της νέας εποχής που ξημερώνει, για να μην πω ο λαθρομετανάστης αν αποβληθούμε και από την ΕΕ ή η τελευταία διαλυθεί λόγω του συστημικού οικονομικού-πολιτικού προβλήματος που την μαστίζει. Ο Andrew Heywood έχει πει ότι η παγκοσμιοποίηση και νεοφιλελευθερισμός πορεύονται χέρι με χέρι(Πολιτικές Ιδεολογίες, 2007, σελ 68).
Ο κοσμοπολιτισμός είναι μία πολιτική ιδεολογία που έχει ως σκοπό της εξάλειψη των εθνικών ταυτοτήτων και την εγκαθίδρυση μιας κοινώς πολιτικής πίστης(Heywood: 331). Αρωγός σε αυτό είναι η παγκοσμιοποίηση αλλά και ο νεοφιλελευθερισμός.
Δεν θα αναφερθώ σε τεχνικές λεπτομέρειες για το τι θα επακολουθήσει κατά την εφαρμογή του Νεοφιλελεύθερου οικονομικού προγράμματος από τους επιβλέποντες Υπουργούς και Βουλευτές. Τα έχουν πει και τα έχουν αναλύσει οικονομικοί επιστήμονες όπως ο γνωστός σε όλους μας Βασίληςς Βιλάρδος.
Η ουσία είναι ότι η μεταπολίτευση τελείωσε σήμερα και ξεκινάει μία εποχή: της αφάνισης του κοινωνικού κράτους και της μεσαίας τάξης όπου είναι ο κύριος στόχος των ελίτ(οικονομικής και πολιτικής).
Ξεχνάς και του Βαρουφάκη, ο οποίος δεν είναι ολύτε Καζάκης αλλά και ούτε από αυτούς που γίνανε ξαφνικά μνημονιοσπεσιλίστες.!!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.realpolitics.gr/index.php/archives/33420
Ο φιλελευθερισμός είναι βάση λειτουργίας των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ νεοφιλελευθερισμός είναι το ιδεολόγημα -ταυτόχρονα κοσμοπολίτικο και ηγεμονικό- που εκδηλώνεται ως αξίωση ηγεμονικής ισχύος.
Στα ασθενή-αδύναμα κράτη τα πιο ακραία υποπροϊόντα του νεοφιλελευθερισμού και του κοσμοπολίτικου αριστερού χώρου συγκλίνουν -συνήθως με μανδύα υποκριτικά, ωραιοποιημένα ή κενού περιεχομένου συνθήματα όπως «νέα εποχή», «παγκόσμια κοινωνία» και μεταεθνική εποχή- με σκοπό να
-υποβαθμίσουν και ενίοτε να καταπολεμήσουν τον θεσμό ελευθερίας του έθνους-κράτους και την αρχή της εθνικής ανεξαρτησίας,
-καταπολεμήσουν τις ιστορικές παραδόσεις,
-υποεκτιμήσουν τον ρόλο των συνόρων και της κρατικής κυριαρχίας στην διεθνή πολιτική, δ) να υπονομεύσουν κάθε ιδέα αντίστασης στον ηγεμονισμό-αναθεωρητισμό
- σχετικοποιήσουν την ανάγκη ανάπτυξης ισόρροπων σχέσεων με τις ισχυρότερες δυνάμεις με μουρμουρητά που υπονοούν πως είναι πεπρωμένο τα λιγότερο ισχυρά κράτη να υποτάσσονται στα πιο ισχυρά.
Αυτές οι ιδεολογικές διαστροφές σε ασθενείς κοινωνίες συνήθως συνοδεύονται από ασυναρτησίες και εξτρεμιστικές θέσεις που ακόμη και οι πιο ακραίοι αμερικανοί νεοφιλελεύθεροι δεν θα τολμούσαν να εκστομίσουν.
Τα παραπάνω είναι από ένα προφητικό άρθρο του καθηγητή Ήφαιστου.
Ακρίτα πολύ εύστοχες οι παρατηρήσεις σου, αλλά το κοινό σου είναι πολιτικά ανώριμο.
Μενέλαε δεν έχω κανένα κοινό. Όλοι μας είμαστε θυμωμένοι για αυτήν την κατάσταση αλλά ας προσέχουμε λιγάκι τις αντιδράσεις μας. Μην ξεχνάς έχω αναφερθεί πολλές φορές ότι σαν λαός έχουμε τους ηγέτες που μας αξίζουν. Αλλά όμως υπάρχει και η άλλη όψη του νομίσματος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πρωθυπουργός είναι γνωστό ότι είναι κοσμοπολίτης, πατριώτης των πολιτών του κόσμου. Ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός είναι το δώρο των κοσμοπολιτών προς τους λαούς και στα κράτη τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταπληκτικό άρθρο Μαζάουερ.
