Τι λένε τα αρχεία της Βέρμαχτ για τους Βούλγαρους μαχητές του ΕΛΑΣ.

To παρακάτω απόσπασμα είναι από το βιβλίο του Πολυχρόνη Ενεπεκίδη «Η ελληνική αντίσταση 1941-1944, μέσα από τα αρχεία της Βέρμαχτ» με θέμα την συμμετοχή «Βουλγάρων» στις τάξεις του ΕΛΑΣ κατά την διάρκεια της τριπλής κατοχής.  Σε αυτό θα ήθελα να επισημάνω  ότι από ότι φαίνεται οι Ναζί θεωρούσαν τους σλαβομακεδόνες αλλά και την ΣΝΟΦ ως βουλγάρους. Αυτή η μετάλλαξη συνείδησης είναι χαρακτηριστική αυτή ς της εθνοτικής ομάδος με αποτέλεσμα φυσικά το μπέρδεμα των γερμανικών υπηρεσιών.. Επίσης αξιοσημείωτη είναι η παρατήρηση ότι σε νεκρούς του ΕΛΑΣ βρέθηκαν ταυτότητες Βουλγάρων αξιωματικών και υπαξιωματικών. Δυστυχώς αυτό το κομμάτι, δηλαδή η συμμετοχή Βουλγάρων στρατιωτών στις τάξεις του ΕΛΑΣ με σκοπό της εγκαθίδρυση σοβιετικής δημοκρατίας στην Ελλάδα ,  δεν  έχει ερευνηθεί από την Ελληνική ιστοριογραφία.

Φυσικά όπως αναφέρει ο Ενεπεκίδης στόχος των Βουλγάρων(ανεξάρτητα ποια ιδεολογία ακολουθούσαν) ήταν να κρατήσουν τα κατεχόμενα Ελληνικά εδάφη και η έξοδο τους στο Αιγαίο.

Τελευταίο καταθέτω την επισήμανση του Σόλωνα Γρηγοριάδη όπου στο βιβλίο «Συνοπτική Ιστορία της Ελληνικής αντίστασης» επισημαίνει ότι πολλά από τα αρχεία της Βέρμαχτ ήταν προϊόν μηχανισμού ψυχολογικού πολέμου με σκοπό τον επηρεασμό του αντιπάλου.

Ακολουθεί το κείμενο(απόδοση στην δημοτική δικιά μου):

Βούλγαροι αξιωματικοί με πλαστές ελληνικές ταυτότητες στις  τάξεις του ΕΛΑΣ—Έλληνες κομουνιστές λαμβάνουν χρήματα ελληνικά από την Βουλγαρική πρεσβεία της Αθήνας.—Ένα άθλιο παιγνίδι με δύο προσωπίδες.

Στην ιστοριογραφία της Ελληνικής  Αντιστάσεως από της σκοπιάς του Ε.Λ.Α.Σ. και των ποικιλώνυμων διακλαδώσεων του, υπάρχει ένα όνομα το όποιο αποφεύγεται ως ένα θανατηφόρο «ταμπού». Είναι το όνομα των φοβερών βορείων γειτόνων της Ελλάδος. Ακόμη και οι Έλληνες κομμουνιστές αποφεύγουν όσο το δυνατόν να κατονομάζουν τους Βουλγάρους ως «συναγωνιστές» την κοινή υπόθεση, πολύ λιγότερο ως συνεργάτες των και συμπολεμιστές των κατά την διάρκεια του Ανταρτοπόλεμου. Καί τούς αναφέρουν ευχαρίστως και επανειλημμένως όταν θέλουν να τούς παρουσιάσουν ως συνεργαζόμενους μετά, των εθνικών ομάδων της Αντιστάσεως, Βεβαίως όταν οι Έλληνες κομμουνιστές μιλούν περί «κακών» Βουλγάρων, εννοούν πάντοτε τους  «μοναρχοφασίστες» του Φερνινάνδου και τους όψιμους φασίστες του Βόρις. Κανένας λαός στά Βαλκάνια εκμεταλλεύτηκε τόσον αυθαδώς τον αφελή  αυτόν ελληνικό διαχωρισμό, όσο οι ίδιοι οι Βούλγαροι.

