"Το ιστορικό έγκλημα του ΚΚΕ και η εθελοτύφλωση της άλλης μεριάς"Ζούμε και πάλι σε φάση εθνικής υστερίας για το όντως μείζονος σημασίας πρόβλημα της ονομασίας του γειτονικού μας κράτους με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Και οι φωνασκίες ανενημέρωτων, παράλληλα με τη βολική εθελοτύφλωση των ουκ ολίγων υπευθύνων, κάθε άλλο παρά συμβάλλουν στις καθαρές λύσεις (αν υπάρχουν πια), αφού η σύγχυση είναι γενική, ηθελημένα ή όχι.
Κανείς δεν θέλει να θυμάται, και κυρίως να πληροφορούνται οι αγνοούσες νεότερες γενιές, την αφετηρία του προβλήματος, η οποία ανευρίσκεται σε μία από τις σκοτεινότερες σελίδες της «ένδοξης» ιστορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και στην εν συνεχεία εθελόδουλη αδράνεια των λοιπών πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας. Και αυτό γιατί απουσιάζει παντελώς η επιβαλλόμενη αναγνώριση του εγκλήματος όπως και η αναγκαία συστηματική επιστημονική κατάρριψη του μύθου του μακεδονικού έθνους (παρά την απέλπιδα ενημερωτική, ηρωική θα έλεγα, ατομική προσπάθεια κάποιων γρηγορούντων ιδιωτών, όπως οι κκ. Μάρτης, Κωφός, Καργάκος, Βοκοτόπουλος, Μέρτζος, της Ακαδημίας, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών).
Υπενθυμίζω:.....
Κανείς δεν θέλει να θυμάται, και κυρίως να πληροφορούνται οι αγνοούσες νεότερες γενιές, την αφετηρία του προβλήματος, η οποία ανευρίσκεται σε μία από τις σκοτεινότερες σελίδες της «ένδοξης» ιστορίας του Κομμουνιστικού Κόμματος, αλλά και στην εν συνεχεία εθελόδουλη αδράνεια των λοιπών πολιτικών δυνάμεων της χώρας μας. Και αυτό γιατί απουσιάζει παντελώς η επιβαλλόμενη αναγνώριση του εγκλήματος όπως και η αναγκαία συστηματική επιστημονική κατάρριψη του μύθου του μακεδονικού έθνους (παρά την απέλπιδα ενημερωτική, ηρωική θα έλεγα, ατομική προσπάθεια κάποιων γρηγορούντων ιδιωτών, όπως οι κκ. Μάρτης, Κωφός, Καργάκος, Βοκοτόπουλος, Μέρτζος, της Ακαδημίας, της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών).
Υπενθυμίζω:.....
Η Σοβιετική Ενωση, συνεχιστής του ονείρου του Πανσλαβισμού, που επιδιώκει και την έξοδο των Σλάβων στις ελληνικές θάλασσες, χρησιμοποιώντας την υποταγμένη σε αυτήν Κομμουνιστική Διεθνή υποχρέωσε το ΚΚΕ να αποδεχθεί και σε κάποια φάση (τέλη Κατοχής και πρώτη μεταπολεμική περίοδος) ακόμη και διά των όπλων να υποστηρίξει τη δημιουργία της Λαϊκής Σλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, η οποία θα περιελάμβανε και την ελληνική Μακεδονία. Σε όσους το αγνοούν οι μετέχοντες στην Κομμουνιστική Διεθνή προέτασσαν ακόμη και του εθνικού τους συμφέροντος τις ανάγκες και τις επιταγές του κομμουνιστικού διεθνισμού. Αρα αφού η Κομμουνιστική Διεθνής (διάβαζε: ο Στάλιν και φυσικά ο Τίτο) ήθελαν τη δημιουργία της Λαϊκής Σλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας, το ΚΚΕ όφειλε να υποκύψει. Και αυτό έπραξε, ακόμη και διά των όπλων. Δυστυχώς η κατεστημένη ιστορία απαγορεύει να τα θυμόμαστε αυτά.
