Συνέντευξη στην Αγγελική Σπανού
makthes.gr/news
Μιλώντας στη «Μακεδονία της Κυριακής»(3-4-2011), υποστηρίζει ότι, εάν η ετυμηγορία της Χάγης επί της προσφυγής της ΠΓΔΜ δεν είναι θετική για την ελληνική πλευρά, θα κλονιστεί συθέμελα το πολιτικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε η πλέον ουσιαστική πλατφόρμα της διαχείρισης και επίλυσης και των προβλημάτων μας με τη Τουρκία (οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας).
Διαβάστε την συνέντευξη:
Η απόφαση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης σε σχέση με την προσφυγή της ΠΓΔΜ θα επηρεάσει τις διαπραγματεύσεις για το ζήτημα της ονομασίας;
Τι εννοείτε;
Η απόφαση της Χάγης μπορεί να έχει επιπτώσεις στα ελληνοτουρκικά;
Θα είχαμε πιθανότητες επιτυχίας;
Το πρόβλημα της ονομασίας
Υποστηρίζω ότι, για να δώσεις με επιτυχία έναν διπλωματικό αγώνα, πρέπει να πιστεύεις στο δίκαιο των θέσεών σου. Για να κερδίσεις μια μάχη, πρέπει να πιστεύεις σε αυτήν. Το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης έχει επανειλημμένα αποφανθεί ότι γνωμοδοτεί και αποφασίζει με βάση το Δίκαιο. Όμως, οι αποφάσεις του είναι δεσμευτικές και έχουν σοβαρές και, σε ορισμένες περιπτώσεις, μη αναστρέψιμες πολιτικές συνέπειες. Η προσεκτική μελέτη του κεφαλαίου ΧΙΕ του Χάρτη των Ηνωμένων Εθνών, και δη του άρθρου 94 (παρ. 2), αρκεί για να δείξει ποιες μπορεί να είναι οι συνέπειες.
Αλήθεια, σε περίπτωση μη θετικής για την Ελλάδα εξέλιξης, έχουμε αντιληφθεί ότι, πέραν της υπόθεσης των Σκοπίων, κλονίζεται συθέμελα το πολιτικό υπόβαθρο στο οποίο στηρίχθηκε η πλέον ουσιαστική πλατφόρμα της διαχείρισης και επίλυσης και των προβλημάτων μας με τη Τουρκία (οριοθέτηση υφαλοκρηπίδας);
Υπάρχει περίπτωση επίλυσης του προβλήματος της ονομασίας στο ορατό μέλλον;
•Who is who. Ο κ. Μαλλιάς είναι ειδικός σύμβουλος του ΕΛΙΑΜΕΠ. Ήταν ο πρώτος επικεφαλής της ελληνικής διπλωματικής αποστολής στα Σκοπιά (1995-1999). Εν συνεχεία υπηρέτησε ως πρέσβης στα Τίρανα (1999-2000). Διετέλεσε διευθυντής Βαλκανικών Υποθέσεων του ΥΠΕΞ (2000-2005) και πρέσβης στην Ουάσιγκτον (2005-2009).
Δύο γενιές Ελλήνων, από το 1974 και μετά, έχουμε γαλουχηθεί με την εθνική θέση, ή μάλλον με το εθνικό πολιτικό πλαίσιο αρχών, ότι το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης συνιστά την καλύτερη ή μάλλον τη μοναδική, την αποκλειστική διέξοδο και λύση στα προβλήματα που μας απασχολούν. Κυρίως με την Τουρκία. Προς αποφυγήν, δε, παρερμηνειών, αναφέρομαι στο θέμα της παραπομπής για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας. Το 1976 φτάσαμε κοντά στην υπογραφή του απαιτούμενου συνυποσχετικού. Λόγω υπαναχώρησης, τότε, της Τουρκίας, το θέμα δεν προχώρησε.
Είμαστε δύο γενιές διπλωματών, στρατιωτικών, δημοσιογράφων και διανοούμενων που υπηρέτησαν και υπηρετούμε αυτό το δόγμα: Της πρωτοκαθεδρίας του Διεθνούς Δικαίου, που για πρώτη φορά καθιερώθηκε με το σύνταγμα του 1975.
