Η παρακάτω επιστολή διαβάστηκε χτες το βράδυ στην εκπομπή του Λάκη Λαζόπουλου και είναι άξια δημοσιεύσεως μιας και αγγίζει την καρδιά του Έλληνα πολίτη....
Για την ιστορία υπενθυμίζω και την προηγούμενο άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη, μία κατάθεση ψυχής με το τίτλο..... Ο Ψεύτικος Μανδύας της Δήθεν Προοδευτικότητας
Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο τη «μεγάλη Αλβανία», ξεκινώντας από το Κόσοβο, με συνεργάτες τους υπευθύνους για μαζικές δολοφονίες Ου-τσε-κα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί «επιστήμονες» επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σ’ ένα βασικό αίτημα της «Μεγάλης Αλβανίας», την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα, με τη δικαιολογία ότι ανήκε στην αλβανική Τσαμουριά, απ’ όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Ελληνες.
Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ, ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευασθεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανοφώνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.
Από την άλλη μεριά, η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσοβο -που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει- προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία.
Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτά τα σχέδια των ΗΠΑ και γι’ αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία. Και πράγματι σ’ αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Ομως, τι θα κάνουν όταν θα ξεκινήσει η επόμενη φάση, της φιλοαλβανικής τακτικής, οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση; Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χορεία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία, τη Σερβία αλλά και τη Βουλγαρία, που κι αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Ετσι, γυρίζοντας σε μας τους Ελληνες, θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όπως εξελίσσεται είναι παραπάνω από τραγική. Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια από όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες. Κι αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας, για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους. Και γι’ αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο. Εκτός κι αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από δω και στο εξής θα είμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους.
Ομως, αφού το παιχνίδι είναι έτσι κι αλλιώς για μας χαμένο, τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς κι εμείς. Ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και -γιατί όχι- χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση, να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά, ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας.
Γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσόβου χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ. Δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας. Και τι θα νιώθαμε εμείς αν μεθαύριο μας έπαιρναν με το έτσι θέλω τη μισή Κύπρο, τη Θράκη ή την Ηπειρο;
Οπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας βρίζουν -οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών- οι Σκοπιανοί κι εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε τη μεσολάβηση των Αμερικανών χάνοντας κάθε μέρα και πιο πολύ την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνειά μας. Ας κλείσουμε λοιπόν τα σύνορα κι ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις κι ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους.
Οφείλουμε να περάσουμε κι αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε, όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Ελληνες. Και θα παραμείνουμε Ελληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες και ποιες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα, όμως πάντοτε στο τέλος βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣΑθήνα, 23.2.2008
Για την ιστορία υπενθυμίζω και την προηγούμενο άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη, μία κατάθεση ψυχής με το τίτλο..... Ο Ψεύτικος Μανδύας της Δήθεν Προοδευτικότητας
«Είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας βρίζουν»
Ανεξάρτητα από τα αποτελέσματα των αμερικανικών εκλογών, δηλαδή ανεξάρτητα από το ποιος θα είναι ο μελλοντικός πρόεδρος, η κολοσσιαία πολεμική μηχανή έχει ήδη μπει μπροστά με στόχο την εξόντωση όλων όσους θεωρεί εχθρούς της. Ακόμα κι αυτών -όπως η Ελλάδα- που δεν υπακούνε τυφλά στις εντολές της. Ιράν, Κορέα, αραβικός κόσμος (μη υποτελής) και φυσικά άμεσα η Ρωσία και στο βάθος η Κίνα. Μετά θα ’ρθει η σειρά των «ατάκτων» της Νότιας Αμερικής. Ενας νέος θανάσιμος κίνδυνος, πολυπρόσωπος, πολυπλόκαμος σαν χταπόδι, κάνει αργά αλλά σταθερά την εμφάνισή του στο προσκήνιο της παγκόσμιας Ιστορίας.Σημερινός στόχος είναι τα Βαλκάνια, με κύριο σύμμαχο τη «μεγάλη Αλβανία», ξεκινώντας από το Κόσοβο, με συνεργάτες τους υπευθύνους για μαζικές δολοφονίες Ου-τσε-κα. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, γεγονός πρωτοφανές για τη χώρα μας, μερικοί «επιστήμονες» επέλεξαν το αμφιθέατρο του Παντείου Πανεπιστημίου για να αναπτύξουν δημόσια την υποστήριξή τους σ’ ένα βασικό αίτημα της «Μεγάλης Αλβανίας», την κατάκτηση της Ηπείρου έως την Πρέβεζα, με τη δικαιολογία ότι ανήκε στην αλβανική Τσαμουριά, απ’ όπου τους έδιωξαν με εγκληματικές πράξεις οι Ελληνες.