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.nytimes.com/2011/06/30/opinion/30mazower.html?pagewanted=print
"we are all small powers now, and once again Greece is in the forefront of the fight for the future"
@Ανώνυμος 8:55
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ο οικονομικός νεοφιλελευθερισμός είναι το δώρο των κοσμοπολιτών προς τους λαούς και στα κράτη τους."
Ίσως δεν κατάλαβα καλά αυτό που γράψατε.
Αλλά, ο κ. Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός για τους Έλληνες ή για τους άλλους; Ποιος πληρώνει το μισθό του; Ποιος είναι το αφεντικό του; Τέλος, ο κ. Παπανδρέου είναι Έλληνας πρώτα ή είναι "κοσμοπολίτης" πρώτα; Αρκετά με τη αφέλεια κάποιων ανθρώπων!
Akritas τι εννοεις "μιας νέας πολιτικής και πολιτειακής εποχής"?
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε 6:29, ο τρόπος οργάνωσης του κράτους, δηλαδή η μορφοποίηση της κρατικής εξουσίας είναι αυτό που γεννάει το πολίτευμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘεωρητικά λοιπόν έχουμε προεδρευόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία με 3 εξουσίες (εκτελεστική, νομοθετική και δικαστική).
Στην πράξη όμως το κράτος μας είναι το πιο διεφθαρμένο της Ευρώπης, είμαστε πρωταθλητές και στην δωροδοκία, οι πολιτικοί αλλά και οι επίορκοι δημόσιοι υπάλληλοι δεν τιμωρούνται, οι νόμοι ουδέποτε εφαρμόζονται και είναι φανερό ότι η πολιτική και πολιτειακή ηγεσία είναι «επιβλέποντες υπάλληλοι» των πολιτικών της Τρόικας. Άρα λοιπόν η δημοκρατία μας στην πράξη χρεωκόπησε.
Καταπληκτικό άρθρο Μαζάουερ αλλά ...
ΑπάντησηΔιαγραφήDear Editor(s),
I would like to comment on Mark Mazower's OpEd on Greece and its economic problems (June 29, 2011, Democracy's Cradle; Rocking the World). He takes the reader on a historical journey of Greece, which points to its global geopolitical importance. However, I take issue with his statement that the Greco-Turkish population exchanges in the 1920's were a model for future such actions by the Nazis.
This is wrong. The mutual and agreed upon exchanges were supervised by the League of Nations and culminated in the Treaty of Lausanne of 1923. Hitler used the Turkish persecution of the Armenians, Greeks, and Assyrians of Asia Minor and Pontus from a decade earlier as the model for the Holocaust. Only Turkey disputes this.
On the U.S. Holocaust Memorial Museum the following inscription by Hitler to his Wehrmacht commanders is inscribed:
"Who, after all, speaks today of the annihilation of the Armenians?"
Αναφέρεται στις περιπέτειες της Ελλάδας, όχι σε όλες τις χώρες της περιοχής, για να αρχίσει με Αρμένιους κ.λπ. Δεν γράφει σχολική ιστορία, θέτει διεθνές πλαίσιο αναφοράς. Φυσικά ένας π.χ. Πόντιος θέλει πάντα να ακούει τα δικά του, αλλά δεν μπορεί κάθε άρθρο να έχει 800 υποσημειώσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήIn the aftermath of the First World War, Greece again paved the way for Europe’s future. Only now it was democracy’s dark side that came to the fore. In a world of nation-states, ethnic minorities like Greece’s Muslim population and the Orthodox Christians of Asia Minor were a recipe for international instability. In the early 1920s, Greek and Turkish leaders decided to swap their minority populations, expelling some two million Christians and Muslims in the interest of national homogeneity. The Greco-Turkish population exchange was the largest such organized refugee movement in history to that point and a model that the Nazis and others would point to later for displacing peoples in Eastern Europe, the Middle East and India.
Όπως παντά ακριβής Ακρίτα, λέγοντας αλήθειες. Να συμφωνήσω ότι όλοι φταίμε -
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσωπικά ντρέπομαι ιδιαίτερα για τη γενιά μου (είμαι 37 χρονών) που είμαστε καλοαναθρέμενα μπεμπέδια με κανένα ιδανικό.... το μέλλον το παιδιών μας χθές υποθηκεύθηκε και εμείς κοιτάμε τι θα κάνουμε το ΣΚ... τι να πω, κάθε λαός και οι ηγέτες του....
@ Ανώνυμος 9:35 μ.μ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είμαι Πόντιος...