Πιο κάτω παραθέτουμε τις ειδήσεις των γερμανικών υπηρεσιών ως προς τις σχέσεις των Ελλήνων ανταρτών με τους Βουλγάρους. Ομολογουμένως είναι πληροφορίες πενιχρές μεν, πολύ χαρακτηριστικές όμως. Υπαινίσσονται  γεγονότα τα όποια θα διατυμπανίζονταν μετά του απαραιτήτου φωτοστέφανου περί της συναδελφώσεως των δύο λαών, εάν η Ελλάδα δεν αποσπάτο την τελευταία στιγμήν από την οικογένεια του Σίδηρου Παραπετάσματος. Επειδή όμως τούτο ευτυχώς δεν συνέβη δεχόμεθα με κάποιαν ευγνωμοσύνη την πενιχρότητα των γερμανικών πηγών για ένα τόσον σοβαρό θέμα.

Την 12ην Ιουλίου 1944 το γερμανικό ναυαρχείο Αιγαίου διαβίβαζε το υπ. αριθ. 10281 απόρρητο σήμα του με το περιεχόμενο :

«Πράκτωρ Βέλς μεταδίδει στις 6 Ιουλίου:Οι κομμουνιστικές τοιχοκολλήσεις έχουν το εξής κείμενο : « Θάνατος στον Παπανδρέου, Θάνατος στους "Άγγλους, τους Αμερικανούς, θάνατος στους Γερμανούς ! Νίκη στη Ρωσία και την Βουλγαρία !». Ο πράκτορας διαπιστώνει ότι οι (Έλληνες ) κομμουνιστές γενικώς δεν λαμβάνουν Θέση εναντίον της Βουλγαρίας. Προσθήκη του ναυαρχείου : η εμφάνιση τοιχοκολλήσεων όπως η ανωτέρω παρουσιάζεται μέχρι τώρα μεμονωμένα ».

Γιατί στην κομμουνιστική τοιχοκόλληση παρουσιάζεται ο Γεώργιος Παπανδρέου ως σημαιοφόρος των μελλοθανάτων χάριν των Βουλγαρικών επιθυμιών ; Διότι ο Έλληνας πρωθυπουργός του Καϊρου είπε τα εξής κατά το σήμα της γερμανικής διοικήσεως FA 311, 11 Σεπτεμβρίου, 20 - 12 - 9 :

13803 : «Ο Παπανδρέου δήλωσε ότι η Βουλγαρία παρά την εκ μέρους της κήρυξη πολέμου κατά της Γερμανίας δεν θα κράτηση σπιθαμή ελληνικού εδάφους». Και η είδηση συμπληρώνεται ως εξής: « Την 7η Σεπτεμβρίου ιδρύθηκε η Ελληνική Αντιβουλγαρική Ένωση ( ΕΑΕ ) η οποία παρακινεί για πρώτη φορν μέσω  φέϊγ - βολάν τους Έλληνες σε εξέγερση εναντίον των Βουλγάρων ».

Δεν ήταν μόνον η δοκιμασμένη ιταμότητα από την οποίαν αντλούν οι «αντιφασίστες» Βούλγαροι, το θάρρος να σκέπτονται, μετά τον πόλεμο που τελείωνε, να κρατήσουν ελληνικά εδάφη και να εξασφαλίσουν και την έξοδο τους στο Αιγαίο. Στο μεταξύ είχαν δημιουργήσει και τίτλους τιμής συμμετέχοντες έστω και μεταμφιεσμένοι στο ελληνικό ανταρτοπόλεμο και ήγειραν και δικαιώματα επί τής ευγνωμοσύνης των Ελλήνων διότι έδιναν στούς αντάρτες του Ε.Λ.Α.Σ. μέσω πρεσβείας των Αθηνών τα φρεσκοτυπωμένα χρήματα ως βοήθεια προς εκδίωξη των Γερμανών και των «μοναρχοφασιστών» συγχρόνως. Ιδού οι σχετικές γερμανικές ειδήσεις χρονολογικώς :

«Άνττκατασκοπεία 390, 7 Νοεμβρίου 1943. '£κ τής αναφοράς πρώην Έλληνα αξιωματικού περί της πολιτικής καταστάσεως.