Ασφαλώς πρόκειται για οργανωμένη προβοκάτσια των ΗΠΑ, ώστε να μελετηθούν οι δικές μας αντιδράσεις και να προπαρασκευασθεί ψυχολογικά η εδαφική επέκταση της Αλβανίας μετά το Κόσοβο και σε ένα μεγάλο τμήμα των αλβανοφώνων περιοχών των Σκοπίων και ακολούθως και σε δικά μας εδάφη.
Από την άλλη μεριά, η σύμπλευση της Τουρκίας με τις ΗΠΑ στο Κόσοβο -που έσπευσε πρώτη αυτή να το αναγνωρίσει- προετοιμάζει το έδαφος για πονηρά σχέδια σε βάρος της χώρας μας με βάση όχι μόνο το Αιγαίο και την Κύπρο αλλά και τη μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη που ακολουθώντας το παράδειγμα του Κοσόβου μπορεί να διεκδικήσει τη δική της ανεξαρτησία.
Η ηγεσία των Σκοπίων φαίνεται ότι γνωρίζει από πρώτο χέρι αυτά τα σχέδια των ΗΠΑ και γι’ αυτό δείχνει αυτή την αλαζονική αδιαλλαξία. Και πράγματι σ’ αυτή τη φάση συμπορεύονται με την πολιτική που εκθέσαμε. Ομως, τι θα κάνουν όταν θα ξεκινήσει η επόμενη φάση, της φιλοαλβανικής τακτικής, οπότε το κρατίδιό τους θα κοπεί στη μέση; Γιατί θα πρέπει να γνωρίζουν τόσο αυτοί όσο και οι ΗΠΑ ότι μπορούν να αυτοαποκαλούνται Μακεδόνες, όμως φυλετικά είναι Σλάβοι και ως εκ τούτου κατατάσσονται ουσιαστικά στη χορεία των εχθρών των ΗΠΑ μαζί με τη Ρωσία, τη Σερβία αλλά και τη Βουλγαρία, που κι αυτή δεν πρέπει να έχει αυταπάτες.
Ετσι, γυρίζοντας σε μας τους Ελληνες, θα πρέπει να δούμε ότι η κατάσταση όπως εξελίσσεται είναι παραπάνω από τραγική. Δεδομένου ότι οι Αμερικανοί δεν πείθονται πια από όσες υποκλίσεις κι αν κάνουν απέναντί τους οι ποικιλόμορφες αμερικανόφιλες ηγεσίες. Κι αυτό γιατί φοβούνται και μισούν το λαό μας, για τον οποίο είναι βέβαιοι ότι στη μεγάλη του πλειοψηφία απορρίπτει τα φιλοπόλεμα σχέδιά τους. Και γι’ αυτό θέλει να μας τιμωρήσει με κάθε τρόπο. Εκτός κι αν αποφασίσουμε όλοι μαζί να γονατίσουμε και να φιλήσουμε τα πόδια τους κάνοντας όρκους ότι από δω και στο εξής θα είμαστε καλά παιδιά και πειθήνια όργανα στην όποια πολιτική τους.
Ομως, αφού το παιχνίδι είναι έτσι κι αλλιώς για μας χαμένο, τότε ας πέσουμε με το κεφάλι ψηλά. Ας μην περιμένουμε βοήθεια από πουθενά. Ούτε έχουμε συμμάχους. Είμαστε εμείς κι εμείς. Ας φροντίσουμε λοιπόν να είμαστε τουλάχιστον ωραίοι, περήφανοι και -γιατί όχι- χαρούμενοι, αφού θα έχουμε πάρει τη μεγάλη απόφαση, να γίνουμε όλοι μαζί μια γροθιά, ενωμένοι μπροστά στην προδοσία και την ασχήμια που χτυπάει την πόρτα μας.
