Ισλάμ, Κοράνι, Τζιχάντ, άπιστοι και πολυπολιτισμικότητα

Την προηγούμενη εβδομάδα στην Ελλάδα συνέβει ένα γεγονός που πρέπει πλέον να βάλει σε σκέψεις τους σκεπτόμενους Έλληνες. Οι μουσουλμάνοι κατέλαβαν δημόσιους χώρους  και  διακήρυξαν με την πρωτοβουλία τους όχι μόνο ότι είναι εδώ, αλλά και ότι είναι αποφασισμένοι να προβάλλουν δυναμικά τη δική τους θρησκευτικό-πολιτισμική ταυτότητα στον ελληνικό δημόσιο χώρο. Ένας από τους χώρους ήταν τα Προπύλαια όπου λόγω του «πανεπιστημιακού ασύλου ανομίας» που υπάρχει εκτέλεσαν   δημόσια προσευχή, στον χώρο που συμβολίζει τον νεοελληνικό διαφωτισμό. Θα με ρωτήσει κάποιος εδώ οι αναρχοφασίστες έδειραν τον πρύτανη, υπέστελλαν την Ελληνική σημαία και σήκωσαν την  αναρχοφασιστική, οι μουσουλμάνοι σε πείραξαν; Θα τους απαντούσα με εκνεύρισε το ίδιο μιας εκτός από την βεβήλωση του χώρου με την ανοχή του διαφθαρμένου κράτους έχουμε  πλέον και ανοικτή έκφραση ιερού πολέμου από του Ισλαμιστές όπως φαίνεται στην φωτογραφία, όπου φαίνεται πανό με τον   «πιστό και το τσεκούρι».

Έτσι με αφορμή αυτό το γεγονός, θα ήθελα να υπενθυμίσω στους φίλους και τις φίλες του blog μερικά πράγματα για το Ισλάμ, το κοράνι και τι λένε για τους άπιστους, δηλαδή όλους όσους δεν πιστεύουν στον μουσουλμανισμό.

Κοράνιο λοιπόν, είναι η συλλογή αναγνωσμάτων που περιέχουν τις αποκαλύψεις του…..

αγγέλου Γαβριήλ προς τον Μωάμεθ. Οι αποκαλύψεις γίνονταν προφορικώς και ανακοινώνονταν έπειτα πάλι προφορικώς από τον Μωάμεθ προς τούς πιστούς. Ένα μέρος τους καταγράφηκε κατά τη διάρκεια της ζωής του Μωάμεθ, ενώ στο σύνολο τους συντάχθηκαν επί των ημερών του πρώτου χαλίφη Αμπού Μπάκρ, άπό τό όποιο προήλθαν τα αντίγραφα.

Υπάρχουν όμως και στοιχεία, που διαδόθηκαν με την παράδοση, τη Sunna. Σούννα στην κυριολεξία είναι ο κανόνας βίου, άλλα η λέξι πήρε ειδική σημασία στη μουσουλμανική ορολογία σημαίνει τον τρόπο συμπεριφοράς και ενεργείας του Μωάμεθ, το έθος. Ο τρόπος ενεργείας του Μωάμεθ σε πλήθος επί μέρους περιστάσεων διατηρήθηκε παραδοσιακά από τούς Μουσουλμάνους και γι' αυτό η λέξι Σούννα σημαίνει ότι και η λέξι παράδοση. Η διήγηση, που περιέχει τον τρόπο ενεργείας του Μωάμεθ σε μια περίπτωση, ονομάζεται Hadith.

Τα Βασικά στοιχεία του Ισλάμ είναι πέντε, όπως τα καθόρισε ο ίδιος ο Μωάμεθ σύμφωνα με την παράδοση που διατηρείται στα Λόγια: Shaha-da, Salat ή Namaz. Zamat ή  Sadaga, Haji, Sawm, δηλαδή ομολογία πίστεως, προσευχή, ελεημοσύνη, ιεραποδημία, νηστεία. М' αυτήν τη σειρά τα θέτει στο στόμα του o Al-Bukhari.(Der Islam, 1931, σελ 16)

Ο τζιχάντ τώρα,  ο ιερός πόλεμος, γίνεται το έκτο καθήκον, που συνιστά εντατικό αγώνα στην οδό του θεού για την επικράτηση του Ισλάμ και του νόμου του θεοί σε όλη τη γη. Ο θεσμός αυτός στηρίζεται στην αρχή της θεοκρατίας. Έφ' όσον ο θείος και ο ανθρώπινος νόμος στο Μουσουλμανισμό είναι ένας, έφ' όσον επίσης θρησκεία και πολιτεία ταυτίζονται, είναι εύλογο ότι ό πόλεμος τής πολιτείας είναι το ίδιο με τον πόλεμο της πίστεως,  είναι ιερός πόλεμος.