Απλά δεν θέλω τους άλλους να πιστεύουν ότι είμαστε υπεύθυνοι για τις ιδέες των Ναζί.
Φιλικά,
Max
Δημήτρη, δυστυχώς σαν λαός ή σαν Κοινωνία, όλα αυτά τα χρόνια δεν έχουμε μάθει την δεύτερη μεγαλύτερη αξία που έχει βγάλει ποτέ η ανθρωπότητα: την ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχοντας πλέον χάσει αυτήν, μιας και στην θέση της την αντικαταστήσαμε με την Φαυλότητα, χάνουμε και την πρώτη που είναι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ.
Χθες, όλος ο κόσμος παρακολουθούσε την Ελλάδα καθώς το κοινοβούλιό της ψήφισε ένα διχαστικό πακέτο μέτρων λιτότητας το οποίο θα μπορούσε να έχει κρίσιμες επιπτώσεις στο παγκόσμιο οικονομικό σύστημα. Ισως προκαλεί έκπληξη που αυτή η μικρή άκρη της χερσονήσου των Βαλκανίων συγκεντρώνει τόση προσοχή. Σκεφτόμαστε συνήθως την Ελλάδα ως την πατρίδα του Πλάτωνα και του Περικλή, με την πραγματική της σημασία να βρίσκεται βαθιά στην αρχαιότητα. Αλλά δεν είναι η πρώτη φορά που για να κατανοήσεις το μέλλον της Ευρώπης χρειάζεται να στραφείς μακριά από τις μεγάλες δυνάμεις στο κέντρο της ηπείρου και να κοιτάξεις προσεκτικά όσα συμβαίνουν στην Αθήνα. Τα τελευταία 200 χρόνια η Ελλάδα ήταν στην πρώτη γραμμή της εξέλιξης της Ευρώπης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη δεκαετία του 1820, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από την οθωμανική αυτοκρατορία, η Ελλάδα έγινε ένα πρώιμο σύμβολο δραπέτευσης από τη φυλακή της αυτοκρατορίας. Για τους φιλέλληνες, η παλιγγενεσία της αποτελούσε τον πιο ευγενή αγώνα. "Στο μεγάλο πρωινό του κόσμου", έγραψε ο Σέλεϊ στο ποιημά του "Ελλάς", "το μεγαλείο της Ελευθερίας τινάχθηκε και έλαμψε! " Η νίκη θα σήμαινε τον θρίαμβο της ελευθερίας όχι μόνο επί των Τούρκων αλλά και επί όλων των δυναστών που κρατούσαν υπόδουλους τόσο πολλούς ευρωπαίους. Γερμανοί, Ιταλοί, Πολωνοί και Αμερικανοί έτρεξαν να πολεμήσουν υπό την γαλανόλευκη σημαία της Ελλάδας για χάρη της δημοκρατίας. Και μέσα σε μια δεκαετία, η χώρα κέρδισε την ελευθερία της.
Στη διάρκεια του 20ου αιώνα ο ριζοσπαστικός νέος συνδυασμός της συνταγματικής δημοκρατίας και του εθνικισμού που ενσάρκωσε η Ελλάδα εξαπλώθηκε στην ήπειρο και κορυφώθηκε στην "ειρήνη που τερμάτισε κάθε ειρήνη" στο τέλος του Α' Παγκοσμίου Πολέμου, όταν τρεις αυτοκρατορίες, η οθωμανική , εκείνη των Αψβούργων και η ρωσική, κατέρρευσαν και αντικαταστάθηκαν από έθνη-κράτη.
Μετά τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο, η Ελλάδα άνοιξε και πάλι τον δρόμο για το μέλλον της Ευρώπης. Μόνο που τώρα ήταν η σκοτεινή πλευρά της δημοκρατίας που βγήκε στο προσκήνιο. Σε έναν κόσμο εθνικών κρατών, εθνοτικές μειονότητες όπως ο μουσουλμανικός πληθυσμός της Ελλάδας και οι ορθόδοξοι χριστιανοί της Μικράς Ασίας ήταν μια συνταγή για διεθνή αστάθεια. Στις αρχές της δεκαετίας του 1920, έλληνες και τούρκοι ηγέτες αποφάσισαν να ανταλλάξουν τους μειονοτικούς πληθυσμούς τους, εκτοπίζοντας περί τα δύο εκατομμύρια χριστιανούς και μουσουλμάνους προς χάριν της εθνικής ομοιογένειας.
Η ελληνο - τουρκική ανταλλαγή των πληθυσμών ήταν η μεγαλύτερη οργανωμένη μετακίνηση προσφύγων στην ιστορία μέχρι τότε και μοντέλο που οι ναζιστές και άλλοι θα το επικαλούνταν αργότερα για να εκτοπίσουν ανθρώπους στην ανατολική Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και την Ινδία.
