Το blog, για τους λόγους που βιώνουμε προσωπικά, οικογενειακά και κοινωνικά, αλλάζει την κύρια κατεύθυνσή του και επικεντρώνεται πλέον στην Κρίση.
Βασική του αρχή θα είναι η καταπολέμηση του υφεσιακού Μνημονίου και όποιων το στηρίζουν.
Τα σχόλια του Κρούγκμαν είναι χαρακτηριστικά:
...Άρα βασιζόμαστε τώρα σε ένα σενάριο σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα είναι αναγκασμένη να «πεθάνει στη λιτότητα» προκειμένου να πληρώσει τους ξένους πιστωτές της, χωρίς πραγματικό φως στο τούνελ.Και αυτό απλώς δεν πρόκειται να λειτουργήσει....[-/-]....οι πολιτικές λιτότητας οδηγούν την οικονομία σε τόσο μεγάλη ύφεση που εξανεμίζονται τα όποια δημοσιονομικά οφέλη, υποχωρούν τα έσοδα και το ΑΕΠ και ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ γίνεται χειρότερος.

Σάββατο 18 Ιουνίου 2011

Τα συμπεράσματα του γλωσσολόγου O'Mologni για το Abecedar και τις Σλαβικές διαλέκτους στην Μακεδονία

Το μόνο ζήτημα στο οποίο οι ειλικρινείς ελληνικές προθέσεις μπορούσαν να αμφισβητηθούν υπήρξε η χρήση του λατινικού αλφάβητου στο Abecedar. Οι Έλληνες αξιωματούχοι ισχυρίστηκαν ότι αυτό είχε γίνει, γιατί η λατινική υπήρξε αναμφισβήτητα η πλέον διαδεδομένη και εύκολη γλωσσά. Επικαλέστηκαν, μάλιστα, το γεγονός ότι υπήρχαν και άλλες σλαβικές γλώσσες, όπως η πολωνική και η τσεχική, που είχαν γραφεί στο λατινικό αλφάβητο.[26] Ωστόσο περισσότερο αληθοφανής πρέπει να είναι ο ισχυρισμός πως με τη χρησιμοποίηση του λατινικού αλφάβητου η Ελλάδα επιχείρησε να περιορίσει την επιρροή της Σερβίας και της Βουλγαρίας στους σλαβόφωνους της ελληνικής Μακεδονίας. Στα τέλη του 1925 ένας επιστήμονας ειδικός σε γλωσσολογικά ζητήματα, ο O'Mologni, κλήθηκε από την Κ,τ.Ε. να αποφανθεί σχετικά με το ζήτημα του αλφαβηταρίου. Ο O'Mologni υπέβαλε μια έκθεση με τον τίτλο «Меmогапdum regarding the introduction by the Greek Government into the schools of Macedonia the Abecedar Enclosed», στην οποία διατύπωνε τις παρατηρήσεις του για το αλφαβητάριο.[27] Ο O'Mologni υπογράμμισε τα εξής:

  • Δεν υπήρχε ενιαία μακεδονική διάλεκτος,
  • οι διάλεκτοι που υπήρχαν στη Μακεδονία έμοιαζαν τόσο με τη σερβική, όσο και με τη βουλγαρική γλώσσα,
  • το γεγονός ότι ένας κάτοικος της Μακεδονίας ήταν φυλετικά Βούλγαρος δεν σήμαινε απαραιτήτως ότι η μητρική του γλώσσα ήταν η βουλγαρική ή ένας τύπος της βουλγαρικής. Μπορούσε να είναι η ελληνική, ακόμη και η τουρκική.
  • η Ελλάδα, προκειμένου να αποφύγει τη διένεξη των Σέρβων και Βουλγάρων γλωσσολόγων, χρησιμοποίησε την τοπική μακεδονική διάλεκτο, αποσκοπώντας παράλληλα να εδραιώσει τη θέση της σε μια περιοχή που για πολιτικούς και διοικητικούς λόγους ήταν η πλέον ευαίσθητη και
  • το γλωσσολογικό ζήτημα της Μακεδονίας συνδεόταν με πολιτικές επιδιώξεις.

