Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Τρίτη 8 Μαρτίου 2016

Πραγματικές αιτίες της δημοσιονομικής κατάρρευσης του Ελληνικού κράτους

Παρακολουθώ για μία ακόμη φορά από τους γνωστούς διάφορους υπερασπιστές του Μνημονίου και της πολιτικής των δανειστών, ότι υπεύθυνοι για τον δημοσιονομικό εκτροχιασμό και την κρίση χρέους, είναι οι συνήθεις ύποπτες δομές του κράτους, δηλαδή οι δημόσιοι υπάλληλοι και η κοινωνική ασφάλιση. Φυσικά όταν τους ζητάς στοιχεία και συγκριτικούς πίνακες , απλά σου αναπαράγουν τα γνωστά αφηγήματα που δυστυχώς έχουν κατακλίσει το διαδίκτυο. Έτσι λοιπόν, σε αυτήν την ανάρτηση θα ξαναπαρουσιάσω τις πραγματικές αιτίες της δημοσιονομικής κατάρρευσης, με στοιχεία και πίνακες.

Στους παρακάτω Πίνακες  παρουσιάζεται σε συνοπτική μορφή η δημοσιονομική δομή της Ελλάδας και των άλλων τεσσάρων νοτιοευρωπαϊκών οικονομιών σε σχέση με εκείνη του μέσου όρου των χωρών της ΕΕ-15, κατά τη διάρκεια των τελευταίων δεκαεπτά ετών. Για την ελληνική οικονομία, από τη σύγκριση με τον μέσο όρο της Ευρωπαϊκής Ένωσης προκύπτουν τα ακόλουθα σημεία από τον Πίνακα για την περίοδο 1995-2011, δηλαδή έως τον πρώτο χρόνο εφαρμογής των μνημονίων:







α) Το ελληνικό κράτος δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «σπάταλο» ή υπερδιογκωμένο από την πλευρά των πρωτογενών δαπανών. Οι συνολικές δημόσιες δαπάνες ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι χαμηλότερες κατά 1,4% από τον μέσο όρο της ΕΕ, ενώ οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι ίσοι με τον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

β) Η σημαντικότερη διαφορά της ελληνικής δημοσιονομικής δομής από την ευρωπαϊκή έχει να κάνει με την υστέρηση των δημόσιων εσόδων στην Ελλάδα, που είναι 5,4% του ΑΕΠ χαμηλότερα από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με αποτέλεσμα (με δεδομένες τις χαμηλότερες του ευρωπαϊκού μέσου όρου δημόσιες δαπάνες) τα μεγαλύτερα κατά 3,9% του ΑΕΠ ελληνικά δημόσια ελλείμματα σε σχέση με τα μέσα ευρωπαϊκά.

γ) Στην πλευρά των δαπανών, οι παραδοσιακές κατηγορίες δαπανών που σχετίζονται με τις λειτουργίες του κράτους πρόνοιας, δηλαδή οι δαπάνες εκπαίδευσης, υγείας και κοινωνικής ασφάλισης και προστασίας, βρίσκονται κάτω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο από μία έως τρεις ποσοστιαίες μονάδες του ΑΕΠ.

δ) Αντίθετα, οι γενικές-συνολικές δαπάνες που έχουν να κάνουν με τις γραφειοκρατικές λειτουργίες του κράτους, τις στρατιωτικές δαπάνες και ιδίως τους τόκους του δημόσιου χρέους είναι κατά πολύ υψηλότερες του ευρωπαϊκού μέσου όρου. Η όποια «σπατάλη» του ελληνικού δημόσιου τομέα έχει να κάνει με τις καθαρά μη κοινωνικές δαπάνες, με ένα μεγάλο μέρος των οποίων μάλιστα να καταλήγει σε δανειστές του ελληνικού κράτους στο εξωτερικό.

