε, προς στιγμή, στην υπόθεση ότι ο κ Σαμαράς δεν είχε ιδέα για τους πραγματικούς λόγους, για τους οποίους οι εταίροι μας μάς έριξαν στον Καιάδα, δηλαδή στην τρόικα, ούτε και γιατί μας δηλητηρίασαν εν ψυχρώ με τα Μνημόνια. Ήταν δηλαδή καλών προθέσεων και καλός Ευρωπαίος, και γι αυτό- έστω κι αν το όλον σχήμα ήταν οξύμωρο- πίστευε ωστόσο ότι….τα Μνημόνια μας σώζουν, ότι έχουμε απόλυτη ανάγκη από τις μεταρρυθμίσεις- που πολύ συγκεκριμένα συνίστανται στη ζουγκλοποίηση της αγοράς εργασίας, στην χωρίς αιτιολογία διάλυση του δημόσιου τομέα, πετώντας στο δρόμο 150.000 δημόσιους υπαλλήλους, στη διάλυση της δημόσιας υγείας και παιδείας, και τελικά στο ξεπούλημα ολόκληρης της Ελλάδας. Ας δεχθούμε ότι ο κ. Πρωθυπουργός και οι πέριξ αυτού πίστευαν, πράγματι, στις….καλές προθέσεις των εταίρων μας, παρότι έβλεπαν να προχωρεί, σε καθημερινή βάση, η καταστροφή μας, και παρότι η οικονομία μας πήγαινε-και φυσικά πηγαίνει- από το κακό στο χειρότερο. Ας δεχθούμε ακόμη ότι, ΠΡΑΓΜΑΤΙ, ο κ. Σαμαράς πίστευε ότι το πρωτογενές πλεόνασμα- μια φούσκα από ελληνικό αίμα- του 0.4% του ΑΕΠ, έχει τη δυναμική της σωτηρίας μας. Ας το δεχθούμε……

Ωστόσο, μετά την ξεκάθαρη, την απολύτως ειλικρινή όσο και απαράδεκτα κυνική ομολογία του κ. Όλι Ρεν -και όχι μόνο- ότι….«η ΕΕ θυσίασε την Ελλάδα, για να σωθεί η ίδια», υπέρ ποιας ακριβώς Ευρώπης μας καλεί να ψηφίσουμε ο κ. Σαμαράς;; Για μια Ευρώπη που...

  .... μας κατασυκοφάντησε, που μας πήγε πίσω πολλές δεκαετίες;;; Να ψηφίσουμε για μια εγκληματικά αδίστακτη Ευρώπη που μας κατέστρεψε, αλλά και που δεν δείχνει να έχει καμιά πρόθεση επανόρθωσης αυτού του προμελετημένου εγκλήματός της;;;; Αντιθέτως, μάλιστα, έχει το απύθμενο θράσος να μας ωθεί σε……συνέχιση της ΛΑΘΟΥΣ συνταγής, δηλαδή, σε επιτάχυνση και ολοκλήρωση της καταστροφής μας!!!!

Το θέατρο του παράλογου έχει ανεπίτρεπτα διαρκέσει στην Ελλάδα. Επιβάλλεται η άμεση διακοπή του! Γιατί, τώρα, ουδείς στη ρημαγμένη Ελλάδα- με απόφαση της ΕΕ- δικαιούται να θέτει το ερώτημα «Ευρώπη ή όχι», γιατί τώρα πια αυτό το ερώτημα δεν είναι απλώς αφελές, είναι και θανάσιμα επικίνδυνο για την επιβίωσή μας. Αντιθέτως, αν πραγματικά επιθυμούμε να παραμείνουμε στην Ευρώπη, η μόνη οδός που διαθέτουμε είναι η έντονη και συλλογική αντίδρασή μας, εναντίον της γιατί, ουσιαστικά, μας καταδίκασε σε εξαφάνιση, και ο αγώνας όλων μας, για μια καλύτερη Ευρώπη, για την επάνοδό της στις αρχικές προδιαγραφές και υποσχέσεις λειτουργίας της, και για τη σωτηρία μας, αν γίνεται, μέσω αυτής της μετάλλαξής της επιβάλλεται. Διαφορετικά, δεν υπάρχει πια για την Ελλάδα καμία Ευρώπη!

ΠΗΓΗ:http://liberty-news.gr