Αμέσως μετά, ο O'Mologni προχώρησε στην εξέταση του ίδιου του Abecedar. Στάθηκε ιδιαίτερα στο γεγονός ότι απουσίαζε οποιαδήποτε ελληνική επιρροή στο ζήτημα της φωνητικής του αλφαβηταρίου, η οποία ήταν καθαρά σλαβική. Το γεγονός αυτό, υπογράμμισε ο O'Mologni, ήταν πολύ σημαντικό αν ληφθεί υπόψη ότι οι Οθωμανοί χρησιμοποιούσαν, από τις αρχές κιόλας του 19ου αιώνα, την ελληνική γλώσσα για να δίνουν οδηγίες στα σχολεία της Μακεδονίας και ότι μεγάλο τμήμα του πληθυσμού γνώριζε τα ελληνικά. Όσον αφορά το ζήτημα της χρησιμοποίησης του λατινικού αλφάβητου, ο O'Mologni αμφισβήτησε τους ελληνικούς ισχυρισμούς και υποστήριξε ότι οι λόγοι ήταν κυρίως πολιτικοί, καθώς η Ελλάδα επιδίωκε να απαλλάξει την περιοχή από τη σλαβική επιρροή. Συνοψίζοντας, ο O'Mologni υποστήριξε ότι το Abecedar δεν ήταν τμήμα της ελληνικής προπαγάνδας, αλλά πράγματι μια επιβεβαίωση των καλών προθέσεων της Ελλάδας στο ζήτημα της σλαβόφωνης μειονότητας. Τέλος, η έκθεση του O'Mologni επικρότησε σε γενικές αρχές την ενέργεια της Ελλάδας, καθώς αποδέχθηκε τις ειλικρινείς προθέσεις της ελληνικής πλευράς για σεβασμό των μειονοτικών δικαιωμάτων των σλαβόφωνων.

ΠΗΓΉ: Ιάκωβος Μιχαηλίδης, «Μειονοτικές ευαισθησίες και εκπαιδευτικά προβλήξματα: Η περίπτωση του Abecedar», στο «Γλώσσες, αλφάβητα και εθνική ιδεολογία στην Ελλάδα και τα Βαλκάνια» των εκδόσεων κριτική(1999)

6 σχόλια:

  1. Θα διαφωνήσω στο ότι μπορεί να υπήρχανε φυλετικά Βούλγαροι που να μιλούσανε Ελληνικά.

    Εξισλαμισμένοι Βούλγαροι υπήρχανε όπως και Έλληνες (Βλέπε Balaades)

    Βλάχοι που είτε διατήρησαν την Βλάχικη εντός της Βουλγαρόφωνης ζώνης είτε υιοθέτησαν την Βουλγαρικη είτε υπήρξαν δίγλωσσοι και ανέπτυξαν ισχυρή Βουλγαρικη συνείδηση (βλέπε Βλάχους Καρατζόβας, Βουλγαρίζοντες Μοναστηριού, Κιλκίς κτλ) υπήρξαν.

    Ελληνόφωνοι που να ανέπτυξαν Βουλγαρικη συνείδηση δεν γνωρίζω

    Σε ότι αφορά κοινά στοιχεια και της Σερβικής και της Βουλγαρικης γλώσσας που οι διάλεκτοι στην Δυτική και Kεντρική Μακεδονία διέθεταν αυτό είναι συνεχεια/προέκταση των πληθυσμών του Πυροτ-Tορλακιδες-Σοπιδες-Σλαβόφωνοι Μακεδονίας.