ε) Το άθροισμα των φορολογικών εσόδων και των εισφορών στην κοινωνική ασφάλιση στην Ελλάδα υστερεί ακόμη περισσότερο σε σχέση με τα αντίστοιχα ευρωπαϊκά απ’ ό,τι τα συνολικά δημόσια έσοδα (κατά 7,2% του ΑΕΠ έναντι υστέρησης 5,4% των συνολικών εσόδων).





στ) Καθώς οι εισφορές στην κοινωνική ασφάλιση και οι έμμεσοι φόροι στην Ελλάδα βρίσκονται κοντά στους ευρωπαϊκούς μέσους όρους, συνεπάγεται ότι η μεγάλη διαφορά στα φορολογικά έσοδα ως ποσοστού του ΑΕΠ μεταξύ της Ελλάδας και του ευρωπαϊκού μέσου όρου οφείλεται στην κατά πολύ μικρότερη (η διαφορά είναι 5,2% του ΑΕΠ) φορολόγηση του προσωπικού εισοδήματος και πλούτου στην Ελλάδα. Το γεγονός ότι οι μισθωτοί εργαζόμενοι έχουν μηδενική δυνατότητα φοροδιαφυγής και φοροαποφυγής προδιαθέτει για την απάντηση στο ερώτημα ποιες κοινωνικές τάξεις και στρώματα είναι υπεύθυνα για αυτή την υστέρηση των φορολογικών εσόδων.


ζ) Είναι προφανές ότι και στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη (από τα όχι πλήρως διαθέσιμα στοιχεία) οι κατεξοχήν φόροι επί του κεφαλαίου, δηλαδή οι φόροι κερδών ανώνυμων εταιρειών, αντιπροσωπεύουν ένα πολύ μικρό ποσοστό του συνολικού οικονομικού προϊόντος (μικρότερο του 3% του ΑΕΠ) και επομένως σε καμία περίπτωση δεν μπορούν να θεωρηθούν η πηγή χρηματοδότησης των κοινωνικών δαπανών. Πρόσθετο στοιχείο είναι, ότι σύμφωνα με τα στοιχεία της Ευρωπαικής Επιτροπής, στα έσοδα σε αυτούς τους φόρους, ήμασταν σταθερά κάτω από την 25η θέση στην ΕΕ των 27, την δεκαετία της…ανάπτυξης, αυτής του 2000.

η). Τέλος ένα σημαντικό στοιχείο είναι αυτό του ισοζυγίου τρεχουσών συναλλαγών. Αυτό μας δείχνει ότι τουλάχιστον τα τελευταία 15 χρόνια, αυτά της ανάπτυξης, ο ιδιωτικός τομέας ευημερούσε όχι επειδή παράγαγε και έκανε εξαγωγές, αλλά επειδή κατανάλωνε. Αυτήν όμως την κατανάλωση, την έκανε με δανεικά, από τα οποία, η πλειοψηφία τα χρεώνονταν το ελληνικό κράτος.



ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:
Η ανάλυση δύο βασικών δημοσιονομικών μεγεθών, των δημόσιων δαπανών και των δημόσιων εσόδων, ως ποσοστών επί του ΑΕΠ σε ένα ευρύτερο ιστορικό πλαίσιο, αναδεικνύει χωρίς καμία αμφιβολία την κύρια αιτία της δημοσιονομικής αποτυχίας και κατάρρευσης της Ελλάδας. Η βασική αιτία της χρόνιας ελλειμματικότητας του δημόσιου τομέα θα πρέπει να αναζητηθεί στο σκέλος του κρατικού προϋπολογισμού, στα δημόσια έσοδα. Η αναδιάρθρωση των φοροελεγκτικών και γραφειοκρατιών μηχανισμών και η βελτίωση της αποτελεσματικότητάς τους θα έπρεπε να ήταν το μείζον κατά το σχεδίασμά της δημοσιονομικής πολιτικής στις σημερινές συνθήκες κρίσης, και όχι η νεοφιλελεύθερη επιλογή των οριζόντιων εισοδηματικών περικοπών , η αποδόμηση του κοινωνικού κράτους και η αύξηση των φόρων για να επιτύχουμε το περιβόητο ισοσκελισμένο προϋπολογισμό και το εξωπραγματικό πρωτογενές πλεόνασμα +3.5% . Η πάταξη της παραοικονομίας και της γραφειοκρατίας, και όχι η αύξηση των φορολογικών συντελεστών έπρεπε να ήταν το όπλο της μνημονιακής πολιτικήςΕίδατε κάτι από αυτά να λένε στις....διαπραγματεύσεις;

