Την Ελλάδα για την απουσία διμερών επαφών, μεταξύ εκπροσώπων των δύο χωρών, Ελλάδος - Σκοπίων, κατηγόρησε ο υπουργός Εξωτερικών της FYROM, Αντόνιο Μιλόσοσκι, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα των Σκοπίων "Ουτρίνσκι Βέσνικ".
Ο κ. Μιλόσοσκι εκτίμησε ότι η επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά στην κυβέρνηση της Ελλάδας αποτελεί προαναγγελία πολιτικής άσκησης πιέσεων από την Ελλάδα προς την FYROM.Όσον αφορά τις μετονομασίες του αεροδρομίου των Σκοπίων, δρόμων και δημοσίων εγκαταστάσεων στην FYROM, ο κ. Μιλόσοσκι εξέφρασε την άποψη ότι η Ελλάδα δεν έχει το αποκλειστικό προνόμιο στη διεκδίκηση της αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς.
Ακόμη, ο υπουργός Εξωτερικών της FYROM, στην ίδια συνέντευξη, επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι, η Ελλάδα, με τις αντιρρήσεις που προέβαλε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, για την πρόσκληση στην FYROM για ένταξη στο ΝΑΤΟ, παραβίασε την Ενδιάμεση μεταξύ των δύο χωρών Συμφωνία από το 1995.
"Τον Νοέμβριο του 2004, άμεσα μετά την αναγνώριση της συνταγματικής μας ονομασίας από την πλευρά της Ουάσιγκτον, η ελληνική κυβέρνηση υιοθέτησε την απαγόρευση διμερών επισκέψεων μεταξύ της Ελλάδας και της Μακεδονίας. Η απαγόρευση αυτή, δυστυχώς, ισχύει ακόμη και αυτό περιορίζει τους Έλληνες ομολόγους μας να μας προσκαλέσουν ή να μας επισκεφθούν όταν τους προσκαλούμε σε διμερείς συναντήσεις. Ωστόσο, η άσκηση της προεδρίας του ΟΑΣΕ δίνει τη δυνατότητα να πραγματοποιηθεί επαφή, στη διάρκεια αυτής της θητείας και αναμένω ότι, η ομόλογός μου κ.Μπακογιαννη θα εκμεταλλευτεί αυτή την ευκαιρία ώστε να επισκεφθεί τη "Μακεδονία" κατά τη διάρκεια του τρέχοντος έτους", ανέφερε ο κ. Μιλόσοσκι σε συνέντευξή του στην εφημερίδα των Σκοπίων "Ουτρίνσκι Βέσνικ".
Ο κ. Μιλόσοσκι εκτίμησε ότι η επιστροφή του Αντώνη Σαμαρά στην κυβέρνηση της Ελλάδας αποτελεί προαναγγελία πολιτικής άσκησης πιέσεων από την Ελλάδα προς την FYROM."Η επιστροφή ατόμων με ακραίες πεποιθήσεις, όπως του κ. Σαμαρά, στην ανασχηματισμένη ελληνική κυβέρνηση μας ανησυχεί σοβαρά. Φαίνεται πως τέτοιες κινήσεις αποτελούν προαναγγελία για ακόμη πιο επιθετική πολιτική άσκησης πιέσεων στη "Μακεδονία" από την ελληνική πλευρά. Αυτού του είδους οι πολιτικές αλλαγές αποτελούν μία επιπρόσθετη ένδειξη ότι το μακεδονικό ζήτημα στην Ελλάδα και στην επερχόμενη περίοδο θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται για τη χειραγώγηση της εγχώριας κοινής γνώμης και για την απόσπαση της προσοχής από κάποια σκάνδαλα διαφθοράς ή κοινωνικές ταραχές. Δυστυχώς, τέτοιες συμπεριφορές θα κάνουν πιο σύνθετα τα πράγματα", ανέφερε στην συνέντευξή του ο υπουργός Εξωτερικών της FYROM.
Με αφορμή τις μετονομασίες του αεροδρομίου των Σκοπίων, δρόμων και δημοσίων εγκαταστάσεων στην FYROM, ο κ. Μιλόσοσκι εξέφρασε την άποψη ότι η Ελλάδα δεν έχει το αποκλειστικό προνόμιο στη διεκδίκηση της αρχαίας πολιτιστικής κληρονομιάς."
