Όταν οι Σκοπιανοί δεν παρέδιδαν τον εγκληματία πολέμου Κάλτσεφ

Όλοι πάνω κάτω γνωρίζουμε τον Βούλγαρο εγκληματία πολέμου Άντονι Κάλτσεφ.

Ίσως όχι !!

Λοιπόν ο Άντον Κάλτσεφ ήταν βούλγαρος στρατιωτικός, ο οποίος έδρασε στην ελληνική Μακεδονία κατά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ως απεσταλμένος της βουλγαρικής κυβέρνησης με σκοπό την υποκίνηση του σλαβικού στοιχείου και την προσάρτησή της στη Βουλγαρία.

Ο Κάλτσεφ γεννήθηκε το 1910 στο χωριό Ζούζελτσι, μετέπειτα Σπήλαια, κοντά στην Καστοριά. Μετά την προσάρτηση της Μακεδονίας στην Ελλάδα ως συνέπεια των Βαλκανικών Πολέμων, η οικογένειά του μετοίκησε στη Βουλγαρία. Σπούδασε οικονομικά στη Γερμανία και αργότερα αναγορεύτηκε υφηγητής του Πανεπιστημίου της Κύριλλος και Μεθόδιος της Βουλγαρίας.

Το 1940 επέστρεψε στη Βουλγαρία και κατετάγη ως έφεδρος αξιωματικός στον Βουλγαρικό Στρατό. Το 1941 στάλθηκε ως υπολοχαγός από τον Τσάρο της Βουλγαρίας Μπόρις Γ΄ στην κατεχόμενη από τις δυνάμεις του Άξονα ελληνική Μακεδονία, όπου οργάνωσε την......
..... παραστρατιωτική οργάνωση Οχράνα, η οποία έδρασε κυρίως στις περιοχές Καστοριάς, Φλώρινας και Έδεσσας. Είναι επίσης ένας εκ των ιδρυτών της Βουλγαρικής Λέσχης Θεσσαλονίκης, στην οποία συμμετείχαν πρώην έλληνες πολίτες που έλαβαν βουλγαρική υπηκοότητα στην διάρκεια της Κατοχής. Με την οργάνωσή του ανέλαβε ένοπλη δράση με σκοπό την προσάρτηση της Μακεδονίας στη Βουλγαρία.

Με την απελευθέρωση των Βαλκανίων από τους Γερμανούς, ο Καλτσεφ συνελήφθη από γιουγκοσλάβους παρτιζάνους, οι οποίοι τον παρέδωσαν στον ΕΛΑΣ ως συνεργάτη των κατακτητών της Ελλάδας. Ο ΕΛΑΣ στην συνέχεια τον παρέδωσε στις ελληνικές Αρχές. Τον Μάιο του 1948, ο Κάλτσεφ δικάσθηκε στην Θεσσαλονίκη από έκτακτο στρατοδικείο για εγκλήματα πολέμου με βάση τη νομοθεσία περί δωσιλόγων (6η Συντακτική Πράξη του 1945). Καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε στην Θεσσαλονίκη τα ξημερώματα της 27ης Αυγούστου 1948.

Και έρχομαι τώρα σε μία αποκάλυψη που κάνει ο Σπύρος Κουζινόποουλος στο βιβλίο του "Τα Παρσκήνια του Μακεδονικού Ζητήματος" όπου περιγράφει τις μαρτυρίες των Ελασιτών αλλά και τις παρασπονδίες των Σκοπιανών σε ότι αφορά την παράδοση του. Ιδού μερικά αποσπάσματα...

Τον Κάλτσεφ, που με την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα διέφυγε στο γιουγκοσλαβικό έδαφος, για να συλλη­φθεί εκεί από παρτιζάνους, παρέλαβαν, για λογαριασμό του ΕΛΑΣ, για να τον μεταφέρουν πίσω στη χώρα μας, προκειμέ­νου να τιμωρηθεί για τις φρικιαστικές πράξεις του, από το Μο­ναστήρι (Μπίτολα), το κορυφαίο στέλεχος του ΚΚΕ Νίκος Πλουμπίδης μαζί με τον άλλοτε πολιτικό επίτροπο του αρχη­γείου Σινιάτσικου και του 27ου Συντάγματος του ΕΛΑΣ, Βαγ­γέλη Υφαντή.