    Τόσο η Βουλγαρικη όσο και η Σερβικη είναι Σλαβικές γλώσσες που ανήκουν στον ίδιο κλάδο Σλαβικών γλωσσών. Οι Δυτικό-Βουλγαρικές διάλεκτοι περιέχουν κάποια Σερβικα στοιχεια λόγο γειτνίασης με τους Σέρβους, Αυτοκρατορίας Ντούσαν, Σερβικου Πατριαρχείου κτλ (Άλλωστε αυτός ήτανε και ο λόγος που οι Βούλγαροι επέλεξαν να υιοθετήσουν Βόρειο-Ανατολικές διαλέκτους ως επίση γλώσσα-μια καθαρή γλώσσα). Οι Σέρβοι από την άλλη επέλεξαν να υιοθετήσουν ως επίσημη γλώσσα την διάλεκτο που είχε τα περισσότερα κοινά στοιχεια με την Βουλγαρικη αφού ο Σερβικός εθνικισμός με την ίδρυση της Σερβίας οραματίζονταν ανασύσταση της Αυτοκρατορίας του Ντούσαν ως το Θερμαϊκό κόλπο. Οι διάλεκτοι που ομιλούνταν στην Βουλγαρόφωνη ζώνη της Μακεδονίας (σε αντιδιαστολή με την Ελληνόφωνη ζώνη) βασίζονταν στην Βουλγαρικη γλώσσα. Ουσιαστικά επρόκειτο για Βουλγαρικές διαλέκτους και ιδιώματα. Άλλες με περισσότερες επιρροές-γλωσσικά δάνεια και άλλες με λιγότερα από τα Ελληνικά, Σερβικα, Βλάχικα και Αλβανικά. Επίσης Βλάχοι και σε μικρότερο βαθμό Αρβανίτες που μετοίκησαν στην Βουλγαρόφωνη ζώνη και αναμείχθηκαν με τους Βουλγαρόφωνους και υιοθέτησαν τα Βουλγαρικα έδωσαν με τι σειρά τους λέξεις από τις γλώσσες τους.