» Το πραγματικό συμφέρον του Ελληνικού λαού απαιτεί την άμεση απόλυση της κυβέρνησης, τον σχηματισμό μιας στρατιωτικής κυβερνήσεως και την ενίσχυση των εθνικοφρόνων στοιχείων προς σταθεροποίηση της δημοσίας τάξεως και την καταδίωξη του κομμουνισμού, ο όποιος βρίσκει έκ μέρους της ενταύθα βουλγαρικής πρεσβείας μεγίστη υποστήριξη ».

                                                                                                                                                    

Αντικατασκοπεία 171, 12 Φεβρουαρίου 1944.

«Πράκτωρ Σάββας : Εις το Τσοτίλιο ( 22 χιλμ. Β. Δ. Γρε­βενών ) σχηματισμός του ΕΛΑΣ με 500 άνδρες υπό την ηγεσία του συνταγματάρχου Χρήστου Χριστιδιάδη από την Θεσσαλονίκη. Έχει και σταθμός ασυρμάτου του ΕAM, τον όποιον χειρίζεται Έλληνας ασυρματιστής, βρίσκεται σε επικοινωνία  με την Σερβία και την Βουλγαρία ».

Αντικατασκοπεία 170, 12 Φεβρουαρίου 1944.

« Στην περιοχή του Κιλκίς, Νιγρίτας και Λαχανά διεξήχθησαν συγκρούσεις μεταξύ ΕΛΑΣ και ΠAO. Νίκησε η ΠAO με μεγάλες απώλειες του ΕΛΑΣ. Κατά την διερεύνηση των πτωμάτων του ΕΛΑΣ ευρέθησαν ταυτότητες Βουλγάρων αξιωματικών και υπαξιωματικών. — 24.2.44 : πράκτωρ Γκρύνερ : Ηγέτης του ΕΛΑΣ Μακεδονίας - Θράκης Σαμαρινιώτης συνδέεται μετά του Βουλγάρου κομμουνιστή ηγέτη Τσίμωφ. Ο εκ Ρωσίας δραπέτης στρατηγός Σέργιος Παύλοβιτς Ίβάνωφ παρά τω Τσίμωφ: Στους κόλπους του ΕΛΑΣ του νομού Σερρών πολλοί Βούλγαροι κομμουνιστές με πλαστός ελληνικές ταυτότητας ».

Διοίκησης αντικατασκοπείας 111, 24 Φεβρουαρίου 1944.

« Στην κοιλάδα του Στρυμόνα στενός σύνδεσμος μεταξύ Βουλγάρων και Ελλήνων ανταρτών καταδιώκεται από τα  γερμανικά στρατεύματα.

»Έλληνες αντάρτες επί βουλγάρικου εδάφους προστατεύονται από Βουλγάρους αντάρτες. Βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής Ελλάδος κατά μργάλο μέρος είναι κομμουνιστικής κατευθύνσεως. Σχεδιάζεται επαφή με τους Ρώσους ».

Γερμανική Ασφάλεια Θεσσαλονίκης, 8 Φεβρουαρίου 1944.

«Πριν λίγες μέρες  ήμερων έγινε στο χωριό Καριές - Βέροιας μία συγκέντρωση στην οποίαν έλαβαν μέρος οι αντιπρόσωποι τοϋ Κ.Κ.Β., οι κομμουνιστές Κάλτσεφ και Βασίλεφ, ένας αντιπρόσω­πος του Κ.Κ. Γιουγκοσλαβίας και άλλος του Κ.Κ.Έλλάδος. Απεφασίσθησαν τα εξής:

1. Στενή συνεργασία των Σέρβων, Βουλγάρων και Ελλήνων κομμουνιστών εναντίον των στρατευμάτων Κατοχής και της κυβερνήσεως.