Γιατί τα λέγω όλα αυτά; Για να σημειώσω την απορία μου που δεν αξιοποιήσαμε την ευκαιρία να προσφύγουμε εμείς πρώτοι στη Χάγη. Την εισήγηση αυτή είχα υποβάλει, μεταξύ άλλων, ήδη από το καλοκαίρι του 2007 από την Ουάσιγκτον. Σε ανύποπτο, δηλαδή, χρόνο. Θα είχαμε και το πλεονέκτημα του απόλυτου αιφνιδιασμού, ενόψει μάλιστα και της συναντήσεως κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι. Την επανέλαβα σε όποιον είχε διάθεση να ακούσει -και δεν είναι πολλοί- στο υπουργείο Εξωτερικών όταν επέστρεψα στην Αθήνα το καλοκαίρι του 2009. Την επαναλαμβάνω έκτοτε τακτικά προς τους αρμοδίους, πράγμα που έκανα και πολύ πρόσφατα, πριν από την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας ενώπιον του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Πιστεύω ότι ακόμη και τη στιγμή αυτή η Ελλάδα έχει τον πολιτικό χρόνο και τη δυνατότητα να καταθέσει δική της προσφυγή κατά της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας για σειρά παραβιάσεων των άρθρων που συνιστούν τον σκληρό πυρήνα, τις θεμελιώδεις διατάξεις της Ενδιάμεσης Συμφωνίας. Ενδεικτικά αναφέρω τα διαλαμβανόμενα στο προοίμιο και στα άρθρα Α3, 4, 6, 7, Β9 (2).
Γνωρίζω ότι αυτά που σας λέω θεωρούνται αιρετικά ή μάλλον ενοχλητικά. Και έτσι αντιμετωπίστηκαν μέχρι σήμερα.
Με ανησυχεί το γεγονός ότι η Ελλάδα εμφανίζεται, στην καλύτερη περίπτωση, ως ο προβληματικός και δύστροπος γείτονας και, στη χειρότερη, ως ο εχθρός. Νομίζω ότι χάνουμε τη νέα γενιά στη γειτονική μας χώρα, πράγμα που οι κυβερνήσεις στην Αθήνα δείχνουν να μην το αντιλαμβάνονται. Όταν οι νέοι στην ΠΓΔΜ στα μαθητικά και στα φοιτητικά τους χρόνια, αλλά και στις στρατιωτικές ακαδημίες, διδάσκονται ότι η Ελλάδα είναι ή, εν πάση περιπτώσει, συμπεριφέρεται κατά τρόπο εχθρικό, πώς θέλετε να αλλάξουν προσλαμβάνουσες παραστάσεις και συμπεριφορά όταν γίνονται στρατιωτικοί, διπλωμάτες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί; Όταν δρουν ως ενεργοί πολίτες;
Ορισμένοι από εμάς, που έχουμε ασχοληθεί σε βάθος, συνεχώς και συστηματικά, την τελευταία εικοσαετία με το ζήτημα, επισημαίνουμε την ανησυχητική αυτή διάσταση. Για μένα, και το υπογραμμίζω αυτό μέσα από τη «ΜτΚ», η συγκεκριμένη διάσταση των σχέσεών μας με τη νέα γενιά Σλαβομακεδόνων είναι επείγον ζήτημα. Τολμώ, δε, να πω ότι είναι πλέον θέμα και εθνικής ασφαλείας για την Ελλάδα. Τη θέση αυτή επανειλημμένα την είχα διατυπώσει υπηρεσιακά όταν ήμουν εν ενεργεία πρέσβης και τη διατυπώνω σε κάθε ευκαιρία που μου δίδεται. Δεν αποκομίζω την εντύπωση ότι έχει συνειδητοποιηθεί επαρκώς η σημασία της. Χρειάζεται άμεση ενεργοποίηση των υφιστάμενων διαύλων επικοινωνίας σε επίπεδο κοινωνίας των πολιτών. Σε επίπεδο πανεπιστημίων, κοινωνικών φορέων, τοπικών επιχειρηματικών ενώσεων και επιμελητηρίων, τοπικής αυτοδιοίκησης, ενώσεων δημοσιογράφων.