Στον πολιτισμένο κόσμο, οι χώρες, οι πόλεις, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις και πρωτίστως τα μεμονωμένα άτομα έχουν το απόλυτο δικαίωμα να εκφράζουν τον σεβασμό τους έναντι προσωπικοτήτων που ανήκουν στη δική τους ή την παγκόσμία πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά. Γίνεται λόγος για μία αρχή. Το 1988, η ελληνική κυβέρνηση έλαβε απόφαση για τη μετονομασία της περιφέρειας της Βόρειας Ελλάδας σε Μακεδονία και Θράκη. Το 1992 η Ελλάδα μετονόμασε το αεροδρόμιο της Θεσσαλονίκης "Μίκρα" σε αεροδρόμιο "Μακεδονία". Γι' αυτό τον λόγο η "Δημοκρατία της Μακεδονίας" έχει το ίδιο σχεδόν δικαίωμα με την Ελλάδα να κάνει χρήση αυτής της οικουμενικής αρχής. Οι υστερικές αντιδράσεις κάποιων Ελλήνων εθνικιστών και οι πολιτικές πιέσεις που ασκούνται στη Μακεδονία δεν υποβαθμίζουν αυτή την αρχή, ενώ έχουν μόνον αντίθετο αποτέλεσμα στην προκειμένη περίπτωση. Η ελληνική μονοπωλιακή συμπεριφορά έναντι της αρχαιότητας της προσδίδει τη διάσταση του απαγορευμένου καρπού, κι έτσι την καθιστά αντιφατική. Αυτή η μονοπωλιακή προσέγγιση είναι και η βασική αιτία για τις διϊσταμένες απόψεις σε θέματα που συνδέονται με μεγάλες ιστορικές προσωπικότητες. Γι' αυτό πιστεύω ότι η σύσταση μίας κοινής εκπαιδευτικο-ιστορικής επιτροπής θα είναι ωφέλιμη και θα βοηθήσει και τους Έλληνες και τους Μακεδόνες να μάθουν να μοιράζονται κάποια πράγματα από την πλούσια ιστορία, η οποία συσσωρεύτηκε σε αυτόν τον στενό γεωγραφικό χώρο των Βαλκανίων και σε τελική ανάλυση, η κοινή επιτροπή αποτελεί ένα θετικό εγχείρημα, διότι είναι πλέον συνετό η ιστορία να αφήνεται στους ιστορικούς", πρόσθεσε ο κ. Μιλόσοσκι.
Ακόμη, ο υπουργός Εξωτερικών της FYROM, στην ίδια συνέντευξη, επανέλαβε τον ισχυρισμό ότι, η Ελλάδα, με τις αντιρρήσεις που προέβαλε στη Σύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι, για την πρόσκληση στην FYROM για ένταξη στο ΝΑΤΟ, παραβίασε την Ενδιάμεση μεταξύ των δύο χωρών Συμφωνία από το 1995.
ΠΗΓΗ : ΑΠΕ-ΜΠΕ
Ούτε «γκόμενες» δεν παραπονιούνται έτσι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτή η λογική «αποτίουμε φόρο τιμής σε διεθνείς προσωπικότητες» είναι εξαιρετικά αστεία. Αναρωτιέμαι ύστερα από πόσες μετονομασίες αρχίζει να διαφαίνεται μια περίεργη και συνεχής παθολογική εμμονή...
Εσείς μιλάτε για τον Σκοπιανό υπουργό εξωτερικών που δίνει αρχαιοελληνικά ονόματα στα αεροδρόμια και τις πλατείες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι φιλοσκοπιανή οργάνωση ΜΑ.ΚΙ.Β.Ε. έχει αναρτήσει στο μπλογκ της άρθρο που υποστηρίζει ότι η επανάσταση της Νάουσας δεν είναι ελληνική αλλά δική τους.
Δεν σας απασχολεί αυτό?