2. Σε περίπτωση ήττας της Γερμανίας εγκατάστασης της Σοβιετικής δημοκρατίας εις την Βουλγαρία και στά υπό των Βουλγάρων κατεχόμενα εδάφη της Ελλάδος με την βοήθεια των βουλγαρικών στρατευμάτων.

3. Ενίσχυση του αγώνα εναντίον των στρατευμάτων Κατοχής και στην περίπτωσιν ακόμη μιας αποβάσεως των Συμμάχων εις τά Βαλκάνια, με τον σκοπό την μπολσεβικοποίηση των ειρημένων χωρών και την αναγνώριση της Σοβιετικής δημοκρατίας εκ μέρους των Συμμάχων».

Αρχιστράτηγος Θεσσαλονίκης — Αιγαίου, 21 Φεβρουαρίου 1944.

«Σύμφωνα με επανειλημμένες αναφορές πρακτόρων οι Βούλγαροι ενισχύουν το ( ελληνικό ) κομμουνιστικό κίνημα με όπλα και υλικό. Στη Θεσσαλονίκη μάλιστα έγινε ήδη λόγος περί ορισμένων ονομάτων. —1.3.44. :Θετικά στοιχεία προς επιβεβαίωση των ως άνω ειδήσεων δεν κατορθώθηκε  μέχρι στιγμής να συγκεντρωθούν».

« Θαλάσσιος αστήρ», 11 Μαρτίου 1944.

Έλληνες κομμουνιστές λαμβάνουν χρήματα και φέϊγ - βολάν εις την βουλγαρική πρεσβεία Αθηνών. Την 7η Μαρτίου είδαν εκεί δύο Αρμενίους που απεκόμιζαν έντυπα και ελληνικά χαρτονομίσματα ( φρεσκοτυπωμένα)

Αντικατασκοπεία 170 , 11 Μαρτίου 1944.

«Πράκτωρ Γώγος(;):Αντάρτες περιοχής Βόλου ευρίσκονται υπό την επιρροή Βουλγάρων Κομμουνιστών, οι όποιοι είναι κατά της ενώσεως Ε.Λ. ΑΣ. - ΕΔΕΣ ενώ οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί προσπαθούν να ενώσουν τους αντάρτες υποσχόμενοι προμηθείας ( όπλων και υλικού )».

Μυστική Στρατιωτική Αστυνομία, 23  Μαρτίου 1944.

« Λέγεται ότι στο επιτελείο του 27ου συντάγματος πεζικού ευρίσκονται 30 Βούλγαροι υπό την ηγεσία δύο αξιωματικών ».

Κλιμάκιο 605 παρακολουθήσεως του δικτύου πληροφοριών, 2 -4- 44, 1181 απόρρητον.

« Την 11η Απριλίου 1944 ακούσθηκε από την υπηρεσία μας στην Κύμη ( Ευβοίας ) και επί τής γραμμής Άλιβερίου - Χαλκίδος μακρόν τηλεφώνημα πολιτικού περιεχομένου, μεταξύ ενός συμμορίτη Τίνου ( πιθανώς αρχηγού ή υπαρχηγού της 7ης(;)μεραρχίας συμμοριτών Ευβοίας και ενός αστυφύλακα (;)Κώστα. Και οι δύο ομιλητές θεωρούν εαυτούς ως αγωνιστές δια την ελευθερία της Ελλάδος ενώ ο καθένας χωριστά θεωρεί τον άλλον ως προδότη τής Ελληνικής υποθέσεως. Ο Κώστας λέγει ( στό τηλέφωνο ) :  Καλύτερα να συνεργάζεται κανείς με τους Γερμανούς παρά με σας. Συνεχίζοντας ο Κώστας κάνει την μομφή στον συμμορίτη ότι είχε πάντοτε βουλγάρικα χρήματα. Στό τέλος λέγει ο συμμορίτης : Σύμφωνα μέ την διαταγή του Συν­τάγματος στο μέλλον δεν θα πεθαίνουν πια οι προδότες της Ελλάδας από φυσικό θάνατο άλλα θα κομματιάζονται στα τέσσερα ».