Δυστυχώς, η ζημιά που έχει προκαλέσει η κυβέρνηση Γκρούεβσκι, δηλητηριάζοντας και φανατίζοντας τη νεολαία στη γειτονική μας χώρα με μία άνευ προηγουμένου αρνητική προβολή της εικόνας της Ελλάδας, ως του κατεξοχήν κακού γείτονα, θα διαρκέσει περισσότερο της δικής του παραμονής στον πρωθυπουργικό θώκο. Αυτή η διαπίστωση συνδέεται επίσης με την κινούμενη μεταξύ σοβαρού και γελοίου συνειδητή πολιτική αρχαιολατρίας και αρχαιοκαπηλίας που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση των Σκοπιών.
Ορθώς αξιοποιούμε και εκμεταλλευόμαστε τις γελοίες εκφάνσεις της πολιτικής αυτής, που μόνο ζημιά έχει προκαλέσει τα τελευταία χρόνια στη διεθνή εικόνα και τη θέση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας. Ταυτόχρονα, έτσι ενεργώντας, διευκολύνουμε την προώθηση, σε κάποιο βαθμό βέβαια, των θέσεών μας. Και αυτό το λέγω μετά λόγου γνώσεως, λόγω και της πρόσφατης θητείας μου ως πρέσβη της Ελλάδας στην Ουάσιγκτον. Ακόμη και οι θερμότεροι και ισχυρότεροι υποστηρικτές των Σκοπιών επισημαίνουν στον Γκρούεβσκι και τους περί αυτόν ότι με την πολιτική αυτή χάνουν αξιοπιστία.
Επιτρέψτε μου καταρχάς να σημειώσω ότι η σημερινή κυβέρνηση της ΠΓΔΜ δεν έχει δείξει ούτως ή άλλως ότι επιθυμεί να έχει σχέσεις φιλικές με την Ελλάδα. Οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί δεν κρίνονται και δεν αξιολογούνται από τα λόγια τους αλλά από τα έργα τους, από τις πράξεις και τις παραλείψεις τους. Δεν κρίνονται από τις προθέσεις αλλά από το αποτέλεσμα. Άλλωστε, οι πλέον αρνητικές πράξεις και δράσεις έχουν γίνει με τον μανδύα των καλύτερων προθέσεων.
Η κυβέρνηση του πρωθυπουργού Νικόλα Γκρούεβσκι διακρίνεται από την καλλιέργεια στα εσωτερικά δρώμενα ενός πρωτόγονου για τα ευρωπαϊκά πράγματα λαϊκισμού και αυταρχισμού, τον οποίο, για το μεγαλύτερο διάστημα της θητείας του, συνοδεύει με ένα εξίσου πρωτόγονο και παρωχημένο εθνικισμό που εδράζεται εξολοκλήρου στον αλυτρωτισμό.
Η εχθρική κατά της Ελλάδας προπαγάνδα συνεχίζεται αμείωτη. Και τούτο, παρά το γεγονός ότι από τον Οκτώβριο του 2009 μέχρι σήμερα οι πρωθυπουργοί Παπανδρέου και Γκρούεβσκι έχουν συναντηθεί οκτώ ή εννέα φορές.
Λίγες μέρες πριν από την τελευταία τους συνάντηση, ο κ. Γκρούεβσκι, ο πρόεδρος Ιβανόφ και άλλοι αξιωματούχοι είχαν μιλήσει απαξιωτικά για την Ελλάδα. Η συμπεριφορά αυτή δεν συνιστά παράβαση της Ενδιάμεσης Συμφωνίας; Η χρήση της σημαίας με το δεκαεξάκτινο αστέρι (αστέρι της Βεργίνας) σε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις του Γκρούεβσκι και των λοιπών Σλαβομακεδόνων, μελών της κυβέρνησης των Σκοπίων, δεν συνιστά παραβίαση των κανόνων της Ενδιάμεσης Συμφωνίας;
Οι αλυτρωτικές διαθέσεις προκύπτουν επίσης από τις καθημερινές πράξεις και τις δηλώσεις της κυβέρνησης των Σκοπιών. Επίσης, από τον αμείωτο ρυθμό μη φιλικών προς την Ελλάδα ενεργειών που κατευθύνονται με συνεχείς οδηγίες του υπουργείου Εξωτερικών της ΠΓΔΜ. Εκείνο όμως που με ανησυχεί περισσότερο είναι ο τρόπος με τον οποίο αναδεικνύεται η Ελλάδα μέσα από το εκπαιδευτικό και επικοινωνιακό σύστημα της γείτονος.