Γιατί είναι προδοσία η αναγνώριση του Κοσόβου χωρίς την έγκριση της διεθνούς κοινότητας, του ΟΗΕ. Δηλαδή μιας επαρχίας που από αιώνες αποτελεί τμήμα της Σερβίας. Και τι θα νιώθαμε εμείς αν μεθαύριο μας έπαιρναν με το έτσι θέλω τη μισή Κύπρο, τη Θράκη ή την Ηπειρο;
Οπως είναι ασχήμια να ανεχόμαστε να μας περιφρονούν και να μας βρίζουν -οχυρωμένοι κάτω από τα σκέλια των Αμερικανών- οι Σκοπιανοί κι εμείς να τους παρακαλάμε και να ζητάμε τη μεσολάβηση των Αμερικανών χάνοντας κάθε μέρα και πιο πολύ την αξιοπρέπεια και την υπερηφάνειά μας. Ας κλείσουμε λοιπόν τα σύνορα κι ας σταματήσουμε τις διπλωματικές και οικονομικές μας σχέσεις κι ας τους αφήσουμε να αυτοαποκαλούνται όπως θέλουν κοροϊδεύοντας τους εαυτούς τους.
Οφείλουμε να περάσουμε κι αυτή τη νέα δοκιμασία με το κεφάλι ψηλά. Μπορεί να υποφέρουμε, όμως το ζητούμενο για μας είναι να παραμείνουμε Ελληνες. Και θα παραμείνουμε Ελληνες. Ας μην ξεχνάμε από πόσες και ποιες σκληρές δοκιμασίες περάσαμε ως τώρα, όμως πάντοτε στο τέλος βγήκαμε νικητές. Το ίδιο θα συμβεί και στο μέλλον.
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣΑθήνα, 23.2.2008
Παρέμβαση μέσω του Ελευθέρου Τύπου της Κυριακής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟμολογώ ότι δεν είναι πια στις προθέσεις μου να χρησιμοποιώ τον ελληνικό Τύπο και τα ελληνικά ΜΜΕ ως μέσον έκφρασης απόψεων και ιδεών, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια ιδιαίτερα έχει καταργηθεί το περίφημο δικαίωμα του κάθε πολίτη (για το οποίο καυχάται ο δυτικός κόσμος, σε αντίθεση λ.χ. με την Κούβα του Κάστρο) να διατυπώνει ελεύθερα τις όποιες απόψεις του. Εδώ υπάρχει μόνο η ελευθερία του ιδιοκτήτη και των περί αυτόν, του κόμματος, του κράτους και των… Αμερικανών που κινούν τα νήματα σε ό,τι αφορά τα μεγάλα εθνικά μας θέματα. Σαν κι αυτά που διατύπωσα προσφάτως.
Γι’ αυτόν το λόγο και επειδή γνωρίζω ότι τα θέματα αυτά «καίνε», διάλεξα ως συνήθως έναν άλλο δρόμο επικοινωνίας με το λαό. Το κύρος και την ακτινοβολία μαζί με την εκπληκτική εμβέλεια ενός πολίτη ελεύθερου, υπεύθυνου και χαρισματικού, όπως είναι ο Λάκης Λαζόπουλος. Και πέτυχα διάνα! Μέσα σε 5 λεπτά εκπομπής 3 εκατομμύρια Ελληνες έπαιρναν το μήνυμα σπεύδοντας να ενημερώσουν άλλα 3 εκατομμύρια. Και ούτω καθ’ εξής. Με τηλέφωνο, fax και e-mail αυτά που θέλησα να πω έγιναν κτήμα του κάθε πολίτη, χωρίς να έχω την ανάγκη των «πανίσχυρων» κυκλωμάτων της τηλεόρασης και των κατεστημένων πολιτικών μας συντακτών, που μια ζωή τούς βλέπω να τρέχουν πίσω από τα γεγονότα περιφρονώντας τους πολίτες που -όπως κι εγώ- όντας εντελώς ανεξάρτητοι, ελεύθεροι, ενήμεροι, υπεύθυνοι και θαρραλέοι, τολμούν να εκστομίζουν αλήθειες, δηλαδή να δημιουργούν οι ίδιοι πολιτική και δη εθνική, συγκινώντας και κινητοποιώντας τους εναπομείναντες ελεύθερους πολίτες.