Είναι ειρωνικό, λοιπόν, που η Ελλάδα ήταν επίσης στην πρωτοπορία της αντίστασης στους ναζιστές. Τον χειμώνα του 1940-41, ήταν η πρώτη χώρα που αντεπιτέθηκε αποτελεσματικά κατά των δυνάμεων του Αξονα, ταπεινώνοντας τον Μουσολίνι στον ελληνο - ιταλικό πόλεμο ενώ η υπόλοιπη Ευρώπη επευφημούσε την Ελλάδα. Και πολλοί χειροκρότησαν πάλι λίγους μήνες αργότερα όταν ένας νεαρός αριστερός αντιστασιακός ονόματι Μανώλης Γλέζος σκαρφάλωσε στην Ακρόπολη ένα βράδυ με έναν φίλο και κατέβασαν τη σημαία με την σβάστικα που οι Γερμανοί είχαν πρόσφατα υψώσει. Σχεδόν 70 χρόνια αργότερα, η ελληνική αστυνομία θα έριχνε δακρυγόνα στον κ. Γλέζο ο οποίος διαδήλωνε κατά του προγράμματος λιτότητας.
Αλλά στο τέλος, η Ελλάδα υπέκυψε στη γερμανική κατοχή. Η κυριαρχία των ναζιστών έφερε μαζί της την πολιτική κατάρρευση, την μεγάλη πείνα, και μετά την απελευθέρωση, την βύθιση της χώρας σε έναν εμφύλιο πόλεμο ανάμεσα στις κομμουνιστικές και τις αντικομμουνιστικές δυνάμεις.
Μόλις λίγα χρόνια μετά την ήττα του Χίτλερ, η Ελλάδα βρέθηκε ξανά στο επίκεντρο της ιστορίας, ως μέτωπο του Ψυχρού Πολέμου. Το 1947, ο πρόεδρος των ΗΠΑ Χάρι Τρούμαν χρησιμοποίησε τον κλιμακούμενο εμφύλιο στην Ελλάδα για να πείσει το Κογκρέσο να στηρίξει το Δόγμα Τρούμαν και την ειρηνική δέσμευση αμερικανικών πόρων για τον αγώνα κατά του Κομμουνισμού και την ανοικοδόμηση της Ευρώπης. Ανυψωμένη ξαφνικά σε έναν διατλαντικό αγώνα, η Ελλάδα συμβόλιζε τώρα μια πολύ διαφορετική Ευρώπη - μία Ευρώπη που είχε αυτοκαταστραφεί, και που ο μόνος δρόμος εξόδου από την ανέχεια των μέσων της δεκαετίας του 1940 ήταν ως μικρότερος εταίρος της Ουάσινγκτον. Καθώς τα δολάρια άρχισαν να ρέουν, αμερικανοί σύμβουλοι έλεγαν στους έλληνες πολιτικούς τι να κάνουν και αμερικανικές βόμβες ναπάλμ έκαιγαν τα ελληνικά βουνά καθώς οι κομμουνιστές αντάρτες τρέπονταν σε φυγή.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ πολιτική και οικονομική ένωση της Ευρώπης υποτίθεται ότι θα έβαζε τέλος στις αδυναμίες και την εξάρτηση της διχοτομημένης ηπείρου. Και εδώ η Ελλάδα έγινε σύμβολο μιας νέας φάσης στην ευρωπαϊκή ιστορία. Η πτώση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1974 δεν έφερε στη χώρα μόνο την πλήρη ένταξη σε αυτό που θα γινόταν η Ευρωπαϊκή Ενωση. Προανήγγηλε επίσης (μαζί με τη μετάβαση της Ισπανίας και της Πορτογαλίας στη δημοκρατία την ίδια εποχή) το παγκόσμιο κύμα εκδημοκρατισμού της δεκαετίας του 1980 και του '90, πρώτα στη Νότια Αμερική και τη Νοτιοανατολική Ασία και μετά στην Ανατολική Ευρώπη. Και έδωσε στην Ευρωπαϊκή Ενωση την όρεξη για διεύρυνση και τη φιλοδοξία να εξελιχθεί από ένα μικρό κλαμπ πλούσιων δυτικοευρωπαϊκών κρατών σε φωνή για ολόκληρη την προσφάτως εκδημοκρατισμένη ήπειρο, η οποία εξαπλώθηκε κατά πολύ στο νότο και την ανατολή.