Εάν αναφέρεσαι για εμένα δες το πρώτο σχόλιο του υπόψη άρθρου στο blog της ΜΑΚΙΒΕ. Εάν μερικοί νομίζουν λόγω πλύσης εγκεφάλου ότι είναι απόγονοι εθνοτήτων που δεν έχουν καμμιά σχέση με αυτούς δεν μπορούμε να κάνουμε και πολλά πράματα. Ίσως η επόμενη γενιά να είναι καλύτερη από τους σημερινούς καμμένους ιδεολογικά σλαβομακεδονιστές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ εθνικισμός των Σλαβομακεδόνων είναι μια πολιτική πραγματικότητα η οποία είναι αδύνατο να αντιμετωπισθεί από το Ελλαδικό κρατικό μόρφωμα και την Ελληνική πολιτική και κοινωνική συνιστώσα για πολλούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πλέον σημαντικός είναι ότι στην Ελληνική πολιτική σκηνή διαχρονικά υπάρχει ένα είδος ιδεολογικού κενού όσο αφορά τον χώρο του Ελληνικού εθνικισμού, ο οποίος δυνητικά θα μπορούσε μαζικά, πολιτικά και ιδεολογικά να αντιμετωπίσει τον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ σλαβικό μακεδονικό εθνικισμό. Ο Ελληνικός εθνικισμός ποτέ δεν πήρε την μορφή μαζικού κινήματος, παρά την ρητορεία της αριστεράς η οποία δικαίωνε την ύπαρξη της με την δημιουργία φανταστικών εχθρών και ιδεολογικών αντιπάλων. Διαχρονικά και ιστορικά, εθνικιστικά κινήματα υπήρξαν και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Κανένα όμως από αυτά τα κινήματα δεν απέκτησε σημαντική επιρροή και εκπροσώπηση στα εθνικά κοινοβούλια εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Τα περισσότερα κυμαίνονταν από άκρατο συντηρητισμό και εθνικισμό μέχρι τον λαϊκό σοσιαλισμό, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν την πολεμική των αστικών κομμάτων και των κομμουνιστών. Όσο αφορά το Ελληνικό εθνικιστικό κίνημα, αυτό υπήρξε προβληματικό, ήδη από την εποχή του μεσοπόλεμου, αφού ποτέ δεν είχε συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο. Η πραγματικότητα αυτή εκφράστηκε με το γεγονός ότι ποτέ δεν διακήρυξε κάποιο πολιτικό μανιφέστο γύρω από το οποίο θα συσπείρωνε την λαϊκή συνισταμένη και την πνευματική ελίτ. Το μεγάλο λάθος του Ελληνικού εθνικιστικού κινήματος ήταν ότι στηρίχθηκε αφενός σε ξένα ιδεολογικά πρότυπα λαών με διαφορετική νοοτροπία και ψυχοσύνθεση, και αφετέρου ότι μυθεύματα όπως «Ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας είναι μαζύ μας» έγιναν πίστη του. Ο μέντωρ του Ελληνικού εθνικιστικού κινήματος Σπ. Σταυρόπουλος έγγραψε: « …Το Ελληνικό πρότυπο του ελληνικού εθνικισμού δεν υπηρετήθηκε ουσιαστικώς διότι δεν υπήρξε. Κανείς δεν εσκέφθη ως Έλλην αλλά ως συρόμενος οπαδός πάσης μορφής δυτικοευρωπαϊκών προτύπων η σημερινών κινημάτων, κινήσεων κομμάτων..». Οι πελατειακές σχέσεις του αιωνεί δικομματισμού, τα λάθη τακτικής, ο μη συγκροτημένος πολιτικός λόγος, η έλλειψη οικονομικών μέσων, η ανυπαρξία ικανής ηγεσίας και η έλλειψη ενός ισχυρού αστικού περιβάλλοντος με παράδοση, προέγραψε το μέλλον των ελληνικών εθνικιστικών κινήσεων. Ο Νίκος Καρράς στο βιβλίο του «Ιωάννης Μεταξάς » παρατηρεί: «.. στον απόηχο της ήττας του 22, ο έμφυτος Ελληνικός πατριωτισμός δεν συνεβάδιζε απαραίτητα με την πειθαρχία, τον δυναμισμό και την διάθεση για θυσίες, ώστε να εκδηλωθεί ως επαναστατικό εθνικό κίνημα αντιδρώντας στα κακώς κείμενα και το κατεστημένο των δύο πολιτικών παρατάξεων..». Ακριβώς το αντίθετο συνέβη με τον εθνικισμό των γειτονικών λαών όπως οι Ιταλοί (Φασισμός-πανταχού παρών στα αστικά κόμματα της Ιταλίας), οι Τούρκοι (Κεμαλισμός), FYROM (Σλαβομακεδονισμός). Το σημερινό κοινωνικό πολιτικό και κρατικό Ελληνικό μόρφωμα σήμερα, έχει να αντιμετώπιση ένα διαχρονικό Σλαβομακεδονικό Εθνικισμό όπως αυτός εκφράζεται πολιτικά μέσω του ήδη εκατονταετούς VMRO και εθνικιστικών ιδεολογικών μανιφέστων ( Κρίστε Μισίρκωφ-Μακεδονικές υποθέσεις).