Ο Υφαντής, που γεννήθηκε στην Καστοριά, εντάχθηκε στην ΟΚΝΕ (Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών Ελλάδας) το 1927 και υπήρξε τέσσερις φορές υποψήφιος βουλευτής του Κομμουνιστικού Κόμματος στη δυτική Μακεδονία, περιγρά­φει και το παρασκήνιο που διαδραματίστηκε μέχρις ότου οι αρχές της αποκαλούμενης «Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας Μα­κεδονίας», όπου βρισκόταν ο Βούλγαρος αρχικομιτατζής, υ­ποχρεωθούν να τον παραδώσουν στους εκπροσώπους του εθνικοαπελευθερωτικού κινήματος για να δώσει λόγο των εγκλημάτων τα οποία διέπραξε στη δυτική Μακεδονία.

«Ήταν Νοέμβριος του 1944» μας έλεγε σε μαγνητοφωνημέ­νη συνομιλία το 1992, «όταν, κατά τη σύμπτυξη και την υπο­χώρηση των γερμανικών τμημάτων από τη δυτική Μακεδονία προς τη Γιουγκοσλαβία, έφυγαν μαζί τους και οι δύο Βούλγαροι αξιωματικοί Κάλτσεφ και Ντίμτσεφ, που οργάνωσαν και καθοδηγούσαν την Οχράνα.»Οι οργανώσεις οι δικές μας, που παρακολουθούσαν τις κινήσεις των κομιτατζήδικων δυνάμεων και κυρίως των αρ­χηγών της Οχράνα, αντιλήφθηκαν την αναχώρηση τους και τη μετακίνηση προς το γιουγκοσλαβικό έδαφος και ειδοποίη­σαν τους παρτιζάνους της γειτονικής χώρας, οι οποίοι, χωρίς πολλές αναζητήσεις, τους συνέλαβαν και τους έκλεισαν στη φυλακή του Μοναστηρίου, τη σημερινή Μπίτολα.
»Παίρνω εντολή λοιπόν εγώ από την Περιφερειακή Επι­τροπή Φλώρινας -την εντολή μού τη διαβίβασε ο γραμματέας της Κωστόπουλος- να πάω στο Μοναστήρι, ως εκπρόσωπος του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ, και να φέρω πίσω τους δυο αρχικομιτατζήδες, ενώ μαζί μου ήρθε, ως εκπρόσωπος του Μακεδόνικου Γραφείου του ΚΚΕ, ο αξέχαστος Νίκος Πλουμπίδης.
»Πάμε λοιπόν στο Μοναστήρι, μας παίρνει το Περιφερεια­κό Γραφείο του λεγόμενου Κομμουνιστικού Κόμματος "Μα­κεδονίας", που στο μεταξύ είχε δημιουργηθεί, και μας πάει στη φυλακή για να τους παραλάβουμε. Οι εντολές ήταν να τους φέρουμε πίσω στη Φλώρινα και από εκεί να τους προω­θήσουμε στη Θεσσαλονίκη, όπου θα τους παραλάμβανε ο διοι­κητής της Πολιτοφυλακής του ΕΛΑΣ Βενετσανόπουλος και ο γραμματέας του Μακεδόνικου Γραφείου του ΚΚΕ Λεωνίδας Στρίγκος, για να τους παραδώσουν στη συνέχεια επίσημα στη δικαιοσύνη.
»Την τελευταία όμως στιγμή, κι ενώ είχαν αρχίσει να συ­μπληρώνονται τα σχετικά πρωτόκολλα για την παραλαβή τους, δεν μας τους δίνουν. "Ήρθε, μας λένε, εντολή από τα Σκόπια, να τους κρατήσουμε εμείς, μια και είναι 'Μακεδόνες', και αρ­γότερα θα δούμε τι θα κάνουμε μαζί τους".
«Αντιδράσαμε έντονα γι' αυτήν την αναβολή, διαμαρτυ­ρηθήκαμε, ο Πλουμπίδης μάλιστα έστειλε από εκεί ενημέρω­ση στην ηγεσία του ΚΚΕ για την υπαναχώρηση αυτή, ενώ την ίδια στιγμή ασκούσαμε έντονες πιέσεις για να ανατρέψουμε την απόφαση των σκοπιανών Αρχών.
...............................................................................