Όπως θυμάστε κ. Σπανού, από τον περασμένο χρόνο, και συγκεκριμένα από τον Απρίλιο του 2010, μετέχοντας σε μια συζήτηση στην Αχρίδα που οργάνωσε το «Κανάλι Α1» των Σκοπίων -αυτό που προσπαθεί να φιμώσει ο κ. Γκρούεβσκι-, είχα διατυπώσει τη θέση -μάλιστα σε μία εποχή που συγκεκριμένοι διέρρεαν ότι επρόκειτο να βρεθεί λύση μέχρι τον Σεπτέμβριο του 2010- ότι ο σημερινός πρωθυπουργός της ΠΓΔΜ δεν πρόκειται να συμφωνήσει σε μία αμοιβαία αποδεκτή λύση η οποία θα σέβεται και θα ανταποκρίνεται στο πλαίσιο αρχών που προωθεί η Ελλάδα. Ήτοι, σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό που θα ισχύει έναντι όλων (erga omnes).
Όπως προκύπτει άλλωστε και από την συνειδητά ελλιπή ενημέρωση που κάνει κεκλεισμένων των θυρών τόσο στους κυβερνητικούς του εταίρους όσο και στην αντιπολίτευση, ουδέποτε άφησε να διαφανεί ότι βρισκόμαστε κοντά σε λύση. Ουδέποτε εξετίμησε ή αποτίμησε με ειλικρίνεια τις χειρονομίες της ελληνικής πλευράς και, πρόσφατα, του πρωθυπουργού κ. Παπανδρέου. Πριν από έναν μήνα, μάλιστα -δεν θυμάμαι τη στιγμή αυτή εάν ήταν ο κ. Γκρούεβσκι ή ο κ. Μιλόσοσκι- είχαν το θράσος να πουν ότι οι διμερείς υψηλού επιπέδου συναντήσεις δεν έχουν πια νόημα εφόσον -αυτό ήταν το νόημα- η Ελλάδα διατηρεί τις θέσεις της.
Ο κ. Γκρούεβσκι κερδίζει πολιτικό χρόνο, παραμένει ισχυρός κατά τις σφυγμομετρήσεις και βαδίζει προς τις εκλογές -απόλυτα προβλέψιμη κίνηση- με σοβαρές πιθανότητες να βγει και πάλι, για τρίτη συνεχή φορά, το VMRO πρώτο κόμμα. Συνεπώς, δεν μπορούμε να αναμένουμε εξελίξεις μέχρι να σχηματιστεί η νέα κυβέρνηση.
Τα λόγια και τα έργα των πολιτικών ηγεσιών μας πρέπει να κατατείνουν στη στήριξη της ελληνικής επιχειρηματολογίας στη Χάγη αλλά και εκτός αυτής. Να την ενισχύουν και να την υπενθυμίζουν και όχι να την αποδυναμώνουν. Το επόμενο εξάμηνο, μέχρις ότου εκδοθεί η απόφαση του δικαστηρίου, είναι ιδιαιτέρα κρίσιμο.
.
http://www.state.gov/g/drl/rls/hrrpt/2010/eur/154427.htm
ΑπάντησηΔιαγραφή2010 Human Rights Report: Greece
Bureau of Democracy, Human Rights, and Labor
2010 Country Reports on Human Rights Practices
April 8, 2011
[...]
The law requires that radio and television stations broadcast primarily in Greek and that radio stations broadcast 24 hours a day. It sets minimum capitalization requirements and numbers of employees. Members of the Muslim minority in Thrace stated that the law discriminated against smaller, independent, Turkish-language stations. In 2009 the Western Thrace Minority University Graduates Association reported that the government had begun to enforce the law, with one Turkish-language radio station receiving a violation notice for broadcasting in Turkish only.
[...]
The law provides for freedom of association; however, the government continued to place legal restrictions on the names of associations of nationals who claimed to be of “Macedonian” ethnic origin or that included the term “Turkish” (see section 6, National/Racial/Ethnic Minorities).