Αντικατασκοπεία 390, ( 31 - 5- 44 — 1811), 31 - 5- 44 — 7860 απόρρητον.

« Περίπου προ 14 ημερών απεβιβάσθησαν με ένα Ιστιοφόρο 50 Βούλγαροι της Μακεδονίας εις τον βόρειο άκρο της Ευβοίας για να συνενωθούν με τους εκεί αντάρτες ». — ( 1.6.44 - 1840 ), 2.6.44 - 8031, άπόρρ. : «Συμφώνα με τις αναφορές δύο ανεξαρτήτων αλλήλων εργαζομένων πρακτόρων της αντικατασκοπείας 575, ο αρχηγός μιας ομάδος ανταρτών εις το χωριό Κερασίτσα ( 8 χιλμ. ΝΑ. Τριπόλεως ) είναι Βούλγαρος αξιωματικός. Κατά τις αυτές αναφορές διαμένουν στην Βυτίνα Βούλγαροι κομμουνιστές».

Γενικό Προξενείο Γερμανίας, 2 Ιουλίου 1944 — 9725 άπόρρ-

«Οι Βούλγαροι οργανώνουν υπό τις διαταγές αξιωματικών τον Σνωφ συμμορίες εις το ελληνικό χώρο. Επί του παρόντος οι προμήθειες ( υλικού ) γίνονται υπό τής Ρωσίας μέσω Βουλγαρίας. Εις την περιοχή Λαγκαδά λέγουν ότι είδαν φορτηγά αυτοκίνητα, οδηγούμενα υπό Βουλγάρων ( δεν είχαν ούτε διακριτικά σημεία ούτε αριθμό ) και τα όποια μεταφέρουν όπλα γιά τις κομμουνιστικές ( ελληνικές ) συμμορίες».

* * *

Και όσον η καταστροφή της Γερμανίας προχωρεί και εις τον ορίζοντα αρχίζει να ανατέλλει δειλά η συμμαχική νίκη, τόσον περισσότερο ανακαλύπτουν οι Βούλγαροι εναλλάξ τα κομμουνιστικά, των ή αντικομουνιστικά αισθήματα. Τον πατριωτισμό τους, ο όποιος συμπίπτει αυτήν την φοράν με τον άντιγερμανισμό τους. Χαρακτηριστική είναι η κάτωθι είδηση :

Σώμα Στράτου Θεσσαλονίκης, 5 Ιουλίου 1944 — 9902  άπόρ.

«Η δυσπιστία των Βουλγάρων απέναντι των αντικομουνιστών χαλαρώθηκε ενώ η συνεργασία κατά την καταπολέμηση των κομμουνιστικών συμμοριών δύναται να χαρακτηρισθή ως ικανοποιητική. Πάντως φθάνουν συνεχώς αναφορές όπου υποδεέστερες βουλγαρικές υπηρεσίες, προϊστάμενοι, μεταξύ των οποίων και αξιωματικοί, προωθούν κομμουνιστές και συμμορίτες και τους προστατεύουν εναντίον αντικομουνιστών τους οποίους και παρακωλύουν κατά τις εκκαθαριστικές τους επιχειρήσεις ».

Στην Ελλάδισ όμως έχουν γνώσιν οι φύλακες:

Ν.Β.Ο. παρά τω Ναυαρχείο Αιγαίου, 12 Ιουλίου 1944 — 10280 απόρρητο.

« Φέϊγ - βολάν του ΕΔΕΣ, του μήνα Ιουνίου επιτίθενται κατά των Βουλγάρων ως των ασπόνδων προαιώνιων έχθρων των Ελλήνων και υπευθύνων γιά την εξάπλωση του κομμουνισμού στήν 'Ελλάδα. Αναφέρεται ότι ο αγώνας εναντίον των Βουλγάρων είναι το καθήκον του ΕΔΕΣ ».

Τραγικό υπήρξε για την Ελλάδα ότι το ελληνικό αυτό καθήκον περιεπλέχθη τόσον ώστε να χάση την πρώτη του όψιν.