·         Αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης.
·         Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων.
·        Εξοικονόμηση πόρων από τη συγχώνευση ή κατάργηση ανενεργών και παρασιτικών δημόσιων οργανισμών.
·        Μείωση φοροδιαφυγής και παραοικονομίας.
·        Πλαίσιο δράσης για τη βελτίωση της είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών και την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας.
·         Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων(από το 1997 τα ανοίγουν).
·         Επιτάχυνση του χρόνου απονομής δικαιοσύνης.
·         Σχέδιο προώθησης των εξαγωγών.
·         Στρατηγική για την ανταγωνιστικότητας της γεωργίας.
·         Eφαρμογές όπως e-government, e-payment και e-invoicing.

 
Το μόνο που απασχολεί τους ΤΙΝΑ'ς είναι στο πως να μειώσουν τις συντάξεις και να αυξήσουν την φορολογία. Οι πραγματικές αιτίες και παθογένειες που μας οδήγησαν στη χρεοκοπία του 2010, στο ΔΝΤ και στα μνημόνια, και ευθύνονται για την κρίση ζουν και βασιλεύουν.
Βιβλιογραφία-Μελέτες:

1-Βαγιανός & Μεγήρ & Βέττας, 2010, Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα: Μεταρρυθμίσεις και ευκαιρίες σε μία κρίσιμη συγκυρία
2-INE/ΓΣΕΕ, 2014, Θανάσης Μανιάτης, Η πολιτική οικονομία του κράτους
3-Αργείτης,2012,Χρεοκοπία και οικονομική κρίση
4-Ρουκανάς & Σκλιάς,  2014, Η Ελληνική Πολιτική Οικονομία 2000-2010: Από την ΟΝΕ στο Μηχανισμό Στήριξης

5 σχόλια:

  1. εμπεριστατωμενη δημοσιευση.συμφωνω.μια απλοικη ερωτηση όμως με γυροφερνει:ΔΕΝ τα ξερουν οι''σοφοι''στην -οποια-κυβερνηση???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρουν, αλλά όπως έχει φανεί 5 χρόνια τώρα, το ελληνικό πολιτικό σύστημα δεν θέλει να αλλάξει το status quo που το θρέφει.

      Διαγραφή
  2. Ενώ το συμπέρασμά σας είναι άψογο έχετε λάθος στο θέμα αν τέθηκαν αυτα στις διαπραγματεύσεις. Ημουν πρώην μέλος στα τεχνικά κλιμάκια της Τρόικα και θα σας ενημερώσω για μερικά που δυστυχώς δεν φτάνουν στα μέσα και είναι ψιλά γράμματα στις υπάρχουσες εκθέσεις προόδου φυσικά στους πίνακες με τα προαπαιτούμενα και το state of play ανά κεφάλαιο: δημοσιονομικό, επαγγέλματα, υγεία κλπ
    Εργαζόμουν για τις Υπηρεσίες οπότε για μερικά θα σας απαντήσω άμεσα. Απαντώ ανά σημείο

    1) Αποκομματικοποίηση της δημόσιας διοίκησης.
    Αυτό δεν είναι δικαιοδοσία της τρόικα. Παραυτα πίεσε η τρόικα να καταργηθεί ο ετήσιος δανεισμός των κομμάτων από τη Βουλή κάπου 200εκ ευρώ κάθε χρόνο (και αγύριστα φυσικά εν μέσω κρίσης ακόμα περισσότερο)
    2) Αξιολόγηση δημοσίων υπαλλήλων.
    Η αξιολόγηση των ΔΥ είναι μέτρο της Τρόικα από το 2011. Ψηφίστηκε. Από εκεί και περα τον έλεγχο της υλοποίησης τον φέρει η εθνική κυβέρνηση. Η Τρόικα δεν έχει δικαιοδοσία να εμπλακεί στο enforcement σε εθνικό επίπεδο