Η σημερινή «αριστερή» Ελληνική «διανόηση» και «επιστήμη», θεωρεί πιο σημαντικό την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου από την συντονισμένη αντιμετώπιση υπαρκτών κινδύνων οργανωμένων αλλοεθνών συμφερόντων.
Ο εθνικισμός των Σλαβομακεδόνων είναι μια πολιτική πραγματικότητα η οποία είναι αδύνατο να αντιμετωπισθεί από το Ελλαδικό κρατικό μόρφωμα και την Ελληνική πολιτική και κοινωνική συνιστώσα για πολλούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πλέον σημαντικός είναι ότι στην Ελληνική πολιτική σκηνή διαχρονικά υπάρχει ένα είδος ιδεολογικού κενού όσο αφορά τον χώρο του Ελληνικού εθνικισμού, ο οποίος δυνητικά θα μπορούσε μαζικά, πολιτικά και ιδεολογικά να αντιμετωπίσει τον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ σλαβικό μακεδονικό εθνικισμό. Ο Ελληνικός εθνικισμός ποτέ δεν πήρε την μορφή μαζικού κινήματος, παρά την ρητορεία της αριστεράς η οποία δικαίωνε την ύπαρξη της με την δημιουργία φανταστικών εχθρών και ιδεολογικών αντιπάλων. Διαχρονικά και ιστορικά, εθνικιστικά κινήματα υπήρξαν και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Κανένα όμως από αυτά τα κινήματα δεν απέκτησε σημαντική επιρροή και εκπροσώπηση στα εθνικά κοινοβούλια εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Τα περισσότερα κυμαίνονταν από άκρατο συντηρητισμό και εθνικισμό μέχρι τον λαϊκό σοσιαλισμό, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν την πολεμική των αστικών κομμάτων και των κομμουνιστών. Όσο αφορά το Ελληνικό εθνικιστικό κίνημα, αυτό υπήρξε προβληματικό, ήδη από την εποχή του μεσοπόλεμου, αφού ποτέ δεν είχε συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο. Η πραγματικότητα αυτή εκφράστηκε με το γεγονός ότι ποτέ δεν διακήρυξε κάποιο πολιτικό μανιφέστο γύρω από το οποίο θα συσπείρωνε την λαϊκή συνισταμένη και την πνευματική ελίτ. Το μεγάλο λάθος του Ελληνικού εθνικιστικού κινήματος ήταν ότι στηρίχθηκε αφενός σε ξένα ιδεολογικά πρότυπα λαών με διαφορετική νοοτροπία και ψυχοσύνθεση, και αφετέρου ότι μυθεύματα όπως «Ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας είναι μαζύ μας» έγιναν πίστη του. Ο μέντωρ του Ελληνικού εθνικιστικού κινήματος Σπ. Σταυρόπουλος έγγραψε: « …Το Ελληνικό πρότυπο του ελληνικού εθνικισμού δεν υπηρετήθηκε ουσιαστικώς διότι δεν υπήρξε. Κανείς δεν εσκέφθη ως Έλλην αλλά ως συρόμενος οπαδός πάσης μορφής δυτικοευρωπαϊκών προτύπων η σημερινών κινημάτων, κινήσεων κομμάτων..». Οι πελατειακές σχέσεις του αιωνεί δικομματισμού, τα λάθη τακτικής, ο μη συγκροτημένος πολιτικός λόγος, η έλλειψη οικονομικών μέσων, η ανυπαρξία ικανής ηγεσίας και η έλλειψη ενός ισχυρού αστικού περιβάλλοντος με παράδοση, προέγραψε το μέλλον των ελληνικών εθνικιστικών κινήσεων. Ο Νίκος Καρράς στο βιβλίο του «Ιωάννης Μεταξάς » παρατηρεί: «.. στον απόηχο της ήττας του 22, ο έμφυτος Ελληνικός πατριωτισμός δεν συνεβάδιζε απαραίτητα με την