Και τώρα, σήμερα, αφότου έσβησε η ευφορία της δεκαετίας του '90 και μια νέα ταπεινοφροσύνη χαρακτηρίζει τους Ευρωπαίους, ο κλήρος πέφτει και πάλι στην Ελλάδα ως χώρας η οποία θα προκαλέσει τους μανδαρίνους της Ευρωπαϊκής Ενωσης και θα θέσει το ερώτημα:
"ποιό θα είναι το μέλλον της ηπείρου;".
Η Ευρωπαϊκή Ενωση υποτίθεται ότι θα ένωνε μια κατακερματισμένη Ευρώπη, ότι θα ενίσχυε τις δημοκρατικές της δυνατότητες και ότι θα μεταμόρφωνε την ήπειρο σε μια ανταγωνιστική δύναμη στην παγκόσμια σκηνή. Είναι ίσως ταιριαστό που ένα από τα αρχαιότερα και πιο δημοκρατικά έθνη - κράτη της Ευρώπης βρίσκεται στην καινούργια εμπροσθοφυλακή, όσων θέτουν εν αμφιβόλω όλα αυτά τα επιτεύγματα. Γιατί είμαστε όλοι μικρές δυνάμεις τώρα, και για άλλη μια φορά η Ελλάδα πολεμάει στην πρώτη γραμμή του αγώνα για το μέλλον.
Μαρκ Μαζάουερ
Ο Μάρκ Μαζάουερ είναι ιστορικός με εξειδίκευση στην νεότερη ιστορία της Ελλάδος, με έμφαση στα γεγονότα της κατοχής. Η παρουσίαση των γεγονότων στα βιβλία του και στα άρθρα του είναι μάλλον μονόπλευρη (αριστερή ιστοριογραφία),ενώ αγνοεί πλήρως πρωτογενείς αρχειακές πηγές. Στο πρόσφατο άρθρο του στους New York Times, δεν παραλείπει να αναφερθεί και στο γεγονός της αποκαθήλωσης της γερμανικής σημαίας από τον Γλέζο και Σιάντα από την Ακρόπολη κατά την περίοδο της κατοχής. Το «ιστορικό» αυτό γεγονός εντάσσεται μάλλον στο πάνθεο της μυθοπλασίας της αριστεράς. Καταρχάς, η Βέρμαχτ με την γνωστή στρατιωτική ακρίβεια που την χαρακτήριζε υπέστειλε την σημαία της από όλα τα σημεία στα οποία ήταν ανηρτημένη αμέσως μετά την δύση του ηλίου. Η σημαία μετά την υποστολή ετοποθετούτο στο Γερμανικό φυλάκιο που ευρίσκετο στο σημείο που σήμερα εκδίδονται τα εισιτήρια. Δεύτερον, σε καμία εφημερίδα της κατοχής δεν κατεγράφη το γεγονός, η δημοσιεύθηκε η επικήρυξη των δραστών. Τρίτον, την υποτιθέμενη ημερομηνία του γεγονότος, υπήρχε σελήνη πολλών ημερών και συνεπώς ο βράχος εφωτίζετο επαρκώς. Η αριστερή μυθοπλασία δημιουργήθηκε στην περίοδο της εαμοκρατίας στην Ελλάδα, δηλαδή από τον Σεπτέμβρη του 1944 μέχρι τον Φεβρουάριο του 1945 για ευνόητους λόγους. Σε συνεντεύξεις τους οι πρωταγωνιστές ανεφέρθησαν στο ότι μετέβησαν στην Γεννάδιο Βιβλιοθήκη και αναζήτησαν με την βοήθεια παλαιών χαρτών μία μυστική δίοδο σκαλισμένη στον βράχο της Ακροπόλεως. Πώς είναι δυνατόν δύο δεκαεξάχρονα παιδιά (που μάλιστα ανήκαν και στην Μεταξική νεολαία πριν τον πόλεμο) να έφεραν εις πέρας επιστημονική έρευνα σε μία ειδική βιβλιοθήκη, να τους χορηγήθηκαν πολύτιμοι Βενετσιάνικοι η Τούρκικοι χάρτες, οι οποίοι με φειδώ χορηγούνται ακόμα και σε ειδικούς ερευνητές κατόπιν ειδικής άδειας; Εάν υπήρχε δίοδος ανόδου, η αριστερά δεν θα την είχε κάνει μνημείο προσκυνήματος; Οι πιστεύοντας αυτούς τους μύθους ας μας αναπαραστήσουν τουλάχιστον τα γεγονότα!
ΑπάντησηΔιαγραφήKimon
Cometoreal@gmail.com
«...που κατέστρεφαν σταθερά κα προγραμματισμένα την πνευματική αντίσταση του Ελληνικού λαού , τις αποκαλούσαν εθνικιστικές..»
ΑπάντησηΔιαγραφήΦασιστικές τις αποκαλούσαν Ακρίτα.
