H διαδικασία της διοικητικής ενσωμάτωσης της Μακεδονίας ξεκίνησε αμέσως μετά τις στρατιωτικές επιχειρήσεις των Βαλκανικών πολέμων με τον νόμο ΔΡΛΔ΄ 4134 του Φεβρουάριου του 1913 «Περί διοικήσεως των στρατιωτικώς κατεχομένων χωρών», ο οποίος ήταν προσωρινός και είχε βασικό μειονέκτημα τον κακό συντονισμό των ερνεργειών της Γενικής Διοίκησης με τα διάφορα Υπουργεία. Το φαινόμενο αυτό παρουσιάστηκε και στις Γενικής Διοικήσεις Ηπείρου και Αιγαίου. Μετά την Συνθήκη του Βουκουρεστίου (10 Αυγ 1913) όπου οριστικά περιήλθαν τα εδάφη στην Ελλάδα άρχισε η διαδικασία ενσωμάτωσης.
Τελευταία φορά που χρησιμοποιήθηκε το όνομα ήταν από την Βυζαντινή αυτοκρατορία με το γνωστό θέμα της Μακεδονίας δημιουργήθηκε μεταξύ των ετών 789 και 802 και ουσιαστικά αποτελούσε το δυτικό τμήμα του θέματος της Θράκης. Το συγκεκριμένο θέμα είχε πρωτεύουσα την Αδριανούπολη και δεν σχετίζεται εδαφικά με την ιστορική Μακεδονία, γεγονός που το γνώριζαν πολύ καλά και οι Βυζαντινοί, αφού αναφέρονταν σε αυτό ως θέμα «Μακεδονίας Θράκης» ή «Μακεδονίας κατά Θράκην». Περισσότερα στο Η Γεωγραφική Μακεδονία κατά την Ρωμαική και Βυζαντινή Εποχή
Το παραπάνω ιστορικό στοιχείο ας το έχουν υπόψη αυτοί που ασχολούνται με το Μακεδονικό διότι καταρίπτει τους ισχυρισμούς των Σλάβων Μακεδονιστών (Filipoff, Milososki) ότι η Ελλάδα ανακάλυψε το όνομα....το 1988. Η Ελλάδα το χρησιμοποιεί με βάση των νόμων των Διεθνών συνθηκών(αυτών που οι Σκοπιανοί καταπατούν) από το 1914.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.