During the year international organizations and NGOs expressed concern that the government’s practice with regard to association names violated freedom of association. The ECHR ruled in October 2008 against the government’s 1998 denial of registration to the organization “Home of Macedonian Culture.” However, despite this ruling the Supreme Court in June 2009 upheld an earlier appeals court decision that denied the group registration; the group had not been registered by year’s end.
In September 2009, the Appeals Court of Thrace rejected the application of the “Turkish Union of Xanthi” for legal recognition despite a March 2008 ECHR ruling that the country was violating the freedom of association of the Muslim minority by refusing to recognize the organization. The ECHR had also ruled against the government’s refusal to register the “Cultural Association of Turkish Women of Rodopi.” The ECHR upheld its decision in October 2008 following the government’s appeal. In December 2008 the “Turkish Union of Xanthi” returned to court to seek recognition in line with the ECHR decision. Upon rejecting the petition, the Appeals Court of Thrace stated that the ECHR’s ruling was not binding, the ECHR had neglected to consider “political” factors in its decision, Article 12 of the Union’s statute, which deals with “Monitoring of Members’ National and Social Beliefs” was in violation of Article 5 of the Greek constitution (an issue not addressed in the ECHR ruling). The case was awaiting Supreme Court’s decision at yearend.
[...]
[...]
ΑπάντησηΔιαγραφήA number of citizens identified themselves as Turks, Pomaks (Slavic-speaking Muslims), Vlachs (a Balkan minority group speaking a dialect of Romanian), Roma, Arvanites (Orthodox Christians who speak a dialect of Albanian), or Macedonians. Some members of these groups sought to be identified officially as “minorities” or “linguistic minorities.” The government considers the 1923 Treaty of Lausanne as providing the exclusive definition of minorities in the country and defining their group rights. Accordingly, the government recognizes only a “Muslim minority.”
Although the government does not confer official status on any indigenous ethnic group, nor recognize “ethnic minority” or “linguistic minority” as legal terms, it affirms an individual’s right of self-identification. However, many individuals who defined themselves as members of a “minority” found it difficult to express their identity freely and to maintain their culture. Use of the terms Tourkos and Tourkikos (“Turk” and “Turkish”) is prohibited in titles of organizations, although individuals legally may call themselves Tourkos. Associations with either term in their name were denied official recognition. To most ethnic Greeks, the words Tourkos and Tourkikos connote Turkish identity or loyalties, and many ethnic Greeks objected to their use by citizens of Turkish origin.
Pomak leaders filed a lawsuit against the local newspaper Millet (published in Turkish) for libel, calling for the newspaper to pay a total of 157,000 euros ($224,500) in damages to three different claimants. In April 2010 the Appeals Court of Thrace ordered the newspaper editors to pay a Pomak journalist 30,000 euros ($42,900) and a Christian researcher on Pomak issues 60,000 euros ($85,800). The then-head of the “Cultural Association of Pomaks” in Xanthi also sued the same newspaper for libel and was awaiting a court date. The newspaper owner responded he could not afford the compensation, and some claimants were considering additional legal options. A local Muslim mayor sued the same newspaper for libel. The case was heard in 2009 and the newspaper editor received a 15-month suspended sentence and was ordered to pay 4,000 euros ($5,720) compensation to the claimant. The editor appealed the decision and the appeal was pending. Thessaloniki media reported in 2008 that two editors of Millet received 12-month suspended sentences for inciting hatred against the Pomak community.
The government did not recognize the existence of a Slavic dialect, called “Macedonian” by its speakers in the northwestern area of the country. However, a small number of Slavic speakers insisted on identifying themselves as “Macedonian,” a designation that generated strong opposition from other citizens. These individuals claimed that the government pursued a policy designed to discourage the use of their language. Government officials and the courts denied requests by Slavic groups to identify themselves using the term “Macedonian,” stating that approximately 2.2 million ethnically (and linguistically) Greek citizens also use the term “Macedonian” to identify themselves.
The UN independent expert on minority issues, in a March 2009 report, urged the government to withdraw from the dispute over whether there is a “Macedonian” or a “Turkish” ethnic minority in the country. He advised focusing instead on protecting the rights to self-identification, freedom of expression, and freedom of association of those communities and on complying fully with the rulings of the ECHR that associations should be allowed to use the words “Macedonian” and “Turkish” in their names and to express their ethnic identities freely. The independent expert found that those identifying themselves as ethnic Macedonians continued to report discrimination and harassment. Representatives of this minority claimed they were denied the right to freedom of association, citing unsuccessful efforts since 1990 to register the organization “Home of Macedonian Culture” in Florina.