Τώρα "εξηγούνται" τα δεινά της χώρας. Για όλα φταίει ο Γλέζος, ο Σάντας και ο Κομμουνισμός :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια να σοβαρευτούμε όμως,ο Μαρκ Μαζάουερ έχει ανοιχτά υποστηρίξει την υπαγωγή της Θεσσαλονίκης σε καθεστώς διεθνοποίησης, περιγράφει την ελληνική παρουσία στην πόλη με τον πλέον αρνητικό τρόπο, υμνεί την οθωμανική κατοχή και όμως κάποιοι επιμένουν να τον παρουσιάζουν ως... φιλέλληνα.
Οι αριστεροί μύθοι, η παιδεία του πολυπολιτισμού που εφαρμόσθηκε από την αριστερά μετά την εμφάνιση του ΠΑΣΟΚ, η εισαγωγή του αριστερού λαϊκισμού στην κοινωνική έκφραση και συνείδηση, η απεμπόλιση των εθνικών χαρακτηριστικών, είναι οι συνιστώσες που συντήρησαν και συντηρούν το τελευταίο σταλινικό κράτος της Ευρώπης μέχρι σήμερα. Η ανόητη και αφελής επανάληψη ανιστόρητων μύθων από την διεθνιστική αριστερά, (Μαζάουερ), αντικατοπτρίζει την επιτυχία της μεθοδολογίας της επικράτηση της σε μία πνευματικά και τεχνολογικά καθυστερημένη χώρα όπως η Ελλάδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά συνεργάζεται η νεοφιλελεύθερη Δεξιά τύπου Πάσχου Μανδραβέλη, Κ. Μπακογιάννη και Θάνου Βερέμη με την απάτριδα ροζ Αριστερά που καταγγέλεις. Αρκεί να ανατρέξει κανείς στην λίστα υπογραφών υπέρ του σχεδίου Ανάν που είχε συνταχθεί υπό την καθοδήγηση Αλεβιζάτου, Παπανδρέου και Μητσοτάκη το 2004. Όσο συνεχίζετε να αντιλαμβάνεστε τα προβλήματα της πατρίδας μας μέσα σε εμφυλιοπολεμικά πλαίσια, τόσο θα εξακολουθείτε να καταλήγετε στα ίδια αδιέξοδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚομμουνιστής δεν είμαι, αλλά βλέπω πως το μετεμφυλιακό σύνδρομο καλά κρατεί. Δεν μπορεί μία πατριωτική πράξη να κινείται εκτός του πυρήνα της πολιτικής ιδεολογίας κάποιων. Όσο για τον Μαζάουερ, τη Θεσσαλονίκη και τους Οθωμανούς, μάλλον αυτές οι ερμηνείες προέρχονται από μεταφορές τρίτων, τύπου σπασμένου τηλεφώνου. Δείτ τα πρωτότυπα. Ένας τέτοιος άνθρωπος, δεν θα έγραφε ποτέ για τη διαχρονική πρωτοπορία της Ελλάδας, ούτε θα την υπερασπιζόταν στην εποχή που αυτό είναι ό,τι πιο αντιδημοφιλές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτιάξε το "Regarding the EYROzone debt Crisis...." (EUROZONE), πάνω αριστερά στο "Modern Macedonian History". Επίσης, η πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη του Φρίντμαν είναι εδώ: http://www.pbs.org/newshour/gergen/friedman.html
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσο για τον Μαζάουερ, τη Θεσσαλονίκη και τους Οθωμανούς...Δείτ τα πρωτότυπα. Ένας τέτοιος άνθρωπος, δεν θα έγραφε ποτέ για τη διαχρονική πρωτοπορία της Ελλάδας, ούτε θα την υπερασπιζόταν στην εποχή που αυτό είναι ό,τι πιο αντιδημοφιλές.
ΑπάντησηΔιαγραφή=============================================
Εξίσου ένθερμη ήταν και η υπεράσπιση του Ντανιέλ Κον-Μπεντίτ, χωρίς αυτό να αναιρεί στο ελάχιστο την διαρκή υπονομευτική του δράση σε θέματα εξωτερικής πολιτικής της Ελλάδας.Μην ενθουσιάζεστε τόσο εύκολα με τους ανέξοδους τακτικισμούς "φιλελλήνων" όπως ο Μαζαουερ, ο Γιουνκερ και ο Μπεντίτ.
Όσον για τον Μαζάουερ, υποπτεύομαι πως δεν κατανοησες σε βάθος τις θέσεις του...