Από την άλλη πλευρά η μεταγενέστερη σύγκρουση του Τίτο με τον Στάλιν και η εύλογη στήριξη της Δύσης στον αποστάτη υποχρέωσε την Ελλάδα να παραβλέπει τις επεκτατικές βλέψεις του γιουγκοσλάβου Στρατάρχη στα εδάφη της Μακεδονίας μας. Ετσι, για να μην ενοχλήσουμε τον Τίτο και τις στρατηγικές επιδιώξεις των Δυτικών στην αναμέτρησή τους με το κομμουνιστικό μπλοκ, αφήσαμε μια σλαβική μειονότητα με φιλοδοξίες ανατρέχουσες σε αλλότριο ιστορικό παρελθόν από την άσχετη προς αυτήν ελληνική Μακεδονία να μετατραπεί σε ιδιαίτερη εθνική οντότητα. Πάντα πρόθυμοι ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες επιστρατεύθηκαν για να προσκομίσουν ή και να κατασκευάσουν τις σχετικές αποδείξεις, ενώ η ελληνική πλευρά εθελοτυφλούσα και με το ανεύθυνο επιχείρημα ότι «δεν υφίσταται Μακεδονικό» αδιαφόρησε και δεν αντέταξε μεθοδευμένη απομυθοποιητική προσπάθεια με επιστημονική επιχειρηματολογία και με διεθνή εκστρατεία αντίκρουσης των Σλαβομακεδόνων. Αντίθετα ανέχθηκε, αν δεν διευκόλυνε, την Αριστερά και τους κολαούζους της ιστορικούς να πολεμούν - το πράττουν ακόμη και σήμερα - όσους είχαν την εθνική ευαισθησία αλλά και τη διορατικότητα να προειδοποιήσουν για τους κινδύνους από τα σχέδια του Τίτο και των πανσλαβιστών του υπαρκτού σοσιαλισμού. Και ακόμη, να τους στιγματίζουν ως ρομαντικούς εθνικιστές και καπήλους υπερπατριώτες (δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί και παρέχουν άλλοθι στους γραικύλους της Αριστεράς, αλλά και στους ανήκοντες τυφλοίς όμμασιν στη Δύση).
Το επιμελώς συγκαλυμμένο έγκλημα της κομμουνιστικής και της συνοδοιπορούσας Αριστεράς και η εθελοτύφλωση μέχρις εθελοδουλείας των λοιπών πολιτικών παρατάξεων οδήγησαν στο σημερινό ημέτερο ιλαροτραγικό αδιέξοδο και στην παγκόσμια σχεδόν αναγνώριση του σλαβικού αυτού κράτους ως δικαιούχου της ονομασίας Μακεδονία.
Από την άλλη πλευρά η μεταγενέστερη σύγκρουση του Τίτο με τον Στάλιν και η εύλογη στήριξη της Δύσης στον αποστάτη υποχρέωσε την Ελλάδα να παραβλέπει τις επεκτατικές βλέψεις του γιουγκοσλάβου Στρατάρχη στα εδάφη της Μακεδονίας μας. Ετσι, για να μην ενοχλήσουμε τον Τίτο και τις στρατηγικές επιδιώξεις των Δυτικών στην αναμέτρησή τους με το κομμουνιστικό μπλοκ, αφήσαμε μια σλαβική μειονότητα με φιλοδοξίες ανατρέχουσες σε αλλότριο ιστορικό παρελθόν από την άσχετη προς αυτήν ελληνική Μακεδονία να μετατραπεί σε ιδιαίτερη εθνική οντότητα. Πάντα πρόθυμοι ιστορικοί και άλλοι επιστήμονες επιστρατεύθηκαν για να προσκομίσουν ή και να κατασκευάσουν τις σχετικές αποδείξεις, ενώ η ελληνική πλευρά εθελοτυφλούσα και με το ανεύθυνο επιχείρημα ότι «δεν υφίσταται Μακεδονικό» αδιαφόρησε και δεν αντέταξε μεθοδευμένη απομυθοποιητική προσπάθεια με επιστημονική επιχειρηματολογία και με διεθνή εκστρατεία αντίκρουσης των Σλαβομακεδόνων. Αντίθετα ανέχθηκε, αν δεν διευκόλυνε, την Αριστερά και τους κολαούζους της ιστορικούς να πολεμούν - το πράττουν ακόμη και σήμερα - όσους είχαν την εθνική ευαισθησία αλλά και τη διορατικότητα να προειδοποιήσουν για τους κινδύνους από τα σχέδια του Τίτο και των πανσλαβιστών του υπαρκτού σοσιαλισμού. Και ακόμη, να τους στιγματίζουν ως ρομαντικούς εθνικιστές και καπήλους υπερπατριώτες (δυστυχώς υπάρχουν και αυτοί και παρέχουν άλλοθι στους γραικύλους της Αριστεράς, αλλά και στους ανήκοντες τυφλοίς όμμασιν στη Δύση).
Το επιμελώς συγκαλυμμένο έγκλημα της κομμουνιστικής και της συνοδοιπορούσας Αριστεράς και η εθελοτύφλωση μέχρις εθελοδουλείας των λοιπών πολιτικών παρατάξεων οδήγησαν στο σημερινό ημέτερο ιλαροτραγικό αδιέξοδο και στην παγκόσμια σχεδόν αναγνώριση του σλαβικού αυτού κράτους ως δικαιούχου της ονομασίας Μακεδονία.
Γιάννης Μαρίνος
Το παραπάνω άρθρο δημοσιεύτηκε στο Βήμα της Κυριακής την 2 Μαρ 2008 και αποτελεί κατά την γνώμη μου την πιο σοβαρή τοποθέτηση σε ότι αφορά την ιστορική περιληπτική διαδρομή του Μακεδονικού.
Το άρθρο του Γιάννη Μαρίνου συμπληρώνεται με το Ο Επιθετικός Προσδιορισμός
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.