    Σήμερα στην Ελλάδα αλλα και σε οποιαδήποτε άλλη χωρα αν κάποιος πάει σε χωρια ορεινά και απομονωμένα μπορεί να ακούσει τους κατοικους να μιλάνε με διαφορετική προφορά και να χρησιμοποιούν γλωσσικά δάνεια από άλλες γλώσσες. Αυτό όμως δεν κάνει τοπικές διαλέκτους και ιδιώματα της επίσημης γλώσσας διαφορετικά από την επίσημη γλώσσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ενδιαφέρουσα ανάρτηση Ακρίτα.
    Το ζήτημα της έκδοσης του Abecedar έχει 2 πλευρές. Την πολιτική και την τεχνική. Ακόμα και το τεχνικό μέρος καθορίζετε από ποια πολιτική χαράζεις στο θέμα. Άρα κυρίαρχο ζήτημα η πολιτική επιλογή της Ελληνικής Κυβέρνησης το 1925. Η ΚΤΕ (ΟΗΕ) ζητούσε σεβασμό των δικαιωμάτων των «Σλαβοφώνων». Τι ήθελε η Ελλάδα τότε; Πιστεύω πως προσπαθούσε να ισορροπήσει ανάμεσα στις επιταγές των διεθνών κανόνων αλλά και τις πιέσεις της Σερβίας και Βουλγαρίας. Πάνω από αυτά έμπαινε το θέμα τι κάνει με ένα πληθυσμό στη Μακεδονία που η ίδια ΔΕΝ τον θεωρεί «Εθνικά Έμπιστο». Είναι η εποχή που ήρθαν 800.000 πρόσφυγες στη Μακεδονία, στη Θράκη υπήρχαν εκτοπίσεις χιλιάδων «Σλαβόφωνων» άρα η πίεση της κατάστασης είναι τραγική. Αποφασίζετε μεν η έκδοση του Abecedar αλλά με τέτοιο τρόπο που ουσιαστικά να ΜΗΝ υπάρξει ΠΟΤΕ η δυνατότητα διατήρησης της Γλώσσας και της κουλτούρας των «Σλαβοφώνων». Αν πραγματικά η Ελλάδα και οι Έλληνες ενδιαφερόταν για τις διαλέκτους και τις γλώσσες των πολιτών της θα το έκανε ή τότε το 1925 ή αργότερα ή σήμερα.
    ΔΕΝ ΤΟ ΕΚΑΝΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΗΘΕΛΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΕ ΠΟΤΕ.
    Αυτό είναι το κυρίαρχο Ακρίτα , τα υπόλοιπα είναι να είχαμε να λέγαμε. Δες τώρα επιχειρήματα της πατρίδας μας. Τη γλώσσα την έκανε ο Τίτο! Μπα η Ελλάδα που έφτιαξε σε 2 μήνες το Abecedar δεν δημιούργησε την ραχοκοκαλιά μιας γλώσσας; Αν κάνεις ανάρτηση με την ομιλία του Έλληνα εκπροσώπου στην ΚΤΕ- Δενδραμής αν θυμάμαι καλά -θα δεις πως άλλα λέγαμε ΕΞΩ και άλλα κάναμε ΜΕΣΑ (και τότε!) . Θεωρήθηκε από τότε ότι όποιος είχε μητρική γλώσσα άλλη από την Ελληνική ΗΤΑΝ ΣΤΙΓΜΑΤΙΣΜΕΝΟΣ και ΑΠΟΒΛΗΤΟΣ.
    100 χρόνια ΕΞΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ στη Μακεδονία δεν είναι αρκετά Ακρίτα;
    Να σου θυμίσω και πρόσφατα την καταδίκη Μπλέτσα μετά από μήνυση του βουλευτή Χαιτίδη γιατί υποστήριξε ότι υπάρχει Βλάχικη γλώσσα!! Την συνέχεια την γνωρίζεις φαντάζομαι με την διεθνή κατακραυγή και καταδίκη της Ελλάδας και την πανηγυρική δικαίωση του Σωτήρη Μπλέτσα.
    Δες τα «εθνικά» μπλογκς να σιγοντάρουν την εκμάθηση των Πομάκικων, τα λεξικά τα τραγούδια και τις ειδήσεις στα Πομακικά αλλά να βγάζουν σπυριά με τα Μακεδόνικα και να κάνουν εκδρομές Ε.Η.Δ. (Εθνικής Ηθικής Διαπαιδαγώγησης) στη Μελίτη και στην Έδεσσα.
    Σκιαμαχεί η πατρίδα Ακρίτα και αναλώνετε σε λάθος κατεύθυνση. Οι γλώσσες και οι διάλεκτοι των πολιτών της Ελλάδας είναι πλούτος και παρακαταθήκη. Οι εποχές του ρετσινόλαδου πέρασαν και χάραξαν και τους θύτες και τα θύματα.
    Αλλοίμονο που και σήμερα ΚΑΠΟΙΟΙ ΖΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΠΟΧΕΣ ΤΟΥ ΡΕΤΣΙΝΟΛΑΔΟΥ…
    Ευχαριστώ για την φιλοξενία. ΕΔΕΣΣΑΙΟΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εδεσσαίε ο λόγος που ανέβασα το πόρισμα του O'Mologni είναι να δείξω , ότι η ιστορία της Σλαβικής γλώσσας ή των Σλαβικών διαλέκτων ήταν καθαρά ένα πολιτικό ζήτημα.
    Οι Γιουγκοσλάβοι κομμουνιστές πέτυχαν αυτό που απέτυχαν οι Βούλγαροι :να κωδικοποιήσουν μία διάλεκτο και να κατασκευάσουν μία γλώσσα.

    Εμείς σήμερα πρέπει να αναδείξουμε αυτήν την διαφορά αλλά και τις διαφορές που έχουν τα σλαβικά ιδιώματα από αυτήν της FYROM. Δεν χρειάζεται πολιτικά, αλλά επιστημονικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ: Ανύπαρκτο το «έθνος» των Σκοπιανών στα Οθωμανικά Αρχεία
    >> 7/5/11

    Όσο και να ψάξετε στα Οθωμανικά Έγγραφα «έθνος» των Σκοπιανών δεν θα βρείτε.