Η αιχμή του δόρατος της αριστερής ιδεολογίας υπήρξε διαχρονικά ο ανθελληνισμός. Η θέση αυτή είναι αξιωματική. O εμφύλιος υπήρξε το αποτέλεσμα των ανθελληνικών θέσεων της αριστεράς. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να αναφερθούμε και πάλι στις θέσεις των αριστερών για το Μακεδονικό, την Μικρασιατική καταστροφή και το Κυπριακό. Οι αναφορές περί μεταεμφυλιακών συνδρόμων είναι είτε αφελείς είτε σκόπιμες με σκοπό να σκιάσουν τον εθνοπροδοτικό ρόλο των αριστερών από το 1920 μέχρι σήμερα. Ο εμφύλιος στην Ελλάδα συνεχίζεται με άλη μορφή. Ο αριστερός σήμερα είναι «πολυπολιτισμικός» «προοδευτικός και δημοκρατικός», συμμετέχει σε ΜΚΟ για τα δικαιώματα των επήλυδων αλλοδαπών, τις οποίες χρηματοδοτεί το αριστερό σταλινικό κράτος, αφού η μάχη του τετάρτου γύρου θα κριθεί βάσει της ισορροπίας δυνάμεων μεταξύ αλλοδαπών και Ελλήνων στο μέλλον. Η αριστερά στην Ελλάδα υπήρξε ανθελληνική λόγω ιδεολογίας. Η αστική τάξη λόγω ηλιθιότητας και συμφέροντος.
ΑπάντησηΔιαγραφήKimon
Cometoreal@gmail.com
Πατριωτικές πράξεις και θέσεις και αριστερά συνιστούν αντίθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς με συγχωρέσουν οι νοσταλγοί του εμφυλίου, όμως χωρίς να είμαι αριστερός θεωρώ τις τοποθετήσεις του Σοσιαλιστή Λυσσαρίδη στην Κύπρο ή (τις σημερινές) απόψεις του Μανόλη Γλέζου στην Ελλάδα πολύ πατριωτικότερες σε σχέση με εκείνες των νεοφιλελεύθερων δεξιών Βερεμη, Αλαφούζου, Ανδριανόπουλου και Στέφανου Μάνου. 'Οσον αφορά τον "Πολυπολιτισμό" ας ανατρέξουν στις τοποθετήσεις του Κώστα Μπακογιάννη, ανερχόμενου ελέω μαμάς κεντροδεξίου αστέρα του πολιτικού μας γίγνεσθαι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε την τυφλή σας εμπάθεια διχάζετε τον κόσμο με ψυχροπολεμικές ταμπέλες κενές περιεχομένου. Έχετ κολλήσει στην δεκαετία του 70 και αποδυναμώνετε κάθε πιθανότητα εθνικής αφύπνισης υπεράνω πολιτικών μαντριών...
Η διαπαιδαγώγηση από το Mega και το Sky και η ενημερώση από τα ΝΕΑ έχουν διαμορφώσει μία ιδιόμορφη πολιτική σκέψη, προσαρμοσμένη στην συστημική πρακτική, που επιτυχώς υπαγόρευσε το PASOK και ο SIRIZA στην κοινωνία. Οι πολιτικές τοποθετήσεις φαίνεται ότι εκπορεύονται από τις σκέψεις και αναλύσεις φθαρμένων πολιτικών πτωμάτων ενταφιασμένων σε πολιτικά μανδριά... Υπάρχει σαφής αδυναμία εμβαθύνσης στην ουσία των γεγονότων, όπως η αδυναμία διάγνωσης και ταυτοποιήσης της παρά φύσην συνοδοιπορίας και συμμαχίας αστικών και αριστερών κομμάτων τα τελευταία τριάντα χρόνια, θέση που οδήγησε στα σημερινά εθνικά αδιέξοδα και που τεκμηριώνεται επαρκώς σε αυτό το ιστολόγιο, αν και πολλοί αδυνατούν να διακρίνουν.Η αποπασοκοποίηση της σκέψης και της ψυχής είναι μία πολύ σοβαρή υπόθεση, που χρειάζεται και αρετή και τόλμη.
ΑπάντησηΔιαγραφήKimon
cometorel@gmail.com
Σύγκριση Μαζάουερ-«Κόκκινου Ντάνι» είναι ατυχής. Ο δεύτερος έβγαλε κάποιες κορώνες λόγω κομματικής υποχρέωσης και μιντιακής εξάρτησης. Είναι ένα είδος Καρατζαφέρη. Πρώτος στις κωλοτούμπες, με αμφισβητούμενο παρελθόν. Θυμίζω την ιστορία με τα παιδιά, όπου η δικαιολογία ήταν η ελευθεριότητα της εποχής. Δεν γράφω άλλο γιατί αηδιάζω. Όσο για τους «μη πατριώτες» αριστερούς, την απάντηση την έδωσε άλλος σχολιαστής.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣύγκριση Μαζάουερ-«Κόκκινου Ντάνι» είναι ατυχής.