πειθαρχία, τον δυναμισμό και την διάθεση για θυσίες, ώστε να εκδηλωθεί ως επαναστατικό εθνικό κίνημα αντιδρώντας στα κακώς κείμενα και το κατεστημένο των δύο πολιτικών παρατάξεων..». Ακριβώς το αντίθετο συνέβη με τον εθνικισμό των γειτονικών λαών όπως οι Ιταλοί (Φασισμός-πανταχού παρών στα αστικά κόμματα της Ιταλίας), οι Τούρκοι (Κεμαλισμός), FYROM (Σλαβομακεδονισμός). Το σημερινό κοινωνικό πολιτικό και κρατικό Ελληνικό μόρφωμα σήμερα, έχει να αντιμετώπιση ένα διαχρονικό Σλαβομακεδονικό Εθνικισμό όπως αυτός εκφράζεται πολιτικά μέσω του ήδη εκατονταετούς VMRO και εθνικιστικών ιδεολογικών μανιφέστων ( Κρίστε Μισίρκωφ-Μακεδονικές υποθέσεις).
Η σημερινή «αριστερή» Ελληνική «διανόηση» και «επιστήμη», θεωρεί πιο σημαντικό την υπεράσπιση του πανεπιστημιακού ασύλου από την συντονισμένη αντιμετώπιση υπαρκτών κινδύνων οργανωμένων αλλοεθνών συμφερόντων.
Ο εθνικισμός των Σλαβομακεδόνων είναι μια πολιτική πραγματικότητα η οποία είναι αδύνατο να αντιμετωπισθεί από το Ελλαδικό κρατικό μόρφωμα και την Ελληνική πολιτική και κοινωνική συνιστώσα για πολλούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πλέον σημαντικός είναι ότι στην Ελληνική πολιτική σκηνή διαχρονικά υπάρχει ένα είδος ιδεολογικού κενού όσο αφορά τον χώρο του Ελληνικού εθνικισμού, ο οποίος δυνητικά θα μπορούσε μαζικά, πολιτικά και ιδεολογικά να αντιμετωπίσει τον ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΟ σλαβικό μακεδονικό εθνικισμό. Ο Ελληνικός εθνικισμός ποτέ δεν πήρε την μορφή μαζικού κινήματος, παρά την ρητορεία της αριστεράς η οποία δικαίωνε την ύπαρξη της με την δημιουργία φανταστικών εχθρών και ιδεολογικών αντιπάλων. Διαχρονικά και ιστορικά, εθνικιστικά κινήματα υπήρξαν και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Κανένα όμως από αυτά τα κινήματα δεν απέκτησε σημαντική επιρροή και εκπροσώπηση στα εθνικά κοινοβούλια εκτός από ελάχιστες εξαιρέσεις. Τα περισσότερα κυμαίνονταν από άκρατο συντηρητισμό και εθνικισμό μέχρι τον λαϊκό σοσιαλισμό, ενώ είχαν να αντιμετωπίσουν την πολεμική των αστικών κομμάτων και των κομμουνιστών. Όσο αφορά το Ελληνικό εθνικιστικό κίνημα, αυτό υπήρξε προβληματικό, ήδη από την εποχή του μεσοπόλεμου, αφού ποτέ δεν είχε συγκεκριμένο ιδεολογικό και πολιτικό υπόβαθρο. Η πραγματικότητα αυτή εκφράστηκε με το γεγονός ότι ποτέ δεν διακήρυξε κάποιο πολιτικό μανιφέστο γύρω από το οποίο θα συσπείρωνε την λαϊκή συνισταμένη και την πνευματική ελίτ. Το μεγάλο λάθος του Ελληνικού εθνικιστικού κινήματος ήταν ότι στηρίχθηκε αφενός σε ξένα ιδεολογικά πρότυπα λαών με διαφορετική νοοτροπία και ψυχοσύνθεση, και αφετέρου ότι μυθεύματα όπως «Ο στρατός και τα σώματα ασφαλείας είναι μαζύ μας» έγιναν πίστη του. Ο μέντωρ του Ελληνικού εθνικιστικού κινήματος Σπ. Σταυρόπουλος έγγραψε: « …Το Ελληνικό πρότυπο του ελληνικού εθνικισμού δεν υπηρετήθηκε ουσιαστικώς διότι δεν υπήρξε. Κανείς δεν εσκέφθη ως Έλλην αλλά