    3) Εξοικονόμηση πόρων από τη συγχώνευση ή κατάργηση ανενεργών και παρασιτικών δημόσιων οργανισμών.
    Εχετε λάθος. Η Τρόικα έπειτα από μελέτη της Task Force και με συνέργεια του Ελληνικού Κράτους κατάργησε στα πλαίσια της Στρατηγικής Διοικητικής Μεταρρύθμισης πάνω από 200 οργανισμούς και ειδικά αυτών της ΤΑ. Επίσης δεν εχουν δικαίωμα να ιδρύσουν άλλες βάσει νόμου. Οχι απλά καταργήθηκαν δηλαδή.
    4) Μείωση φοροδιαφυγής και παραοικονομίας.
    Εδώ και 5 χρόνια από το 2010 η Τρόικα και η Task Force αυτό παλέυουν. Οταν είναι κόκκινη γραμμή τόσα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις κάτι δεν πάει καλά. Θυμίζω γιατί ιδρύθηκε η Task Force: για την μεταφορά τεχνογνωσίας στο ζήτημα
    5) Πλαίσιο δράσης για τη βελτίωση της είσπραξης των ασφαλιστικών εισφορών και την καταπολέμηση της αδήλωτης εργασίας
    Επίσης στα μέτρα της τρόικα στο ίδιο πλαίσιο όπως και στους άλλους μηχανισμούς εσόδων. Γιατί δεν γίνεται από καμμία κυβέρνηση εδώ και 5 χρόνια; Η τρόικα δεν μπορεί να κάνει εθνική πολιτική ανάπτυξης
    6) Άνοιγμα κλειστών επαγγελμάτων(από το 1997 τα ανοίγουν).
    Προσωπικά εγώ δούλεψα με ομάδα τεχνικών κλιμακίων και ανοίξαμε με Νόμο πάνω από 20 ρυθμιζόμενα επαγγέλματα και απελευθερώσαμε την αγορά από αναχρονιστικές διατάξεις που τη κρατούσαν κλειστή. Οχι μόνο τα επαγγέλματα αλλά διατάξεις που αφορούσαν τον τουρισμό ας πούμε κρατούσαν κλειστή και μονοπωλιακή την αγορά. Πάνω από 300 διατάξεις έχουν περάσει με Νόμο μετά από τη μελέτη ΟΟΣΑ. Επονται και άλλες.
    7) Επιτάχυνση του χρόνου απονομής δικαιοσύνης.
    Μα έγινε ολόκληρη μεταρρύθμιση του τρόπου που λειτουργεί η δικαιοσύνη. Προσωπικά δούλεψα στον Δικηγορικό Κώδικα. Οσο για τον χρόνο αυτό έγινε το 2014 αλλα άλλο να περνάς νόμους και άλλο να επενδύεις πόρους για την αναγκαία υποδομή να υλοποιηθεί.
    8) Σχέδιο προώθησης των εξαγωγών.
    Αυτό είναι αναπτυξιακό μέτρο και αρμοδιότητα της κυβέρνησης. Δεν έχει δουλειά η τρόικα στην αναπτυξιακή πολιτική αλλά μόνο στο να αρθούν οι αγκυλώσεις που δεν την επιτρέπουν
    9) Στρατηγική για την ανταγωνιστικότητας της γεωργίας.
    Οπως το 8)
    10) Eφαρμογές όπως e-government, e-payment και e-invoicing.
    Πάλι να ενημερώσω ότι αυτά αφορούν τις Υπηρεσίες που επεβλεπε η μονάδα μου και σε αυτό είχαμε επιβάλλει σειρά διατάξεων για one stop shop; e-payment, e- invoicing για την επιτάχυνση του επιχειρήν και δυστυχώς η Ελλάδα ποτέ δεν εφάρμοσε. Υπήρχαν και θέματα υποδομής για όλα αυτά αλλά το θέμα είναι ότι δεν εφαρμόστηκαν. Μερικά σχετίζονται και με τον φοροελεγκτικό μηχανισμό βεβαίως.