ΑπάντησηΔιαγραφή=====================
Κάθε άλλο, ο Μαρκ Μαζάουερ είναι ο Κόκκινος Ντάνι της μεταμοντέρνας "αποδομηστικής" ιστοριογραφίας και αυτό θα γίνει εμφανέστερο με τον διάβα του χρόνου. Εγώ ήμουν που έδωσα την απάντηση στον Κίμωνα επειδή θεωρώ ότι γενικεύσεις όπως οι δικές του που τσουβαλιάζουν ακόμη και τον Λυσσαρίδη με τον... Μπίστη προκαλούν ανυπολόγιστη ζημιά στην χώρα μας.
Καλό θα ήταν να επικεντρωθούμε στην πραγματική διάσταση του προβλήματος που βιώνουμε, ώστε να διευκολυνθούμε όσο το δυνατόν περισσότερο στην επιλογή των περεταίρω ενεργειών μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ βασικός, βασικότατος υπεύθυνος τόσο για την οικονομική καταστροφή των δυτικών οικονομιών όσο και των εθνοκοινωνικών τους δομών δεν είναι άλλος από τον νεοφιλελευθερισμό. Το απεχθέστατο αυτό ιδεολόγημα της συμφοράς αναγνωρίζει ως μοναδικό μέτρο διάκρισης μεταξύ των ανθρώπων την προσωπική δύναμη, εκφράζοντας την αποθέωση των κατώτερων αρχέγονων ενστίκτων του είδους μας και φυσικά την απαξίωση οποιουδήποτε άλλου χαρακτηριστικού διαφοροποίησης (εθνικότητα, θρησκεία, φιλοσοφικές αντιλήψεις, ιδιαιτερότητες του χαρακτήρα, προσφορά στο σύνολο, κλπ). Είναι το ιδεολόγημα που επιθυμεί διακαώς την αποδόμηση του έθνους-κράτους και την διατήρηση ανοικτών συνόρων, την κατάργηση οποιασδήποτε μορφής προστασίας των αδυνάτων ώστε να μπορέσουν οι καρχαρίες να τραφούν ανενόχλητοι, που επιβάλλει την αφαίρεση του θρησκεύματος από τις ταυτότητες ονομάζοντας την πράξη αυτή εκσυγχρονισμό (δεν υπήρξα ποτέ θρησκόληπτος) και πολλά άλλα λυπηρά.
Προσωπικά δεν μου αρέσει καθόλου να σκέφτομαι με παρωχημένους όρους μιας άλλης εποχής που όχι μόνο δεν προσφέρουν πλέον τίποτα, αλλά λειτουργούν και επιζήμια εγκλωβίζοντας την σκέψη των πολιτών σε ψεύτικα διλήμματα αποπροσανατολίζοντάς τους από τον πραγματικό εχθρό. Αναφέρομαι στις έννοιες 'δεξιά', 'αριστερά', 'κέντρο' και τα ενδιάμεσά τους. Αλλά ακόμα και έτσι να κοιτάξουμε το ζήτημα, οι νεοφιλελεύθεροι είναι αδύνατον να ταξινομηθούν σε κάποια από τις παραπάνω 'κατηγορίες'. Οι οικονομικές τους απόψεις αυτομάτως τους μετακινούν μακριά από το πολιτικό πεδίο της 'αριστεράς' και αυτό από λίγους αμφισβητείται. Σε αντίθεση όμως με την κοινή πεποίθηση, άνθρωποι σαν τον Μάνο και τον Ανδριανόπουλο, καμία σχέση δεν μπορούν να έχουν με αυτό που ονομάζεται 'συντηρητική παράταξη' ή 'δεξιά', αφού οι καταστροφικές τους απόψεις κανένα στοιχείο συντήρησης δεν εμπεριέχουν. Ο πραγματικός ορισμός της 'δεξιάς' στην πραγματικότητα αναφέρεται στον παλαιοσυντηρητισμό που καμία σχέση δεν μπορεί να έχει με τους Ταλιμπάν της ουτοπικής αυτορρύθμισης (και απορρύθμισης) της σύγχρονης πολιτικής.
Για όσους δεν γνωρίζουν, προτείνω να αναζητήσουν στο διαδίκτυο την ερμηνεία των όρων 'παλαιοσυντηρητισμός' και νεοσυντηρητισμός'. Θα ανακαλύψουν αρκετά ενδιαφέροντα πράγματα, θαμμένα (σκόπιμα;) στην άμμο των περασμένων δεκαετιών.