    Παραθέτουμε ένα μοναδικό ντοκουμέντο από το΄Ιδρυμα Οθωμανικών Ερευνών και του καθηγητή ιστορίας Δρ Σαϊντ Οζτούρκ , ο οποίος στηριζόμενος στην πολύχρονη μελέτη οθωμανικών αρχείων, συμπεραίνει χωρίς καμιά αμφιβολία ότι «έθνος» των Σκοπιανών δεν υπάρχει.


    Osmanlı Araştırmaları Vakfı
    Osmanlı Hoşgörüsü
    Doç. Dr. Said ÖZTÜRK
    «Gayr-ı Müslimlerin etnik olarak dağılımı ise şöyledir; Rumlar, Yunanlılar, Bulgarlar, Pomaklar, Sırplar, Hırvatlar, Karadağlılar, Bosnalılar, Arnavutlar, Macarlar, Polonyalılar, Çingeneler, Ermeniler, Gürcüler, Süryaniler, Kildaniler, Araplar (Maruni, Melkit vs), Yahudiler, Romenler, Türkler (Gagavuzlar), Kıptiler, Habeşler.»

    Το πλήρες κείμενο στο http://www.osmanli.org.tr/dosyaara.php?bolum=4&id=264


    Ο Δρ Σαϊντ Οζτούρκ στο άρθρο του αναφέρει ότι: «Η κατάσταση των μη-μουσουλμάνων εθνικά είναι, Ρωμιοί, Έλληνες, Βούλγαροι, Πομάκοι, Σέρβοι, Κροάτες, Μαυροβούνιοι, Βόσνιοι, Αλβανοί, Ούγγροι, Πολωνοί, Αθίγγανοι, Αρμένιοι, Γεωργιανοί, Ασσύριοι, Χαλδαίοι, Άραβες(Μαρωνίτες, Μελχίτες, κ.λπ.), Εβραίοι, Ρουμάνοι, Τούρκοι (Γκαγκαούζοι), Κόπτες, Αιθίοπες.»