    ·

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στέλλα, μιας και ανέφερες την Task Force, γνωρίζεις την έκθεση του Ευρωπαϊκού Ελεγκτικού Συνεδρίου, που της καταλόγισε αδυναμίες και κυρίως αναποτελεσματικότητα.
      Και εάν συμφωνήσω(την ξέρεις την άποψη μου), θα ήθελα να δω κάποια στιγμή από τους δανειστές να ΜΑΣ ΕΠΙΒΑΛΟΥΝ κάποια μεταρρύθμιση ως prior action που να λέει πόσο θα μειωθεί το γραφειοκρατικό κόστος της Ελλάδας, που υπολογίζεται στο...7% του ΑΕΠ

      και

      κάποια μεταρρύθμιση ως prior action που να λέει πόσο θα μειωθεί το κόστος της παραοικονομίας, που υπολογίζεται στο...25% του ΑΕΠ

      και

      κάποια μεταρρύθμιση ως prior action που να λέει πόσο θα μειωθεί το VAT Gap(διαφορά εισπραξιμότητας ΦΠΑ), που υπολογίζεται στο...40%!!!!

      Διαγραφή
    2. Δεν έχεις άδικο και τα σχόλιά σου είναι όλα ακριβή και εμπεριστατωμένα. Σπάνιο πράγμα στα κοινωνικά μέσα και που ανεβάζει τη συζήτηση κάποια σκαλιά σε επίπεδο. Να σου πώ μόνο ότι η τρόικα θα ήθελε να βάλει ξέρεις πόσα προαπαιτούμενα;....Μόνο που αν το κάνει συνειδητοποιεί ότι θα βραχυκυκλώσει το σύστημα όλο διαπραγμάτευση, συμφωνία, υλοποίηση, όλα. Εδώ οι κυβερνήσεις "σκίζανε τα Μνημόνια" συνεχώς από το 2011. Αφού δεν έχει γίνει ΚΤΗΣΗ του Ελληνικού Κοινοβουλίου ότι πρέπει να αλλάξουμε, τι θες μετά;...
      Είναι και πολιτικό προτσές αυτό δεν είναι κανονιστικό και νομοθετημένο. Οπότε καταλαβαίνεις τι περιθώρια υπάρχουν.
      Προσωπικά δεν μπορώ να πιστέψω πώς είναι δυνατόν να μη θέλει κανείς να μεταρρυθμίσει τη χώρα. Λίγοι στο ΤΑΙΠΕΔ και στελέχη επιτελικά κάνουν όλη τη δουλειά, τιτάνες και ήρωες που κρατήσανε την Ελλάδα εν ζωή και μιλάω και για τον Θεοχάρη που αξίζει να δει κανείς γιατί τον "παραίτησε" ο Σαμαράς και γιατί πήγε στην ΤτΕ ο Στουρνάρας - ο μόνος πετυχημένος ΥΠΟΙΟ του Μνημονίου.
      Για τη πληροφόρηση τα τεχνικά κλιμάκια της Τρόικα (και με την αλλαγή της Κομισιόν του Γιουνκέρ) καταργήθηκαν. Αλλάξανε διευθύνσεις οι ειδικοι, και όλοι βαδίζαμε πρός την έξοδο, το αξιόχρεο ανέβηκε, τα 5ετή πωλούνταν...μέχρι που ο Βαρουφάκης τίναξε τη μπάνκα στον αέρα. Στη κυριολεξία.

      Διαγραφή

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.