Tου Αθανασιου Ελλις
Από την επομένη κιόλας της συνόδου κορυφής του Βουκουρεστίου, ο Σεπτέμβριος εμφανιζόταν ως η επόμενη φάση ουσιαστικών εξελίξεων στο θέμα των Σκοπίων. Αφού προηγήθηκε η προκήρυξη πρόωρων εκλογών στην ΠΓΔΜ και η εθνικιστική έξαρση της προεκλογικής περιόδου, ακολούθησαν η μανιώδης επιστολομανία του κ. Γκρούεφσκι και οι παντός είδους διεκδικήσεις, για να φθάσουμε αισίως στον Σεπτέμβριο.
Με αφετηρία τη συνάντηση του Μάθιου Νίμιτς με τους διαπραγματευτές των δύο χωρών την ερχόμενη Πέμπτη στη Νέα Υόρκη, εισερχόμαστε στην τελική ευθεία. Το τελευταίο δεκαήμερο του Σεπτεμβρίου προσφέρει ευκαιρίες και παγίδες. Στο περιθώριο της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ, ενδεχομένως, ο κ. Νίμιτς να επιδιώξει συνάντηση σε υψηλότερο πολιτικό επίπεδο καθώς θα βρίσκονται εκεί η Ντόρα Μπακογιάννη και η πολιτική ηγεσία των Σκοπίων.
Παρά τα εμπόδια που εμφανίζονται, ο μεσολαβητής του ΟΗΕ ετοιμάζεται να καταθέσει νέα πρόταση. Εάν καταλήξει στο «Βόρεια Μακεδονία» οι πιθανότητες αποδοχής είναι πολλές. Το πρόθεμα «Βόρεια», «Ανω», ή «Ορεινή» ανταποκρίνεται στην απαίτηση της Ελλάδας για γεωγραφικό προσδιορισμό, οικοδομεί την οριστική ονομασία της χώρας πάνω στη λέξη «Μακεδονία», δεν προσβάλλει τους Αλβανούς (όπως θα έκανε το «Σλαβομακεδονία») αλλά ούτε και όσους πολίτες της χώρας δεν διαμένουν στην πρωτεύουσα (όπως θα έκανε ίσως το «Δημοκρατία της Μακεδονίας–Σκόπια»), ενώ είναι μια ονομασία χρηστική για τη διεθνή κοινότητα (σε αντίθεση με ένα όνομα στα σλαβικά όπως το Republika Makodonija). Πρόκειται δε για σύνθετη ονομασία, η οποία πριν από μερικά χρόνια είχε ουσιαστικά γίνει αποδεκτή και από τις δυο χώρες.
Σε ό,τι αφορά την εθνική ταυτότητα και τη γλώσσα, αυτές δεν είναι αρμοδιότητα του ΟΗΕ και του μεσολαβητή, ο οποίος έχει επωμισθεί την επίλυση της μοναδικής εναπομείνασας διαφοράς που αφορά το όνομα. Σκοπός του κ. Νίμιτς είναι να λύσει υφιστάμενα προβλήματα, όχι να δημιουργήσει νέα. Διότι, εάν κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση, θα προκαλέσει όχι μόνο τους Ελληνες αλλά και τους Βούλγαρους. Ο μεσολαβητής μπορεί κάλλιστα να επισημάνει την ανάγκη σεβασμού της εθνικής ταυτότητας κάθε λαού, χωρίς να πάρει ο ίδιος θέση αφού δεν προβλέπεται από τη διαδικασία που υπηρετεί.
Τέλος, η σκέψη που φαίνεται να αιωρείται για μιαν ενδεχομένως μακρά μεταβατική περίοδο έως την οριστική υιοθέτηση της κοινώς αποδεκτής ονομασίας, ουσιαστικά περιπλέκει την εφαρμογή της λύσης και δεν μπορεί να γίνει αποδεκτή από την Αθήνα. Είναι κατανοητό ότι θα χρειασθεί ένα εύλογο χρονικό διάστημα, για να αλλάξουν τα διαβατήρια και άλλα έγγραφα. Ομως, για να συναινέσει η Ελλάδα στην ένταξη της γειτονικής χώρας στην Ε.Ε. και στο ΝΑΤΟ θα πρέπει να έχει ήδη τεθεί σε εφαρμογή η συμφωνία, δηλαδή να έχει αλλάξει η επίσημη ονομασία της χώρας, τόσο στους διεθνείς οργανισμούς όσο και στις διμερείς σχέσεις.
πηγή: Καθημερινή, 7-9-2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.