Μερικές επισημάνσεις για τις Σλαβομακεδονικές διαλέκτους.

Αν και το θέμα έχει αναλυθεί εκτενώς τόσο από τον Ανδριώτη αλλά και από τον Ευαγγελίδη θα ήθελα να προσθέσω και εγώ μερικά πράματα ώστε να είμαστε πιο ενημερωμένοι.

• Οι Σλάβοι της Μακεδονίας μιλούσαν διάφορες διαλέκτους (οι Σκοπιανοί μάλιστα λένε ότι είναι 51).
• Οι διάλεκτοι αυτοί διέφεραν γεωγραφικά. Δηλαδή όσοι ήσαν πιο κοντά στην Ελλάδα και στις πόλεις χρησιμοποιούσαν πάρα πολλές παραφρασμένες Ελληνικές λέξεις στα Σλαβικά. Όσοι ήσαν κοντά στην Σερβία το ίδιο ενώ οι Σλάβοι στην Δαρδανία, Κεντρική και Ανατολική Μακεδονία είχαν έντονο επηρεασμό από την Βουλγαρική διάλεκτο της Θρακο-Μοισίας.
• Στα μέσα του 19ου αιώνα και με την ίδρυση της Βουλγαρίας υπήρξε το γνωστό γλωσσολογικό πρόβλημα στο τι γλώσσα θα υιοθετήσουν στο κράτος τους. Αυτό της  λόγιας Μακεδονο-Δαρδανίας(Δυτική Βουλγαρική διάλεκτος)  που προωθούσαν οι Κωνσταντινουπολίτες Βούλγαροι ή αυτό της Θρακο-Μοισίας(Ανατολική Βουλγαρική διάλεκτος). Το πρόβλημα ήταν ανάλογο με αυτό που είχαμε και εμείς όταν «μαλώναμε» στο αν θα υιοθετήσουμε την καθαρεύουσα ή την δημοτική.
• Τελικά υιοθετήθηκε η Ανατολική που είχε ως αποτέλεσμα την έντονη δυσαρέσκεια των Βουλγαρομακεδόνων.
• Σε ότι αφορά το ABECEDAR , η γλώσσα που χρησημοποιήθηκε δεν είναι δυνατόν να προσδιοριστεί σε ποια διάλε­κτο βασίστηκε και κυρίως δεν έχει καμμία σχέση με την γλώσσα της FYROM όπως ισχυρίζονται οι Σλαβομακεδονιστές.
• Η γλώσσα που δημιουργήθηκε το 1944 από τους Γιουγκοσλάβους Κομμουνιστές είναι καινούργια και δεν έχει καμία σχέση με αυτές που υπήρχαν τότε. Ναι η βάση ήταν αυτή της διαλέκτου του Περλεπέ-Μοναστηρίου αλλά έγιναν τόσες επεμβάσεις στην γραμματική με σκοπό την από-βουλγαροποίηση της.
• Αυτός που έδωσε την τελική μορφή στην γραμματική της νέας τιτοικής γλώσσας ήταν ο Αμερικανός καθηγητής Horace Lunt. Ο Αμερικανός έδωσε την λύση στο θέμα των διαφωνιών που είχαν προκύψει ανάμεσα στους Σερβίζοντες και Βουλγαρίζοντες φιλολόγους για το ποια θα ήταν η τελική μορφή της γραμματικής.
• Μαζί με τον Lunt συνεργάστηκε ο Blazhe Koneshki, ο οποίος είναι και ο «πατέρας» όλων αυτών των φενακιστικών επιχειρημάτων που διαβάζουμε και αφορούν την γλώσσα της FYROM.
• Μάλιστα στην αρχή της διδασκαλίας της Τιτοικής γλώσσας στο κράτος της FYROM , οι Σλαβομακεδονιστές προπαγανδιστές αναγκαζόντουσαν να αλλάζουν τα αρχικά Βουλγαρικά κείμενα των Ντέλτσεφ, Γκρούεφ κλπ με αποτέλεσμα όμως ο λαός να μην τα....καταλαβαίνει.
• Σήμερα οι Σλαβομακεδονιστές πλέον προσπαθούν να ξεπεράσουν το δόγμα «Σλάβοι και 6ος αιώνας» και προσπαθούν να πουν ότι η γλώσσα τους είναι παλαιοβαλκανική ενώ αρχαίοι διάλεκτοι όπως η Πελασγική , Ομηρική, Θρακική, Αιγυπτιακή κλπ είναι…..» μακεδονικές».
• Συμμάχους σε αυτό το νέο δόγμα , οι Σλαβομακεδονιστές έχουν βρει διάφορα γνωστά πανσλαβικά κέντρα όπως το Leningrad State University «Pushkin» με τον καθηγητή Valery Chudinov , ο Σλοβένος καθηγητής Anthony Ambrozic όπως και ο Charles Bryant-Abraham.
• Τελειώνοντας σημαντικό είναι να αναφέρω ότι η «αρχαιολατρία» είναι χρηματοδοτούμενη από το κράτος της FYROM.

Αυτά τα ολίγα ώστε να θυμόμαστε με ποιους έχουμε να κάνουμε και κυρίως πως η σκοπιανή προπαγάνδα προσπαθεί να φτάσει όσο πιο βαθιά στην Ελληνική(και όχι μόνο) ιστορία αλλά και προϊστορία. Το ότι αποφεύγουν οι Σλαβομακεδονιστές την λέξη Σλαβικό είναι καθαρά θέμα έκφρασης της εμμονής του ψευδο-μακεδονισμού που έχει δηλητηριάσει τους Σλαβομακεδόνες.
Βιβλιογραφία

1. Horace Lunt, Macedonian grammar, Σκόπια, 1952
2. Victor Freidman, The sociolinguistics of literary Macedonian, Int’l. J. Sot. Lang. 52, 1985, pp. 31-57
3. Ανδριώτης Ν. Το ομοσπονδιακό κράτος των Σκοπίων και η γλώσσα του, Θεσσαλονίκη 1960.
4. Γλωσσική Ετερότητα στην Ελλάδα, ΚΕΜΟ, 2001

ΑΝΑΝΕΩΣΗ : 25-10-2009