«Ο προφήτης δήλωσε- το Ισλάμ έχει οικοδομηθεί επάνω σε πέντε στοιχεία: επάνω στη μαρτυρία ότι δεν υπάρχει θεός πλην του Αλλάχ και ότι ο Μωάμεθ είναι ο απεσταλμένος του Αλλάχ (Rasul Allah), στην προσευχή, στην ελεημοσύνη, στην ιερά αποδημία στον Οίκο (της Μέκκας) και στη νηστεία κατά το μήνα ραμαζάν (Ramadan)».

Η λέξι τζιχάντ, πού στη λατινική γραφή μεταγράφεται από την αραβική ως Jihad ή Djihad ή  Gihad, προέρχεται από τη ρίζα Jahd ή Juhd, η οποία δηλώνει την ικανότητα για ενέργεια, τη δύναμη. Το ρήμα είναι Jahada, που σημαίνει αγωνίζομαι, και το ουσιαστικό του Jihad είναι ο εντατικός αγώνας, η προσπάθεια για αξιέπαινα έργα.(M. Muhammad Ali, the religion of Islam, σελ 545)

Το Κοράνιο είναι γεμάτο από εντολές του Αλλάχ για την επίδοση στον πόλεμο, κατά τρόπο σαφή και αναντίρρητο:

• «Φονεύετε τους απίστους όπου τους βρίσκετε»(Η Αγελάδα 2,191)
• «Πολεμάτε και φονεύετε τούς ειδωλολάτρες, όπου τους βρείτε»(Η Μετάνοια 9,5)
• «Όταν συναντάτε τους άπιστους, κτυπάτε και  σφάζετε τους»(Μωάμεθ Προφήτης 47,4)\
• «Ο Προφήτης είπε: “Αν ένας Μουσουλμάνος απαρνηθεί τη θρησκεία-του, σκοτώστε-τον.”» (Μπουχαρί:Τ4Β52Α260)
• «Θυμηθείτε οτι ο Κύριός σας ενέπνευσε τους αγγέλους (με το μήνυμα): “Είμαι μαζί-σας: δώστε αντοχή στους Πιστούς: Θα σπείρω τον τρόμο στις καρδιές των Απίστων: τσακίστε τους λαιμούς-τους, και σακατέψτε τα ακροδάχτυλά τους.”» (Κοράνι, 8:12)
• «Ω πιστοί! όταν συναντήσετε τους απίστους στη μάχη, ποτέ μη στρέψετε τα νώτα-σας σ’ αυτούς. Αν κανείς στρέψει τα νώτα σ’ αυτούς μια τέτοια μέρα — εκτός αν πρόκειται για στρατηγική κίνηση του πολέμου, ή για υποχώρηση προς μια στρατιωτική μονάδα (δική-του) — στρέφει επάνω-του την οργή του Αλλάχ, και κατοικία-του είναι η Κόλαση.» ( Κοράνι, 8:15–16)
• «Ω Προφήτη, παρώτρυνε τους πιστούς να δώσουν μάχη. Αν υπάρχουν είκοσι αποφασισμένοι ανάμεσά σας θα κατατροπώσουν διακόσιους; αν υπάρχουν εκατό τότε θα σκοτώσουν χίλιους απίστους, γιατί αυτοί είναι άνθρωποι που δεν καταλαβαίνουν.» (Κοράνι 8:65)
• «Επομένως, όταν συναντάτε τους απίστους (στη μάχη), τσακίστε τους λαιμούς-τους· αργότερα, όταν θα τους έχετε πλήρως καθυποτάξει, δέστε-τους γερά: μετά (είναι ώρα για) είτε γενναιοδωρία είτε λύτρα: μέχρις ότου ο πόλεμος τα φέρει όλα εις πέρας. Έτσι (διατάσσεστε): αλλά αν ήταν Θέλημα του Αλλάχ, ασφαλώς θα μπορούσε να τους τιμωρήσει (ο Ίδιος); αλλά (σας αφήνει να μάχεστε) για να σας δοκιμάσει.» (Κοράνι 47:4)
• «Πολεμήστε εκείνους που δεν πιστεύουν στον Αλλάχ, ούτε στην Ημέρα της Κρίσεως, ούτε θεωρούν απαγορευμένο εκείνο που έχει απαγορεύσει ο Αλλάχ και ο Αγγελιοφόρος-Του, ούτε παραδέχονται τη θρησκεία της Αλήθειας, (ακόμη κι αν είναι) απ’ τους Ανθρώπους του Βιβλίου, [Χριστιανοί και Εβραίοι] μέχρις ότου πληρώσουν το φόρο υποταγής, κ’ αισθάνονται καθυποταγμένοι.» (Κοράνι 9:29)
• «Μου άρεσε η τιμωρία που επιβλήθηκε στους απίστους. Το να τους σκοτώνεις ήταν γλυκύτερο από πιοτό. Καλπάσαμε ανάμεσά τους λαχανιάζοντας για τα λάφυρα. Με τη δυνατή φωνή του στρατού-μας, η ίλη του Αποστόλου προχώρησε στη σύρραξη.» (Ισχάκ:576)