ως συρόμενος οπαδός πάσης μορφής δυτικοευρωπαϊκών προτύπων η σημερινών κινημάτων, κινήσεων κομμάτων..». Οι πελατειακές σχέσεις του αιωνεί δικομματισμού, τα λάθη τακτικής, ο μη συγκροτημένος πολιτικός λόγος, η έλλειψη οικονομικών μέσων, η ανυπαρξία ικανής ηγεσίας και η έλλειψη ενός ισχυρού αστικού περιβάλλοντος με παράδοση, προέγραψε το μέλλον των ελληνικών εθνικιστικών κινήσεων. Ο Νίκος Καρράς στο βιβλίο του «Ιωάννης Μεταξάς » παρατηρεί: «.. στον απόηχο της ήττας του 22, ο έμφυτος Ελληνικός πατριωτισμός δεν συνεβάδιζε απαραίτητα με την πειθαρχία, τον δυναμισμό και την διάθεση για θυσίες, ώστε να εκδηλωθεί ως επαναστατικό εθνικό κίνημα αντιδρώντας στα κακώς κείμενα και το κατεστημένο των δύο πολιτικών παρατάξεων..». Ακριβώς το αντίθετο συνέβη με τον εθνικισμό των γειτονικών λαών όπως οι Ιταλοί (Φασισμός-πανταχού παρών στα αστικά κόμματα της Ιταλίας), οι Τούρκοι (Κεμαλισμός), FYROM (Σλαβομακεδονισμός). Το σημερινό κοινωνικό πολιτικό και κρατικό Ελληνικό μόρφωμα σήμερα, έχει να αντιμετώπιση ένα διαχρονικό Σλαβομακεδονικό Εθνικισμό όπως αυτός εκφράζεται πολιτικά μέσω του ήδη εκατονταετούς VMRO και εθνικιστικών ιδεολογικών μανιφέστων ( Κρίστε Μισίρκωφ-Μακεδονικές υποθέσεις).
Η σημερινή «αριστερή» Ελληνική «διανόηση» και «επιστήμη», θεωρεί πιο σημαντικό την υπεράσπιση της ψευδούς πολιτικής θέσεως του «πανεπιστημιακού ασύλου» από την συντονισμένη αντιμετώπιση υπαρκτών κινδύνων οργανωμένων αλλοεθνών συμφερόντων.
Ρωτά ο Πρόεδρος του UMD (United "Macedonians" Diaspora), Metodija Koloski :
ΑπάντησηΔιαγραφή(πρώτο ολέθριο σφάλμα, η συζήτηση μαζί του!)
ΑΠΟΦΩΝΗΣΗ:
Hello Minister Bakoyannis, I would like to congratulate Greece on assuming the OSCE Chairmanship. The United Macedonian Diaspora looks forward to working with Greece on the many issues that plague Europe, such as minority rights, conflict mediation, post-conflict rehabilitation, democratization, and human rights.
You stated that Turkey must respect minority rights, freedom of religion and freedom of expression. According to the report last week by the Council of Europe’s Commissioner for Human Rights the Commissioner remains concerned by Greek authorities’ refusal to recognize the existence of any other minority, except Muslims. What prevents Greek authorities from showing greater receptivity to diversity and allowing members of the Macedonian, Albanian, Turkish, Roma, and Vlach minority groups to be identified as such and to express their identities? When does Greece plan to ratify the Framework Convention for the Protection of National Minorities, the European Convention on Nationality and the Fourth Protocol to the European Convention on Human Rights and when will the Macedonian, Turkish, Albanian, Vlach, and Roma minorities be granted full minority rights, freedom of religion, and recognition by the Government of Greece?
Thank you."
