Καιρός να ασχοληθούμε σοβαρά με τα εθνικά θέματα

Η Ελλάδα θα πρέπει να αξιοποιήσει τη συγκυρία με την παρουσία του Ομπάμα στον Λευκό Οίκο, την παγκόσμια κίνηση των καθηγητών υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας και τον φιλελληνισμό που αναγεννάται.

Της Νίνας Γκατζούλη*

Αναδημοσίευση από


Αναμφισβήτητα η κατάσταση της ελληνικής οικονομίας είναι ένα από τα μείζονα θέματα που απασχολούν την ελληνική κοινωνία και κατά συνέπεια κυριάρχησε στην ατζέντα της προεκλογικής περιόδου.
Η κυβέρνηση που θα αναλάβει μετά τις εκλογές σαφέστατα θα πρέπει να εστιάσει την προσοχή της στην οικονομία και στα κρίσιμα κοινωνικά θέματα που έχουν προκύψει.
Όμως η αποκλειστική εμμονή στα θέματα αυτά αποπροσανατολίζει τον ελληνικό λαό από άλλα, εξίσου καθοριστικής σημασίας θέματα για το μέλλον της χώρας.
Από τη γέννηση της ελληνικής ιδιωτικής τηλεόρασης στις αρχές του 1990 εξαφανίστηκαν από την ατζέντα των δελτίων ειδήσεων και ελαττώθηκαν αισθητά στον Τύπο οι αναφορές στα εθνικά μας θέματα. Και η οποιαδήποτε αναφορά κυρίως στα οπτικοακουστικά μέσα περιορίζεται στη συρραφή των δηλώσεων των εκπροσώπων του πολιτικού κόσμου, χωρίς ανάλυση ή ουσιαστική διερεύνηση της πορείας των.
Χωρίς να επιρρίπτουμε την ευθύνη στα ΜΜΕ αποκλειστικά, καθώς αυτά αντικατοπτρίζουν τόσο τον πολιτικό κόσμο όσο και το ακροατήριο και τους αναγνώστες τους, σίγουρα είναι αυτά που θέτουν την ημερήσια ατζέντα. Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής, η οποία μπορεί να ξεκίνησε με τη λογική ότι “δεν πουλάνε” ως θέματα, είναι η παντελής έλλειψη ενημέρωσης του ελληνικού λαού και κατά συνέπεια η απάθεια για την πορεία και τις εξελίξεις σε κρίσιμα θέματα εξωτερικής πολιτικής.

ΤΟ ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟ ΘΕΜΑ
Θα αρκεστώ στο Μακεδονικό θέμα, το οποίο οδηγήθηκε στο σημερινό αδιέξοδο διότι από τη δεκαετία του 1940 τόσο οι πολιτικοί όσο και οι δημοσιογράφοι δεν έδωσαν τη δέουσα σημασία και το υποβίβασαν. Μαζί με τα Ελληνοτουρκικά, το Μακεδονικό είναι από τα πιο κρίσιμα θέματα της Ελλάδας, τα οποία ανά πάσα στιγμή μπορούν να λάβουν μοιραία για την πορεία της χώρας εξέλιξη, καθώς αφορούν στην εδαφική της ακεραιότητα.

Η ανοχή της ελληνικής πλευράς και η πολιτικής της φιλικής προσέγγισης τροφοδότησαν τόσο την αδιαλλαξία όσο και τον παραλογισμό των διεκδικήσεων των Σκοπιανών, οι οποίοι έφθασαν σε ακρότητες και προκλήσεις που ξεπερνούν κάθε όριο. Μετονόμασαν αεροδρόμια και στάδια, επιδόθηκαν σε μια συστηματική προπαγάνδα περί ανύπαρκτων μειονοτήτων, σφετερίστηκαν εθνικά σύμβολα, παραβίασαν κάθε άρθρο της ενδιαμέσου συμφωνίας, οικειοποιήθηκαν τη μακεδονική ιστορία...

Έφθασαν στο σημείο να επικαλούνται τον Θεό για την ανωτερότητα της “μακεδονικής τους προέλευσης”, ισχυριζόμενοι ότι αυτοί είναι μια καθαρή λευκή φυλή (όπως και οι αρχαίοι Μακεδόνες) και ως εκ τούτου είναι ο ουράνιος εκλεκτός λαός που δικαιωματικά μπορεί να διεκδικήσει τη “μακεδονική” ταυτότητα και εδάφη. Με τέτοιου είδους ψευδοεπιστήμες και εμμονή για γενετική καθαρότητα οι μακεδονιστές των Σκοπίων έχουν κατακλύσει το διαδίκτυο με ρατσιστικές και εμπαθείς πληροφορίες πως οι Έλληνες είναι μια κατώτερη “μαύρη φυλή”, η οποία στερείται ιστορικού πολιτισμού και μεταναστεύοντας στα Βαλκάνια έκλεψαν το πολιτισμό του αυτόχθονα λαού τους.

“ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΗ” ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ

Η Σκοπιανή Ακαδημία Επιστημών και Τεχνών (MANU) εξέδωσε “Μακεδονική” Εγκυκλοπαίδεια προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από το γηγενές αλβανικό στοιχείο, την Αλβανία, αλλά και τη Βουλγαρία... Η επιστημονική τους κοινότητα απέδωσε αφρικανική προέλευση στους Έλληνες και ισχυρίζεται ότι το “αιγαιακό τμήμα της Μακεδονίας” τελεί “υπό ελληνική διοίκηση”. Αναφέρουν χαρακτηριστικά ότι στο τμήμα αυτό της Μακεδονίας “ζούσε μακεδονικός λαός και εθνικές μειονότητες (Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες, Βλάχοι, Ρομά)” και για την “εξασφάλιση διαρκούς κυριαρχίας οι ελληνικές κυβερνήσεις επιδίωξαν αλλαγή του εθνοτικού χαρακτήρα της περιοχής με εκδίωξη του μακεδονικού και τουρκικού πληθυσμού καθώς και με τον εποικισμό εις βάρος του τοπικού πληθυσμού”. Καταμετρούν... δε 436.000 Μακεδόνες οι οποίοι εκδιώχθηκαν από τη “Μακεδονία του Αιγαίου”!

Οι ισχυρισμοί τους ότι “βρετανικές και αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες εκπαίδευσαν τους Αλβανούς του Κοσόβου κατά τον εμφύλιο πόλεμο” προκάλεσαν την οργή και έντονη αντίδραση σε Ουάσιγκτον και Λονδίνο, οι οποίες αντέδρασαν με υψηλούς τόνους αξιώνοντας από την κυβέρνηση των Σκοπίων να παρέμβει και να απαλειφθούν αυτές οι αναφορές. Οι αλβανοί πολιτικοί απείλησαν πως θα αποσυρθούν από το κοινοβούλιο αν δεν αφαιρεθούν.
Σε αντίθεση με τις αντιδράσεις των ανωτέρω χωρών, οι οποίες και ουσιαστικά δεν απειλούνται από διεκδικήσεις εκ μέρους των Σκοπίων, η ελληνική εξωτερική διπλωματία εξακολουθεί την πολιτική της “σιγής ιχθύος”!

Την ίδια “σιγή ιχθύος” που διατήρησε έναντι των μελών της παγκόσμιας διανόησης ακόμη και μετά την πρόσφατη επιστολή τους στον αμερικανό πρόεδρο να αποσύρει την αναγνώριση των Σκοπίων ως Δημοκρατία της “Μακεδονίας”, ούτως ώστε να διαφυλαχτεί το επιστημονικό τους αντικείμενο από αυθαίρετες παραχαράξεις της ιστορικής αλήθειας.

Η “σιγή ιχθύος” συνοδεύεται και από απίστευτη ελαφρότητα άγνοιας. Ο συμπαθής καθʼ όλα υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ κ. Λοβέρδος με μεγάλη άνεση (θαρρείς και θα τους φιλοξενήσει στο οικόπεδό του) είναι πρόθυμος να δώσει άδεια επανόδου σε ελληνική γη στους μεταλλαγμένους Σκοπιανούς (πρώην Έλληνες) αυτονομιστές και προπαγανδιστές!
Καμία χώρα στο χάρτη του πλανήτη δεν θα ανεχόταν τις παραπάνω προκλήσεις, που αποτελούν ξεκάθαρα επεκτατικές βλέψεις εναντίον της. Αντιθέτως, όλοι αυτοί οι -κατά γενική ομολογία- παραλογισμοί των Σκοπίων θα μπορούσαν να αξιοποιηθούν ως επιχειρήματα ανατροπής της ελληνικής θέσης κατά της σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό, η οποία έχει υιοθετηθεί από την πλειοψηφία του πολιτικού κόσμου στην Ελλάδα.

