Τελικά είναι ψέμμα του Ιού το «Μακεντόν ορτοντόξ» του Μυριβήλη?

Γράφει ο Ιός στην Ελευθεροτυπία (23/10/2005) :

Η τάση διακριτού αυτοπροσδιορισμού ενισχύθηκε προ οδευτικά ως απάντηση στις αιματηρές προσηλυτιστικέ ς εκστρατείες Βουλγάρων, Ελλήνων και Σέρβων. Η πρώτη πανηγυρική διατύπωση της συγκρότησης ενός σύγχρονου, σλαβικού «μακεδονικού έθνους» γίνεται το 1903 από τον (γεννημένο στην Πέλλα των Γιαννιτσών) Κάρστε Μισίρκωφ. Για τις αντίστοιχες αποκρυσταλλώσεις στη βάση των τοπικών κοινωνιών, αποκαλυπτική είναι η διαπίστωση του Στράτη Μυριβήλη το 1917: «Αυτοί εδώ οι χωριάτες», γράφει για τους οικοδεσπότες του στη Βελούσινα, «δε θέλουν νάναι μήτε "Μπουλγκάρ", μήτε "Σρρπ", μήτε "Γκρρτς". Μοναχά "Μακεντόν ορτοντόξ"» («Η ζωή εν τάφω», 1η έκδοση [1924], επανέκδ. Αθήνα 1991, σ. 104-5).

Ένας φίλος μου διαβάζοντας το άρθρο μου Οι Μακεδόνες της Πηνελόπης Δέλτα και Στρατή Μυριβήλη μου έστειλε το φύλλο που γράφει την επίμαχη φράση .......

(κλικ στις εικόνες για μεγένθυση)

και από την έκδοση

(κλικ στις εικόνες για μεγένθυση)

Τι διαπιστώνει κανείς ?

ότι δεν υπάρχει η επίμαχη φράση...«Μακεντόν ορτοντόξ»

και άρα ότι ή ο Ιός πλαστογράφησε τον Μυ

ριβήλη ή η Εστία στην έκδοση του 1995 την αφαίρεσε.

Η απάντηση είναι δικιά σας.

Στο πραναφερθέν άρθρο μου ήμουν ξεκάθαρος σε ότι αφορά τους «Μακεντόν ορτοντόξ».

Και την ξαναβάζω.

Η απάντηση δίδεται μέσω της κοινωνικής επιστήμης. Ναι υπήρχε μία Σλαβική εθνότητα που μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα είχε ακαθόριστη εθνική συνείδηση και ρευστή ταυτότητα που κατοικοί εδώ και μερικούς αιώνες σε μέρος της σύγχρονης γεωγραφικής Μακεδονίας.
Ακολουθώντας τη διάκριση του Anthony Smith μεταξύ εθνοτικής κατηγορίας και εθνοτικής κοινότητας, μπο­ρούμε να πούμε ότι οι Σλαβόφωνοι αποτελού­σαν μια εθνοτική κατηγορία. Πρόκειται για πληθυσμούς που μπορούν να θεωρούνται ως πολιτισμικές συνομαδώσεις, αλλά χωρίς σαφή αίσθηση αυτοσυνειδησίας και συλλογικότητα Λείπει ο μύθος της κοινής καταγωγής, οι κοινές ιστορικές μνήμες, η αίσθηση της αλληλεγγύης και η πρόσδεση σε μια σαφώς προσδιορισμένη πατρίδα. Τέτοιες ομάδες χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες μπορούν να απορροφη­θούν από άλλες, ισχυρότερες ομάδες. Κατά τον Smith, όσο εντονότερα είναι τα χαρακτηριστικά που αναφέρθηκαν, τόσο ευκολότερη είναι η διαδικασία διαμόρφωσης μιας εθνοτικής κοινότητας.

Η Μακεδονία είναι σήμερα όρος καθαρά γεωγραφικός καί όχι εθνολογικός. Έθνος μακεδονικό ιδιαίτερο ούτε υπήρξε ποτέ, αφότου οι αρχαίοι Μακεδό­νες, μαζί με τις άλλες ελληνικές φυλές,ενσωματώθηκαν μέσα στον μεγάλο Ελληνι­σμό των αλεξανδρινών, ρωμαϊκών και βυζαντινών χρόνων, ούτε σήμερα είναι δυνατό να νοηθεί. Η θέληση τής Ιστορίας ήταν να βρεθεί σήμερα το έδα­φος τής μεγάλης αρχαίας Μακεδονίας μοιρασμένο σε τρεις λαούς, τούς Έλ­ληνες, Σλαβομακεδόνες και Βουλγάρους, και προσαρτημένο με σειρά διεθνών συνθηκών στα τρία αντίστοιχα βαλκανικά κράτη. Το φαινόμενο της ταυτότητας εξετάζεται τόσο με την ευρεία έννοια της διάκρισης μιας ομάδας ανθρώπων από άλλες με βάση ορισμένα κοινά πολιτισμικά χαρακτηριστικά όσο και με τη στενότερη έννοια της «εθνοτικής» ή της «εθνικής» ταυτότητας, που έχουν σημείο αναφοράς τα σύγχρονα έθνη και κράτη.

UPDATE (4 Ιαν 16:55)

Ένας αναγνώστης του blog  τελικά μας έστειλε την επίμαχη έκδοση.

(κλικ στην εικόνα για μεγένθυση)

καθώς και τις επίμαχες σελίδες

(κλικ στην εικόνα για μεγένθυση)

Τα σχόλια δικά σας. 

Εγώ θα τα ξαναεπαναλάβω αυτά που είπα και στον αναγνώστη μετά από την σχετική στιχομυθία που είχα μαζί του  στο μενού των σχολίων....

Η Εστία -και σε απάντηση του ερωτήματος μου - στις επόμενες επανεκδόσεις της, μετά το 1991 αφαίρεσε το «Μακεντόν ορτοντόξ» για λόγους που ξέρει μόνο αυτή. Προσωπικά καταδικάζω αυτήν την ενέργεια διότι δίνει πατήματα στους αποδομητές και προστάτες του γειτονικού εθνικισμού να λένε ότι θέλουν. Φυσικά η δικαιολογία των 7 αναθεωρημένων εκδόσεων από τον ίδιο τον Μυριβήλη που μπορεί να επικαλεστεί κάποιος πάλι για εμένα δεν το δικαιολογεί μιας και το «Η ζωή εν τάφω» έγινε γνωστό για το «Μακεντόν ορτοντόξ».