    http://macedonianchronicles.blogspot.com/2011/05/blog-post.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Οι εποχές του ρετσινόλαδου ήταν και είναι στα μυαλά ορισμένων, οι οποίοι δεν έχουν ξεκαθαρίσει ακόμα και σήμερα την εθνική τους ταυτότητα. Τις διώξεις εναντίον συγκεκριμένων σλαβοφώνων τις ξεκίνησε η κυβέρνηση Βενιζέλου μετά την απόφαση του ΚΚΕ περί ανεξάρτητης Μακεδονίας και Θράκης, μη το ξεχνάμε! Οι συγκεκριμένοι σλαβόφωνοι είχαν προσηλυτισθεί από το ΚΚΕ και προσχώρησαν όχι βέβαια διότι πίστεψαν στον Μαρξισμό, αλλά λόγω ακριβώς της θέσης του ΚΚΕ, ελπίζοντας ότι με μια ανεξάρτητη Μ-Θ θα επαναλαμβάνονταν η περίπτωση της Ανατ. Ρωμυλίας. Η μεγάλη πλειονότητα των σλαβοφώνων, παρά τα εγκληματικά λάθη των κυβερνήσεων της Αθήνας παρέμειναν προσκολλημένοι στον ελληνισμό και ψήφιζαν μαζικά Λαϊκό κόμμα από αντίθεση στην πολιτική Βενιζέλου και τους πρόσφυγες. Όσο για τα εντόπικα υπάρχει δυστυχώς τεράστια σύγχυση για τον απλούστατο λόγο ότι ουδείς από τους ελληνικής πλευρά μελετητές-γλωσσολόγους είχε γνώση του ιδιώματος και οι εργασίες τους ήσαν θεωρητικές κατασκευές.
    Ο υπογράφων ως ΕΔΕΣΣΑΙΟΣ υποθέτω ότι πιστεύει για την Ελλάδα ότι βρίσκεται κάπου στην Σκανδιναβία, ξεκομένη από τον βαλκανικό περίγυρο και με περισσή αφέλεια υποστηρίζει απόψεις του τύπου: "Αν πραγματικά η Ελλάδα και οι Έλληνες ενδιαφερόταν για τις διαλέκτους και τις γλώσσες των πολιτών της θα το έκανε ή τότε το 1925 ή αργότερα ή σήμερα". Του υπενθυμίζω την πολιτική των "πολιτισμένων και προοδευτικών" αγγλικών κυβερνήσεων απέναντι στην Ουαλική, η οποία ήταν μια πανάρχαια πλήρης γλώσσα με τεράστιο γλωσσολογικό πλούτο και λογοτεχνική παράδοση και όχι μια εσπεράντο που προέκυψε από τις ανάγκες επικοινωνίας μεταξύ των διαφόρων εθνοτικών ομάδων στην Μακεδονία του 18ου και 19ου αιώνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να θυμίσουμε στον αγαπητό Βοδενιώτη ότι ήταν οι ίδιοι οι Έλληνες Σλαβόφωνοι που απέρριψαν την εισαγωγή της Σλαβικής στα σχολικά τους εγχειρίδια προχωρώντας μάλιστα σε συλλαλητήρια όταν αυτό επιχειρήθηκε. Το ίδιο έπραξαν ΚΑΙ οι εναπομείναντες τότε Βούλγαροι οι οποίοι θεώρησαν ύβρη την χρήση του λατινικού αλφαβητου έναντι του κυριλλικού.
    Όσον αφορά την τεχνητή προέλευση της γλώσσας των Σκοπίων τον παραπέμπω σε σχετική ανάλυση του καθηγητή Stefan Troebst που μόνον για φιλελληνισμό δεν μπορεί να κατηγορηθεί:

    http://books.google.gr/books?id=ZRm-aY6_RBIC&printsec=frontcover#v=onepage&q&f=false

    Αξίζει να σημειωθεί ότι ακόμα και ηγετικά στελέχη του νεότευκτου σλαβομακεδονικού κινήματος όπως ο Cento και ο Vlahov εξέφρασαν έντονες αντιρρήσεις στην προσπάθεια αποβουλγαροποίησης της γλώσσας τους αν και υποστήριζαν την δημιουργία ανεξάρτητης από την Βουλγαρία εθνικής συνείδησης
    (σελ 254-255 κυριως υποσημείωση 47)

    Θα άξιζε τέλος επειδή έγινε και κριτική ηθικοπλαστικού χαρακτήρα σε μειονοτικά θέματα της περιοδου του 30 να δούμε ποια ήταν και η συμπεριφορά των κρατικών αρχών των Σκοπίων απέναντι στην ελληνόφωνη εκπαίδευση στην επικράτειά τους την ίδια εκείνη περίοδο.
    Αυτό όμως έχοντας στο νου μία πολύ βασική διαφορά: η Ελλάδα μετά το 1922 είχε πάψει κάθε μορφή διεκδίκησης σε εδάφη βόρεια των συνόρων της, ενώ και οι ελληνικές κοινότητες που παρέμειναν σε Βουλγαρία και Γιουγκοσλαβία δεν έθεταν πλέον ούτε καν ζήτημα αυτονομίας για τα του οίκου τους. Μπορεί να ισχυριστεί κανείς το ίδιο για αυτούς που καλούσαν σε εκδίωξη όλων των Ελλήνων από την Μακεδονία και οι οποίοι συμπεριελαμβαναν στις διεκδκήσεις τους ακόμη και την Θεσσαλονίκη και την Θάσσο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σχόλια τα οποία θα περιέχουν Greekenglish, ύβρεις, μειωτικούς και συκοφαντικούς χαρακτηρισμούς δεν θα αναρτώνται.