ΠΕΡΑΣΕ ΑΝΕΠΙΣΤΡΕΠΤΙ Η ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗΣ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
Ζούμε σε εποχή αλλαγών και ανατροπών παγκοσμίως. Καταρρέουν κατεστημένα και γεννιέται μια νέα φιλοσοφία και προσέγγιση σε όλα τα θέματα πολιτικής, κοινωνίας, οικονομίας και επιστήμης, που ξεκινά από την αμερικανική ήπειρο. Η διακυβέρνηση του Ομπάμα διάκειται φιλικότερα προς την Ελλάδα και δεν ασκεί πιέσεις στη χώρα μας για τη “διευθέτηση” του Μακεδονικού, όπως έπραττε προκλητικά η ομάδα Μπους. Άλλωστε έχει πολλά θέματα -εσωτερικά και εξωτερικά- “στο πιάτο της” για να χειριστεί.

Αυτή τη συγκυρία στην Ουάσιγκτον, την παγκόσμια κίνηση των καθηγητών υπέρ της ελληνικότητας της Μακεδονίας αλλά και τον φιλελληνισμό που αναγεννάται λόγω της επιστροφής στις διαχρονικές αξίες του ελληνισμού, θα έπρεπε η Ελλάδα να τις αξιοποιήσει. Πέρασε ανεπιστρεπτί η προσπάθεια της παραχάραξης της ιστορίας μέσω των διανοητικώς στερουμένων συνάφειας θεωριών του μεταμοντερνισμού και της πολυπολιτισμικότητας κατά την περασμένη δεκαετία. Ό,τι δεν είναι αυθεντικό απλώς καταρρέει στο πέρασμα του χρόνου.
Η ελληνική πλευρά δύναται και κυρίως οφείλει να αποσύρει τη σύνθετη ονομασία η οποία θα περιέχει τον όρο “Μακεδονία”, διότι οποιοδήποτε όνομα με τον όρο “Μακεδονία” καθιστά τους γείτονες ως τους μοναδικούς “Μακεδόνες” της περιοχής, με κάθε δικαίωμα “μακεδονικής” εθνότητας και “μακεδονικής” γλώσσας. Άλλωστε και το προσωρινό όνομά τους, πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας, είναι ήδη σύνθετη ονομασία και περιέχει τον όρο “Μακεδονία”. Είναι ξεκάθαρο και αναμφισβήτητο.

Επιπλέον είναι αναφαίρετο δικαίωμα κάθε χώρας να εξαιρείται από ορισμένες ευρωπαϊκές ρυθμίσεις που αφορούν ευαίσθητα εθνικά θέματα. Πρόσφατο παράδειγμα αποτελεί το γεγονός ότι το γερμανικό Συνταγματικό Δικαστήριο ενέκρινε μεν τη Συνθήκη της Λισαβόνας (το τροποποιημένο ευρωπαϊκό “Σύνταγμα”), αλλά όρισε ότι θέματα αστυνομίας, στρατού και παιδείας θα παραμείνουν υπό τον εθνικό και κυριαρχικό έλεγχο της Γερμανίας.
Επʼ ουδενί λόγω δεν πρέπει να ενθαρρυνθεί η ευρωατλαντική προοπτική των Σκοπίων πριν λυθεί το θέμα του ονόματος και μάλιστα υπέρ του ελληνικού εθνικού συμφέροντος.
Θα έπρεπε να είχαμε μάθει τα μαθήματά μας από τη γείτονα Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, της οποίας επιτρέψαμε να αρχίσει διαπραγματεύσεις εντάξεως με την ΕΕ χωρίς να προηγηθεί λύση κανενός εκ των προβλημάτων. Όπως η Τουρκία, έτσι και τα Σκόπια θα χρησιμοποιήσουν την ευρωατλαντική τους πορεία και μάλιστα σε συνεργασία, με αναπόφευκτη συνέπεια να ενταθεί η επιθετικότητα, η αδιαλλαξία και οι αλυτρωτικές τους βλέψεις εναντίον της Ελλάδας.

Για το θέμα της σύνθετης ονομασίας πρέπει να αποφασίσει ο λαός μέσω δημοψηφίσματος. Τότε, και μόνο τότε, η οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση προκύψει από το εκλογικό αποτέλεσμα μπορεί να απαλλαγεί από το βάρος μιας λανθασμένης αποφάσεως, μεταθέτοντας κάθε ευθύνη στο λαό.

* Η Νίνα Γκατζούλη είναι καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο του Νιου Χαμσάιρ των ΗΠΑ και πρόεδρος των Παγκοσμίων Παμμακεδονικών Ενώσεων.

Οκτ 04, 2009