Ετσι σήμερα, μιλώντας στον ΕΤ.Κ μέσω ενός φίλου όπως εσύ, κάνω την εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα.
Γιατί όσοι σήμερα εξακολουθούν να με «θάβουν» ζωντανό θα είναι υποχρεωμένοι να πάρουν σοβαρά υπ’ όψιν τους τα όσα είπα, αφού απλούστατα θα τα βρίσκουν συνεχώς μπροστά τους. Ξέρω ότι ορισμένοι δεν θέλουν ή δεν μπορούν να δουν την πραγματικότητα. (Δεν μιλάω φυσικά για τους «πουλημένους» που πληρώνονται για να κρύβουν ή να παραποιούν την πραγματικότητα). Μιλώ για τους έντιμους, που σύντομα θα διαπιστώσουν κι αυτοί ότι όντως η κατάσταση σήμερα για μας είναι τραγική. Δεν είναι τώρα η ώρα να ζητήσουμε ευθύνες. Ομως, εδώ που φτάσαμε δεν φτάσαμε μόνοι μας. Κάποιοι μας οδήγησαν και φταίνε γι’ αυτό. Δεν ήταν μοιραίο και αναπόφευκτο. Ομως, τα καταφέραμε και τελικά μείναμε μόνοι μας, χωρίς φίλους και χωρίς συμμάχους, σε μια περιοχή που βράζει κυριολεκτικά και κινδυνεύει και πάλι να εκραγεί.
Φυσικά εγώ «δεν δικαιούμαι διά να ομιλώ» εφόσον δεν είμαι πολιτικός για τους εντός του συστήματος και συνεπώς δεν δικαιούμαι να υποδείξω τι πρέπει να κάνουμε. Είμαι όμως πολίτης χωρίς παρωπίδες και βλέπω καθαρά από πού προέρχεται η απειλή και ποιοι βρίσκονται πίσω από τις μηχανορραφίες. Βλέπω τον κίνδυνο. Βλέπω τους εχθρούς. Δεν βλέπω τους φίλους. Και το δίλημμά μου αυτή τη στιγμή είναι: Να γονατίσω και να προσκυνήσω ή να μείνω όρθιος και να πέσω με το κεφάλι ψηλά;
Ακόμα βλέπω ότι σύσσωμος ο πολιτικός κόσμος δεν έχει συνειδητοποιήσει την ουσία και το μέγεθος του κινδύνου. Ολοι μιλούν για γιατροσόφια, για ασπιρίνες, για έμπλαστρα και για υπόθετα, ενώ σύσσωμος ο λαός έχει πια καταλάβει ότι η εθνική μας αρρώστια ονομάζεται ΚΑΡΚΙΝΟΣ και χρειάζεται νυστέρι. Κι εμείς δεν βλέπουμε χέρια ικανά να το κρατήσουν, μιας και στα πολιτικά μας «νοσοκομεία» διαφεντεύουν τα συνδικάτα των νοσοκόμων που έχουν κάνει πέρα τους γιατρούς.
Τουλάχιστον εγώ, ο Λάκης Λαζόπουλος και πλήθος άλλοι πολίτες το λέμε καθαρά: Δεν σας εμπιστευόμαστε. Και έτσι αναγκαστικά στρεφόμαστε στον κάθε απλό Ελληνα με τον τρόπο που μπορούμε, μήπως βρεθεί μια κάποια λύση έξω από το αμαρτωλό και ανίκανό σας σύστημα.
ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ
Αθήνα, 29.2.2008
Ευγε θα συμπληρώσω και γω την ανάρτηση μου την πρώτη με το "συμπλήρωμα"
ΑπάντησηΔιαγραφήdionysos ελπίζω οι πολιτικοί ηγέτες να μην κωφεύσουν στην κριτική του Μίκη διότι αυτό σημαίνει αυτόματα και ακυρώση των όποιων ζωτικών ελπίδων υπάρχουν για την αναγέννηση του πολιτικού μας συστήματος.
ΑπάντησηΔιαγραφή