Είναι και άλλα πολλά μιας και το Κοράνι είναι πλούσιο σε τέτοιες παραπομπές που δεν έχουν στόχο μόνο τους άπιστους αλλά και τις γυναίκες. Για τους Ισλαμιστές λοιπόν έπειτα έρχονται τα αγαθά που δεν ανήκουν σ' αυτόν τον κόσμο, αλλά στον κόσμο του Επέκεινα, στον Παράδεισο. Ο Μωάμεθ το βεβαιώνει από την πρώτη στιγμή στους οπαδούς του. Ένας από τούς Μεδινίτες, πού του δήλωσαν υποστήριξη στην κίνηση του, όταν για πρώτη φορά τόν συνάντησαν στη Μέκκα το 620, τον ρώτησε: «Και αν πεθάνουμε πολεμώντας για σένα, ποιό θα είναι το κέρδος μας;». Ή απάντηση του προφήτη ήταν: «Ο Παράδεισος»(E.M.Wherry, a comprehensive commentary on the Quaran, τ.1,σελ 80).

Η προσδοκία του Παραδείσου προϋποθέτει βεβαίως το ζήλο για το μαρτύριο, ό όποιος στην περίπτωση των Μουσουλμάνων έχει δυνατά θεμέλια. Και πρώτο από αυτά είναι ασφαλώς η πίστη στον ένα θεό και η αφοσίωση στον απεσταλμένο του, το Μωάμεθ, θα μπορούσαμε να πούμε ότι υπάρχουν τρία βοηθητικά στηρίγματα:

• Οι άγγελοι (Οίκος Ιμράν 3, 124-126)
• Αποδοχή της αρχής της  μοίρας ως προς το τέλος του θανάτου, του κισμέτ(Οίκος Ιμράν 3, 145)
• Η απονία του θανάτου στο τζιχάντ(Darimi, Sunan, σελ 205)

Αυτή είναι λοιπόν η πολυπολιτισμικότητα που ψήφισαν οι Αθηναίοι και οι Θεσσαλονικείς στις τελευταίες εκλογές. Διότι με την αποχή ψήφισαν εμμέσως την μαξιμαλιστική πολυπολιτισμικότητα. Ο καθηγητής του Χάρβαρντ και πρώην πλέον υπέρμαχος της πολυπολιτισμικότητας Robert  Putnam,  στην μεγάλη μελέτη του με θέμα την διαφορετικότητα(E Pluribus Unum: Diversity and Community in the Twenty-first Century) γράφει ότι «οι άνθρωποι στις διαφορετικές κοινότητες δεν εμπιστεύονται τον τοπικό δήμαρχο, δεν εμπιστεύονται το τοπικό τύπο, δεν εμπιστεύονται άλλους ανθρώπους και δεν εμπιστεύονται τα ιδρύματα».

Τα συμπεράσματα  λοιπόν δικά σας.

Βασική πηγή των παραπάνω είναι το βιβλίο του Ηλία Νικολακάκη «Τζιχαντ, ο ιερός πόλεμος του Ισλάμ»( Κυρομάνος, 1994)