QUOTE 4.48 The government did not recognize the existence of a Slavic dialect, called “Macedonian” by its speakers REPLY THE GREEK CITIZENS SPEAKERS OF THIS SLAVIC IDIOMA CALL IT "ENTOPIA" SO IF SOME OTHER SLAV SPEAKERS WANT TO IDENTIFY PRIVATELY THEIR SELF AS NON GREEKS BY GENUS THEY CAN CALL IT SLAVMACEDONIAN IDIOMA WE DONT HAVE PROBLEM BECAUSE THERE IS NO MACEDONIAN OR SLAVIC MINORITY IN GREECE (2)in the northwestern area of the country. However, a small number of Slavic speakers insisted on identifying themselves as “Macedonian,”REPLY THOSE SLAV ORIGIN PEOPLE AND GREEK CITIZENS TODAY CAN NOT BE IDENDIFIED AS MACEDONIANS DIFERENT FROM GREEKS BECAUSE BEFORE SLAV'S ARRIVAL ΙΝ 7TH CENTURY AC IN BALKANS SOME OTHER PEOPLE (HELLENS) GREEKS BY GENUS (ETHNOS)POPULATED MAKEDONIA HELLENIC PROVINCE AND WERE IDENTIFIED UNTIL TODAY AS MAKEDONES IF THEY WANT CAN BE IDENTIFIED INDIVIDUALLY AS SLAVMACEDONIANS THE SO CALLED "MACEDONIAN NATION" DOES NOT EXIST HISTORICALY BUT IT WAS CREATED BY BULGARIANS INTELECTUALS IN 19TH CENTURY AS A SECOND BULGARIAN STATE WITH EXODUS TO AEGEAN SEA AFTER THE INCOMING OTTOMAN EMPIRE PARTITION ...A.B
ΑπάντησηΔιαγραφήQUOTE K MISIRKOV ON MACEDONIAN MATTERS ......"Last year, however, there were certain people who considered that the existence of such a society was quite unnecessary because there was no exclusively Macedonian nationality in Macedonia - only Serbs and Bulgarians - and since there were already Serb and Bulgarian student societies in St. Petersburg there was no need for a Macedonian one......Next, an answer should be given to the assertion that this is not the time to separate our interests from the general interests of Bulgaria and that such an action would be ill advised because; on the one hand, our strength lies in unification and, on the other hand, Bulgaria has made such great sacrifices for our liberation and will continue to do so.
ΑπάντησηΔιαγραφήThis statement is very complex and so each question should be answered individually.
What should be pointed out first is that we are not now breaking away from Bulgaria and so destroying an already existing whole, for we have already been separated and living apart for more than twenty-five years. It was others who divided us, creating for us and for the Bulgarians two different lives with different needs, and setting us in unequal positions. K.MISIRKOV ON MACEDONIAN MATERS CHAPTER Is there a need for Macedonian national scientific, scholarly and literary societies? COMMENT.....AS MISIRKOV NATIONAL HERO BOTH SKOPIANS AND BULGARIANS CLEARLY SAYS NO SLAVIC MACEDONIAN NATION OR NO ONE EXCLUSIVLY MACEDONIAN NATIONALITY WAS EXISTED BEFORE END 19TH CENTURY IN BALKANS BUT ONLY BULGARIANS OR SOUTH SLAVS SERBS SO BREAKING AWAY FROM BULGARIA AND CREATE ARTIFICIALLY A NEW SLAVIC NATION IN BALKAN WAS MISIRKOV AIM SO WHERE IS THE TRUE HISTORIC BASIS OF THIS NATION TO BE CALLED MACEDONIAN????? A.B
To ΠΑΣΟΚ αποκλειετε να χρησιμοποιηση την λογικη: "Η καλυτερη αμυνα ειναι η επιθεση"
ΑπάντησηΔιαγραφήΜην περιμενετε να προσφυγουμε εμεις στην Χαγη κατα των Σκοπιων