»Κάποια στιγμή ήρθε και η απάντηση από την ηγεσία μας, μετά την ενημέρωση που είχε κάνει ο Πλουμπίδης, και μας δί­νουν εντολή να πάμε στα Σκόπια, στο αρχηγείο του ΚΚ "Μα­κεδονίας", να τους πιέσουμε, ώστε οπωσδήποτε από εκεί να πάρουμε τη διαταγή για την παράδοση του Κάλτσεφ και του Ντίμτσεφ σ' εμάς.
»Στο Μοναστήρι είχαμε φτάσει με ένα αυτοκίνητο που εί­χε μετρημένη τη βενζίνη και που μόλις που επαρκούσε για να επιστρέψουμε πίσω στη Φλώρινα. Αν λοιπόν πηγαίναμε στα Σκόπια με το δικό μας αυτοκίνητο, δε θα μπορούσαμε να επι στρέψουμε στην Ελλάδα. Χτυπήσαμε λοιπόν πόρτες δεξιά-αριστερά, τελικά βρήκαμε μια μοτοσικλέτα με καλάθι, την ανε­βήκαμε εγώ, ο Πλουμπίδης και φυσικά ο οδηγός της και να 'μαστε στα Σκόπια.
»Οι αξιωματούχοι των Σκοπίων, τους οποίους συναντήσα­με, μας έκαναν στην αρχή τους δύσκολους, παρόλο που, όπως καταλάβαμε, είχε στείλει ραδιογράφημα για το θέμα αυτό η η­γεσία του ΚΚΕ με τον ασύρματο στο αρχηγείο του Τίτο, και α­πό εκεί στη συνέχεια ειδοποίησαν τα Σκόπια. Τελικά όμως, με τα πολλά και ύστερα από πολύωρες συζητήσεις και πιέσεις δικές μας, αλλά και την κατηγορηματική μας δήλωση ότι δεν πρόκειται να φύγουμε, εάν δεν μας παραδοθούν οι δύο ε­γκληματίες, συγκατατέθηκαν.

»'Ετσι λοιπόν παραλάβαμε τους δύο αρχικομιτατζήδες και άγρια μεσάνυχτα τους φέραμε πίσω στη Φλώρινα. Είχαμε λά­βει συνωμοτικά μέτρα για να μην τους αντιληφθεί ο κόσμος, οπότε και θα τους λιντσάριζε μέσα στα χέρια μας. Τόση ήταν η λαϊκή οργή για τις αγριότητες που είχαν διαπράξει.

Φυσικά ως είναι γνωστό ο προιστάμενος του Κάλτσεφ και ιθύνουν νους του Οχράνα ο Ιβαν Μαρίνοφ , "αλλαξοπίστησε" και από φασίστας έγινε κομμουνιστής και έτσι κατάφερε και γλύτωσε τόσο την σύλληψη αλλά και το εκτελεστικό απόσπασμα. Μάλιστα έγινε και Βούλγαρος πρεσβευτής στην Γαλλία.

Δύο άλλες χαρακτηριστικές περιπτώσεις Σλαβομακεδόνων και μελών του Οχράνα ήσαν οι Πασχάλ Μιτρέβσκι και Γκότσε Διμάκης όπου φυσικά αλλαξοπίστησαν και από Βούλγαροι ασφαλίτες έγιναν Μακεντότσι Κομμουνιστές.