Εαν λοιπόν Ντόρα μας, δεν διακόπτεις έναν τύπο που σε ρωτά, εσένα την Υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας, χρησιμοποιώντας τον όρο "macedonian minority" τρεις φορές και δεν τον κόβεις νέτα-σκέτα λέγοντας του, "are you joking? Macedonian minority in Greek Macedonia?", τι να πούμε; Πόσο ψύχραιμοι να μείνουμε στο απόλυτο ξεπούλημα;
Και του απαντάς "άρες, μάρες κουκουνάρες¨, ότι στην Ευρώπη όλοι σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα...
Κι ενώ ο Μεθόδιος πανηγυρίζει γιατί σε παγίδευσε, εσύ δεν τόλμησες να του πεις για "αντίποινα", μία φορά έστω τη λέξη "slavomacednians" ή "FYROM"...
Μπέρδεψες και τις συνθήκες...(Lisbon treaty?) και του λες: "γιατί η Ελλάδα αναγνωρίζει μόνο μία μειονότητα; Είναι πολύ απλό, επειδή υπάρχει η συνθήκη της Λωζάνης", αντί να του πεις, "επειδή απλά ΔΕΝ υπάρχουν άλλες αξιοσημείωτες μειονότητες!". Από που ως που, οι Βλάχοι είναι μειονότητα;;;;; Τους ρωτήσατε; ακούσατε κανένα βλάχο να θέλει να τον αποκαλούν "μειονότητα";;;;
Μας φαίνεται ότι είσαι αδιάφορη για τα εθνικά θέματα και το μυαλό σου είναι αλλού (στην προσωπική σου προβολή. Ευχαριστούμε, αλλά δεν θα πάρουμε.
Άσε που επέλεξες να μη θέσεις το Σκοπιανό στην Κλίντον, για λόγους ...τακτικής! Παραμύθια.
Ντόρα, είσαι πολύ ντεφορμέ! Με αγάπη στο λέμε, άλλαξε Υπουργείο !!!
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ:
http://www.youtube.com/watch?v=ODaUk...post_2468.html
Η επικεφαλής του Γραφείου Συνδέσμου της Ελλάδας στην ΠΓΔΜ πρέσβης, Αλεξάνδρα Παπαδοπούλου αποχώρησε χθες από πολυμερή διάσκεψη για τον πολιτισμό, που πραγματοποιείται στα Σκόπια, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το γεγονός ότι οι διοργανωτές χρησιμοποιούσαν το όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας».Η κα Παπαδοπούλου, σε παρέμβασή της, κατηγόρησε τους διοργανωτές ότι ενήργησαν με κακή πίστη και σε πλήρη παραβίαση των υποχρεώσεων που έχει αναλάβει η ΠΓΔΜ στο πλαίσιο της Ενδιάμεσης Συμφωνίας που υπεγράφη μεταξύ της Ελλάδας και της ΠΓΔΜ το 1995. Εξέφρασε ακόμη τη δυσαρέσκειά της για το ότι το υπουργείο Πολιτισμού της ΠΓΔΜ επιχείρησε να εκμεταλλευθεί τη διάσκεψη για την προώθηση πολιτικών στόχων και αποχώρησε.Η υπουργός Πολιτισμού της ΠΓΔΜ, Ελιζαμπέτα Κάντσεσκα-Μίλεφσκα, εξέφρασε την «έκπληξή» της για την αποχώρηση της κας Παπαδοπούλου, κι έκανε λόγο για «προσπάθεια πολιτικοποίησης, από την ελληνική πλευρά, ενός πολιτιστικού γεγονότος». «Επιπλέον, πρόκειται για μία προσπάθεια με στόχο την αμφισβήτηση του ονόματός μας μέσα στην ίδια μας τη χώρα», πρόσθεσε.Διοργανωτής της διάσκεψης με θέμα «Πολιτισμός και Οπτικοακουστική Επικοινωνία-Παράγοντας ειρήνης και εξασφάλισης του ευρωπαϊκού μέλλοντος για τις χώρες της ΝΑ Ευρώπης», στην οποία συμμετείχαν εκπρόσωποι χωρών της περιοχής, καθώς και εκπρόσωποι της UNESCO και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής ήταν το υπουργείο Πολιτισμού της ΠΓΔΜ, σε συνεργασία με ιδιωτικό πανεπιστήμιο των Σκοπίων. Σχετικό βίντεο: http://www.youtube.com/watch?v=yAp856aGP2M